Verloskundige - KNOV

Verloskundige - KNOV Verloskundige - KNOV

leden.knov.nl
from leden.knov.nl More from this publisher
26.09.2013 Views

KNOV Anemie in de verloskundige praktijk: de eerste KNOV standaard herzien Mieke Beentjes, Suze Jans In 2000 werd de eerste KNOV standaard gepubliceerd. Dit was de standaard Anemie in de eerstelijns verloskundige praktijk. Aangezien anemie veel aandacht kreeg in de verloskundige praktijk en weinig controverse opriep, werd dit onderwerp destijds gekozen voor de start van het richtlijnenbeleid van de KNOV. De eerste standaard is inmiddels tien jaar oud. Hoogtijd dus voor een herziening. Tijdens de ontwikkeling van de standaard, toen nog onder auspiciën van TNO, bleek dat anemie tijdens de zwangerschap in de Westerse wereld helemaal niet zo veel voorkomt en ook geen ernstige consequenties heeft voor zowel moeder als kind. Het probleem leek aanwezig omdat men tot dan toe onvoldoende oog had voor de fysiologische aanpassingen van het zwangere lichaam waardoor de diagnose ijzergebreksanemie vaak ten onrechte werd gesteld. De standaard zorgde voor een kleine revolutie. Vóór het verschijnen van de standaard in 2000 werd gemiddeld drie maal tijdens de zwangerschap het hemoglobine - gehalte bepaald en kreeg 72% van de zwangeren ijzer voorgeschreven. De standaard gaf inzicht in de fysio - logische aanpassingen van het lichaam aan de zwangerschap en in de achterliggende processen met als doel de preventie, diagnosestelling en behandeling van ijzergebreksanemie aanzienlijk te verbeteren. De verloskundige wist met behulp van wetenschappelijk onderbouwd beleid onderscheid te maken tussen een laag Hb veroorzaakt door fysiologische hemodilutie of door een werkelijke ijzergebreksanemie. Dit leidde tot zwangerschapsduurspecifieke referentiewaarden waarbij het 5e percentiel als normaalwaarde voor het Hb werd aangehouden en waarbij het Hb in principe nog maar twee maal in de zwangerschap wordt bepaald. Evaluatie De standaard werd in 2003 geëvalueerd door het Centre for Quality of Care Research (WOK) (Offerhaus et al, 2003). Hieruit bleek dat de standaard in principe goed Mieke Beentjes en Suze Jans hebben als beleidsmedewerkers van de KNOV het herzieningstraject van de standaard Anemie geleid. 16 TvV januari 2011 • KNOV KNOV-standaard Auteurs: Suze Jans Mieke Beentjes KONINKLIJKE NEDERLANDSE ORGANISATIE VAN VERLOSKUNDIGEN Anemie in de verloskundige praktijk Aanbevelingen voor preventie, diagnostiek en behandeling was geïmplementeerd. Wel kwamen er een aantal knelpunten naar voren die gebruikt zijn als uitgangsvragen bij het literatuuronderzoek (vanaf 2000) voor de herziening van de standaard. Nadat de VAS (Verloskundige Adviesraad Standaarden, zie TvV nov. 2010) in 2006 opdracht gaf de standaard te herzien, is in 2008 een nieuwe werkgroep geïnstalleerd. Deelnemers aan deze werkgroep waren onder andere twee verloskundigen die in het verleden deel hebben uitgemaakt van de oorspronkelijke werkgroep, een verloskundig actieve huisarts en een tweedelijns verloskundige. Op basis van de conclusies uit het literatuuronderzoek en de discussies in de werkgroep over de knelpunten uit de eerste versie van de standaard, zijn sommige aanbevelingen uit de oorspronkelijke standaard aangepast en waar nodig nieuwe aanbevelingen geformuleerd. Daarbij is ook het format van de standaard zo goed mogelijk aangepast aan de huidige opzet van de KNOV standaarden.

