Armoede is niet Gods probleem - Stichting de Vonk

van hulp nodig is. Ofwel wordt er doorverwezen naar de Stichting Leergeld of de Voedselbank, beiden buiten
Dongen, of geholpen bij het aanvragen van voorliggende voorzieningen in de eigen gemeente. De hulpvragen zijn
heel divers.
Taboe op armoede
Kooiman signaleert dat er nog steeds sprake is van een groot taboe op armoede. “Het is in Dongen bijna niet
boven tafel te krijgen omdat mensen zich schamen voor hun armoede.” Daarom is er volgens hem ook geen
stichting Leergeld en geen Voedselbank in Dongen, terwijl er genoeg mensen zijn die daar terecht een beroep
op kunnen doen, vanwege hun lage inkomen. “Het lijkt dan alsof er geen armoede heerst, maar de leden van
Arm-in-Arm weten wel beter.”
Het blijft noodzakelijk om aan de weg te blijven timmeren. Niet alleen om het potentiële aanvragers gemakkelijker
te maken, maar ook om de armoede bespreekbaar te maken en de betrokkenheid van de mensen bij
het armoedeprobleem te vergroten. “We hebben bijvoorbeeld met Thebe, de thuiszorgorganisatie, afspraken
gemaakt over het alert zijn op signalen van armoede en om mensen te verwijzen naar hulp”, zegt hij. Ook werkt
de werkgroep eraan om bij de scholen, huisartsen en het maatschappelijk werk de aandacht voor armoede op
de agenda te krijgen en te houden.
Gemeentelijk beleid
De werkgroep heeft een goede relatie met de gemeente, de sociale dienst, de hulpverleningsinstanties en de
schuldhulpverlening. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen in het afgelopen jaar, hebben de leden
van Arm-in-Arm veel contact gehad met de politieke partijen om de aandacht te vestigen op de armoede. De
gemeente heeft nu een minimafonds ingesteld waarop mensen in een acute noodsituatie een beroep kunnen
doen.
Antoniusbrood
Kooiman is zich ook gaan verdiepen in het verhaal van het Antoniusbeeld achterin de Laurentiuskerk met daarbij
het offerblok met de tekst ‘Antoniusbrood’. “Het is Antonius van Padua, de patroonheilige van verloren zaken,
van de armen, maar ook van vrouwen, kinderen en reizigers. Het gebruik is afkomstig uit Frankrijk en hiermee
wordt een gift aan de armen bedoeld. Van het geld dat in de offerblokken terecht kwam werd namelijk brood
gekocht voor arme mensen. Dit gebruik dijde vanaf 1890 uit over heel West-Europa en in enkele parochies in
Nederland wordt de traditie van het Antoniusbrood nog in ere gehouden, onder andere in Oosterhout.” Het
recept van het broodje is geheim, maar toch probeert Arm-in-Arm het Antoniusbrood ook in Dongen te introduceren
om hiermee de aandacht te vestigen op de armoede in de gemeente.
Dat doe je gewoon
Gevraagd naar zijn eigen motivatie om dit werk te doen antwoordt Kooiman: “ik ben katholiek opgevoed. Dat
was geen verdienste, dat gebeurde gewoon. Maar de boodschap van Jezus is wel altijd een belangrijke rol blijven
spelen in mijn leven. Ik heb er bewust voor gekozen om iets voor mensen te willen betekenen. Zo ben ik bij de
parochie terecht gekomen en van het een in het ander gerold. Begonnen bij de catechese en vervolgens in het
parochiebestuur, de diaconie en de werkgroep Arm-in-Arm. Als je dan een aanvraag krijgt, dan spring je erin. Je
wilt helpen en daar sta je niet bij stil, dat doe je gewoon. Niet alleen Jezus is mijn inspiratiebron, maar ook vele
mensen om mij heen. Met hun inzet en enthousiasme maken zij mij ook enthousiast. Ik hoop in mijn werk een
beetje mee te werken aan een betere wereld, voor de zwakkeren in onze samenleving, en zo de boodschap van
Jezus uit te dragen.”