In Memoriam ir. J.C. Schlösser - Land van Herle

Het Kerkplein te Heerlen waar op dat moment de wekelijkse markt werd gehouden. Timmermans bewoonde een
van de huizen gelegen an het plein. foto: collectie Rijckheyt
dan zou wreken op ‘die Schinderhannes’ in
Maas tricht, die hem en zijn gezin kapot had
gemaakt en die, daarvan was Timmermans
overtuigd, óók achter de verkoop van zijn
huis had gezeten.
In Maastricht liep Timmermans met lood
in de schoenen naar de rechtbank aan de
Minderbroedersberg. Daar kreeg hij van de
griffier te horen dat zijn huis op 4 april inderdaad
was verkocht aan Brouwers. De naam
‘Brouwers’ sloeg bij Timmermans in als een
bom. Dat was de rentmeester die bij mr. Van
Oppen in dienst was geweest! Timmermans
was er nu heilig van overtuigd dat de procureur
hem dit kunstje had geflikt, hoewel hij
daarvoor niet het geringste bewijs had. Sterker
nog, formeel had de procureur met de
executie van zijn huis helemaal niets te maken
gehad.
L A N D V A N H E R L E 4 , 2 0 0 8
Maar zo zag Timmermans dat niet. Hij was
ervan overtuigd dat dit de genadeklap was die
de procureur hem had toegebracht. Die had
nu wraak genomen en hem gestraft voor alles
wat hij in zijn brochures over hem openbaar
had gemaakt. Maar, wie hem kapot maakte,
maakte hij ook kapot! 20
Afrekening
Timmermans had nu niets meer te verliezen.
Na een bezoek aan verschillende etablissementen
ging hij op die negende april,
’s middags om half twee, naar het aan St. Servaasklooster
gelegen woonhuis van Eugène
van Oppen. Zonder te kloppen of aan te bellen
opende hij de voordeur en liep onaangekondigd
het kantoor van de advocaat Van
Oppen jr. binnen, de zoon van de procureur.
137