Armoede is niet Gods probleem - Stichting de Vonk

zijn steeds zo’n twintig vrijwilligers in touw: boodschappen doen, groenten schoonmaken, eten koken, de tafel
dekken, de tafelversiering verzorgen, gasten halen en brengen, afruimen, afwassen en tot slot alles opruimen.
Met de bijdrage van vier euro komen ze net uit de kosten. Met de feestdagen doen we iets extra’s en dan zijn
er ook meer gasten. De extra kosten daarvoor worden door de Diaconie betaald. “Je krijgt veel terug voor je
inzet want de gasten zijn heel dankbaar en de samenwerking tussen de vrijwilligers is heel plezierig. We kijken er
iedere keer weer naar uit”, zeggen de Van den Oevers.
Vertrouwen
Ook is de Diaconie op andere manieren bezig met armoedebestrijding, zoals het helpen van gezinnen in nood.
Er wordt geen geld gegeven, maar samen met de betreffende persoon boodschappen gekocht. Je ziet dan wel
aan het gedrag van mensen dat ze het heel moeilijk hebben. “Dan laden ze de kar vol spullen, ook al hebben ze
die niet nodig, maar alleen om te hamsteren. Als je dan zegt doe maar kalm aan, volgende week gaan we terug,
dan zijn ze pas gerustgesteld”, zegt Nel Rijneveld. Zij is diaken van de hervormde kerk. Rond de christelijke
feestdagen en tegen de zomervakantie wordt bij een twintigtal mensen die wel een ‘aanmoediging kan gebruiken’
een pakket boodschappen bezorgd. Daarnaast geeft de Diaconie financiële hulp ter overbrugging bij een
uitkering en om tot een structurele oplossing te komen bij financiële problemen. Ook helpt de Diaconie bij het
invullen van formulieren, bij het aanvragen van voorzieningen en leert de mensen met geld om te gaan. “We
willen mensen zelfstandig maken en niet afhankelijk houden. Maar soms zie je ook dat mensen de realiteit uit
het oog hebben verloren en bellen ze op om te vragen of ik een pakje shag kom brengen. Het is soms moeilijk
in te schatten in hoeverre mensen echt hulp nodig hebben, of dat ze misbruik proberen te maken. Het is toch
vooral een kwestie van vertrouwen. Als je persoonlijk contact met de mensen hebt en ze je beter leren kennen,
ontstaat dat vertrouwen vanzelf. En als je dan ziet hoe trots mensen zijn als ze zelf hun bijdrage voor de maaltijd
kunnen betalen omdat ze beter met hun geld hebben leren omgaan, is dat helemaal super”, vindt mevrouw
Rijneveld.
Laurentius
Haar inspiratie voor al het werk dat zij doet voor de gemeenschap, haalt Nel Rijneveld uit het verhaal over bisschop
Laurentius. Die moest aan de keizer de schatten van de kerk laten zien. De keizer dacht hierbij aan goud,
zilver en juwelen. De bisschop liet echter de mensen uit de achterbuurten halen en zei tegen de keizer: “Dit zijn
de schatten van de kerk.”
Joke en Bert van den Oever zijn beiden gelovig opgevoed maar in de loop van de jaren is de belangstelling
daarvoor in hun drukke gezin met vier kinderen wat weggevallen. Nu ze wat ouder zijn en meer tijd hebben,
heeft het geloof weer meer betekenis gekregen in hun leven. Ze zijn dankbaar dat ze het zelf zo goed hebben
en willen graag iets betekenen voor andere mensen.