De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit
zijn een drietal soorten vragen aan de orde. in de eerste plaats ja of nee-vragen.
Een voorbeeld hiervan is: “Zijn de kranten, radio en televisie vrij in hun mening?”
Verder zijn er of-vragen. Hierbij kan onder meer worden gedacht aan een vraag als:
“is discriminatie strafbaar of toegestaan?” Ten slotte bestaan er ook nog korte open
vragen, zoals “Hoe heet de nationale luchthaven?”
Bepaalde delen uit de film laten zien dat personen die aan het inburgeringsexamen
buitenland deelnemen, afkomstig zijn uit landen waar andere zeden en gewoonten
gelden (Poelmans en Tijssen 2006: 447). in het voorgaande hebben we ook reeds
gezien dat met name degenen afkomstig uit niet-Westerse landen deze plicht opgelegd
hebben gekregen. Een voorbeeld van een dergelijk deel is een strandscène
waaruit blijkt dat men in nederland topless mag zonnen. Verder komt een homopaar
in beeld die de nederlandse tolerantie ten opzichte van homoseksualiteit zou
moeten laten zien. Poelmans en Tijssen wijzen erop dat het in sommige, doorgaans
streng islamitische landen, verboden is om een film met dergelijke beelden in het
bezit te hebben. Voor deze landen is om deze reden een gekuiste versie van de film
gemaakt (Poelmans en Tijssen 2006: 447).
Met de toetsing van dit onderdeel in het buitenland is overigens afgeweken van het
advies dat de commissie-Franssen op dit punt gaf. Deze commissie was namelijk
juist de visie toegedaan dat Kennis van de nederlandse Samenleving niet zinvol
kon worden getoetst bij personen met Kennis van de nederlandse Taal op niveau
A1-min, niet in de eigen taal en al zeker niet in het nederlands. Toetsing in de eigen
taal wordt als ‘nauwelijks haalbaar’ aangemerkt (TK, vergaderjaar 2003-2004, 29
700, nr. 3: 13), terwijl toetsing van dit onderdeel in het nederlands als ‘niet realistisch’
en ‘discutabel’ wordt gekwalificeerd (Commissie-Franssen 2004: 40).
inmiddels is er reeds een bescheiden hoeveelheid empirie met betrekking tot deze
materie beschikbaar waaruit blijkt dat de veelvuldige geuite scepsis dat deze maatregel
een niet te verwaarlozen uitsluitend effect kan hebben, niet geheel onterecht
is. Uit cijfers van de inD blijkt immers dat er in 2005 ruim 30.000 aanvragen voor
een mvv zijn ingediend voor gezinshereniging of gezinsvorming. De helft van deze
aanvragen is gehonoreerd (www.ind.nl; inD 2006: 4-5). in de twee maanden na 15
maart 2006, de datum van inwerkingtreding van de Wet inburgering Buitenland,
zijn gemiddeld 50 gezinsmigranten voor het examen geslaagd. Het examen heeft
in die maanden tot een aanzienlijke vermindering van de (legale) gezinsmigratie
geleid (zie ook Groenendijk 2006b: 450).
in december 2006 is er ook een Monitor Inburgeringsexamen Buitenland verschenen
die nieuw licht op de zaak werpt. Uit deze monitor volgt dat er in de periode
86