Yn it december nûmer fan 2009 ha ik wiidweidich ... - Sint Nicolaasga

kon. Aan het begin van de 19 de eeuw werden de eerste schaatswedstrijden georganiseerd door
de plaatselijke kastelein. De heren streden op de 160 meter en de dames deden naar hartenlust
mee op de 140 meter. Na de ijspret werd het volk uitgenodigd in de gelagkamer om de
prijsuitreiking bij te wonen en werden er goede zaken gedaan. De prijzen waren in de
beginjaren luze voorwerpen in de vorm van zilveren lepels, tabakdozen, horlogekettingen of
voor de dames een zilveren speldekussen. Halverwege de 19 de eeuw namen schaatsliefhebbers
de organisatie van de wedstrijden over. Vanuit deze situatie ontstonden de eerste
ijsverenigingen, die rondom in de provincie werden opgericht. Ook in Sint Nicolaasga groeide
de behoefte voor een ijsvereniging. Op 12 januari 1868 vond de oprichtingsvergadering
plaats in de herberg van Pieter Joukes van der Wey. Het reglement werd voorgelezen en
artikel 1 luidde als volgt: ‘De IJsvereniging “Donia” stelt zich ten doel het bevorderen van
ijsvermaak, door ’t houden van hardrijderijen op schaatsen of bij volstrekt onmogelijk
daarvan door het houden eener harddraverij met paard en slede’.
Als voorzitter werd boer en raadslid Jan Jacobus Rienstra (1819-1905) gekozen,
schoolmeester Fedde Hernamt (1834) werd secretaris en Tjitte de Jong trad aan als
penningmeester. De contributie werd vastgesteld op ƒ 0,25. Vier dagen na de oprichting, op
16 januari 1868, werd de eerste hardrijderij uitgeschreven met als eerste prijs ƒ 25,00. Het
volk kwam massaal naar het ondergelopen land van Bosma op de Westend. Iedereen genoot
met volle teugen, zowel jong als oud kwam schaatsen of genoot van het ijsvermaak. Een uit
een aantal palen met daaroverheen het grootzeil van schipper Ynte Baukes Kuipers deed
dienst als ijstent, de huur hiervoor bedroeg ƒ 1,00. Men kon hier koek en warme melk kopen,
voor de jonge vereniging was dit een stuk bûter yn ‘e brij. Er kwamen maar liefst 150 mensen
op het ijs, zij betaalden allen ƒ 0,25 aan inleg.