Jezus de vriend -10.pmd - Bazuin te Sion

Jezus Jezus Jezus Jezus Jezus
TPG POST
Port betaald
Port payé
PAYS-Bas
de de de de de Vriend Vriend Vriend Vriend Vriend van van van van van Jong Jong Jong Jong Jong en en en en en Oud Oud Oud Oud Oud
* Wedergeboorte.
* Het dagelijkse leven.
* Een overzicht v/h boek de openbaring
* De kerk (4)
* De zondvloed (3)
* De basis van gezondheid
* Kinderverhaal...De eerste grote vakantie...
* Het boek van de natuur
Jezus de vriend -10.pmd 1
11-6-2006, 12:07
ADRES ONTVANGER:
10

Jezus de Vriend van Jong en Oud.
Vaak horen we zeggen: “Als ik het nog eens over mocht
doen.” Hoeveel woorden zouden we terugnemen,
hoeveel daden ongedaan maken! Wat zouden we er voor
over hebben, als we ons oude leven konden inruilen
voor een nieuw? Als het mogelijk zou zijn een streep
onder alles te zetten, zouden we niet nog een keer
dezelfde fouten maken. Maar kan dat echt?
Steeds opnieuw komt in de Bijbel de vraag naar voren:
Hoe kan de zondige mens voor God bestaan? Want het
is duidelijk dat zonder radicale koersverandering deze
ontmoeting dodelijk is. Een andere vraag is: Wat gebeurt
er dan als God de mens aanspreekt? Hoe is dat nieuwe
begin mogelijk?
In dit nummer van ‘Jezus de Vriend van Jong en Oud’
zijn een aantal artikelen die zich met deze vragen bezig
houden. Wij wensen u Gods zegen bij het lezen hiervan
redaktie: Marian Pel
Wim Wiggers
INHOUDSOPGAVEN
. Redactie. 2
. Wedergeboorte. 3
. Het dagelijkse leven. 7
. Een overzicht van het boek de openbaring 10
. De kerk - 4 13
. De Zondvloed - 3 15
. De basis van gezondheid 21
. De eerste grote vakantie 22
. Het boek van de natuur 23
. Boekenlijst... 24
2 Jezus de Vriend van Jong en Oud
Jezus de vriend -10.pmd 2
11-6-2006, 12:07
Van de Redaktie.
Voor u ligt een nieuw tijdschrift,
dat wordt uitgegeven door leken
binnen de zevendedags-adventistengemeenschap,
die zending
bedrijven, boeken drukken en
uitgeven. Dit tijdschrift zal vier
keer per jaar uitkomen. Het ligt
in de bedoeling dat elk nummer
een aantal rubrieken zal hebben:
* Het verlossingsplan
* Leerstellingen
* Profetie
* Gezondheid ( dit kan in een
medische of een sociale context
zijn)
* Bijbel en Wetenschap
* Het kinderhoekje
Het doel is dat wij ons
voorbereiden op de wederkomst
van de Heer.
redaktie: Marian Pel
Wim Wiggers
Mocht deze uitgave u
aanstaan, dan is het mogelijk
een bijdrage te leveren door
een bedrag te storten op:
Giro 13 82 569
t.n.v. De Ellen G.White
Stichting
zodat er uitbreiding van dit
blad mogelijk is.
---
De Ellen G.White stichting.
postbus 87
4630 AB Hoogerheide
Tel. 0164-616564
Namens de redaktie

WEDERGEBOORTE
Een Farizeeër en overste der Joden,
Nikodemus genaamd, kwam midden
in de nacht bij Jezus. Hij was tot de
Here gekomen om met Hem in
discussie te treden, maar Jezus legde
de grondbeginselen van de waarheid
bloot. “Jezus antwoordde: Voorwaar,
voorwaar, Ik zeg u, tenzij
iemand wederom geboren wordt,
kan hij het Koninkrijk Gods niet
zien.” Joh. 3: 3.
Jezus spreekt tot ons allen en zegt
dat wij behoefte hebben aan een
geestelijke wedergeboorte. De
woorden wederom (opnieuw)
geboren worden of ‘wedergeboorte’,
hebben alleen maar betekenis met
betrekking tot verlossing als de
eerste geboorte niet goed is. Het
eerste wat Jezus duidelijk wil maken
is dat de mens in een toestand is
waaruit hij gered moet worden. Er
is iets mis met de eerste geboorte en
daarom is de wedergeboorte
noodzakelijk. “Voorwaar, voorwaar,
Ik zeg u, tenzij iemand geboren
wordt uit water en Geest, kan hij het
Koninkrijk Gods niet binnengaan.
Wat uit vlees geboren is, is vlees, en
wat uit de Geest geboren is, is
geest.” Joh. 3: 5, 6.
Wat houdt de wedergeboorte in? Het
sluit in feite twee dingen in: het
betekent de dood van de oude
natuur, het oude zondige ik, de
“oude mens” en het betekent: een
opstanding tot een nieuw leven, een
nieuwe natuur, een “nieuw mens”.
Laten wij eens zien wat de Bijbel
ons leert over die “oude mens”. De
Psalmist zegt: “Zie, in ongerechtigheid
ben ik geboren en in
zonde heeft mijn moeder mij
ontvangen.” Ps. 51: 7. De apostel
Paulus verklaart dat onze natuurlijke
toestand “vijandschap is tegen God”
en dat wij van nature “vervreemd en
vijandig gezind zijn door boze
werken” Rom. 8: 7 en Kol. 1: 21.
“Niemand is rechtvaardig, ook niet
één, er is niemand die verstandig is,
niemand die God ernstig zoekt; allen
zijn afgeweken, tezamen zijn zij
onnut geworden.” Rom. 3: 11, 12.
Jeremia getuigt dat ons hart
“arglistig is boven alles, ja,
verderfelijk is het; wie kan het
kennen”. Jer. 17: 9. “God zag dat de
boosheid der mensen groot was op
de aarde en dat al wat de
overleggingen van zijn hart
voortbrachten te allen tijde slechts
Jezus de vriend -10.pmd 3
11-6-2006, 12:07
boos was”. Gen. 6: 5 en 8: 21. Hier
wordt gesproken over de natuurlijke
geaardheid van alle mensen. Het
natuurlijke hart is zelfzuchtig,
zondig, verdorven en dat van de
geboorte aan. De mens is de
gevangene van Satan (Rom. 7: 14)
en van nature geneigd zijn
voorstellen op te volgen en aan zijn
verzoeken te voldoen. Er is in de
natuur van de mens een neiging tot
zonde. Om deze reden zegt Jezus:
“Gij moet wederom geboren
worden.”
Ook al proberen wij te leven naar
de wil van God en ook al hebben
wij schijnbaar succes in onze
pogingen om goed te leven, toch zijn
al onze eigen werken zo besmet met
trots, zelfzucht, hebzucht of
onzuivere gevoelens of gedachten,
dat ze in de ogen van God geen
enkele waarde hebben. God
beschouwt “al onze gerechtigheden
als een bezoedeld kleed”. Jes. 64: 6.
Hoe kunnen wij dan rechtvaardig
voor God leven? Waar ligt het
antwoord op deze belangrijke
vraag? Wij worden gerechtvaardigd
door het geloof in Jezus Christus.
Geloof in Zijn bloed om onze
zonden te bedekken en geloof in Zijn
gerechtigheid die ons wordt
toegerekend. “… die is overgeleverd
om onze overtredingen en opgewekt
om onze rechtvaardiging.” Rom. 4:
25. “Hem, die geen zonde gekend
heeft, heeft Hij voor ons tot zonde
gemaakt, opdat wij zouden worden
gerechtigheid Gods in Hem.” 2 Kor.
5: 21. In Romeinen hoofdstuk vier
lezen wij dat de gelovige gerechtigheid
wordt toegerekend en
dat de gelovige daardoor gerechtvaardigd
wordt.
Jezus zei: “Blijft in Mij, gelijk Ik in
u”. Dat Jezus met dit ‘blijft in Mij’
de rechtvaardiging bedoelt, blijkt uit
het verband. “Gij nu zijt rein om het
woord, dat Ik tot u gesproken heb;
blijft in Mij, gelijk Ik in u.” Joh. 15:
3. Wij zijn rein verklaard door het
woord dat Jezus tot ons spreekt. Dat
Jezus de Vriend van Jong en Oud 3

woord is een woord van vergiffenis.
Christus neemt onze plaats in, Hij
vertegenwoordigt ons. Daardoor
wordt reinheid ons toegerekend.
Maar er hoort bij ‘gelijk Ik in u’. Dit
is het beeld van de wijnstok en de
ranken. De rank is in de wijnstok
ingeplant. Omdat de rank is
ingeplant in de wijnstok, komt het
leven van de wijnstok in de rank.
Eén en hetzelfde leven is in beiden.
‘In Mij’ zegt Jezus en laat er op
volgen ‘in u’. ‘In Mij’ is toegerekende
gerechtigheid, een
reinheid, smetteloosheid en
volmaaktheid die niet ons bezit is
maar ons toegerekend wordt.
Vervolgens ‘in u’. De Heilige Geest
neemt deze gerechtigheid en brengt
ze in het leven van de gelovige. Het
eerste geeft aan wat God voor ons
doet door Zijn Zoon, het andere wat
Hij in ons werkt door Zijn Geest. Het
eerste verandert onze uiterlijke
relatie met God. Wij worden Zijn
kinderen in plaats van vijanden.
Door het tweede wordt ons innerlijk
veranderd. Het eerste herstelt ons in
de gunst van God en door het tweede
wordt Zijn beeld in ons hersteld.
God schenkt ons iets geweldigs bij
de wedergeboorte. Hij maakt ons
daarbij deelhebbers aan zijn natuur,
aan de eigenschappen van zijn leven,
zijn liefde, zijn genade, zijn
barmhartigheid, zijn geduld. Al deze
eigenschappen die van boven zijn en
bij de hemel behoren, brengen de
hemel in ons hart doordat wij
deelhebben aan het leven Gods zoals
een rank deelheeft aan het leven van
de wijnstok.
Toen Jezus Nikodemus vertelde wat
hij precies nodig had – de
wedergeboorte – vroeg hij: “Hoe?”
Het is niet genoeg te weten dat er
een loslaten van het oude leven moet
zijn en een deelname aan de
goddelijke natuur. We moeten
weten, hoe? Welk antwoord gaf
Jezus hem? “Zoals Mozes de slang
in de woestijn verhoogd heeft, zo
4 Jezus de Vriend van Jong en Oud
moet ook de Zoon des mensen
verhoogd worden.” Joh. 3: 14. Hier
is Jezus het middel. Waarom
verhoogde Mozes de slang? Waarom
verhogen? Waarom niet op de grond
gelegd, of onder de grond? Omdat
aan iedereen de gelegenheid
gegeven moest worden om het te
zien! Op dezelfde manier moet Jezus
verhoogd worden, opdat allen op
Hem mogen zien, zoals geschreven
staat: “Wendt u tot Mij en laat u
verlossen, alle einden der aarde.”
Jes. 45: 22. De mens vindt het leven
door te zien, maar niet op zichzelf.
Het maakt een groot verschil waarop
we zien.
Maar waarom verhoogde Mozes een
slang? Hoe kan een slang, dat
dodelijke, gemene, venijnige, giftige
ding, ooit een symbool van de
smetteloze Zoon van God zijn? Het
laat ons zien, dat de menselijke
natuur gelijk is aan de natuur van
de slang – Satan zelf. Die is zo
hopeloos slecht, dat die niet te
genezen is. Wij kunnen het gif ervan
niet overwinnen. Maar nu kijken wij
daarvan weg naar het verhoogde
kruis. Daar zien we Jezus, die onze
oude slangennatuur draagt aan het
hout. Daar zien wij, dat Hij, die geen
zonde kende, voor ons tot zonde
gemaakt werd. Hier zien wij Hem
onze menselijkheid met het
goddelijke verzoenen, door deze
oude slangennatuur te doden.
“Maar thans in Christus Jezus zijt
gij, die eertijds veraf waart, dichtbij
gekomen door het bloed van
Christus. Want Hij is onze vrede, die
de twee één heeft gemaakt en de
tussenmuur, die scheiding maakte,
de vijandschap, weggebroken
heeft.” Ef. 2: 13, 14. Ja, wij die van
nature vol zonde zijn, zijn door een
grote onoverkomelijke kloof van de
zondeloze Schepper gescheiden.
Hoe kan er ooit verzoening zijn?
Hoe kan de mens ooit in de
gemeenschap en eenheid met zijn
God terugkomen? In Christus! Het
is alles in Christus volbracht. Efeze
2 vers 15 gaat verder: “Doordat Hij
Jezus de vriend -10.pmd 4
11-6-2006, 12:07
in Zijn vlees, de vijandschap (de
oude zelfzuchtige aard van het
natuurlijke hart, welke in
vijandschap tegen God is),
weggebroken heeft, doordat Hij in
Zijn vlees de wet der geboden, in
inzettingen bestaande (dat naar al
onze eigen pogingen verwijst om
redding te verkrijgen, en ook de
geest van uiterlijkheden) om in
Zichzelf vrede makende, de twee tot
één nieuwe mens te scheppen.” Aan
het kruis vernietigde Christus deze
oude zondige natuur. En Jezus
bracht niet alleen onze oude, slechte,
zelfzuchtige natuur, met al zijn
zondige neigingen ter dood, maar
ook bracht Hij door het goddelijke
met het menselijke te verbinden, een
nieuwe schepping voort. Deze
nieuwe schepping heeft nieuwe
neigingen, een nieuwe gezindheid,
nieuwe motieven, want er is een
nieuw wezen, geschapen in
waarachtige gerechtigheid en
heiligheid.
Wij hebben getracht en gefaald om
van onze zondige harten ontdaan te
worden, wij hebben verlangd naar
dat nieuwe karakter. Nu zien we op
Christus en zeggen met Nikodemus:
“Hoe kan dit geschieden?” Christus
geeft ons de opdracht te zien en te
leven. Zie nu op de verhoogde
Christus op Golgotha. Zie daar de
liefde van God, een liefde zonder
weerga. “Want alzo lief heeft God
de wereld gehad, dat Hij Zijn
eniggeboren Zoon gegeven heeft,
opdat een ieder die in Hem gelooft,
niet verloren ga, maar eeuwig leven
hebbe.” Joh. 3: 16.
Zien wat God voor ons in Christus
gedaan heeft? Welnu, de oude mens
is met Hem gekruisigd. Hij heeft
met deze oude mens afgedaan. Aan
het kruis heeft Hij die teniet gedaan
en mee ten grave gedragen. Het is
alles voor ons in Christus volbracht.
Dat is de reden waarom we onze
ogen richten op Golgotha en met
nederige harten op de verzoening
zien. We moeten leren te zien en te