Preconceptiezorg en anemie Aan de standaard is een hoofdstuk toegevoegd over het beleid rond anemie tijdens het preconceptionele consult. Bij een gezonde levensstijl zou anemie in de fertiele periode van een vrouw nauwelijks voor moeten komen. Er zijn wel vrouwen die een groter risico hebben op anemie: vrouwen met afwijkende voedingsgewoonten, vrouwen met een langdurige of zware menstruatie, vrouwen die hemoglobinopathie hebben of drager zijn hiervan en vrouwen van niet-Noord-Europese afkomst. Aanbevolen wordt om alleen bij deze vrouwen een Hb te bepalen. Het verdere beleid indien een laag Hb gevonden wordt, is afwijkend van het anemiebeleid tijdens de zwangerschap. Bij een Hb van < 7,5 mmol/l wordt een ijzergebreks anemie verondersteld en voor een periode van 6 weken ijzer voorgeschreven. In alle gevallen wordt de vrouw met anemie doorverwezen naar de huisarts voor follow-up na 4-6 weken. De huisarts wordt schriftelijk door de verloskundige geïnformeerd over de uitkomst van het bloedonderzoek. Met vrouwen uit de risicogroep voor hemoglobinopathie zoals vrouwen van niet-Noord- Europese afkomst, wordt de mogelijkheid van dragerschapsdiagnostiek besproken. De kraamperiode en anemie In de eerste editie van de anemiestandaard kreeg anemie tijdens de kraamperiode weinig aandacht. De indruk bestond dat de indicaties voor een Hb-controle na de bevalling niet altijd werden opgevolgd. De werkgroep heeft daarom besloten om ook aan dit onderwerp een apart hoofdstuk te wijden. Het beleid tijdens de postpartum periode is meer in lijn gebracht met het beleid tijdens de zwangerschap. Dat wil zeggen het Hb wordt gecontroleerd 4-6 weken na de start van de behandeling, ongeacht of de behandeling bestaat uit medicatie of dat de vrouw een bloedtransfusie heeft gehad. Indien tijdens de partus ruim bloedverlies optrad of daadwerkelijk een fluxus, is een Hb-controle aan het einde van het kraambed (7-10 dagen postpartum) geïndiceerd. Risicogroepen voor anemie tijdens de zwangerschap Er zijn drie risicogroepen voor anemie tijdens de zwangerschap toegevoegd aan deze standaard. Uit de geïnventariseerde knelpunten bleken veel verloskundigen te ervaren dat vrouwen van niet-Noord-Europese afkomst meer kans op anemie bleken te hebben. Dit is door het literatuuronderzoek bevestigd. Waarom deze vrouwen een verhoogde kans hebben is met behulp van beschik- KNOV Wat is er veranderd vergeleken met de standaard uit 2000? baar onderzoek niet te achterhalen. Mogelijk spelen sociaaleconomische factoren een rol. Indien tijdens de eerste controle het bloedonderzoek inclusief het Hb, via het laboratorium wordt aangevraagd, wordt meestal ook de uitslag van het MCV doorgegeven. Het kan voorkomen dat een normaal Hb wordt gevonden en een afwijkend MCV (

