Yn it december nûmer fan 2009 ha ik wiidweidich ... - Sint Nicolaasga

Knieoefeningen in de stal
Ook op het gebied van begeleiding was er niets,. Journalist Douwe D. Miedema (1900-1978),
alias D.M. van der Woude uit Oranjewoud, die alle sportverslagen verzorgde voor het
nieuwsblad van Friesland zocht de ijsheldinnen voor – en na de wedstrijden op. Er groeide
een sterke vertrouwensband, waarbij Douwe Miedema als een soort van mentor optrad voor
de vrouwen op het gladde ijs. Over Geeske schreef hij onder andere:
Oan Geeske Woudstra,
Fleurich famke, blier en krigel,
Dou bist Fryslâns gloarje en rom.
Bliuw yet lang sa fris en trêftich,
Moaije, keine Fryske blom.
Tijdens de winter van 1929 werden er bijna dagelijks wedstrijden verreden. Om al deze
noordelijke ijsbanen te bereiken kon Geeske een beroep doen op haar chauffeur. Oene Tiedes
de Jong (1876-1949), eigenaar van “Vaders Hofstee” reed de ijskoningin van de ene naar de
andere ijsbaan. In zijn tweepersoons T-Ford, de B-8605, werd Geeske naar ijsbanen gebracht
in zowel Friesland, Groningen als Noord Holland.
De winters van 1930, 1931, 1932 en 1933
Na de lange strenge winter van 1929 kwam er een aantal winters met weinig ijs. In de winter
van 1929-1930 kwam Geeske op 22 december eenmaal aan de start in Beesterzwaag en
moest met een vijfde plaats genoegen nemen. Daar werd ze in drie ritten verslagen door Loltje
de Boer uit Boornbergum, een telg uit het bekende schaatsrijdersgeslacht Veenstra. Ook
koningwinter van 1930-1931 gaf Geeske weinig mogelijkheden om haar talenten op het ijs te
vertonen. Het bleef bij één wedstrijd, op 8 februari te Jorwerd, waar ze het na 4 ritten af
moest leggen tegen Trijntje Terpstra uit Oldeboorn. In 1931-1932 stond er ook één wedstrijd
op het spel, het was een thuiswedstrijd. Op 12 februari schreef ijsclub ‘Donia’ een hardrijderij
uit voor vrouwen. Voor eigen plubliek ging ze met de eerste prijs, ƒ 40,00 terug naar “Vaders
Hofstee”. De tweede en derde prijs gingen naar Klara Huitema uit Workum en Tjitske
Hielkema uit Haskerhorne.