leven. We moeten zien wat God in
Christus voor ons gedaan heeft. En
alleen dan zullen we verstaan dat
“we door genade gered zijn en dat
God ons mede opgewekt en ons
mede een plaats gegeven heeft in de
hemelse gewesten, in Christus Jezus.
Om in de komende eeuwen de
overweldigende rijkdom Zijner
genade te tonen naar Zijn goedertierenheid
over ons in Christus
Jezus. Want door genade zijt gij
behouden door het geloof, en dat
niet uit uzelf; het is een gave van
God: niet uit werken, opdat niemand
roeme.” Ef. 2: 6-9.
Die nacht richtte Christus de ogen
van Nikodemus op het verhoogde
kruis. Wij kunnen het ons
voorstellen: “Nikodemus je hebt te
lang op jezelf en je eigen werken en
inspanning gezien, om jezelf bij God
aan te bevelen. Je bent niet geschikt
om de hemel binnen te gaan.” Van
te voren had Nikodemus van
zichzelf gedacht, dat hij een goed
mens was, maar nu in de
tegenwoordigheid van Christus, zag
hij dat zijn leven in werkelijkheid
verdorven en zondig was. Hij was
diep geschokt door de ontdekking,
dat er een koninkrijk des hemels
was, te rein voor hem om daarin
binnen te gaan.
Hetzelfde geldt voor ons. Wij
hebben dezelfde les nodig. “Wellicht
hebben wij, gelijk Nikodemus deed,
op onze oprechte wandel vertrouwd;
gemeend dat er niets aan ons
zedelijk karakter haperde en gedacht
dat wij het hart niet zo bijzonder
voor God behoefden te verootmoedigen
als de gewone zondaar
moet doen; maar als wij onszelf in
Christus’ licht beschouwen, dan zien
wij onze onreinheid.” E.G. White,
Schreden naar Christus, blz. 29.
Wanneer we de verzoening
bestuderen, zal God ons een
openbaring van Zijn liefde geven.
“Want alzo lief had God de wereld,
dat Hij Zijn eniggeboren Zoon
gegeven heeft, opdat een ieder die
in Hem gelooft, niet verloren ga,
maar eeuwig leven hebbe.”
Joh. 3: 16.
Let nu op de volgorde: Wij zien op
de verhoogde Zoon des mensen. Joh.
3: 14. Ons wordt een openbaring van
de liefde Gods gegeven. Dan
geloven we ten eeuwigen leven. Dit
is de wijze waarop reddend geloof
komt. Wat we boven al het andere
moeten verstaan is, dat geloof niet
ons werk is, maar zoals Maarten
Luther getuigde: “Geloof is Gods
werk in ons.” Want geloof komt door
horen en horen door het Woord van
God. Toen John Wesley het woord
der waarheid hoorde, getuigde hij,
dat geloof in zijn hart ontstoken was,
en dat, na vele jaren van een
vruchteloos trachten te geloven tot
gerechtigheid. En geloof was
ontstoken in het hart van een
moordenaar aan het kruis. Hij was
stervende en zijn gehele zondige
leven strekte zich achter hem uit en
de eeuwigheid lag voor hem. Maar
hij richtte zijn blik op Christus en
toen hij de stervende Heiland
zag, ontstond er geloof in
zijn hart. Vreemde,
tedere gevoelens ontwaakten
in zijn hart. De
Geest van God gaf hem
dat geloof, omdat hij
enkel en alleen in zijn
grote nood, op het Lam
Gods zag. Als wij in
onze grote nood op het
Lam Gods zien, zal
Gods Geest geloof in
ons hart doen ontbranden.
Wij mogen
niet vergeten dat geloof,
in de eerste plaats, Gods
werk in ons is, en komt
door de openbaring van
Christus.
Het licht dat van het
kruis schijnt, openbaart
de liefde van God. Zijn
liefde trekt ons tot Hem.
Als wij dit trekken niet
weerstaan, zullen we
Jezus de vriend -10.pmd 5
11-6-2006, 12:07
naar de voet van het kruis geleid
worden, in diep berouw over de
zonden die de Heiland gekruisigd
hebben. Dan zullen we zien dat
berouw in de eerste plaats het werk
van God in ons is. Zo ook liefde. Wij
hebben Hem lief, omdat Hij ons
eerst heeft liefgehad.
Toen Maria aan de voeten van Jezus
knielde om ze te zalven, was ze zich
van twee dingen bewust: ten eerste,
haar verschrikkelijke nood en haar
eigen zondigheid, ten tweede, de
overweldigende liefde van Jezus
voor haar ziel. Ze was dankbaar tot
in het diepst van haar hart voor de
vergevende liefde van Jezus. Dit is
wat het betekent in Jezus te geloven.
Luther beschreef het als een roekeloze
overgave van de mens aan de
genade van God. Door dit geloof
worden we opnieuw geboren. Door
eenvoudigweg God te geloven,
geloven in Zijn liefde, geloven in
Zijn genade, verwekt de Heilige
Geest een nieuw leven in ons hart.
“Door deze zijn wij met kostbare en
Jezus de Vriend van Jong en Oud 5

zeer grote beloften begiftigd, opdat
gij daardoor deel zoudt hebben aan
de goddelijke natuur, ontkomen aan
het verderf, dat door de begeerte in
de wereld heerst.” 2 Petr. 1: 4.
O. wat een belofte, dat zondige
menselijke wezens, deelhebbers aan
de goddelijke natuur, het echte leven
Gods, kunnen zijn. Zelfs de engelen
kunnen de vreugde over deze
gemeenschap niet begrijpen. De
verzoening is voor het verloren
geslacht. De engelen geven zichzelf
in liefde en onvermoeide zorg om
ons in een dichtere gemeenschap
met Christus te brengen, dan zij zelf
kunnen kennen.
6 Jezus de Vriend van Jong en Oud
Wij hebben het beeld van het
satanische gedragen. Nu moeten we
het beeld van God dragen. Ons leven
moet het stempel der goddelijkheid
dragen. Hoezeer schieten wij tekort
in onze christelijke belijdenis.
Misschien zijn we als de arme man,
die wenste dat zijn zoon genezen en
de duivel uitgeworpen werd. De
Here zeide tot hem: “Indien gij
gelooft, alle dingen zijn mogelijk.”
De arme man besefte zijn grote
gebrek aan geloof en wierp zich voor
de Here neer, zeggende: “Heer, ik
geloof, kom mijn ongeloof te hulp.”
Markus 9: 23, 24.
ALS IK IN GEDACHTEN STA
Als ik in gedachten sta
Bij het kruis van Golgotha
Als ik hoor wat Jezus sprak,
Voor zijn hart aan ’t kruishout brak.
Hoe nog stervende zijn mond
Troost voor vriend en moeder vond,
Spreek ik: “Hij vergeet ons niet,
Schoon Hij stervend ons verliet.”
Hoor ik dan hoe Jezus bad,
Voor wie Hem gekruisigd had,
Spreek ik: “Bij mijn Heiland is
Ook voor ons vergiffenis.”
Hoor ik, hoe, het laatst van al,
Hij zijn geest aan God beval,
Och, dan geef ook ik mijn lot
In de handen van mijn God.
Jezus de vriend -10.pmd 6
11-6-2006, 12:07
Ook wij zijn vervuld van de ikdemon.
Jezus biedt ook ons de
mogelijkheid en de belofte aan van
een verlost mens te zijn en
deelhebber te worden aan de
goddelijke natuur, door tot ons te
zeggen: “Alle dingen zijn mogelijk
voor wie gelooft.” Wij beseffen ons
gebrek aan geloof, maar er is één
ding dat we kunnen doen. We
kunnen zeggen: “Heer, ik geloof,
kom mijn ongeloof te hulp.”
Laat ons dus het geloof in Christus
zonder uitstel vastgrijpen, en u zult
in Hem een nieuwe schepping zijn.

HET DAGELIJKSE
LEVEN
God is de bron van leven, licht en
vreugde voor het heelal. Zijn
zegeningen stromen naar al Zijn
schepselen, zoals de zonnestralen
verspreid worden door de zon en
stromen water omhoog kolken uit
een bron. En overal, waar het leven
van God in de harten van de mensen
aanwezig is, stroomt het vol liefde
en zegen verder naar anderen.
Het was een vreugde voor onze
Zaligmaker om de gevallen mensheid
op te heffen en te verlossen. In
dit opzicht heeft Hij Zijn eigen leven
niet geteld, maar heeft Hij het kruis
verdragen en de schande niet
veracht. Ook de engelen zijn altijd
aan het werk ter wille van het geluk
van anderen. Dit is een vreugde voor
hen. Wat het zelfzuchtige hart als een
vernederende dienst zou zien, door
anderen te helpen die ellendig en in
alle opzichten beneden hen staan, is
het werk van zondeloze engelen. De
geest, die we zien in Christus’
zelfopofferende liefde, is de geest
die in de hemel heerst, en is daar de
wezenlijke kern van het geluk. Dit
is de geest, die de volgelingen van
Christus behoren te bezitten. Het is
het werk, dat zij moeten verrichten.
Als de liefde van Christus in het hart
als iets kostbaars is geborgen, is deze
als een aangename geur, die niet
verborgen kan blijven. De heilige
invloed ervan zal door allen, met wie
we in aanraking komen, worden
gevoeld. De Geest van Christus in
het hart is als een bron in de
woestijn. Iedereen wordt erdoor
verfrist en hij maakt hen, die op het
punt stonden om verloren te gaan,
begerig naar het water des levens.
De liefde voor Jezus zal tot uiting
komen in een verlangen om te
werken zoals Hij werkte, tot zegen
en verheffing van de mensheid. Zij
maakt dat wij liefde, tederheid en
sympathie kunnen opbrengen voor
alle schepselen, waarvoor de
hemelse Vader zorg draagt.
Het aardse leven van de Zaligmaker
was geen gemakkelijk leven en het
was niet gericht op Zijn eigen
belang. Hij zwoegde met een
aanhoudend ernstig, onvermoeibaar
pogen om de verloren mensheid te
redden. Van de kribbe tot Golgotha
volgde Hij het pad van zelfverloochening
en Hij was er nooit
op uit om bevrijd te worden van
moeilijke opdrachten, inspannende
reizen of uitputtende zorgen en
arbeid. Hij zei: “De Zoon des
mensen is niet gekomen om zich te
laten dienen, maar om te dienen en
zijn leven te geven als losprijs voor
velen”.
Matteüs 20: 28.
Dat was het grote doel in Zijn leven.
Al het andere kwam op het tweede
plan en was daaraan ondergeschikt.
Het was Zijn “spijze en drank” om
Jezus de vriend -10.pmd 7
11-6-2006, 12:07
de wil van God te doen en Zijn werk
tot een goed einde te brengen. In
Zijn werk speelden Zijn eigen-ik en
eigenbelang geen rol.
Zo zullen ook degenen, die deelhebben
aan de genade van Christus,
er niet tegen op zien om onverschillig
welk offer te brengen, opdat
anderen voor wie Hij stierf, mogen
delen in de hemelse gave. Zij zullen
al het mogelijke doen om de wereld
tot een betere plaats te maken. Deze
geest is het zekere resultaat van een
echte innerlijke ommekeer. Zodra
iemand tot Christus is gekomen,
wordt in het hart een verlangen
geboren om aan anderen door te
geven welk een dierbare vriend hij
in Jezus heeft gevonden. Zo iemand
kan de reddende en heiligende
waarheid niet voor zichzelf houden.
Als we bekleed zijn met de
gerechtigheid van Christus en als we
vervuld zijn van de vreugde van Zijn
inwonende Geest, zullen we niet in
staat zijn om te zwijgen. Als we
hebben ervaren en ontdekt dat de
Heer goed is, hebben we iets om
verder te vertellen. Wij zullen
anderen uitnodigen om in Zijn
nabijheid te komen, net als Philippus
deed, toen hij de Zaligmaker had
gevonden. We zullen proberen om
die dingen, die Christus en de
ongeziene werkelijkheid van de
komende wereld aantrekkelijk
maken, aan hen voor te houden. Er
zal een intens verlangen zijn om het
pad te volgen, dat Jezus ging. Het
zal onze liefste wens zijn, dat de
mensen om ons heen ook het Lam
Gods, dat de zonden der wereld
wegneemt, zullen zien.
De poging om zegen te brengen aan
anderen, heeft tot gevolg dat we zelf
zegen ontvangen. Dat was Gods
bedoeling, toen Hij ons een aandeel
gaf in het verlossingsplan. Hij heeft
aan de mensen het voorrecht
geschonken, dat zij deel kunnen
krijgen aan de goddelijke natuur, en
dat zij op hun beurt zegen kunnen
verspreiden in het belang van hun
medemens. Dit is de grootste eer, de
Jezus de Vriend van Jong en Oud 7

