fysiotherapeut - KNGF

More documents

Recommendations

Info

KNGF-het beroepsprofi el van de fysiotherapeut 2005 5 Organisatie, kwaliteitsborging en opleidingscontinuüm 5.1 Het KNGF Het Koninklijk Nederlands Genootschap voor Fysiotherapie (KNGF) is de overkoepelende vereniging voor alle fysiotherapeuten in Nederland en behartigt de belangen van bijna twintigduizend leden op beroepsinhoudelijk, sociaal-maatschappelijk en economisch gebied. Het KNGF werd in 1889 opgericht als ‘Genootschap ter beoefening van de Heilgymnastiek in Nederland’. De redenen voor oprichting waren destijds onder andere: het brengen van eenheid in de wijzen van behandeling en het bevorderen van een goede verstandhouding tussen medici en heilgymnasten. In 1989 kreeg het Nederlands Genootschap voor Fysiotherapie het predikaat Koninklijk. Het KNGF heeft als doel de voorwaarden te scheppen waardoor fysiotherapeutische zorg van goede kwaliteit gerealiseerd wordt, die toegankelijk is voor de gehele Nederlandse bevolking, met erkenning van de professionele deskundigheid van de fysiotherapeut. 5.1.1 De structuur De verenigingsstructuur van het KNGF is gebaseerd op enerzijds een geografi sche indeling in twaalf Regionale Genootschappen voor Fysiotherapie (RGF) en anderzijds specialisatie in deelgebieden binnen negen beroepsinhoudelijke verenigingen. De verscheidenheid binnen de beroepsorganisatie maakt dat permanente uitwisseling en afstemming belangrijk zijn; eenheid in verscheidenheid is voor het KNGF een belangrijk thema. Elk (werkend) lid van het KNGF is eveneens lid van een RGF en kan ook lid zijn van één of meer beroepsinhoudelijke verenigingen. Het hoogste orgaan van het KNGF is de Algemene Vergadering (AV). De Regionale Genootschappen hebben gezamenlijk 100% van de stemmen inde Algemene Vergadering. Het KNGF kent hiermee een getrapte verenigingsdemocratie. De beroepsinhoudelijke verenigingen hebben op de AV wel spreekrecht maar geen stemrecht. Hun adviserende stem op beroepsinhoudelijk gebied is echter wel van groot belang voor het Algemeen Bestuur (AB) en de AV. De beroepsinhoudelijke verenigingen zijn op hun beurt verenigd in het College Beroepsinhoudelijke Verenigingen (CBI). Het CBI is een formeel adviesorgaan voor het Algemeen Bestuur. 5.1.2 De beroepsinhoudelijke verenigingen Een belangrijke pijler in het KNGF zijn de negen beroepsinhoudelijke verenigingen, die zich elk richten op een bepaald deelgebied van de fysiotherapie. Het gaat om de volgende verenigingen: • Nederlandse Vereniging voor Manuele Therapie (NVMT) • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie in de Sportgezondheidszorg (NVFS) • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie in de Geriatrie (NVFG) • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie bij Bekkenproblematiek en pré- en postpartumgezondheidszorg (NVFB) • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie in de Kinder- en jeugdgezondheidszorg (NVFK) 26 • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie in de Tandheelkunde (NVFT) • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie bij Hart- en vaatziekten (NVFH) • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie volgens de Psychosomatiek (NFP) • Nederlandse Vereniging voor Fysiotherapie binnen de Lymfologie (NVFL) 5.1.3 Visie In 2002 heeft het KNGF zijn langetermijnvisie tot 2006 vastgesteld met op hoofdlijnen de volgende resultaten: • Het domein van de fysiotherapeut is het dagelijks bewegen. Het dagelijks bewegen wordt uitgelegd als het functioneren van mensen in hun dagelijkse omgeving (sport, hobby of werk) mede in relatie tot relatief nieuwe markten voor de fysiotherapeut op het gebied van preventie, arbeidsgerelateerde problemen en bestrijding van bewegingsarmoede. Het domein is helder omschreven en er bestaan goede afspraken over de verdeling van het vakgebied. De deelgebieden worden uitgewerkt door wetenschappelijke verenigingen (de voormalige beroepsinhoudelijke verenigingen). • De fysiotherapie kent een eigen wetenschappelijke traditie. Er