Uitgeverij Verloren - Holland Historisch Tijdschrift
Uitgeverij Verloren - Holland Historisch Tijdschrift
Uitgeverij Verloren - Holland Historisch Tijdschrift
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ter. Niet geheel onlogisch veronderstelde men dat<br />
die afbeeldingen, die immers ouder waren dan de<br />
paneelschilderingen, de meest levensechte por<br />
tretten van de graven waren. In 1699 verschenen<br />
in Cornelis van Alkemade's editie van de Rijmkro<br />
niek van Melis Stoke evenwel illustraties die waren<br />
gebaseerd op de portretten in het stadhuis - Van<br />
Alkemade claimde dat die toch het meest be<br />
trouwbaarwaren, evenwel zonder die aanspraak te<br />
onderbouwen. Toch waren het deze afbeeldingen<br />
waarop vervolgens in de 18e eeuw verschillende<br />
prentreeksen waren gebaseerd. In het slothoofd<br />
stuk geeft Van Bueren een overzicht van de ver<br />
schillende restauraties die de Haarlemse panelen<br />
in de loop der eeuwen hebben ondergaan; de<br />
conclusie luidt dat de schilderijen intussen zeer<br />
sterk moeten afwijken van hun oorspronkelijke<br />
15e-eeuwse gedaante.<br />
Het boek sluit af met niet het minst waardevolle<br />
deel, de bijlagen. Daarin vinden we een overzicht<br />
van de huidige plaats van de schilderijen in het<br />
Haarlemse stadhuis, een verslag van een infra-<br />
roodonderzoek van de schilderijen, alsmede drie<br />
tekstedities door Van Anrooij en M. Mooijaart: ten<br />
eerste afbeeldingen van alle portretten met daar<br />
naast een geannoteerde transcriptie van de tek<br />
sten, en daarna een editie van de versie van de<br />
tekst van 1516-1518, met daarnaast de daarop ge<br />
baseerde Franse vertaling van 1518. Een bibliogra<br />
fie en een register completeren het boek.<br />
Met dit werk is dus een tot nu toe verwaarloosde<br />
laat-middeleeuwse bron ontsloten en bestudeerd,<br />
maar het lijkt me niet dat hiermee het laatste<br />
woord is gesproken over de Haarlemse graven-<br />
reeks. Zo is een nadere bestudering op zijn plaats<br />
van de portretten binnen het kader van de flore<br />
rende Haarlemse schilderkunst van de 15e eeuw,<br />
waarover toch een en ander bekend is. Ook is wel<br />
meer te zeggen over de historiografische bronnen<br />
die de begeleidende teksten (kunnen) hebben<br />
beïnvloed; het is duidelijk dat ook die in een tra<br />
ditie zijn te plaatsen, ook al zou een ander dan de<br />
gerenommeerde Jan van Leiden de schrijver zijn<br />
geweest. De auteurs hebben zich bekwaam van<br />
hun taken gekweten, maar medewerking van een<br />
'echte' historicus had kunnen zorgen voor een<br />
wat scherpere belichting bij bepaalde zaken. Deze<br />
zou zich bijvoorbeeld minder dan Falkenburg en<br />
De Jong hebben verbaasd over de slordigheid en<br />
ongefundeerde uitspraken van Cornelis van Al<br />
kemade; al bij de geleerden van de 17e en 18e<br />
eeuw stond die vlijtige verzamelaar en kopiist van<br />
oude teksten bekend als niet bepaald een groot<br />
Boekbesprekingen<br />
licht. Als eerste aanzet voor een hernieuwde seri<br />
euze aandacht voor de portretreeks is dit boek<br />
evenwel geslaagd te noemen. Veel wordt hierin<br />
onderzocht en boven water gehaald, al komt van<br />
wege de opzet van het werk — verschillende au<br />
teurs die ieder enkele aspecten belichten - in de<br />
tekst wel een aantal verdubbelingen voor. Het<br />
boek is mooi uitgevoerd en onbekrompen geïllus<br />
treerd.<br />
J.W.J. Burgers<br />
Ericjan Weterings en Ed van der Vlist, 'Wie maakt<br />
me los?'. Negen eeuwen markt in Leiden (Leiden:<br />
Stichting Marklpromoüe Leiden, 1996, 96 blz.,<br />
ISBN 90-9009617-5)<br />
De bekendste markt van Leiden is waarschijnlijk<br />
de 3 oktobermarkt. De graaf van <strong>Holland</strong> gaf ter<br />
herdenking van Leidens Ontzet in 1577 aan de<br />
Leidse bevolking toestemming om ieder jaar van 1<br />
tot 10 oktober een marktfeest te houden. Behalve<br />
een warenmarkt waren er ook een wapenschouw<br />
van de schutterij en een toneelspel te zien. Hal<br />
verwege de 17e eeuw werd deze jaarmarkt vanwe<br />
ge de afgenomen belangstelling door het stadsbe<br />
stuur afgeschaft. Het volksfeest zoals we dat nu<br />
nog rond 3 oktober in Leiden kennen, is aan het<br />
einde van de 19e eeuw ingesteld. De geschiedenis<br />
van deze jaarmarkt, maar ook van de vele andere<br />
week- en jaarmarkten die Leiden door de eeuwen<br />
heen gekend heeft, wordt in het boek 'Wie maakt<br />
me fosf'voor een breed publiek beschreven.<br />
Het is niet verwonderlijk dat Leiden al vroeg<br />
een marktfunctie had. De stad is gelegen op een<br />
kruispunt van waterwegen, waar boeren en vissers<br />
elkaar al van oudsher troffen om hun waren uit te<br />
wisselen. De vondst van muntjes geeft aan dat in<br />
het gebied van het huidige Leiden waarschijnlijk<br />
al in de 11e eeuw handel plaatsvond, maar van<br />
een georganiseerde markt is pas sprake in de 12e<br />
eeuw. Welke producten wanneer en op welke<br />
plaatsen door de eeuwen heen in de stad verhan<br />
deld werden, wordt duidelijk uiteengezet. De rol<br />
van de overheid, die zich door middel Van regel<br />
geving altijd sterk met de ambulante handel be<br />
moeid heeft, komt hierbij goed naar voren.<br />
Het is een gemis dat in het boek nauwelijks<br />
wordt ingegaan op de vraag wie de marktkooplie<br />
den nu precies waren. Aan het einde van hoofd<br />
stuk vier (p. 68) wordt opgemerkt dat een groot<br />
deel van de markt aan het einde van de Tweede<br />
49