grootste vreugde, die God aan de
mensen kon geven. Wie deelneemt
aan deze werken van liefde, komt
heel dicht bij zijn Schepper.
God had het brengen van de
evangelieboodschap en het doen van
liefdewerken kunnen opdragen aan
de hemelse engelen. Hij had andere
methoden kunnen gebruiken om
Zijn doelstellingen te bereiken.
Maar in Zijn oneindige liefde was
het Zijn wens om ons tot Zijn
medewerkers te maken, samen met
Christus en de engelen, opdat we
zouden delen in de zegeningen, de
vreugde, en de geestelijke verheffing,
die het gevolg zijn van deze
onzelfzuchtige dienst.
We kunnen met Christus meevoelen,
doordat wij delen in Zijn lijden.
Elke zelfopofferende daad ter wille
van anderen sterkt de geest van weldadigheid
in het hart van de gever,
en brengt hem in nauwer contact met
de Verlosser van de wereld, Die “om
uwentwil arm is geworden, terwijl
Hij rijk was, opdat gij door zijn
armoede rijk zoudt worden”. 2
Korintiërs 8: 9. En alleen als we op
deze wijze de goddelijke bedoeling
van ons bestaan waarmaken, kan het
leven een zegen voor ons betekenen.
Als u bereid bent om aan het werk
te gaan op de manier zoals Christus
dat van Zijn discipelen verwacht, en
zielen voor Hem wint, zult u de
behoefte voelen aan een diepere
ervaring en een grotere kennis van
de goddelijke dingen en zult u
hongeren en dorsten naar de
gerechtigheid. U bidt tot God met
uw hele hart. Uw geloof zal versterkt
worden, en u zult met diepe teugen
drinken uit de bron van de zaligheid.
De tegenstand en de moeilijkheden,
die u ontmoet, zullen u aanzetten tot
bijbelstudie en gebed. U zult groeien
in de genade en in de kennis van
Christus en u zult een rijke ervaring
opdoen.
De geest van onzelfzuchtig werk
voor anderen geeft diepte en
stabiliteit en een beminnelijkheid
aan het karakter, die wij ook bij
8 Jezus de Vriend van Jong en Oud
Christus vinden en schenkt de
bezitter ervan vrede en vreugde.
Men gaat streven naar verhevener
dingen. Er blijft geen plaats voor
gemak of zelfzucht. Wie zich zo
oefenen in christelijke gaven, zullen
groeien en sterk worden voor het
werk van God. Zij zullen een helder
geestelijk inzicht hebben, een
onwankelbaar en groeiend geloof en
zullen meer kracht vinden in het
gebed. De Geest van God houdt zich
met hen bezig en roept als
antwoord op de goddelijke
aanraking, geheiligde
harmonie op in hun ziel.
Wie zich zo wijden aan
onzelfzuchtig werk ten
dienste van anderen,
bewerken zonder twijfel
hun eigen zaligheid.
De enige manier om in
genade te groeien, is, om
met voorbijzien van elk
eigenbelang, het werk te
doen, dat Christus ons heeft
opgedragen: zoveel als ons mogelijk
is hen, die onze hulp nodig hebben,
hulp te bieden en voor hen tot zegen
te zijn. Kracht komt door oefening.
Activiteit is de levensvoorwaarde.
Wie proberen als christenen te leven
door passief de genadegaven te
aanvaarden en niets voor Christus te
doen, doen eigenlijk niets anders als
in leven te blijven door te eten,
zonder te werken. Evenals in het
dagelijkse leven, heeft dit ook in de
geestelijke sfeer slechts achteruitgang
en verval tot gevolg.
Iemand, die weigert om zijn
ledematen te gebruiken, verliest
spoedig de mogelijkheid om ze nog
te bewegen. Zo zal de christen, die
zijn door God gegeven krachten niet
wil gebruiken, niet alleen stil blijven
staan, wat zijn groei in Christus
betreft, maar hij zal zelfs de kracht,
die hij al gekregen had, verliezen.
De Kerk van Christus is het middel,
dat God heeft bestemd om te dienen
tot redding van de mensen. Het is
haar taak om het evangelie aan de
Jezus de vriend -10.pmd 8
11-6-2006, 12:07
wereld te brengen. Deze
verplichting rust op alle christenen.
Iedereen moet, voorzover zijn
talenten dat toelaten en hij de
gelegenheid heeft, de opdracht van
de Zaligmaker vervullen. De liefde
van Christus, die aan ons is
geopenbaard, maakt ons tot
schuldenaars voor allen, die Hem
niet kennen. God heeft ons niet
alleen voor onszelf licht gegeven,
maar ook om het op anderen te laten
schijnen.
Als de volgelingen van Christus hun
plicht verstonden, zouden er
duizenden zijn in dienst van de
verkondiging van het evangelie in
heidense landen op de plaats, waar
er nu slechts één is. En allen, die niet
zelf aan dit werk kunnen meedoen,
zouden het ondersteunen met hun
middelen, met belangstelling en
gebeden. En er zou ook veel meer
gedaan worden voor de mensen in
de christelijke landen.
Als we voor Christus willen werken,
hoeven we niet naar heidense landen
te gaan, of zelfs de kleine kring van
het gezin te verlaten. Ook daar kan
onze plicht liggen. Wij kunnen dit
werk doen in ons gezin, in de Kerk,
temidden van hen, met wie we
dagelijks in aanraking komen, en
met wie we zaken doen.
De Zaligmaker bracht het grootste
deel van Zijn leven op aarde door
met geduldig werk in de
timmerwerkplaats in Nazareth.
Dienende engelen stonden de Heer

van het leven bij, toen Hij, ongeëerd
en zonder herkend te worden, naast
boeren en arbeiders Zijn weg ging.
In de tijd dat Hij Zijn nederig
handwerk verrichtte, vervulde Hij
Zijn zending even getrouw, als toen
Hij de zieken genas en op de
schuimende golven van het meer
van Galilea liep. Dus ook in de
nederigste taken en op de laagste
plaatsen van de maatschappij,
kunnen we met Hem wandelen en
werken.
De apostel zegt: “Broeders, iedereen
blijve voor God in die toestand,
waarin hij werd geroepen”. 1
Korintiërs 7: 24. Een zakenman kan
zijn werk zo doen, dat hij Zijn
Meester eert door zijn betrouwbaarheid.
Als hij een echte volgeling
van Christus is, zal hij zijn
godsdienst in alles wat hij doet laten
meespreken en aan de mensen de
geest van Christus openbaren. De
monteur kan een ijverige en
getrouwe vertegenwoordiger zijn
van Hem, Die zwoegde tussen de
heuvels in Galilea en in de laagste
kringen verkeerde. Iedereen, die de
naam van Christus draagt, behoort
zo zijn werk te doen, dat anderen,
wanneer zij zijn goede daden zien,
ertoe gebracht zullen worden hun
De gehele bijbelse geschiedenis
naverteld in tien magnifieke en
prachtig geïllusstreerde delen.
Geschreven door
Arthur. S.Maxwell.
te bestellen, of voor informatie
kunt u contact opnemen met-
Hendré van der Molen -
Kervelseweg 36 - 7255 KV
Hengelo (gld)
tel: 0575461092 - of mobiel -
0628467318
Schepper en Verlosser te
verheerlijken.
Velen hebben zich verontschuldigd
dat zij hun talenten niet gesteld
hebben in de dienst van Christus,
omdat anderen grotere gaven en
voorrechten bezitten. Veelal wordt
gedacht, dat alleen zij, die een
bijzondere begaafdheid hebben, hun
mogelijkheden aan de dienst van
God moeten wijden. Velen hebben
het idee gekregen, dat alleen aan een
bepaalde bevoorrechte groep
talenten zijn gegeven, met voorbijgaan
van anderen, en dat deze
laatsten dus niet geroepen zijn om
te delen in de zware arbeid of in de
beloning. Maar de gelijkenis stelt de
zaken anders voor. Toen de heer des
huizes zijn slaven bij elkaar riep, gaf
hij aan elk zijn eigen taak. In een
geest van liefde kunnen we de
nederigste taken van het leven
vervullen, “als voor de Here”.
Kolosenzen 3: 23. Als Gods liefde
in het hart is, zal dat tot uitdrukking
komen in het leven. De aangename
reuk van Christus zal ons omgeven
en er zal een verheffende en
zegenrijke invloed van ons uitgaan.
U moet niet wachten op een
spectaculaire gebeurtenis of op
buitengewone talenten, voordat u
voor God kunt gaan werken. U moet
Jezus de vriend -10.pmd 9
11-6-2006, 12:07
geen ogenblik stilstaan bij de vraag
wat de wereld van u zal denken. Als
uw dagelijks leven getuigenis aflegt
van de zuiverheid en van de ernst
van uw geloof en anderen zien, dat
u het beste met hen voor hebt, zijn
uw pogingen niet geheel zonder
resultaat.
Zelfs de armste en nederigste
discipelen van Jezus kunnen een
zegen voor anderen zijn. Zij
beseffen misschien niet dat zij iets
speciaals, iets goeds doen, maar
onbewust kunnen zij door hun
invloed een stroom van zegeningen
op gang brengen, die steeds breder
en dieper wordt. Zij zullen pas op
de dag dat de uiteindelijke beloning
wordt gegeven, de zegenrijke
gevolgen zien. Zij hebben niet het
gevoel dat zij iets belangrijks doen.
Zij hoeven zich niet voortdurend
zorgen te maken over het succes. Zij
moeten alleen maar rustig verder
gaan met getrouw het werk te doen,
dat God hen in Zijn voorzienigheid
heeft gegeven, en hun leven zal niet
tevergeefs zijn. Zij zullen innerlijk
steeds meer naar het beeld van
Christus toegroeien. Zij zijn Zijn
medewerkers in dit leven en zijn
daardoor geschikt voor hoger werk
en voor de onbeperkte vreugde van
het leven dat te komen staat.
Jezus de Vriend van Jong en Oud 9

In “Jezus de Vriend van Jong en
Oud” nummer 9 is een overzicht van
het boek Daniël. Wij willen nu een
blik werpen in het boek de
Openbaring en het zien als één
geheel. Dat is belangrijk. Woorden
krijgen hun betekenis uit de
samenhang. Als wij de samenhang
zien zijn de onderdelen gemakkelijker
te begrijpen.
Het boek Openbaring heeft vier
profetische lijnen net als het boek
Daniël. Wij lezen over de zeven
gemeenten in hoofdstuk 1 t/m 3. De
zeven zegelen in hoofdstuk 4 t/m 7.
De zeven bazuinen in hoofdstuk 8 t/
m 11. En de drie dieren met zeven
koppen en tien horens in hoofdstuk
12 t/m 19.
Dat is zo duidelijk dat het direct in
het oog springt. Als wij nu elke lijn
afzonderlijk beschouwen dan wordt
duidelijk dat elke lijn op dezelfde
manier opgebouwd is. Net zoals in
het boek Daniël is er een chronologische
volgorde in de beschrijving
van de gebeurtenissen die plaats
vinden binnen de profetische lijn. In
het boek Daniël zagen we dat het
visioen begon bij de beschrijving
10 Jezus de Vriend van Jong en Oud
Een overzicht van het boek
DE OPENBARING
van Babylon of later bij
Medo-Perzië. Het visoen
begon dus in de tijd van
Daniël en reikte tot aan de
wederkomst aan het eind
der tijden. Zie Daniël
2: 44, 45; 7: 26, 27; 8: 14,
19, 26; 11: 40; 12: 1-4.
Zo is het ook in het boek
de Openbaring. Het
visioen begint steeds in de
tijd van Johannes, dat is
dus de eerste eeuw na
Christus en het visioen
reikt tot aan de wederkomst.
Verder zien wij dat in het boek de
Openbaring ieder gezicht begint met
een blik in de hemel, daar wordt
Jezus, onze grote Hogepriester,
gezien in het hemelse heiligdom.
De blik in het heiligdom.
Johannes ziet Jezus in het eerste
visioen dat hij ontvangt terwijl hij
op Patmos is. Hij beschrijft Hem en
zegt dat Hij wandelt tussen de zeven
kandelaren. Openbaring 1: 9-20. Hij
is de priester die zorgt dat de lampen
blijven branden. Wat er ook gebeurt
de gemeente van Jezus blijft licht
verspreiden. Daarna volgt de
beschrijving van de zeven gemeenten.
Openbaring 2 en 3.
In Openbaring 4 en 5 wordt ons een
troongezicht gegeven. De Vader op
de troon en voor de troon Christus
als het Lam dat geslacht is. In de
hand van de Vader is de boekrol met
de zeven zegels, dat daarna door het
Lam ontzegeld wordt. De zegels
worden één voor één geopend in
Openbaring hoofdstuk 6. Als het
zevende zegel geopend wordt is er
een volk dat klaar is voor de
wederkomst.
Openbaring 7: 2, 3, 9, 14-17.
Jezus de vriend -10.pmd 10
11-6-2006, 12:07
Daarna zien wij een engel bij het
hemelse reukofferaltaar. Deze Engel
is Christus zelf die met het reukwerk
zijn eigen gerechtigheid aanbiedt ten
behoeve van zijn kinderen. Hier
wordt ons getoond wat niemand echt
beseft, dat de normale gang van
zaken, alleen te danken is aan onze
hemelse Hogepriester en zijn dienst.
Als Hij het wierookvat wegwerpt
komen er stemmen en bliksemstralen
en donderslagen. Zie
Openbaring 8: 2-5.
De bazuinen zijn oordelen over de
kerk en haar houding tot de wereld,
maar steeds is er ook weer genade.
Dit vinden we in Openbaring
hoofdstuk 8 en 9. Wanneer de laatste
bazuin klinkt, is de verborgenheid,
het mysterie voorbij. Dan is
duidelijk wat de volledige vrucht
van het evangelie is.
Openbaring 10: 7; 11: 15-18.
Dan komt ten slotte het visioen met
de dieren. In Openbaring 11: 19,
juist voordat de beschrijving van de
dieren begint, wordt ons een blik
gegund in het heilige der heiligen
van het hemelse heiligdom. Het is
de tempel Gods in de hemel die
opengaat. En door de open deur
wordt de ark zichtbaar. De ark van
het verbond. De ark waarin de tien
geboden lagen, met daarboven het
verzoendeksel. Het verzoendeksel is
de plaats waar met het bloed
verzoening werd gedaan op de Grote
Verzoendag.
Dan begint de lijn van de dieren, zie
Openbaring 12, 13 en 17.
Wij zien dat elke lijn een zeer
bepaalde structuur heeft. Eerst een
blik in het heiligdom en dan het
begin van de lijn.
Maar er is nog iets dat in elke lijn
steeds weer terugkeert, en dat is dat