vindt voortdurend wetenschappelijk onderzoek op het terrein van de fysiotherapie plaats. De wetenschappelijke onderbouwing van het vak is een continu proces. • De fysiotherapeut heeft binnen de BaMa-structuur de mogelijkheid zich via masteropleidingen verder (wetenschappelijk) te ontwikkelen. • De fysiotherapeut is direct toegankelijk. • De fysiotherapeut anticipeert op de markt door middel van samenwerking en schaalvergroting. Anno 2005 lijkt het erop dat grote delen van de langetermijnvisie in 2006 gerealiseerd zullen zijn. Het meest in het oog springende onderdeel is de directe toegankelijkheid die op 1 januari 2006 wordt geformaliseerd. In 2005 wordt de langetermijnvisie tot 2010 ontwikkeld. 5.2 Kwaliteitsborging Kwaliteitsborging en -verbetering hebben sinds de jaren negentig een belangrijke plaats gekregenin de gezondheidszorg. Sindsdien is het bewustzijn enorm toegenomen dat werken aan kwaliteit en het garanderen ervan belangrijk is. Mede op basis van dat bewustzijn is het kwaliteitsbeleid van het KNGF in 1995 ontstaan. Dit beleid is vanuit verschillende perspectieven ontstaan: • behoefte aan verdere professionalisering en positionering van het vakgebied • van kracht worden van wetgeving met betrekking tot kwaliteit in de gezondheidszorg • toenemende mondigheid van de patiënt • druk door bezuinigingsmaatregelen • openlijke twijfel aan het nut en de noodzaak van fysiotherapie
Het kwaliteitsbeleid van het KNGF berust op vier pijlers: • bij- en nascholing • ontwikkeling en gebruik van evidence based richtlijnen • hanteren van kwaliteitsdeelsystemen • kwaliteitswaarborg Het Intercollegiaal Overleg Fysiotherapeuten (IOF) heeft als kwaliteitsdeelsysteem vanaf het begin een centrale plaats in het kwaliteitsbeleid gehad. Een IOF bestaat uit een groep fysiotherapeuten die samen aan kwaliteitsverbetering werken. In Nederland zijn ruim duizend IOF’s actief. De kwaliteitswaarborg vindt plaats via het Centraal Kwaliteitsregister Fysiotherapie. Een fysiotherapeut die aan de eisen van het kwaliteitssysteem voldoet, staat geregistreerd als algemeen fysiotherapeut, verbijzonderd fysiotherapeut (sportfysiotherapeut, geriatriefysiotherapeut, bekkenfysiotherapeut, manueel therapeut, kinderfysiotherapeut) of als fysiotherapeut met aantekening (oedeemfysiotherapeut). Het gevoerde kwaliteitsbeleid is vruchtbaar gebleken. In 2005 telt het Kwaliteitsregister Fysiotherapie meer dan veertienduizend fysiotherapeuten (leden en niet-leden). Er zijn dertien evidence based KNGF-richtlijnen gepubliceerd en er zijn vijf richtlijnen in ontwikkeling. Hiermee wordt de helft van de tien meest frequente verwijzingen van de huisarts afgedekt. De effectiviteit van fysiotherapie wordt in het rapport ‘Oefentherapie’ van de Gezondheidsraad (2003) expliciet bevestigd. De Raad voor Gezondheidsonderzoek (RGO) constateert in 2003 een sterke professionalisering van de beroepsgroep fysiotherapie, onder andere te zien aan de sterke toename van het wetenschappelijk onderzoek vanaf de begin jaren negentig. De RGO is ook positief over het richtlijnenbeleid van het KNGF en pleit voor continuering met een goed systeem voor planning en controle met het oog op het onderhoud van de richtlijnen. Het NIVEL (2003) concludeert dat het kwaliteitssysteem van het KNGF sterk ontwikkeld is waarbij alle essentiële instrumenten beschikbaar zijn. Punt van aandacht is het relatief geringe gebruik van een deel van de instrumenten. Beleidsmatig worden binnen het KNGF voorbereidingen getroffen om vanaf 2006 het hanteren van kwaliteitsdeelsystemen niet meer (verplicht) te beperken tot het IOF maar ruimte te maken voor andere kwaliteitsdeelsystemen. Hoewel het IOF een belangrijke plaats blijft houden in het totale kwaliteitsbeleid, is deelname vanaf 2006 niet meer verplicht. 