of Arme Mannen- en Vrouwenhuis. Deel I - Historische vereniging ...

MENSENWERK
meeste behoeftigen kwamen graag, al moesten zij soms de nodige concessies
doen. Begin april kwam het echtpaar Maarten de Bruyn en Jacoba de Matter
binnen. Deze "egtelieden" hadden een klein particulier minnehuis op de
Middelstegracht gedreven dat in de volksmond bekend stond als 'het huis
van moeder Koba '. Het tot armoede vervallen echtpaar werd liefdevol opgenomen
en kreeg een eigen kamer. Dit alles op voorwaarde dat Maarten en
Koba zich geen gezag aanmatigden en zich als de rest van de verpleegden
gedroegen." Blijkbaar waren de binnenvader en -rnoeder bang voor inmenging
in hun zaken .
Intussen naderde de dag van de officiële opening met rasse schreden.
Uitnodigingen om deze gebeurtenis bij te wonen waren ruim van tevoren
verstuurd aan burgemeesters, de vroedschap en aan de oudste hervormde
predikant van Leiden, de 83-jarige Gualtherus Zoutmaat. Op 7 mei was
het totaal der ingezetenen van het minnehuis op 74 gekomen, waarmee het
streefgetal tot juli was bereikt. Zoutmaat kon dus op een voltallig gehoor
rekenen.
De inwijding
De zeer zwierig - en even leesbaar - geschreven notulen van de feestdag
beginnen met de nuchtere opmerking dat alle regenten en de secretaris om
half tien 's ochtends in de Regentenkamer nog van alles aan het doen waren
om de dag te laten slagen. Niet lang daarna arriveerden de predikant en de
echtgenotes van de bestuurders, die allen enige verversingen aangeboden
kregen. Het wachten was nu op de Edelgrootachtbare Heren van het gerecht.
Voorafgegaan door rwee bodes kwamen dezen spoedig aan ; bij de deur aan
de Middelweg werden zij door de oudste regenten onrvangen en naar hun
plaatsen gebracht. De jongste regent en de secretaris leidden inmiddels de
predikant naar een speciaal vervaardigde kansel. Toen allen waren gezeten,
opende Zoutmaat de plechtigheid met de aanhef van Psalm 71, waarvan
waarschijnlijk vooral vers 9 werd benadrukt: "Verwerp mij niet in de tijd
des ouderdorns, verlaat mij niet terwijl mijne kracht vergaat." Vervolgens
sprak de bejaarde dienaar des Woords op grond van Spreuken 22 vers 2
("Rijken en armen ontmoeten elkaar, de Heere heeft ze allen gemaakt") een
zeer gepaste redevoering en een dito gebed uit , waarbij hij niet vergat de
zegen van de Heer af te smeken over de overheden, de regenten en de
73