elke lijn onderbroken wordt door
een tussen gezicht.
Openbaring 7 het hoofdstuk over de
144.000 verzegelden, de generatie
die klaar is voor de wederkomst des
Heren, moet duidelijk als een tussen
gezicht gezien worden. Het komt
tussen Openbaring 6: 15-17 en 8: 1.
Het is het antwoord op de vraag:
“Wie kan bestaan?” als Hij Die op
de troon zit en het Lam komen bij
de wederkomst.
Openbaring 10 en 11: 1-14 vormen
een tussengezicht, tussen de zesde
en de zevende bazuin. De zesde
bazuin is beschreven in Openbaring
9: 13-21 en de zevende begint in
hoofdstuk 11: 15.
Zo is het ook met Openbaring 14,
15 en 16. Ook dat is een tussengezicht.
Het is tussen het tweede en
het derde dier met 7 koppen en 10
horens die beschreven worden in
hoofdstuk 13 en hoofdstuk 17.
Hetzelfde geldt ook voor de zevende
gemeente, dat is Laodicea,
Openbaring 3: 14-22. De zesde
gemeente is onberispelijk. Dat is de
gemeente Filadelfia van Openbaring
3: 7-13. Maar we lezen dan
plotseling over een gemeente waar
niets goeds van gezegd wordt. Als
wij goed op de inhoud van de
boodschap letten is de zesde
gemeente de laatste. M.a.w. de zesde
gemeente wordt onderbroken en na
de gemeente in de Laodicea
toestand, neemt de zesde gemeente
de draad weer op.
In schema ziet het er als
volgt uit.
Hemels
Heiligdom
Begin
van de
lijn
Als wij het schema van het boek
Daniël en het boek de Openbaring
bij elkaar voegen, (zie “Jezus de
Vriend…” nr. 9, blz. 12, 13) dan
blijkt dat in 1844 een volk ontstaat
dat ten slotte een soort profetische
functie bekleedt en het als zijn werk
ziet om te wijzen op de grote
Hogepriesterlijke dienst van Jezus in
het hemelse heiligdom. Deze dienst
van onze Grote Hogepriester in het
reinigen van het ware heiligdom
moet voorafgegaan worden door het
reinigen van een ieder die deel heeft
in de dienst van de Hogepriester in
het hemelse heiligdom. Openbaring
11: 1. De vraag die beantwoord moet
worden is, “Wie kan bestaan als
Christus verschijnt.”
Openbaring 6: 17.
Het antwoord moet luiden: “Alleen
hij of zij is klaar voor de komst van
Christus die de reiniging van het
heiligdom in hart en leven aanvaard
heeft.” Hij of zij wordt verzegeld.
Wij leven in een nieuwe tijd. Er is
een tegenwoordige waarheid. Er is
een boodschap die nu geldt.
En nu, in deze tijd van de vervulling
van de hoop van alle tijden, in deze
tijd waarin het ware heiligdom
werkelijk gereinigd wordt, in deze
tijd waarin het werk van het
evangelie voltooid en het geheimenis
van God werkelijk
voleindigd wordt, is het de tijd dat
de gelovigen in Jezus deel zullen
hebben aan de volle mate van Zijn
hemelse genade; en in hun leven zal
overtreding voleindigd worden, de
zonde afgesloten, verzoening
Onderbreking
Lijn
wordt
afgemaakt
Jezus de vriend -10.pmd 11
11-6-2006, 12:07
gedaan voor de ongerechtigheid
voor altijd, en in de vervolmaking
in waarheid, eeuwige gerechtigheid
gebracht worden. Openbaring 10: 7
en Daniël 9: 24.
Elke profetische lijn heeft dus vier
elementen. En net als bij de 4
profetische lijnen van het boek
Daniël lopen zij chronologisch
parallel. Dat vertelt een heleboel
over de samenhang van het boek.
Er is nog een element dat belangrijk
is in verbinding met het boek Daniël
en dat is dat in beide boeken het
hemelse heiligdom centraal staat. In
Daniël 2: 45 komt de steen uit het
heiligdom. (De berg is de plaats van
het heiligdom. Vergelijk Jesaja 2: 2,
3) Het oordeel van Daniël 7 vindt
plaats in het heiligdom. De reiniging
van Daniël 8 vindt plaats in het
heiligdom. En de bevrijding van het
volk in Daniël 12 gebeurt vanuit het
heiligdom. (Jezus staat op wanneer
Hij zijn hogepriesterschap neerlegt
in het heiligdom)
Zo ook in de Openbaring. Het
heiligdom neemt de centrale plaats
in
Als het tot de onderbreking komt is
de lijn bijna afgelopen, dan is Gods
laatste volk steeds in het middelpunt.
In de lijn van de gemeentes is de
Laodicea toestand de beschrijving
van de toestand van de eindtijd
gemeente.
In Openbaring 7, ook een
onderbreking, zien we de laatste
vrucht van de eindtijd gemeente.
In Openbaring 10 lezen wij over de
geboorte van de eindtijd gemeente.
In Openbaring 14, 15 en 16 lezen
wij over de boodschap van de
eindtijd gemeente.
Jezus de Vriend van Jong en Oud 11

Wat is die boodschap?
• De laatste gemeente.
Openbaring 14: 1-5.
• De drie-engelen boodschap.
Openbaring 14: 6-13.
* Het oordeel is begonnen.
* De val van Babylon.
* Waarschuwing tegen het
merkteken van het beest.
* Allen die de 10 geboden
bewaren zullen ontkomen.
Openbaring 14: 12-13.
Gezicht in het
hemels heiligdom
GEMEENTEN Jezus tussen de 7
kandelaren
Openbaring 1:9-20
ZEGELS Het heilige
Openbaring 4 en 5
BAZUINEN Het wierookvat
Openbaring 8:2-5
DIEREN De ark des verbonds in
het heilige der heiligen
Openbaring 11:19
12 Jezus de Vriend van Jong en Oud
• De wederkomst van Christus.
Openbaring 14: 14-20.
• Tijd zonder Middelaar.
Openbaring 15.
• De 7 laatste plagen.
• Boodschap tegen het Beest en
zijn beeld. Openbaring 12, 13,
17 – 18.
Begin van de
profetische lijn
6 gemeente
Openbaring 2 t/m 3:13
6 zegels
Openbaring 6
6 bazuinen
Openbaring 8:6 t/m 9:21
2 dieren met 7
koppen en 10 horens
Openbaring 12 t/m 13:18
1844
Al deze boodschappen leiden ertoe
dat het werk der genade tot een einde
komt. De stem van de bruid en de
Bruidegom zal na deze
boodschappen nooit meer gehoord
worden
Onderbreking,
verwijzend naar
de eindgemeente
De toestand van de
adventbeweging
Openbaring 3:14-20
De laatste vrucht van
de adventbeweging
Openbaring 7
De geboorte van de
adventbeweging
Openbaring 10 t/m 11:14
De boodschap van de
adventbeweging
Openbaring 14 t/m 16:21
Jezus de vriend -10.pmd 12
11-6-2006, 12:07
Einde van de
profetische lijn
7-de gemeente terug in
de Filadelfia toestand
Openbaring 3:7-13
7-de zegel
Openbaring 8:1
7-de bazuin
Openbaring 11:15-18
3-de dier
met 7 koppen en 10
horens
Openbaring 17 t/m 22:21
tot ’t nieuwe Jeruzalem
neerdaalt

De Kerk - 4
In het derde artikel over de Kerk
hebben wij gezien dat door allerlei
oorzaken, intern en extern, de kerk
op een dwaalspoor raakte. Men
begon de kerk te beschouwen als het
middel waardoor men met God
verbonden was. Eerst stond Christus
centraal maar dat werd de bisschop.
In Johannes 10 had Christus
uitdrukkelijk vast laten leggen dat
de kerk alleen daar was waar de stem
van de herder gehoord werd en de
Herder was Hijzelf.
Is de kerk echt daar waar de bisschop
is?
Laten wij eens vanuit een ander
gezichtspunt naar de geschiedenis
van de kerk kijken. In het Nieuwe
Testament is de kerk een tempel van
de Heilige Geest. 1 Kor.3: 10-19. In
deze teksten is de kerk een gebouw.
Gebouwd op een fundament. Dat
gebouw is een tempel en Degene Die
daar woont, is de Heilige Geest.
In Efeze 2: 11-22 is de gemeente een
gebouw dat nog in aanbouw is dat
bedoeld is als een “woonstede Gods
in de Geest.”
Ook het kerklid wordt meerdere
keren een tempel genoemd voor de
inwoning van de Heilige Geest.
Allerlei aspecten van het christelijke
leven worden verduidelijkt door het
heiligdom of de tempel als metafoor
te nemen. Zie 2 Kor.5: 1-10; 6:9.
Maar als dit dan alles geplaatst wordt
in een geschiedkundig perspectief
dan lezen wij in 2 Tess. 2 de
volgende woorden:
“Maar wij verzoeken u, broeders,
met betrekking tot de komst van
onze Here Jezus Christus en onze
vereniging met Hem, dat gij niet
spoedig uw bezinning verliest of in
onrust verkeert, hetzij door een
geestesuiting, hetzij door een
prediking, hetzij door een brief, die
van ons afkomstig zou zijn, alsof de
dag des Heren reeds aanbrak. Laat
niemand u misleiden, op welke
wijze ook, want eerst moet de afval
komen en de mens der wetteloosheid
zich openbaren, de zoon des
verderfs, de tegenstander, die zich
verheft tegen al wat God of
voorwerp van verering heet, zodat
hij zich in de tempel Gods zet, om
aan zich te laten zien dat hij een god
is.
Herinnert gij u niet, dat ik toen ik
nog bij u was, u dit meermalen
gezegd heb? En gij weet thans wel
wat hem weerhoudt, totdat hij zich
openbaart op zijn tijd. Want het
geheimenis der wetteloosheid is
reeds in werking; wacht slechts
totdat hij, die op het ogenblik nog
weerhoudt, verwijderd is. Dan zal de
wetteloze zich openbaren; hem zal
de Here Jezus doden door de adem
zijns monds, en machteloos maken
door zijn verschijning als Hij komt.
Daarentegen is diens komst naar de
werking des Satans, met allerlei
Jezus de vriend -10.pmd 13
11-6-2006, 12:07
krachten, tekenen en bedrieglijke
wonderen, en met allerlei verlokkende
ongerechtigheid, voor hen
die verloren gaan, omdat zij de liefde
tot de waarheid niet aanvaard
hebben, waardoor zij hadden kunnen
behouden worden. En daarom zendt
God hun een dwaling, die bewerkt,
dat zij de leugen geloven, opdat allen
worden geoordeeld, die de waarheid
niet geloofd hebben, doch een
welgevallen hebben gehad in de
ongerechtigheid.” 2 Tess.2: 1-12.
Wat zegt de apostel hier? Het gaat
allereerst over de wederkomst. In de
eerste vier verzen wordt duidelijk
gemaakt dat er gebeurtenissen zijn
die tot de wederkomst leiden, dus in
elk geval plaats moeten vinden voor
de wederkomst. De wederkomst
vindt niet plaats tenzij - wat moet er
dan gebeuren?
1. Eerst moet “de afval” komen.
a. die afval wordt genoemd
“de mens der
wetteloosheid.”
b. De zoon des verderfs.
c. De tegenstander tegen
alles wat God heet of
voorwerp van verering.
2. Verder zegt Paulus wij hebben
over deze zaken meermaals
gesproken. Hij zegt tegen zijn
tijdgenoten, tot de Tessalonicenzen:
Herinner je dat niet
meer. Ik heb jullie ook verteld
welke hindernis er in de weg
staat van deze afval, deze mens
der zonde, deze zoon des
verderfs. Paulus zegt deze
hindernis wordt weggenomen
en dan openbaart hij zich “op
zijn tijd.” (vers 6) Dat laatste is
een heel merkwaardige
uitdrukking. Afval is niet aan
tijd gebonden. Afval is tijdloos.
Dat zien wij in de hof van Eden,
bij de torenbouw van Babel,
Israël bij de Sinaï, Israël in
Kadesh Barnea met Korach
Dathan en Abiram. Maar deze
afval is bijzonder. De rijpheid
ervan wordt gehinderd door een
Jezus de Vriend van Jong en Oud 13