5.3 Opleidingen De initiële opleiding tot fysiotherapeut is een vierjarige studie op hbo-niveau en leidt op tot bachelor. Kenmerkend voor de opleiding is dat ze onder de vlag van twee verschillende ministeries valt, namelijk VWS en Onderwijs. De eisen die aan de opleiding worden gesteld, zijn beschreven in de Wet op het Hoger Onderwijs en Wetenschappelijk Onderzoek (WHW) en het Besluit Opleidingseisen en Deskundigheidsgebied Fysiotherapeut uit 1997, een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) naar aanleiding van de Wet BIG. Belangrijke aspecten uit deze AMvB zijn: • De beroepsvoorbereidende periode wordt geplaatst in de tweede helft van de hoofdfase (de laatste fase van de oplei- KNGF-het beroepsprofi el van de fysiotherapeut 2005 ding) en omvat minimaal twaalfhonderd uur. De student beschikt over een nagenoeg volledige deskundigheid om op verantwoorde wijze patiënten in de beroepsvoorbereidende stage te kunnen onderzoeken en behandelen. De beroepsvoorbereidende periode beperkt zich niet tot één instelling of praktijk. • De opleiding legt in het onderwijsprogramma het accent op het centrale vakgebied en de beroepsvoorbereidende periode. Het centrale vakgebied is primair toegespitst op het onderzoeken en behandelen van de patiënt. • Preventieve werkzaamheden kunnen in principe op eigen initiatief van de fysiotherapeutworden verricht; daartoe wordt de student opgeleid. Momenteel wordt samen met de evaluatie en bijstelling van de Wet BIG ook de AMvB bijgesteld. Dit traject wordt in 2005 afgerond. Een belangrijke verandering is dat er een kader beschreven wordt waarbij uitgegaan wordt van kwaliteiten van afgestudeerden (behaalde competenties en niveaus) in plaats van kwantiteiten (zoals verplicht aantal uren stage). Daarbijwordt de directe toegankelijkheid van de fysiotherapie een prominent nieuw facet in de bijstelling van de wet; de artikelen over verwijzing van de arts komen in de AMvB te vervallen. Nederland telt elf opleidingen fysiotherapie aan hogescholen en één particuliere opleiding. De instroom betrof in 2002 bijna achttienhonderd studenten per jaar waarvan 68% vrouwelijke studenten. De uitstroom van afgestudeerde fysiotherapeuten bedroeg in 2001 circa duizend, waarvan 64% vrouwen (NIVEL 2003). Opleidingen hebben de verantwoordelijkheid studenten zodanig op te leiden dat ze startbekwaam zijn voor het werkveld van de fysiotherapeutische beroepsuitoefening. De opleidingen staat daarbij een breed opgeleid bachelor fysiotherapie voor ogen, competent ten aanzien van zowel de preventie als de curatie, en in staat om als beginnend beroepsbeoefenaar in alle werksettings aan de slag te gaan. De bachelor is een hulpverlener-fysiotherapeut met de juiste zorghouding. Om de afstemming tussen beroepspraktijk en de inhoud van de opleiding zoveel mogelijk te waarborgen onderhouden de opleidingen structureel maar ook incidenteel contacten met externe organisaties en instellingen. Deze contacten worden onder andere zichtbaar in de samenwerking op beleids- en uitvoerend niveau van het Studie Richtings Overleg Fysiotherapie (SROF) met het KNGF. De initiële opleidingen fysiotherapie worden eens per vijf à zes jaar van overheidswege geaccrediteerd. De kwaliteit van de opleidingen wordt aldus voortdurend gemonitord, ook in de interactie met het werkveld. Daardoor is er veel aandacht voor de wensen die in het veld leven ten aanzien van de opleidingen; deze wensen worden structureel met enquêtes geïnventariseerd, opleidingen laten lessen verzorgen door gastdocenten en ze voeren een bewust beleid met betrekking tot parttime docenten. Externen worden bovendien bij onderwijsontwikkeling betrokken in de vorm van commissies beroepenveld, raden van advies en externe examinatoren. 5.4 Vernieuwingen in het onderwijs In de Verklaring van Bologna (1999) die door 26 Europese onderwijsministers is ondertekend, is het streven opgenomen 27
Page 1: Het beroepsprofi el van de fysiothe
Page 4 and 5: Bezoekadres: Stadsring 159b, Amersf
Page 6 and 7: lgeving. ysiothe- 8 is een hoofdpro
Page 8 and 9: 5 Organisatie, kwaliteitsborging en
Page 10 and 11: KNGF-het beroepsprofi el van de fys
Page 34: KNGF-het beroepsprofi el van de fys

fysiotherapeut - KNGF

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?