2008_1024_03_35 - GolfWeekly

4
TOURNIEUWS
VERVOLG VAN PAGINA 3
only’. De players lounge is in een
afgesloten deel van het clubhuis.
Het eten is er voortreffelijk, de airco
ronkt zachtjes, spelers zitten achter
de computers op het internet. De
golfers worden in de watten gelegd.
Wil Besseling geniet er van. ‘Wat
een verschil met de Challenge Tour,
je merkt dat het op de European
Tour nog veel meer om de spelers
draait. Er wordt alles aan gedaan
om het ons naar de zin te maken.’
Besseling kijkt uit naar zijn
debuut als officiële European Tourspeler
de volgende dag om 13.00
uur. ‘Ik zal voor ik afsla denk ik heel
even stilstaan bij het feit dat ik nu
ben waar ik wil zijn, op de European
Tour, daarna is het gewoon
gaan.’
Lee Westwood, met zijn tiende
plaats op de wereldranglijst de op
papier sterkste speler deze week,
maakt ook even tijd voor GOLF
Weekly. We willen weten of Lee, die
in een huis langs de baan logeert,
nog tips heeft voor nieuwkomers
op de Tour, zoals onze drie jonge
landgenoten. ‘Ik
adviseer ze vooral
heel erg te genieten.
Natuurlijk wil
je presteren, maar
als je dit leven lang
wilt volhouden
moet je er plezier
in hebben.’
Westwood kent
het Nederlandse
drietal alleen van
naam. ‘Joost Luiten
heb ik wel eens
zien spelen, ik was onder de indruk
van zijn ballstriking.’ Westwood
zegt dat er een gevaar is voor jonge
spelers. ‘Wat je vooral niet moet
doen is anderen nadoen. Ga naar de
gym om te trainen omdat jij vindt
dat dat nodig is, niet omdat anderen
het doen. Er komt veel op je af
als je de Tour opgaat, je kunt alle
clubs uitproberen, daar schuilt ook
een gevaar in. Ga niet met alles experimenteren,
dan kun je het spoor
bijster raken. Je moet als jonge golfer
vooral niet vergeten dat je spel
goed genoeg was om op de Tour
te komen, dus is er waarschijnlijk
ook geen reden om meteen dingen
anders te gaan doen. In mijn beginjaren
op de Tour zag ik het als een
groot avontuur, alles was nieuw en
prachtig. Nu is het mijn job, heb ik
‘De holes zijn
langer, de bunkers
liggen precies op de
goede plekken en ik
heb nauwelijks een
rechte putt gehad.’
ook allerlei sponsorverplichtingen.
Maar het blijft de mooiste job die
er is.’
Donderdag 11 december – Toto
Thimba Jnr
Wil Besseling begint zijn debuut op
de European Tour met een nerveus
ogende afslag links in het ‘sukkelveld’,
de rough. Daarna is van
spanning ogenschijnlijk geen
sprake meer. Besseling speelt heel
degelijk. Een van zijn playing
partners is Toto Thimba Jnr, een
zwarte golfer.
In het Alfred Dunhill Championship
spelen ongeveer vijftien
golfers met een donkere huidskleur,
niemand die er van opkijkt. Dat
was vroeger natuurlijk anders. Bij
de green van hole 16, de par 3 over
de vijver waarin Harry the Hippo,
het huisnijlpaard van Leopard
Creek, zijn dagen slijt, zit referee
Theo Manyama in een buggie. Hij
vertelt dat hij vroeger als zwarte
jongen werd gearresteerd omdat hij
in een veldje golfballen sloeg. ‘Die
politiemensen wilden dat niet, dat
ik als zwarte daar stond te golfen.’
Taco Remkes over het
verschil tussen de European
en de Challenge Tour
Nu is alles anders
zegt Manyama.
‘Er zijn volop kansen
voor zwarte
golfers, maar
ze moeten ze
wel grijpen. Lid
worden van een
club is vaak te
duur maar als je
wilt kun je overal
oefenen en trainen.
Ze hebben
talent genoeg,
maar ze doen er vaak te weinig
voor. Als zwarte zeg ik heel eerlijk
dat ze vaak veel te gemakzuchtig
zijn. Neem een voorbeeld aan
James Kamte (zwarte European
Tour-speler) zeg ik altijd, die werkt
keihard en heeft succes. Veel zwarte
golfers klagen dat ze geen sponsors
hebben, maar ze hebben nog niets
gepresteerd. ‘Go shoot some fucking
numbers’ zeg ik altijd.’
Inder van Weerelt lijkt dat te
doen. Na een birdie op hole 2, zijn
elfde hole van de dag, staat hij op
-5, het leaderboard lonkt. Het gaat
mis op hole 6, met 292 meter de
makkelijkste hole van de baan.