weerhouder, en dan komt “zijn
tijd”.
3. Het laatste punt dat wij hier
aanhalen is dat deze “afval”
deze “mens der zonde, of mens
der wetteloosheid”, deze zoon
des verderfs er een periode zal
zijn die eindigt bij de
wederkomst van Christus. Want
“de Here zal hem doden door
zijn verschijning als Hij komt.”
Deze “afval”, deze “mens der
zonde”, deze zoon des verderfs zou
zich manifesteren in de tempel van
God. In de tempel, in de gemeente
van de levende God zou dus een
macht komen die voor zichzelf
aanspraak zou maken op de titels en
het gezag van God. De kerk zou dus
niet meer zijn waar het woord van
de levende God verkondigd werd
maar waar de bisschop de centrale
plaats in nam.
Als wij terug gaan in de
kerkgeschiedenis en ons oor te
luisteren leggen bij de leerlingen van
de apostelen dan vertellen die ons
dat de weerhouder, de hindernis
voor de ontwikkeling van deze mens
14 Jezus de Vriend van Jong en Oud
der zonde, deze afval, de
tegenstander, het Romeinse
keizerrijk was. Men bad dat het
Romeinse Rijk mocht blijven zodat
de afval niet volledig tot ontwikkeling
zou komen.
Deze afval zou midden in de kerk
ontstaan. Midden in de tempel van
God. Paulus vertelt ons dus dat er
een afval zou komen die de
antichrist plaatsen zou midden in de
kerk.
Als wij nu terug gaan om te zien wat
er gebeurd is en de wereld en de kerk
aanschouwen door de ogen van de
hervormers, van Luther, Calvijn,
Zwingli en al die anderen, dan
ontdekken wij dat zij allemaal
zonder één enkele uitzondering de
Paus gezien hebben als degene die
zich in de tempel van God geplaatst
heeft om aan zich te laten zien dat
hij een god is. De tempel is dan de
gemeente van God. In het Nieuwe
Testament vinden wij 3 tempels. Ten
eerste de tempel in Jeruzalem, die
in 70 AD verwoest werd bij de val
van Jeruzalem. Daarvan zei Jezus
dat dit permanent zou zijn: “Uw huis
...en dezen onderscheidden zich gunstig... daar zij het woord met alle
bereidwilligheid aannamen en dagelijks de Schriften nagingen, of deze
dingen zo waren. Handelingen 17:11
Jezus de vriend -10.pmd 14
11-6-2006, 12:07
wordt u woest gelaten.” Mat.23: 38.
En tot nu was deze profetie correct.
Op haar plaats staat nu een moskee.
Het tweede huis van God, of tempel,
is het hemelse heiligdom. Ook daar
kan de antichrist zich niet
manifesteren. De derde tempel is de
gemeente. “Zijn huis zijn wij.”
Hebr.3: 6. De gemeente is de tempel
van God “Een woonstede Gods in
de Geest”.
In deze tempel heeft de antichrist
zich geplaatst. Vanuit deze verheven
positie zijn de christenen in de
Middeleeuwen te vuur en te zwaard
vervolgd. Het Pausdom verzette zich
tegen alles wat God of voorwerp van
verering heet. Elk geschiedenisboek
over de Middeleeuwen vertelt ons
van de strijd tussen de Paus en de
Keizer. Het is onmogelijk om de
geschiedenis van Europa te
beschrijven zonder de geschiedenis
van het Pausdom te beschrijven. In
een volgend artikel zullen wij
stilstaan bij de Hervormers en de
antichrist.
W. Wiggers.
Gods eeuwig voornemen is een
gratis bijbelcursus over de
profetieén van Daniël en de
Openbaring en het verlossingsplan
zoals het geopenbaard wordt in het
heiligdom. Deze cursus is op
aanvraag verkrijgbaar bij:
Stichting “De Bazuin te Sion”.
t.a.v. R. Noordzij
Alblasstraat 19
3313 GA Dordrecht

DE ZONDVLOED
DEEL 3
VERDERE DISCUSSIE BIJ HET
DATEREN VAN DE FOSSIELEN
Wij moeten nog één aspect
overdenken van het onderwerp in
zijn algemeenheid voordat wij
gereed zijn om een uiteindelijk
oordeel te vellen over wat er nu
precies gebeurd is lang geleden. Dit
heeft te maken met het al heel lang
populaire systeem van het verschillend
dateren van de fossielen,
en ze te plaatsen in een lange rij die
vele miljoenen jaren beslaat. Dit is
de belangrijkste hindernis bij het
aanvaarden van een wereldwijde
zondvloed. Als de verscheidene
fossielen allemaal tegelijkertijd
leefden, dan is geen twijfel mogelijk
over de uitleg daarvan. Dan is een
wereldwijde ramp de enig mogelijke
gevolgtrekking.
Dat was precies wat John Woodward
en de anderen leerden tot het begin
van de negentiende eeuw. Daarna
werd het systeem van Werner, het
dateren aan de hand van de
mineralen in de rotsen, bijna
algemeen aanvaard. Dit was de
oorzaak dat het systeem van het
verschillend dateren algemeen in
zwang kwam en als wetenschap
aanvaard werd. Binnen enkele
tientallen jaren werd dit systeem van
Werner ingewisseld tegen het
systeem van Cuvier, die met
gidsfossielen werkte. Dit laatste
systeem wordt algemeen
aanvaard in de
gehele geciviliseerde
wereld. Nu, ongeveer
tachtig jaar geleden,
begonnen de Zevendedags
Adventisten een
serie boeken uit te
geven met geologie als
onderwerp. Er werden
vanuit verschillende
uitgangspunten argumenten
aangedragen.
Deze argumenten toonden
in de eerste plaats
aan hoe onzorgvuldig
en onwetenschappelijk dit systeem
van dat dateren via de fossielen in
de rotsen was. Verder werden
argumenten aangevoerd tegen het
systeem van het verschillend
dateren. Wij zullen daar nu een korte
samenvatting van geven.
Wij moeten eerst de weg vrijmaken
door een misvatting uit de weg te
ruimen. Op dit moment worden
nergens op de bodem van de
oceanen gelaagde afzettingen
gevormd. En de waterspiegel, d.w.z.
het zeewaterpeil ondergaat geen
waarneembare verandering. Zelfs al
zouden er zich dus fossielen vormen
op de bodem van de oceaan dan
bestaat er geen manier waarop de
bodem van de zee of van de oceaan
tot droog land kan worden, op een
uitgebreide schaal. Eduard Suess,
een van s’werelds meest eminente
geologen heeft verklaard dat met
betrekking tot de kust van
Scandinavië, waar nu reeds meer
dan 200 jaar het waterpeil gemeten
is, zich geen “meetbare veranderingen
hebben voorgedaan binnen
de historische periode.” Ook
Douglas Johnson, die voorzitter was
van een comité dat dit probleem
onderzoekt in Noord-Amerika, liet
zich daar als volgt over uit: “Op dit
moment zijn alle argumenten over
de veranderingen in het zeewaterpeil,
die gebaseerd zijn op
Jezus de vriend -10.pmd 15
11-6-2006, 12:07
waarnemingen, aan twijfel onderhevig.”
Science, 7-1-1927 p. 4.
Het hoofdargument van Lyell en zijn
volgelingen tot nu toe, blijkt dus
geen fundering te bezitten. Zij
hebben lang en luid gesproken over
het voortdurend op en neer gaan van
de kust. Zij spraken over onze
“onrustige” aarde, over de
“pulserende aardkost”, en hun
argument was dat de huidige
veranderingen een verklaring waren
voor de geologische veranderingen
uit het verleden. Maar wij komen nu
tot de ontdekking dat de relatie
tussen land en water, het
zeewaterpeil, stabiel is en dat de
huidige toestand geen verklaring is
voor het verleden.
Het laatste woord over deze kwestie
van een lange tijdsperiode is
waarschijnlijk van Philip H.
Kuenen. Over de gehele wereld
bestaat waarschijnlijk geen hogere
autoriteit op het gebied van de
marine(zee)geologie. Na verklaard
te hebben welke onzekerheden zich
voordoen bij het vaststellen van het
zeepeil, of de gemiddelde zeespiegel,
als een middel om na te gaan
of het vasteland rijst of daalt,
verklaart hij: “De hoeveelheid
betrouwbare feiten is nog heel erg
klein, en het zal nog vele jaren duren
voordat wij deze aanpak (de
precieze vaststelling van het
zeewaterpeil) met vertrouwen
kunnen volgen.”
(Marine Geologie p.533)
Dit alles bewijst nog eens te meer
wat wij op een ander gebied reeds
geleerd hadden, n.l. dat de huidige
werkingen van de natuur het
verleden niet verklaren kunnen. De
rotsen en de fossielen bewijzen dat
het verleden anders was, radicaal
verschillend, en dat op een zeer
uitgebreide schaal, van de huidige
processen op het vasteland en in de
oceaan. Velen staan gereed om dit
hier en daar toe te geven. Maar zij
menen te kunnen ontkomen aan de
overweldigende kracht van dit feit
door het oude vertrouwde middel
Jezus de Vriend van Jong en Oud 15

om deze abnormale voorbeelden in
serie te plaatsen, en op deze wijze
te loochenen dat zij tezelfdertijd en
gezamenlijk plaatsvonden in alle
delen van de wereld. Dit verschillend
dateren van de fossielen en
ze te plaatsen in een lange rij is
verreweg het meest anti-Bijbelse
idee dat verbonden is met de
moderne geologie. Dit in serie
plaatsen van de fossielen werd reeds
lang toegepast door geleerden en
theologen tezamen als duplicaat of
een parallel van de zesdaagse
schepping in Genesis.
Ons doel is nu om de wetenschappelijke
aspecten hiervan te
onderzoeken. Want wij gaan ervan
uit dat als het idee ongezond is, wij
in staat moeten zijn om uit te vinden
waar en hoe het wetenschappelijk
onjuist is. Het is niet moeilijk om te
begrijpen hoe het idee begonnen is
om de fossielen in de rotsen te
dateren. De grondleggers van de
wetenschap van de geologie dachten
dat zij een systeem gevonden
hadden om de fossielen te dateren
aan de hand van hun positie in de
rotsen. Later werd dit proces
omgekeerd, en werden alle rotsen
gedateerd naar de fossielen die de
rotsen bevatten. De moeilijkheid is
dat ontwikkelde mensen zo’n
cirkelredenering tot basis gemaakt
hebben voor één van de hoofdwetenschappen.
De geheimzinnigheid die de
geschiedenis van de overgang van
de gidsmineralen naar de
gidsfossielen omgeeft, is een
beschermende misleiding. Maar
waarom moet deze geheimzinnigheid
voortduren, als er niets
te verbergen valt? Laat er licht
komen, meer licht. De volkomen
verwerping van de tijdswaarde van
de fossielen zal gepresenteerd
worden onder drie uitgangspunten.
16 Jezus de Vriend van Jong en Oud
FEITEN DIE DE TIJDS-
WAARDE VAN DE FOSSIELEN
TEGENSPREKEN
Eerste groep feiten:
Dit heeft te maken met de manier
waarop de eerste, of “oudste”
fossielen deze rangschikking
ontvingen. Toen de eerste geologen
fossielen vonden waarvan zij
dachten dat het de oudste fossielen
waren, hebben zij hen Cambrium
genoemd. Hebben zij toen ook een
poging ondernomen om te bewijzen,
dat deze Cambrium levensvormen
wereldwijd voorkwamen? Nee, dat
hebben zij niet gedaan.
Heeft sindsdien ooit iemand
bewezen dat in dit z.g.n. Cambrium
tijdperk, de planten en dieren van de
Krijtperiode, niet tegelijkertijd
leefden in wat nu Georgia (VS) is,
en de tertiaire levensvormen in wat
nu California (VS) is? Een poging
tot zo’n bewijs is zelfs nooit
ondernomen. Honderdvijftig jaar
geleden moge dit idee briljant
geweest zijn, maar het lijkt
kinderachtig en onwetenschappelijk.
Deze verschillende levensvormen
bevinden zich in Georgia en Zuid-
California in dezelfde bodempositie,
en dat met al de natuurlijke tekenen
van ouderdom, die eerst gevonden
werden in Cambrium in Wales.
Jezus de vriend -10.pmd 16
11-6-2006, 12:07
Als dit gedeelte van de
wetenschap dus opnieuw
moest beginnen en de
grondleggers zouden in een
van deze twee gebieden
beginnen, of in een dozijn
andere waar ter wereld ook,
dan zouden totaal
verschillende conclusies
bereikt worden en als
gevolg daarvan zou het
verloop van de geschiedenis
van deze wetenschap totaal
anders geweest zijn.
Hoe kon er duidelijker
bewijs zijn? Het is
natuurlijk duidelijk dat het
Cambrium van Wales geen
enkele natuurlijke karaktertrek
van ouderdom bezit die niet
gevonden wordt in Krijtafzettingen
in het zuidoosten van de VS en in
de tertiaire afzettingen van
Californië. Er is kennelijk niemand
die kan bewijzen dat deze drie
groepen van levensvormen niet te
gelijktijdig geleefd hebben.
Maar er zijn nog twee groepen feiten
die bewijzen dat alle fossielen
gelijktijdig leefden, en niet in
perioden na elkaar, zoals nu al
honderd jaar geleerd wordt.
Tweede groep feiten:
Dit heeft te maken met het beginsel
van de conformiteit. Een term die
wij nader moeten verklaren.
Als een bezinksel zich heeft afgezet
boven op een ander bezinksel,
zonder dat de lagere afzetting ook
maar in het minst verstoord is in zijn
horizontale positie, of het oppervlak
ook niet de minste sporen van erosie
of verweer vertoont, dan zegt men
dat deze twee conformeren, er
bestaat dan conformiteit in de lagen.
De ene past of conformeert bij de
ander zoals een hand in een
handschoen past. Conformiteit is
dus het bewijs dat twee afzettingen
elkaar in betrekkelijk korte tijd
opgevolgd hebben. M.a.w. er is hier
geen ruimte voor een geologisch
“tijdperk” of misschien zelfs voor

