Herinneringen aan de deelbak Drie generaties montessori ...

in Oost, die een dependance ging openen in Noord. Ik ben er gaan kijken en het voelde als
thuiskomen. Dit was wat ik wilde: dat materiaal, die sfeer…ik heb geen moment getwijfeld, hoewel ik
dan wel vier keer per dag zo’n tien minuten met een baby van een jaar vóór op de fiets heen en weer
moest door een open en winderig Noord.’
Ivana, wat zijn jouw ervaringen?
‘Ik heb altijd gevoeld dat het een bewuste keuze was van mijn moeder om me naar een
montessorischool te sturen, want kinderen uit de buurt gingen naar andere scholen. Mijn buurmeisje
ging naar een jenaplanschool en kinderen van een ander buurgezin gingen naar een freinetschool. Als
kind hadden we het wel over de verschillen. Ik vond het altijd heerlijk om naar school te gaan en vond
vakanties veel te lang duren. Leuk waren de vaste vriendinnetjes met wie ik ook geregeld buiten de
school afsprak, ook al woonden we in verschillende delen van Amsterdam-Noord. Minder leuk vond
ik het dat ik heel verlegen en onzeker was in nieuwe situaties, maar dat had geen invloed op het wel of
niet naar school willen.’
Wat staat je nog steeds helder voor de geest van deze periode?
‘In de kleuterklas had ik een heel lieve juf en ik herinner me nog dat een cursist me een strikkenlesje
gaf en ongeduldig werd omdat het niet lukte: ik huilen, maar daar was mijn eigen juf die geduldig
opnieuw het lesje gaf.
Toen ik in de eerste klas zat en een keer mijn broertje alleen bij de kleuterklas op mocht halen, vroeg
de juf hoe het met me ging en ik weet nog dat ik me zowat volwassen voelde!
Grappig is dat ik ook (net als mijn moeder) nog zo’n duidelijke herinnering heb aan de deelbak. Ik
reed op de fiets tussen de middag weer naar school en had al afgesproken dat ik een lesje met de
deelbak zou krijgen en voelde gewoon belletjes van geluk!
In de bovenbouw kregen we meester Willem en hoewel ik erg aan een meester moest wennen, was het
leuk. Op vrijdagmiddag hadden we met de school clubs zoals koken of fotograferen, soms bij een
ouder thuis.
Niet leuk was een meisje in de klas dat altijd pestte en het voelde maar raar dat de meester tegen haar
ook gewoon aardig was!’
Mirthe, hoeveel jaar ben je en in welke bouw zit je?
‘Ik ben bijna negen en zit in de tussenbouw (groep 5-6) van de montessorischool Heerhugowaard.’
Vind je het leuk op school?
‘Ik vind alles leuk op school.’
Weet je het verschil tussen een montessorischool en een 'gewone' school?
‘Op andere scholen hebben ze groepen van één jaar en bij ons hebben we twee of drie jaar bij elkaar.
Ik vind het fijn om langer bij een juf te blijven, want ik vind veranderen van juf/meester niet leuk. Op
een montessorischool mag je zelf bedenken wanneer je iets gaat doen en op een andere school zegt de
juf of meester wanneer je iets gaat doen.’
Jitse, heb je zin in om naar de onderbouw te gaan?
‘Ik ben drie en word (telt vingers) een-twee-drie…vier! Als ik vier ben ga ik naar Agnes en dat vind ik
zo leuk! Ik vind de speelhoek leuk en Giulia was er ook toen ik op visite was en ik heb heel leuk
gespeeld. Bij Agnes had ik ook drinken en ontbijtkoek en twee appeltjes en ik ging aan het eettafeltje
eten, want ik had zo’n honger.’
Voortgezet onderwijs
Rini, u heeft ook op het voortgezet montessori-onderwijs gezeten. Hoe vond u dat?
‘Van 1953 tot 1957 zat ik op de Montessori Mulo in de Nieuwe Looiersstraat in Amsterdam-Centrum.
Binnen de school waren twee groepen gemaakt met een eigen kleur. Je was vier jaar lang geel of
paars. Elke groep had zijn eigen leerkrachten en op die manier werd het toch overzichtelijk.
Bovendien had je je eigen klassenleerkracht met wie je groep de dag begon. In dat dagelijkse
kwartiertje werden de noodzakelijke dingen besproken.