Bijna alle spelers proberen met de
driver op de green of in de buurt
van de green te komen. Van Weerelt
kiest voor een behoudende tactiek
Het lokale wild is ook te vinden op de golfbaan van Leopard Creek .
Hole 18 eiste veel slachtoffers. Wil Besseling maakte 8 op de par 5 ...
met een ijzer van de tee. Zijn bal
komt in een fairwaybunker, tot verbijstering
van de Nederlander. ‘Die
bunker staat niet in het baanboekje
dat we van de Tour hebben gekregen
en tijdens de oefenronde heb ik
‘m over het hoofd gezien. Ik sloeg
mijn bal wel te veel naar links,
maar ik dacht dat het prima was.
Toen mijn caddie zei “in de bunker”
dacht ik, dat is onmogelijk, er ligt
daar helemaal geen bunker.’
Die bunker lag er wel degelijk.
Vanuit het zand volgt een onnodige
bogey. Op hole 7 en 8 kan Van Weerelt
geen up-and-down maken. Een
par op de slothole brengt hem op
70 slagen (-2). ‘Geen slechte score
natuurlijk’, aldus Van Weerelt ‘maar
als je -5 staat met nog vier holes te
gaan is -2 wel een beetje teleurstellend.’
Wil Besseling is na het tekenen
van zijn scorekaart vrolijker. ’71 is
een prima begin voor mij. Ik liet her
en der wat kansen liggen op birdie,
maar ik moet de cut kunnen halen
morgen.’
Vrijdag 12 december – geen
giraffes op de greens
Leopard Creek wordt met reden
gezien als de nummer-1 baan van
Zuid-Afrika. De holes zijn geweldig
mooi, de omgeving onovertroffen
en de aanwezigheid van al die
dieren zorgt voor extra opwinding.
Derek Muggeridge is sinds een jaar
of vier hoofd greenkeeper op
Leopard Creek. Hij vertelt dat de
club vierhonderd leden heeft.
Jaarlijks worden er hooguit 15.000
rondjes gespeeld. Ernie Els heeft
een huis langs hole 15 maar ‘The
Big Easy’ is niet meer gesignaleerd
sinds hij vorig jaar met een triple
bogey 8 op de slothole de titel
GOLF Weekly | vrijdag 19 december 2008 | www.golfweekly.nl
verspeelde. Leopard Creek ligt in
feite in een dierentuin, maar dan
zonder hekken. De dieren die op het
Game Reserve van eigenaar Rupert
leven kunnen zich vrijelijk bewegen.
Volgens Greenkeeper Muggeridge
levert dat geen onoverkomelijke
problemen op. ‘Het enige wat
we iedere avond doen is touwen
spannen rond de greens. Als de
giraffes over de greens lopen maken
ze met hun hoeven flinke beschadigingen.’
De greens liggen er prachtig bij.
Maar Taco Remkes heeft er flink wat
problemen mee. Hij blijft de snelheid
verkeerd inschatten. Toch haalt
Remkes, ternauwernood, de cut na
een ronde 70, -2 totaal. Wil Besseling
is een van de vele slachtoffers
van hole 18, de prachtige par 5 met
water rondom de green. Op die 495
meter lange hole slaat speler 003
van Golf Team Holland een spetter
van een drive naar het midden van
de fairway. Besseling kan, begrijpelijk,
de verleiding niet weerstaan
en gaat met zijn tweede slag voor
de green. De bal ketst achter op de
keiharde green en verdwijnt in het
water. ‘Ik had 190 meter om over
het water te komen en 214 meter
naar de hole’, aldus Besseling na
de ronde. ‘Ik zat precies tussen
twee clubs in, moest kiezen tussen
een ijzer-4 of een rescue. Ik sloeg
mijn rescue net niet hoog genoeg,
daarom ketste ie van de green af.’
Besseling moet droppen in de
dropping zone en speelt zijn vierde
slag. Weer is de bal te ver, weer
ketst de bal via de green het water
in. ‘Het was 78 meter, ik sloeg een
prima lobwedge, ik had nooit gedacht
dat die bal over de green zou
gaan’, aldus de balende Nederlander.
De 8 op de scorekaart doet hem
Hole 13 van Leopard Creek; op de achtergrond
de das om. Besseling mist de cut op
een slag, Inder van Weerelt op twee
slagen.
Zaterdag 13 december – ‘Zo’n
dag dat alles lukt’
Taco Remkes doet wat hij kan, maar
er gebeurt weinig in zijn ronde. Met
72 slagen komt hij het clubhuis
binnen. Nee, dan Thomas Aiken. De
Zuid-Afrikaan chipt zijn derde slag
op hole 18 in voor een eagle en