of Arme Mannen- en Vrouwenhuis. Deel I - Historische vereniging ...

MENSENWERK
Alleen al in 1793 had het huis bijna f 7.000 ontvangen in contanten en
obligaties. Een van die inkomsten was op een nogal merkwaardi ge wijze bij
de regenten terechtgekomen. In de lente van 1793 maakte M aria Strezoo
(ook wel Streso), de weduwe van Jan Schrevelius, haar testament waarin zij
bepaalde dat haar lijk pas een week na haar dood gekist mocht worden. Dit
uit grote angst dat zij levend zou worden begraven. Als haar familieleden
deze wens niet zouden respecteren, konden zij fluiten naar de nalatenschap
van f 10.000 . De regenten van het minnehuis waren door Maria aangesteld
als bewakers van de gang van zaken en zouden de tien mille krijgen als
Maria wel binnen de gestelde termijn werd begraven. Omdat de weduwe
stierf in de nogal hete maand juli en de kans bestond dat het lijk snel zou
ontbinden, met alle kwalijke gevolgen van dien , stapte haar halfbroer Arnoldus
Clignet naar de vroedschap om de voorwaarde in het testament onged aan
te maken . Na veel geharrewar en heen en weer geschrijf tussen de regenten,
Clignet en de vroedschap, kreeg de halfbroer uiteindelijk zijn zin. Maar
voor Soetbrood en de zijnen bleef nog duizend gulden over, een bedrag dat
door Maria was gelegateerd als dank voor de te nemen moeite."
De giften van 1793 kwamen op een goed moment. Door de gestage groei
dreigde het gebouw te klein te worden. Vandaar dat de regenten van het
minnehuis in onderhandeling gingen met die van het Heilige-G eestweeshuis
over de aankoop van een pakhuis en een huis met erf op de hoek van het
bestaande complex, dat aan het voormalige Arme Kinderhuis had behoord.
In het begin van 1794 werden beide panden voor f 500 gekocht. 62
De Franse Tijd
In januari 1795 , enkele dagen na de verovering van de stad doo r een
duizendtal Leidse patriotten," trokken de Franse troepen de stad binnen
om alhier de bewoners Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap op te leggen.
Als inkwartieringsruimte kregen zij het gebouwencomplex van het minnehuis
aan de Middelweg toegewezen. Dit betekende dat de gealimenteerden dienden
te verhuizen ." De exodus van de oudjes naar hun nieuwe behuizing,
het Catharinagasthuis aan de Breestraat, moet een triest gezicht zijn geweest.
Behalve de minnekinderen verhuisde ook de kist met effecten; deze werd
overgebracht naar het Heilige-Ceesrweeshuis."
79