verschillende tijdperken, tussen
twee conforme afzettingen. Maar
soms worden verscheidene, ja soms
vele tijdperken gemist waar geen
enkel spoor van te vinden is, en ook
zijn de twee lagen of afzettingen van
precies dezelfde samenstelling,
d.w.z. twee lagen samengesteld uit
hetzelfde materiaal b.v. leisteen of
kalksteen zien er uit alsof het één
formatie is, geen twee. In zulke
gevallen kan de grenslijn alleen
maar herkend worden door de
geheel verschillende fossielen boven
en beneden.
William Berryman Scott, een
prominent geoloog, noemt dit
“misleidende conformiteiten.” De
naam is een beetje komisch. Maar
wij mogen ons terecht afvragen wie
wordt daar misleid?
Deze “misleidende conformiteiten”
komen algemeen voor, en worden
bijna overal gevonden. Menig
geologisch rapport beschrijft met
een kinderlijke naïviteit hoe
volkomen één een bepaalde formatie
lijkt van twee in leeftijd sterk
verschillende afzettingen. De enige
reden waarom zij aangezien worden
als twee afzettingen, en op deze
wijze twee perioden vertegenwoordigen,
is het feit dat zij twee
zeer verschillende fossielen
bevatten. De manier waarop de
geologen deze misleidende conformiteiten
behandelen is een goede
illustratie van het dogmatische
systeem van denken waaronder wij
leven. Aan het denken van de
geologen schijnt zich geen andere
mogelijkheid voor te doen, dan die
welke ze geleerd hebben. Dus als er
zich verschijnselen voordoen die
aantonen dat er vele miljoenen jaren
spoorloos verdwenen zijn, dan
behandelt men deze verschijnselen
die in het veld voorkomen als een
curiositeit, in plaats van te denken
dat deze twee zo geheel verschillende
fossielen gelijktijdig
geleefd moeten hebben. Voor zover
wij weten is er nog nooit een
geoloog geweest die geprobeerd
heeft om de feiten die verbonden
zijn met deze “misleidende
conformiteiten” te verklaren in
termen van op elkaar volgende
tijdperken, en het is moeilijk om te
zien hoe zo’n verklaring gegeven
kan worden.
Deze feiten over de “misleidende
conformiteiten” als een bijzonder
soort verschijnselen, is nog maar
korte tijd bekend. Maar dit
verschijnsel dat zich wijd en zijd
voordoet is hoogst belangrijk en
moet niet veronachtzaamd worden
wanneer iemand de waarheid over
de fossielen en de rotsen wil weten.
Zij vertellen ons duidelijk dat zeer
verschillende soorten dieren en
planten gelijktijdig geleefd moeten
hebben en, aardrijkskundig gezien,
niet ver uit elkaar daar de elkaar
opvolgende vloedgolven ze boven
op elkaar konden leggen in een naar
verhouding snelle opvolging, die in
tijd waarschijnlijk niet verder uit
elkaar lagen dan twee op elkaar
volgende getijden.
Het idee dat er slechts één groep
levende wezens tegelijkertijd leefde
– of dat de verschillende dieren en
planten in opéénvolgende periodes
leefden – en dat er geen afgescheiden
biologische districten of
gebieden bestonden is een
kinderlijke en onwetenschappelijke
voorstelling.
De moderne wereld, de enige wereld
waarmee de wetenschap bekend is,
is een wereld die in evenwicht is en
waar de verschillende levensvormen
van elkaar afhankelijk zijn. Verder
is het een wereld waarin zeer
tegengestelde levensvormen gelijktijdig
verenigd zijn in een weefsel
van wederzijdse afhankelijkheid. De
geologische theorie van slechts een
beperkt aantal soorten gelijktijdig,
is voor het gezonde verstand altijd
onaannemelijk geweest. Deze
“misleidende conformiteiten”, die in
alle delen van de wereld gevonden
worden, met alle soorten dieren en
planten, die kennelijk in een snelle
opéénvolging begraven zijn,
Jezus de vriend -10.pmd 17
11-6-2006, 12:07
bewijzen objectief en definitief dat
in die oude wereld de grootst
mogelijke verscheidenheid aan
soorten werkelijk tegelijkertijd
leefden, precies zoals de zondvloed
dat vereist.
Derde groep van feiten:
Dit zouden wij “misleidende
conformiteiten” in tegenstelling
kunnen noemen Hierdoor wordt op
afdoende wijze aangetoond dat de
fossielen allemaal gelijktijdig
geleefd hebben, en niet zoals
aangenomen, na elkaar. Op vele
plaatsen, en dat over grote
oppervlaktes worden de z.g.n.
“jonge” fossielen onder gevonden
en de “oude” fossielen daar
bovenop. Toch lijken de twee lagen
waarin zij afgezet zijn alsof zij
afgezet zijn in deze volgorde, en
alsof er een natuurlijke conformiteit
bestond tussen de beide lagen. In
veel gevallen is het zelfs zo dat, toen
deze formaties voor het eerst
beschreven werden door ervaren
geologen, zij “natuurlijk conform”
werden genoemd. Later werd dan
ontdekt dat de fossielen zich
bevonden in precies de omgekeerde
volgorde van de strenge
“onveranderlijke” volgorde die door
de moderne geologie aangenomen
wordt. Honderden, ja soms
duizenden vierkante kilometers
bevinden zich in deze “omgekeerde”
volgorde. Voorbeelden daarvan zijn
de Alpen, de Apalachians, de
Canadese en Amerikaanse Rockies,
en andere heel bekende gebieden.
Het is misschien goed om een paar
woorden te wijden aan de voorgegeven
onveranderlijkheid van de
volgorde waarin de fossielen over de
gehele wereld gevonden worden.
Toen de geologen overstapten van
de gidsmineralen naar de
gidsfossielen om nu voortaan van
daaruit de leeftijd van de rotsen te
bepalen, hadden zij de uienschiltheorie
van Werner als de achter-
Jezus de Vriend van Jong en Oud 17

grond van hun denken. Met deze
achtergrond dat de volgorde van de
mineralen overal dezelfde was, was
het voor hen alleen maar
vanzelfsprekend dat de gidsfossielen
zich eveneens in dezelfde
onveranderlijke volgorde zouden
bevinden. En toen zij ontdekten dat
in Engeland de ongewervelden zich
beneden de vissen en de
steenkoolbedden bevonden en
daarboven weer de reusachtige
ammonieten, en de reptielen in het
Krijt, en de zoogdieren in de
afzettingen die zich het dichtst aan
de oppervlakte bevonden, dachten
zij dat hun theorie bewezen was en
er geen twijfel mogelijk was.
Kennelijk hadden zij geen weet van
wat John Woodward 100 jaar
tevoren geschreven had. Woodward
beweerde namelijk dat een vloedgolf
die de gehele wereld zou omcirkelen,
op grond van de bijzondere
zwaartekrachtwet, zou garanderen,
tenminste in de meeste gevallen, dat
schelpen begraven zouden worden
vóór de vissen, en de zoogdieren en
de vogels het laatst van allemaal.
Wormen, kakkerlakken en kevers
zouden zich over het algemeen in
lagere afzettingen bevinden zoals
vliegen en sprinkhanen. Met onze
huidige kennis zouden wij daaraan
toe kunnen voegen dat dieren als
trilobieten, zeelelies en armpotigen,
die over het algemeen diep op de
bodem van de oceaan leven, in het
geval van abnormale vloedwerking
tijdens de getijden, noodzakelijkerwijze
het eerst begraven
worden. En was dit niet een van de
belangrijkste kentekenen van een
wereldwijde zondvloed.
Natuurlijk kan het argument van de
onveranderlijke volgorde waarin de
fossielen gevonden worden
gemakkelijk bestreden worden, door
een paar goede voorbeelden aan te
halen van een tegengestelde
volgorde. De moderne geologen
weigeren echter om overtuigd te
worden. Er bestaat voor de geologen
geen enkel bewijs, waar het
18 Jezus de Vriend van Jong en Oud
volgorde betreft, waarin de fossielen
gevonden “moeten” worden. Aan de
andere kant heeft een
onveranderlijke volgorde geen
enkele betekenis als zij niet
onlosmakelijk verbonden is met
zoiets als een biologische uienschiltheorie,
waarin slechts een
beperkt aantal dieren tegelijkertijd
over de hele wereld leeft. Waarbij
zij dan gevolgd worden door een
andere serie, die ook weer beperkt
is in leeftijd en omvang. En dat gaat
dan door van de bodem tot de top.
Maar zo’n theorie brengt zoveel
ongerijmdheden met zich mee dat zij
voor het onderzoek van moderne
mannen en vrouwen niet staande kan
blijven.
Om nu terug te komen tot de
zondvloedhypothese en de opmerkingen
die dr. Woodward
daarover maakte, dan kunnen wij
natuurlijk verwachten dat soms van
de gebruikelijke volgorde van
afzetting wordt afgeweken, hoewel
dat niet dikwijls gebeurt. De kans
dat de traditionele geologische
volgorde voorkomt is groot en
algemeen in alle delen van de
wereld, en wij moeten dan ook niet
verwachten dat de omgekeerde
volgorde aangetroffen wordt op een
soort fity-fity basis. Aan de andere
kant moeten wij echter verwachten
dat de populaire volgorde van
Cambrium, Ardivician, Siluur,
Devoon tot aan het Tertiair en het
Pleistoceen op grond van de
zondvloedhypothese soms in
omgekeerde volgorde voor moeten
komen, d.w.z. dat de “oudere” en de
“jongere” afzettingen verwisselbaar
zijn.
Ongeveer honderd dertig jaar
geleden vond Barrande, in Bohemen
fossielen die zich niet in de
“natuurlijke” volgorde bevonden en
hij noemde ze “pionier kolonies”.
Weer veel later schreef E. O. Ulrich
van het Geologische Onderzoek
Instituut in de USA over
“terugkerende fauna’s” of gevallen
Jezus de vriend -10.pmd 18
11-6-2006, 12:07
waarin groepen fossielen, die reeds
een vaste plaats was aangewezen in
een bepaalde periode, steeds weer
opnieuw op de “verkeerde” plaatsen
gevonden werden, d.w.z. dat zij zich
bevonden in afzettingen van een
heel andere “leeftijd”. Een van deze
ongeregelde fauna’s kwam “drie”
keer opnieuw voor en een andere
groep fossielen vijf keer. (Zie
Revision of the Paleozoic Systems,
E. O. Ulrich, in het Bulletin of
Geological Society of America, vol.
22 p.p. 298- 302. 1911)
Maar de voorbeelden van de zojuist
genoemde fossielen die zich in de
“verkeerde” volgorde bevinden, de
“pioniers kolonies” of te wel de
“wederkerende fauna’s” en hoe zij
verder ook heten mogen, bevinden
zich op een beperkte schaal in
relatief onbekende gebieden. Als er
echter kalksteen en zandsteen bij
betrokken zijn in lagen van
duizenden meters dik, die zich
uitstrekken in grote delen van de
Alpen, de zuidelijke Apalachians, de
Rockies en vele andere welbekende
gebieden in een volgorde die
volkomen tegengesteld is aan de
traditionele volgorde, dan moet men
toch met andere verklaringen op de
proppen komen, als de theorie van
de onveranderlijke volgorde op de
been wil blijven.
Op zulk een afwijking van het
traditioneel schema probeerde Henri
Alleyne Nicholson van de Aberdeen
Universiteit zijn studenten voor te
bereiden op de volgende manier:
“Het kan zelfs gezegd worden dat
in ieder geval, waar het duidelijk
is dat het natuurlijke en het
fossiele bewijs niet met elkaar
overeenstemmen, wat betreft
leeftijd van een serie afzettingen,
dan moet het natuurlijke bewijs
gewantrouwd en het fossiele
bewijs gevolgd worden.” (Ancient
Life – History of the Earth, 1897, p.
40)
Als wij dit vertalen in de
omgangstaal, dan betekent dat,
dat het fossiele bewijs altijd gaat