<strong>KNOV</strong><br />

Anemie in de verloskundige praktijk:<br />

de eerste <strong>KNOV</strong> standaard herzien<br />

Mieke Beentjes, Suze Jans<br />

In 2000 werd de eerste <strong>KNOV</strong> standaard<br />

gepubliceerd. Dit was de standaard Anemie<br />

in de eerstelijns verloskundige praktijk.<br />

Aangezien anemie veel aandacht kreeg in de<br />

verloskundige praktijk en weinig controverse<br />

opriep, werd dit onderwerp destijds gekozen<br />

voor de start van het richtlijnenbeleid van de<br />

<strong>KNOV</strong>. De eerste standaard is inmiddels tien<br />

jaar oud. Hoogtijd dus voor een herziening.<br />

Tijdens de ontwikkeling van de standaard, toen nog<br />

onder auspiciën van TNO, bleek dat anemie tijdens de<br />

zwangerschap in de Westerse wereld helemaal niet zo<br />

veel voorkomt en ook geen ernstige consequenties heeft<br />

voor zowel moeder als kind. Het probleem leek aanwezig<br />

omdat men tot dan toe onvoldoende oog had voor de<br />

fysiologische aanpassingen van het zwangere lichaam<br />

waardoor de diagnose ijzergebreksanemie vaak ten<br />

onrechte werd gesteld.<br />

De standaard zorgde voor een kleine revolutie. Vóór het<br />

verschijnen van de standaard in 2000 werd gemiddeld<br />

drie maal tijdens de zwangerschap het hemoglobine -<br />

gehalte bepaald en kreeg 72% van de zwangeren ijzer<br />

voorgeschreven. De standaard gaf inzicht in de fysio -<br />

logische aanpassingen van het lichaam aan de zwangerschap<br />

en in de achterliggende processen met als doel<br />

de preventie, diagnosestelling en behandeling van ijzergebreksanemie<br />

aanzienlijk te verbeteren. De verloskundige<br />

wist met behulp van wetenschappelijk onderbouwd<br />

beleid onderscheid te maken tussen een laag Hb veroorzaakt<br />

door fysiologische hemodilutie of door een werkelijke<br />

ijzergebreksanemie. Dit leidde tot zwangerschapsduurspecifieke<br />

referentiewaarden waarbij het 5e<br />

percentiel als normaalwaarde voor het Hb werd aangehouden<br />

en waarbij het Hb in principe nog maar twee<br />

maal in de zwangerschap wordt bepaald.<br />

Evaluatie<br />

De standaard werd in 2003 geëvalueerd door het Centre<br />

for Quality of Care Research (WOK) (Offerhaus et al,<br />

2003). Hieruit bleek dat de standaard in principe goed<br />

Mieke Beentjes en Suze Jans hebben als beleidsmedewerkers van<br />

de <strong>KNOV</strong> het herzieningstraject van de standaard Anemie geleid.<br />

16 TvV januari 2011 • <strong>KNOV</strong><br />

<strong>KNOV</strong>-standaard<br />

Auteurs:<br />

Suze Jans<br />

Mieke Beentjes<br />

KONINKLIJKE NEDERLANDSE<br />

ORGANISATIE VAN VERLOSKUNDIGEN<br />

Anemie in de verloskundige praktijk<br />

Aanbevelingen voor preventie,<br />

diagnostiek en behandeling<br />

was geïmplementeerd. Wel kwamen er een aantal knelpunten<br />

naar voren die gebruikt zijn als uitgangsvragen bij<br />

het literatuuronderzoek (vanaf 2000) voor de herziening<br />

van de standaard.<br />

Nadat de VAS (<strong>Verloskundige</strong> Adviesraad Standaarden,<br />

zie TvV nov. 2010) in 2006 opdracht gaf de standaard te<br />

herzien, is in 2008 een nieuwe werkgroep geïnstalleerd.<br />

Deelnemers aan deze werkgroep waren onder andere<br />

twee verloskundigen die in het verleden deel hebben uitgemaakt<br />

van de oorspronkelijke werkgroep, een verloskundig<br />

actieve huisarts en een tweedelijns verloskundige.<br />

Op basis van de conclusies uit het literatuuronderzoek en<br />

de discussies in de werkgroep over de knelpunten uit de<br />

eerste versie van de standaard, zijn sommige aanbevelingen<br />

uit de oorspronkelijke standaard aangepast en waar<br />

nodig nieuwe aanbevelingen geformuleerd.<br />

Daarbij is ook het format van de standaard zo goed<br />

mogelijk aangepast aan de huidige opzet van de <strong>KNOV</strong><br />

standaarden.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!