Fitness in cijFers

Ijlage 3.1 acHtergronden deFInItIe FItnessaanbod
Het in kaart brengen van fitnessaanbod is een uitdaging. Welke stappen zouden gezet kunnen
worden om dit te realiseren? Onderstaand wordt een eerste aanzet gegeven van zaken
die hierbij in ogenschouw genomen kunnen worden.
Fitness is in het dagelijks taalgebruik verworden tot een verzamelbegrip. Derhalve is het
niet goed mogelijk om aan te geven of een sportief aanbod tot het fitnessaanbod behoort.
Zumba – een programma dat is gebaseerd op Latijns-Amerikaanse dans – wordt op grote
schaal aangeboden bij fitnesscentra. De activiteit wordt (daardoor) vaak tot ‘fitness’ gerekend.
Salsa- en merenguedansen, qua activiteit nauw verwant aan zumba – vindt meestal plaats
bij een dansschool en wordt vaak niet als ‘fitness’ beschouwd. Teneinde het aanbod van fitness
te kunnen vaststellen is een definitie van fitness noodzakelijk. Aandachtspunten hierbij
zijn de afbakening ten aanzien van activiteiten (Wat wordt wel en niet meegerekend?) en
een standpunt ten aanzien van het verband van fitnessbeoefening (Wordt elke aanbieder
van een dergelijk aanbod – ongeacht hoe het aanbod van fitness zich verhoudt tot ander
aanbod – gerekend tot het fitnessaanbod?). Daarnaast is het de vraag of een aanbieder van
fitness zelf fitnessapparatuur dient aan te bieden. Welke eisen worden gesteld ten aanzien
van het voorzieningenniveau? Is een personal trainer die traint in de openbare ruimte en een
fitnessruimte huurt bij een fitnesscentrum een fitnessaanbieder? Dezelfde vraag kan gesteld
worden met betrekking tot afslankstudio’s waar gebruik wordt gemaakt van fitnessapparaten.
Experts geven aan dat er bij afslankstudio’s een verschil kan worden gemaakt tussen studio’s
die apparatuur hebben die de klant zelf in beweging brengt (zoals een fietsergometer)
en apparatuur die de klant niet eigenhandig in beweging brengt, maar waar het apparaat
de klant in beweging zet. Eerstgenoemde categorie zou eerder dan de tweede categorie als
fitnessaanbod beschouwd kunnen worden.
Aangezien fitness in veel landen veel beoefend wordt, speelt de definitiekwestie ook elders.
Het kan leerzaam zijn te bekijken op welke wijze men in andere landen met deze kwestie
omgaat. De ervaring leert dat die definities van land tot land sterk kunnen verschillen (in het
Verenigd Koninkrijk is de definitie van fitness bijvoorbeeld geheel anders dan in Japan).
Resumerend verdient in ieder geval een drietal zaken aandacht bij het vaststellen van het
aanbod van fitness: fitnessactiviteiten, het verband van fitnessbeoefening en het voorzieningenniveau
van een fitnessaanbieder. Teneinde het aanbod actueel te houden dient er
bovendien structureel onderzoek plaats te vinden, omdat fitnessaanbod aan verandering
onderhevig is.
53 // 03 FitnEss in cijFErs