voor het natuurlijk bewijs, als die
twee tegenstrijdig zijn. D.w.z. dat
overal waar de “oudere” fossielen
gevonden worden boven de
jongere daar moet het natuurlijke
bewijs op de één of andere manier
weggeredeneerd worden, om de
reeds zo lang aanvaarde onveranderlijkheid
van de fossiele
volgorde maar te sparen. Want de
fossielen zijn en blijven altijd en
overal de toets voor de
leeftijd. En het verbazingwekkende
van het verhaal is,
dat gedurende meer dan
anderhalve eeuw, de geologen
over de gehele aarde,
aan alle grote universiteiten
en musea en in hun veldwerk
deze onwetenschappelijke
methode van redeneren
gevolgd hebben.
In een ander gedeelte van dit
artikel hebben wij aangetoond
dat de minerale inhoud van
een rotsformatie niets te doen
heeft met de plaats op de
tijdschaal waarin de rotsen
worden ingedeeld; alleen de
fossielen zijn het criterium voor de
leeftijd. En nu deelt Nicholson ons
mee dat zelfs de stratigrafische
positie boven of beneden andere
afzettingen niets te maken heeft met
deze zaak. De fossielen alleen zijn
het criterium voor de leeftijd.
Als illustratie hoe ver leidende
geologen bereid zijn te gaan, geven
wij de volgende woorden weer van
Sir Archibald, het hoofd van het
Brits Geologisch Onderzoek: “Wij
mogen zelfs demonstreren dat in een
bergachtige grond, de lagen
volkomen onderste boven gekeerd
zijn, als wij maar aan kunnen tonen
dat de fossielen die zich nu in
bovenste lagen bevinden, zich
eigenlijk hadden moeten bevinden
in lager gelegen beddingen.”
Textbook of Geology, 1903, vol.2,
p. 873.
Hier volgt nog een andere verklaring
van dezelfde hoge autoriteit welke
aantoont wat de plaats is van de
gidsfossielen voor zover het
veldrapport aangaat. Het gaat over
de toestand die zich voordoet in de
Alpen.
“Er kan nauwelijks verondersteld
worden dat de lagen werkelijk
omgekeerd waren, was het niet dat
het bewijs voor de echte volgorde
geleverd werd door de fossielen….
Gedeelten van Carboonlagen komen
voor alsof zij ingelegd zijn in de
Jurarotsen, en zij konden niet
onderscheiden worden dan na het
bestuderen van de organische
overblijfselen.” Ibid vol.1, p. 678.
Met zo’n openlijk verwerpen van de
eerste beginselen van een
wetenschap die gebaseerd is op
gevolgtrekkingen, en met zo’n
onbeschaamde toewijding aan een
fanatieke belijdenis betreffende de
fossielen, blijft er weinig twijfel
over, dat op z’n minst voor een
aanzienlijke tijdsperiode, de
veldgeologen zullen doorgaan met
het zoeken en vinden van een
bevestiging voor hun geloofsbelijdenis.
Want zou hun geloof
niet in staat zijn om bergen te
verzetten en die zo te verplaatsen
dat zij in overeenstemming zijn
met hun belijdenis?
Vele tientallen jaren lang moest de
z.g.n. pannenkoektheorie de
voorbeelden verklaren waarin zo nu
en dan de fossielen gevonden
Jezus de vriend -10.pmd 19
11-6-2006, 12:07
werden in een “verkeerde” volgorde.
Maar na veel heen en weer gepraat
werd deze theorie verworpen. De
huidige theorie gaat er van uit dat,
wanneer de fossielen gevonden
worden in de verkeerde volgorde, de
zeer “oude” lagen van onderuit
opgeheven zijn en dwars over de
“jongere” lagen geschoven zijn, en
het doet er dan niet toe om hoeveel
mijlen het gaat, of er dat nu 5 à 6 of
20 zijn, dat is de oorzaak dat
wij ze in deze volgorde
vinden.
“De duidelijkste bewijzen dat
de twee lagen afgezet zijn in
de volgorde waarin wij ze nu
vinden ontmoedigt deze
theoretici niet in ’t minst. De
beide groepen mogen
kilometer na kilometer in een
volmaakte horizontale toestand
gevonden worden en de
raaklijn daartussen mogen
lijken op die van twee bijna
horizontale formaties.”
R. G. Mc. Connel.
“Het moge schijnen dat de
twee formaties conform zijn.”
De onderliggende lagen mogen zeer
zacht zijn, en geen enkel teken van
verstoring tonen of tekenen dat de
bovenliggende hardere afzettingen
er overheen geschoven zijn. Maar
hoe kunnen deze feiten opstaan
tegen de blinde toewijding aan een
geloofsbelijdenis dat de fossielen
altijd in dezelfde volgorde gevonden
moeten worden zoals in West
Europa, nu honderd jaar geleden,
waargenomen werd?
Het eerste voorbeeld van deze
dingen deed zich voor in het uiterste
noordwesten van Schotland. Om
hetzelfde te ontdekken in de Alpen
en bijna de helft van Zwitserland,
nam iets meer tijd in beslag. De
verschillende specialisten in dit
gebied (Zwitserland) zijn het nog
steeds niet eens hoe dat daar
gebeuren kon. Het volgende dat
beschreven werd waren de
Appalachians, en de Rockies in
Alberta (Canada) en Montane
Jezus de Vriend van Jong en Oud 19

(USA) waar deze ondersteboven
toestanden een gebied bestrijken van
20.000 vierkante kilometer. En zo
komen van over de gehele aardbol
dezelfde soort verslagen binnen. En
zo zijn deze z.g.n. “duwfouten” even
algemeen als de epicyclus van de
astronomie een paar eeuwen
geleden, en zij worden gebruikt met
hetzelfde doel, n.l. als uitvlucht om
glasheldere bewijzen weg te
verklaren.
Maar niemand met een kennis van
de elementaire beginselen van de
natuurkunde, en die wil handelen in
overéénstemming met de beginselen
van de inductieve wetenschap, een
wetenschap die gevolgtrekkingen
maakt op grond van feitenmateriaal,
zal de brutaliteit bezitten om te
beweren dat de rangschikking aan
de voorzijde van de Rockies in
Montana en Alberta en die zich
uitstrekken over een lengte van meer
dan 900 kilometer en die bestaat uit
harde kalksteen en kwartsiet (een
harde zandsteensoort) over de zachte
onderliggende leisteen die tot de
Krijtperiode behoort, geschoven is
zonder daar ook maar het minste
spoor achter te laten. Deze groepen
van afzettingen bezitten alle
natuurlijke verschijnselen die
behoren bij het feit dat zij hier
afgezet zijn in de volgorde waarin
wij ze aantreffen.
Maar als zij in deze volgorde afgezet
zijn dus eerst het Krijt en dan het
Cambrium en daarna de afzettingen
die tot het Paleozoïcum behoren dan
volgden fossielen elkaar niet op van
het Paleozoïcum en zo verder naar
boven toe, zoals de geologen
beweren. Met het oog op het feit dat
de periodes van de geologische
tijdschaal door elkaar gemixt
aangetroffen worden, mogen wij
rederlijkerwijze de conclusie
trekken dat de fossielen tegelijkertijd
geleefd hebben. Maar dit
zo zijnde, dan is de enige mogelijke
verklaring voor datgene wat wij
aantreffen dat er een kosmische
ramp plaatsgevonden heeft.
George Mc. Cready – Price
20 Jezus de Vriend van Jong en Oud
EINDCONCLUSIE
De combinatie van deze drie
groepen van feiten zoals wij die
hierboven aangegeven hebben bevat
een wetenschappelijk argument
tegen de populaire geologische
tijdperken die gebaseerd zijn op het
dateren van fossielen. Tezamen
genomen zijn zij een bewijs dat de
fossielen gelijktijdig geleefd
hebben, en dat zij begraven zijn door
een gigantische wereldwijde ramp.
Deze feiten en deze manier van
argumenteren is nu reeds tachtig jaar
gepubliceerd en voor zover onze
kennis reikt is er nog niemand
geweest die ze ooit beantwoord
heeft. Zij kunnen als volgt
samengevat worden:
1. Verschil in ouderdom?
Het Cambrium heeft geen unieke
positie of bezit geen unieke
natuurlijke tekenen van ouderdom
want op andere plaatsen bevinden
zich periodes als het Carboon, het
Krijt of het Tertiair in bodempositie,
of rusten op de oude kristallijnen of
primitieve rotsen. Zij allen tonen
dezelfde tekenen van ouderdom, en
zijn even talrijk als het Cambrium
van Wales in enig ander gebied.
2. Hebben verschillende tijdperioden
bestaan?
De talloze voorbeelden van
“misleidende conformiteiten” met
grote blokken van periodes die
spoorloos verdwenen zijn, bewijzen
Jezus de vriend -10.pmd 20
11-6-2006, 12:07
dat deze periodes van de
geologische tijdschaal in deze
plaatsen niet bestaan hebben. De
grotelijks van elkaar verschillende
vormen van leven waren kennelijk
gelijktijdig.
3. Fantastische fabeltjes!
De vele belangrijke gevallen die
schuifbreuk genoemd worden
voltooien het bewijs dat de fossielen
gelijktijdig geleefd hebben, en niet
na elkaar. Het zijn eenvoudig
omgekeerde “misleidende conformiteiten”
en werden afgezet in
volgorde waarin wij ze nu vinden.
De fantastische fabeltjes die
verzonnen zijn om er een verklaring
voor te geven zijn totaal
onwetenschappelijk en onbetrouwbaar
wat de feiten aangaat. Een
waarlijk wetenschappelijke geest
zou deze omgekeerde conformiteiten
nemen voor wat zij zijn, en
dat zou betekenen dat zij afgezet zijn
op die manier waarin wij ze nu
vinden. De theorie van de schuifvouwen
is een uitvlucht om
moeilijke materie weg te redeneren.
Deze drie groepen feiten, in
samenhang met de eerder genoemde
feiten bewijzen overvloedig dat de
fossielen één wereld vertegenwoordigen,
een oudere fase van de
tegenwoordige welke volgens de
apostel Petrus: “de toenmalige
wereld is vergaan, verzwolgen door
het water.” (2 Petrus 3: 16)

Ik beschouw vertrouwen in
goddelijke kracht als de
belangrijkste factor die noodzakelijk
is voor genezing. Een werkelijke
relatie met de ware God, onze
Schepper, is geen keuze voor
gezondheid – het is de basis van
gezondheid. Geloof in God heeft
diepgaande effecten op zowel de
fysieke mechanismen van het
lichaam als op de werking van de
geest.
Ik geloof bijvoorbeeld dat het
vreugdevolle vertrouwen in God,
Hem in staat stelt om de heilzame
neurohormonen te vermeerderen en
te harmoniseren, zoals endorfine en
waarschijnlijk serotonine.
Onderzoek toont aan dat die stijging
de algehele gezondheid goed doet.
Deze hormonen hebben een grote
kalmerende, ontspannende invloed
en brengen een diepere, herstellende
slaap, verminderen depressie,
versterken het immuunsysteem,
beheersen pijn en stabiliseren de
DE
BASIS
VAN
GEZONDHEID
Vertrouw
op
Goddelijke
Kracht
emoties. Al deze factoren zijn
cruciaal voor wat voor soort
genezing dan ook.
Zonder het vertrouwen in God wordt
de geest vaak geteisterd door
angsten, twijfels en woede. Deze
stressfactoren worden geassocieerd
met hogere niveaus van adrenaline
en corticoïde. Deze twee
laatstgenoemde hormonen hebben
een verband met spanning,
verhoogde bloeddruk, vermeerderde
vermoeidheid en slapeloosheid, en
zij kunnen zelfs de werking van
bepaalde medicijnen verhinderen.
Vele mensen kunnen – en hebben -
een voorspoedige genezing ervaren
op het lichamelijke gebied. Maar
zonder een relatie vol vertrouwen op
de God van wie alle genezing komt,
geven alle andere middelen slechts
een tijdelijke oplossing voor de
behoeften van het lichaam. Maar
wanneer vertrouwen toegevoegd
wordt, kan God zoveel meer doen.
Zuivere lucht
Zonlicht
Matigheid
Rust
Beweging
Juiste voeding
Gebruik van water
Vertrouwen
Jezus de vriend -10.pmd 21
11-6-2006, 12:07
Hij kan de gunstige werking van alle
andere middelen vergroten, en Hij
kan genezing brengen op elk gebied
– het lichamelijk, geestelijke,
emotionele en spirituele. Daarom
zeg ik dat ware gezondheid komt
van iemands relatie met de ware
God.
Wat betekent vertrouwen in
goddelijke kracht? Het betekent
simpelweg dat mensen hun harten
openen voor Gods liefde en genade,
en toestaan dat Zijn genezende
kracht in hun leven komt. Het
betekent dat men God zo goed leert
kennen dat men Hem vertrouwt voor
het huidige zowel als het toekomstige
welzijn.
Dit is niet een radicaal of nieuw
idee! Onze gezondheid, ons geluk,
een lang leven en zelfwaardering
zijn, samen met onze familie, onze
vrienden en kennissen, en ons
geestelijk leven onderling
verbonden en afhankelijk van elkaar.
De Bijbel zegt: “Een vrolijk hart
bevordert de genezing, maar een
verslagen geest doet het gebeente
verdorren” (Spreuken 17:22).
Gezondheid is niet alleen het eten,
drinken en bewegen. Het is ook
“rechtvaardigheid, vrede en
blijdschap, door de Heilige Geest”
(Romeinen 14:17).
- Sang Lee, M.D.
Samenvatting van een artikel (met
toestemming gebruikt).
In goddelijke kracht zijn de
ware geneesmiddelen.
Iedereen moet kennis hebben
van natuurlijke geneesmiddelen
en hoe die toe te passen.
Voor meer informatie over dit boek
zie de boekenlijst van de E.G.White
stichting.
Jezus de Vriend van Jong en Oud 21

