Je t'adore - Reynaertgenootschap

156
Naast de emendaties komen in de teksteditie een aantal aanpassingen voor die
Roossens niet verantwoordt. Zo transcribeert Roossens de t met een weglatingsteken
(t’ en ’t) als hoe t’ ginck en in ’t werck. In Hz1651 worden deze afgedrukt als:
hoe t’ginck en in’t werck. Aangezien Roossens hierin consequent is, zijn deze
emendaties niet in de lijst opgenomen. Roossens is ook consequent in de weergave
van de kapitaal I. Hij transcribeert de kapitaal I in een I of in een J volgens de
moderne schrijfwijze. Dit is niet in overeenstemming met het lettertype (textura)
waarin de verhaaltekst van Hz1651 is gezet. De textura kent slechts alleen de I voor
de kapitalen I en J. Ook deze consequente aanpassingen zijn niet als afwijkingen
opgevat. De derde persoon enkelvoud u zet Roossens soms om in U (11/04).
Omdat Roossens deze emendatie niet verantwoordt, wordt, indien ten onrechte een
hoofdletter U is geplaatst, dit als een afwijking meegeteld.
De editie met de minste afwijkingen
De tekstuitgave die Walter Roossens in 1981 bezorgt van Hz1651 is door hem
samengesteld om de graad van licentiaat in de Germaanse filologie aan de
Universiteit van Leuven te verkrijgen. Roossens gebruikt het exemplaar dat berustte
in de abdij van de Norbertijnen in Postel in België. Het boekje is aan het begin
van de jaren tachtig van de twintigste eeuw uit de abdij verdwenen (Menke 1992:
158). Roossens is hier niet verantwoordelijk voor. Het door hem gebruikte exemplaar
is hoogstwaarschijnlijk afkomstig uit het voormalige bezit van de hertog van
Arenberg. Voor mijn editie maakte ik gebruik van het exemplaar dat berust in de
Zentral Bibliothek in Zürich. Gezien een aantal opmerkingen van Roossens in de
voetnoten is het exemplaar in Zürich niet gelijk aan het exemplaar dat zich in Postel
bevond. In een voetnoot in de tekstuitgave van Roossens staat dat de o in bevro’en
(B3ra12) in de originele uitgave horizontaal is doorgestreept. Dit is niet het geval in
het exemplaar dat bewaard wordt in Zürich. Volgens Roossens ontbreken er drie
letters in: li[iff] (Er3v20). In het exemplaar dat in Zürich berust staat lijff. Ten slotte
geeft Roossens aan dat op H1r de beginletters van vier regels ontbreken (H1ra1-
4). De beginletters van de betreffende regels in het exemplaar dat in Zürich berust
zijn goed te lezen. De huidige onrechtmatige (?) eigenaar van het exemplaar dat
zich in Postel bevond is hiermee gewaarschuwd. De 153 pagina’s tellende tekstuitgave
van Roossens is, als onderdeel van een proefschrift, uitgegeven als een
enkelzijdig gestencilde uitgave op A4 formaat. Ik kreeg deze editie in bruikleen van
Rik van Daele waardoor het voor mij mogelijk was de gehele tekst van H1651 te
scannen. De verantwoording is door Roossens kort gehouden, nog geen anderhalve
pagina tekst met veel witregels en regelafstand anderhalf. Roossens verwijst aan
het begin van zijn verantwoording naar een uitvoerige beschrijving van het origineel
in deel I. De tekst is, in tegenstelling tot de bron die in twee kolommen is gezet, uitgetypt
in één tekstblok, ook met regelafstand anderhalf. Roossens heeft zelf een
regelnummering aangebracht. Dit doet hij per ‘Capittel’. In de linkermarge geeft hij
steeds, als verwijzing naar de bron, de paginanummering uit H1651 en per pagina
de kolomaanduiding aan, bijvoorbeeld P. 6, kol. 1. De katernsignaturen uit H1651
neemt Roossens niet over. Als extra heeft Roossens de houtsneden uit de bron
gekopieerd en deze zoveel mogelijk overeenkomstig de bron in de tekst geplaatst.
In voetnoten verantwoordt Roossens soms een emendatie of geeft hij opmerkelijke
zaken aan, bijvoorbeeld zoals de hierboven al vermelde constatering dat ‘de o in
Tiecelijn, 19, 2006