DE LITURGIE VAN DE GETIJDEN: Het ... - Heilige Lebuinus

7. De spiritualiteit van de liturgie van de getijden
Deze wordt bepaald door drie principes:
Het is eerst een gebed van Christus en van de kerk, want wij bidden met Hem en door
Hem en in Hem tot God. Het is vervolgens een gemeenschappelijk gebed, waaraan iedere
christen kan deelnemen en dus niet alleen de clerus.Ten derde als het gevoeglijk kan,
wordt het zo veel mogelijk verbonden met bepaalde uren/tijden van de dag.
Het gebed van de kerk voedt ons privé-gebed en is uiteindelijk gericht op de eucharistie
(=H.Mis), dat tegelijk bron, brandpunt en hoogtepunt is van al ons bidden.
Ons hoogste gebed vindt gezamenlijk plaats, als wij op zondagmorgen samen komen op
eenzelfde plaats en tijd om in het Breken van het Brood bij die ENE te komen.
8. Inhoudelijke vormen van het getijdengebed
In het officiële gebed van de kerk vormen de psalmen het hart van ons bidden.
Daarnaast is er een korte lezing (=kapittel) uit de bijbel of uit de (vroegere) traditie van
de kerk. Tenslotte is er een lofzang (hymne) en worden er voorbeden gedaan.
(= vormt samen formeel de trits van Goddelijke lezing-overweging en gebed)
Elke gebedstijd begint met een uitnodiging om te bidden: God, kom mij te hulp-Heer,
haast U mij te helpen…...Het morgengebed (= de Lauden) en het avondgebed (=Vespers)
zijn de belangrijkste.
9. Het parochieel getijdengebed
Naast het zogenaamde monastieke getijdengebed in de kloosters ontwikkelt zich de
laatste decennia ook het zo genaamde Getijdengebed in de parochies.
De laatste jaren blijft er -na de afschaffing van de zg. woord/ en communiedienst
tijdens het weekend in ons bisdom- vaak een mistijd per kerkgebouw of per
subparochie over.
Daarnaast is het dan de bedoeling, dat wij op zaterdagavond de zondag inluiden door bij
voorbeeld ook het getijdengebed te cultiveren in de vorm van een vespers, wat echter
ook op zondagmiddag kan geschieden.Dat kan b.v. in alle drie diaconale centra van onze
Parochie.