DE EERSTE GROTE
VAKANTIE
Zo gingen de gelukkige kinderjaren
één voor één voorbij. Jezus vierde
Zijn vijfde verjaardag, toen Zijn
zesde, Zijn zevende, Zijn achtste. En
elk jaar werd Zijn moeder trotser op
Hem, maar ze werd ook steeds
verbaasder.
Nog nooit was er zo’n goede, zachte,
vriendelijke jongen geweest, die
altijd aan andere mensen dacht; ook
was er nog nooit zo’n knappe en
verstandige jongen geweest.
Toen Hij een jaar of tien, elf was,
kon Hij Zij ouders vast al flink
helpen. Hij probeerde het hun altijd
zo gemakkelijk mogelijk te maken.
Hij knapte allerlei karweitjes op en
gehoorzaamde altijd meteen op hun
wenken. En als Hij zo bezig was,
zong Hij de liederen die Hij in de
synagoge ook altijd hoorde.
En ’s avonds, als Hij sliep, zat Maria
dicht naast Zijn bed zich te
verwonderen, als ze dacht aan alle
vriendelijke dingen die Hij die dag
weer gezegd en gedaan had.
Dan dacht ze altijd weer aan wat
Gabriël tegen haar gezegd had:
“Deze zal groot zijn en Zoon des
Allerhoogsten genoemd worden.”
“Geen wonder dat Hij zo lief, zo
goed en zo knap is!” kan ik haar bij
zichzelf horen zeggen. “Iemand die
zoveel van anderen houdt en nooit
aan zichzelf denkt, moet wel de
Zoon van God zijn.”
22 Jezus de Vriend van Jong en Oud
Als kind leerde
Jezus de Heilige
Schrift goed kennen.
Nadat Maria
Hem had leren
lezen, begon Hij er
zelf in te studeren en
heel wat keertjes
vroeg Hij haar wat
sommige teksten
betekenden, die Hij
niet begreep.
Omdat Zijn moeder
Hem daarover zoveel
had verteld,
had Hij speciaal belangstelling voor
wat de profeten zeiden over de
komst van een kleine jongen die, als
hij groot was, het volk Israël zou
bevrijden en alles wat Adam en Eva
in het Paradijs verloren hadden,
weer in orde zou maken. Langzamerhand
begon Hij het prachtige
plan van God, waardoor Hij de
wereld wilde redden, te begrijpen.
En langzaamaan begon het ook tot
Hem door te dringen, dat Hij dit kind
was van wie de profeten gesproken
hadden.
Wanneer Hij daar voor het eerst aan
dacht, weten we niet, maar ik weet
zeker, dat Hij er toen ook over
nadacht, wat dit dan allemaal voor
Hem betekende en hoe Hij daarom
zou moeten leven.
Toen Hij twaalf jaar was, wilden
Jozef en Maria met Hem naar
Jeruzalem reizen om daar het
Paasfeest te vieren.
Er waren elk jaar drie feesten, waar
alle Israëlieten eigenlijk heen
moesten gaan – het Paasfeest, het
Pinksterfeest en het Loofhuttenfeest.
Het eerste feest was vroeg in het
voorjaar, het tweede precies zeven
weken later en het derde was in het
najaar, na de oogst. Natuurlijk kon
niet iedereen al die feesten meemaken,
maar de meesten probeerden
wel altijd om bij het Paasfeest te zijn.
Omdat Jezus nu al groot was – als
je twaalf jaar was, was je geen kind
meer in die tijd – vonden Maria en
Jozef, dat Hij deze keer met hen mee
Jezus de vriend -10.pmd 22
11-6-2006, 12:07
moest; en je kunt je wel voorstellen,
hoe blij Jezus was, toen Hij dat
hoorde. Zo’n negentienhonderd jaar
geleden was het heel wat voor een
zoon van een timmerman uit
Nazareth, als hij met zijn vader en
moeder mee mocht naar Jeruzalem.
Misschien kun je Jezus al tegen
Maria horen zeggen: “Mag ik echt
mee, moeder, echt waar?”
Toen vertelde ze Hem van alle
dingen, die Hij in Jeruzalem zou
zien: de tempel, het paleis van
Herodus, oude winkeltjes en huizen.
Hij zou priesters zien die offers
brachten en Romeinse soldaten, die
door de straten zouden marcheren
om de orde te bewaren. En het zou
er stampvol mensen zijn, die van
heinde en ver naar de stad gekomen
waren.
De volgende dagen hadden ze het
erg druk. Jozef probeerde zijn
timmerwerk op tijd klaar te krijgen.
Maria maakte eten klaar voor
onderweg en Jezus kamde de ezel
en hielp wat Hij kon, zodat ze op
tijd klaar zouden komen.
Toen gingen ze op weg.
Voor Jezus was het Zijn eerste grote
vakantie, en Hij vond het geweldig.
Toen ze bij de grote weg naar
Jeruzalem kwamen, was het daar erg
druk en de mensen gingen allemaal
dezelfde kant op. Jezus bekeek hen
vol aandacht. Misschien vroeg Hij
zich af, of ze allemaal wel begrepen
waarom ze daarheen gingen.
Hij begreep het in ieder geval wel.
Steeds weer had Hij het met Zijn
moeder over het Paasfeest gehad. En
nu ze op weg waren naar de Heilige
stad, dacht Hij aan de laatste nacht
in Egypte, vlak voordat Mozes Israël
in veiligheid zou brengen. Toen had
God tegen Zijn volk gezegd, dat ze
bovenaan hun deur bloed moesten
sprenkelen. Want Hij had gezegd:
“Wanneer Ik het bloed zie, dan ga
Ik u voorbij.”
Voor Jezus was het Paasfeest iets
heel moois. Het liet je weer denken
aan Gods wonderlijke zorg voor Zijn
volk. Maar nog steeds begreep Hij

het niet helemaal. Waarom zei God
nu, dat er een lammetje geslacht
moest worden? Waarom werd het
bloed van het lammetje nu zo
gebruikt? Zou dat betekenen, dat de
HET BOEK
VAN DE NATUUR
Voordat Jezus hier op aarde kwam
was deze wereld duister door een
misvatting van Gods karakter. Jezus
kwam om het ware karakter van God
te tonen. Hij gebruikte het liefst
gelijkenissen om te onderwijzen en
eenvoudige gelijkenissen uit de
natuur werden het vaakst gebruikt.
Ons werk van vandaag lijkt op Zijn
werk. Nooit is er meer duisternis
geweest; nooit is het karakter van
God meer verkeerd begrepen; nooit
is er een grotere behoefte geweest
aan leraars die het plaatjesboek van
de natuur kunnen gebruiken zoals de
grote Leraar dat deed. Het boek van
de natuur is een groot lesboek dat,
samen met de Schrift, door ons
gebruikt kan worden om anderen te
leren over Zijn karakter en om de
verloren schapen terug naar de
kudde van God te leiden.
Het boek van de natuur leert ons
over drie kanten van Gods karakter
– Zijn wijsheid, Zijn kracht en Zijn
liefde.
God is oneindige wijsheid; Hij kent
het antwoord op al onze problemen.
God is almachtig; Hij heeft de kracht
om onze problemen op te lossen.
God is oneindige liefde; Hij zal Zijn
Messias pijn zou moeten lijden,
voordat Hij de mensen kon redden?
Er was vast wel iemand te vinden in
Jeruzalem, die Hem dat kon
vertellen. Maar zouden de priesters
wijsheid en kracht
gebruiken om ons te
helpen en ons gelukkig
te maken.
Is dit nu niet precies wat
wij nodig hebben in
onze onrustige wereld?
Hoe kunnen wij het
boek van de natuur
gebruiken om ons te
helpen in onze uitleg
over Gods ware karakter?
Laten wij eens
drie voorbeelden nemen
om te laten zien hoe dat gedaan kan
worden.
Wijsheid
Ga eens naar buiten in de tuin op
een zomeravond en neem de tijd om
te kijken hoe een spin haar nest
bouwt. Eerst spint ze een zijden
draad die vast komt aan een of ander
voorwerp. Dan voegt ze nog meer
scheerlijnen toe om het web vast te
zetten. Deze stralen uit vanuit het
midden als de spaken van een wiel.
Dan begint ze in het midden met het
maken van spiralen. Maar kijk eens
hoe ver ze uit elkaar zijn, wel bijna
vier centimeter. Heb je ooit zo’n
spinnenweb gezien? Maar wacht
even en het raadsel wordt al snel
opgelost. Als deze spiraal af is, dan
keert ze zich om en gaat terug terwijl
ze de normale smalle spiralen maakt.
En als ze dan de eerdere tijdelijk
spiralen tegenkomt rolt ze die
gewoon op. Dat waren de
“rijgdraden”! En terwijl je naar dit
alles kijkt in je tuin dan denk je aan
de wijsheid die God aan dit
eenvoudige wezen gaf. Zou Hij niet
in staat zijn om jou te helpen in jouw
verslagenheid?
Jezus de vriend -10.pmd 23
11-6-2006, 12:07
wel naar zo’n kleine jongen als Hij
willen luisteren? O, wat zou Hij hun
veel willen vragen, als Hij de kans
kreeg!
Kracht
Wanneer het dan donker begint te
worden, zie je langzaam de sterren
verschijnen. Zelfs als je niet al hun
namen kent of weet hoe ver ze van
de aarde zijn verwijderd, dan besef
je toch dat de meeste sterren die je
ziet, zonnen zijn die net zo groot of
groter zij dan onze zon. Wat een
kracht is er nodig om die allemaal
in de ruimte te laten bewegen zonder
dat er ooit een botsing plaats vindt!
En nu komt de maan op. Het is
juister om te zeggen dat onze aarde
draait zodat we de maan kunnen
zien. En dit alles gebeurt in stilte.
Geen luidruchtig, lawaaierig geluid
zoals bij de ontsteking van een raket
naar de maan. De machtige God die
dit alles in de hand heeft, belooft jou
Zijn kracht voor je dagelijkse
behoeften.
Liefde
Na een goede nachtrust, mogelijk
gemaakt door de verzekering van
Gods wijsheid en kracht voor jou,
wordt je wakker om de prachtigste
demonstratie van Zijn liefde te zien
in de zonsopgang. Zonsondergangen
en zonsopkomsten zijn de extra’s
van het leven. Zover ik weet dienen
ze geen enkel doel. Ze hebben geen
invloed op het groeien van het
voedsel en voorzien in geen enkele
van onze dagelijkse behoeften. Ze
hebben maar één doel – ons te laten
zien dat God ons liefheeft. En soms
hebben we dat meer nodig dan enige
materiële zegen.
“Het boek open doen” wil meestal
zeggen de deur open doen en naar
buiten gaan de natuur in. En open
dan je hart voor het bewijs van de
wijsheid, de kracht en de liefde
van de Schepper.
Jezus de Vriend van Jong en Oud 23

Boeken van de Ellen G.White Stichting
Patriarchen en Profeten, leergebonden € 14,75
Profeten en Koningen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, pocket € 2,25
Van Jeruzalem tot Rome, leergebonden € 14,75
De Grote Strijd, leergebonden € 14,75
De Grote Strijd ( Het Grote Conflict), pocket € 1,35
Lessen uit het leven van alledag € 7,95
De Nieuwe Wereldorde..?(bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
De Weg tot Gezondheid (pocket) € 5,65
De Weg tot Gezondheid (leergebonden) € 7,95
Geluk en gezondheid € 3,40
Schreden naar Christus- pocket- nieuw € 0,60
Schreden naar Christus- harde kaft- nieuw € 1,90
Het lijden van Christus (bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
Brieven aan jonge mensen € 3,40
Boeken van de Stichting de Bazuin te Sion
De Zondagswet, J.Marcussen € 0,45
De zondag komt, G. Edward Reid € 6,60
De geschiedenis van de sabbat, J.N.Andrews € 7,95
Daniël en de Openbaring, A.de Ligne € 9,10
De twee Babylons, A.Hislop € 7,95
Het pad naar de troon van God, S.Peck € 6,25
Christus onze Hogepriester, A.T.Jones € 3,40
Het geloof leeft, A.T.Jones, E.J.Waggoner € 4,30
Christus en de Wet, E.J.Waggoner € 3,40
Christus en Zijn Gerechtigheid, E.J.Waggoner € 2,25
Ongelooflijke antwoorden op gebed, R.J.Morneau € 3,25
Meer ongelooflijke antwoorden op gebed, R.J.Morneau € 2,75
Een reis in het bovennatuurlijke, R.J.Morneau € 3,20
De man die niet gedood kon worden, S.Maxwell € 5,50
Een nieuwe start, V.W.Foster € 5,90
Een sabbatreis van genesis naar openbaring, Wijngaarde € 3,00
Trouwen of samenwonen € 0,90
De strijd achter de schermen € 0,10
Het laatste geschenk van een moeder € 3,00
Het kleine mysterie en de schepping, Dennis Crews € 4,50
Van Rock en Roll tot Rots der eeuwen, Brian S.Neuman € 3,00
24 Jezus de Vriend van Jong en Oud
De Ellen G.White
Stichting.
Postbus 30
2957 ZG
Nieuw - Lekkerland
tel: 0184 - 681616
Giro 1022 566
ABN 53 34 16 000
Enschede
E-mail
e.g.white.stichting@planet.nl
Stichting
De Bazuin te Sion
Postbus 30
2957 ZG Nieuw-Lekkerland
Tel. 0184-681616
Giro 140 62 00
ABN/AMRO 59.18.60.724
E-mail
wwiggers@xs4all.nl
AFZENDER
F. VAN HERREVELD
MEEKRAP 18
4413 GS
KRABBENDIJKE.
Zodra uw betaling bij de stichting binnen is, wordt het bestelde u toegezonden.
Bovenstaande prijzen zijn exclusief eventueel bijkomende portokosten.
Jezus de vriend -10.pmd 24
11-6-2006, 12:07