Verloskundige - KNOV

10 TvV januari 2011 • KNOV
KNOV
Een nieuwe lente
Verloskundigen in den lande, verenigt u!
Angela Verbeeten
Is het de tijdgeest? Laten de maatschappij en
politiek zich vooral leiden door het zaaien van
angst en kun je alleen hiermee scoren? En
gaat het er in de verloskunde net zo aan toe?
Je zult maar moeder worden in 2011. In de
krant en op het internet wordt zwangere
vrouwen angst aangepraat. Kan je nog wel
veilig bevallen bij de verloskundige? Durf je
nog te kiezen om thuis te bevallen als er op
feestjes lacherig wordt gedaan om deze
keuze? Durf je nog naar het ziekenhuis als je
hoort dat de gynaecoloog liever met een mes
in je buik of perineum snijdt dan dat hij een
spontaan verloop van de bevalling afwacht?
Dit is geen ideale tijdgeest om kinderen te krijgen. Angst
is een slechte raadgever en draagt niet bij aan een fijne
zwangerschap en goede uitkomsten. En het wordt er niet
beter op als wij, verloskundigen, onze professionaliteit te
grabbel laten gooien door schreeuwende opportunisten,
bij wie het eigenbelang zwaarder lijkt te tellen dan het
belang van de zwangere vrouw. Dus is het de hoogste
tijd voor nieuw elan!
Discussie over verloskundige zorg is niet nieuw. Nieuw is
de toon waarop de opvattingen de maatschappij worden
toegeschreeuwd. In de jaren ‘70 werd de poliklinische
bevalling uitgevonden en dat leidde tot een toestroom
naar baren in het ziekenhuis. Poliklinisch betekende toen
24-uur-klinisch-zonder-medische-indicatie want de eerstelijns
verloskundige was met haar cliënt niet welkom in
het ziekenhuis. Zo dacht een clubje dokters een einde
te maken aan de autonome verloskundige en die vermaledijde
thuisbevalling die zij toen al als een anachronisme
zagen. Verloskundigen maakten zich zorgen maar hielden
zich opvallend stil, op een enkele uitzondering na. Zij
lieten hun geluid niet horen. Gelukkig maakten politici
en zorgverzekeraars snel een einde aan de situatie. Zij
Angela Verbeeten is voorzitter van de KNOV
waren geschrokken door de reacties van consumenten
en meer nog door een enorme stijging van de bevallingskosten
zonder dat die leidde tot een verbetering van de
uitkomsten. De poliklinische baring bleef bestaan, maar
was voortaan ook toegankelijk voor vrouwen die met
hun eerstelijns verloskundige in het ziekenhuis kwamen
bevallen.
Hoe treffend zijn de parallellen met de huidige tijd? Een
clubje dokters roept op tot ontschotting mét afschaffing
Zij luistert naar wat zwangere vrouwen werkelijk wensen
Verloskundigen moeten niet onderdeel van het probleem zijn
maar de oplossing er van
van de zelfstandige verloskundige en minimalisering van
de keuzevrijheid van aanstaande moeders zoals voor de
plaats van bevallen. De honderd huidige ziekenhuizen
kunnen de verloskundige zorg concentreren in 40 grote
centra waar dezelfde 900 gynaecologen als nu verantwoordelijk
worden voor een verdriedubbeld aantal bevallingen.
De bevallende vrouw krijgt de gynaecoloog niet
méér te zien. Verloskundigen gaan allen vanuit de kliniek
werken onder leiding van diezelfde gynaecoloog die zo
zijn handen vrijhoudt voor zorg waar zijn voorkeur naar
uitgaat: de oncologie, de infertiliteitpoli of het wetenschappelijk
onderzoek. Dat de barende vrouw door de
langere reistijd naar het ziekenhuis meer risico loopt om
onderweg een bermbaby te baren, neemt men op de
koop toe. Dat het hierbij vaak gaat om een bij voorbaat
acuut-risico-bevalling wordt ook acceptabel gevonden.
© Bionda Heeringa