De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

More documents

Recommendations

Info

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit tige gesteld op het niveau A2 van het Europese Raamwerk voor Moderne Vreemde Talen (niveau A2 is vergelijkbaar met het eerdergenoemde nT2-niveau 2). Met de commissie acht de regering het niveau A1 onvoldoende om zelfstandig te kunnen participeren in de nederlandse samenleving, terwijl een niveau hoger dan A2 (niveau B1 van het Europese Raamwerk) naar verwachting voor velen een grote belemmering zal vormen en hen het perspectief op integratie en versterking van hun rechtspositie in nederland zal ontnemen (commissie-Franssen 2004: 30). Met het taalvaardigheidsniveau A2 is een redelijke mate van communicatie met de directe omgeving van de inburgeraar mogelijk, zo wordt verondersteld. 7 Beheersing van het nederlands op dit niveau moet worden beschouwd als noodzakelijk om te kunnen participeren in de nederlandse samenleving. in het algemeen acht de regering het met de commissie-Franssen haalbaar om binnen de termijn van drie jaar mondelinge en schriftelijke kennis van de nederlandse taal op het niveau A2 te verwerven (TK, vergaderjaar 2005-2006, 30 308, nr. 3: 19). Voor de categorie die al in nederland verblijf had op 1 januari 2007, de eerdergenoemde oudkomers, wordt voorzien in een beperkte uitzondering. Van hen wordt verlangd dat zij beschikken over schriftelijke taalvaardigheden op het niveau A1 van het Europese Raamwerk voor Moderne Vreemde Talen. 8 Bij deze uitzondering heeft de regering in overweging genomen dat het merendeel van de communicatie mondeling plaatsvindt en dat het bij deze groep veelal zal gaan om oudere personen die vaak minder opleiding hebben genoten en voor wie het leren lezen en schrijven in het nederlands een relatief grote inspanning zal betekenen (TK, vergaderjaar 2004- 2005, 29 800 Vi, nr. 101: 57, TK, vergaderjaar 2005/2006, 30 308, nr. 3: 20). Uit empirisch onderzoek uit 2002 van odé en Brink blijkt dat de gestelde taaleis van vóór 1 januari 2007 in de alledaagse praktijk in ieder geval niet geheel onproblematisch was voor veel inburgeringsplichtigen en dat de eindniveaus die na een jaar inburgering werden gehaald, over de gehele linie laag te noemen zijn (odé en Brink 2002: 156-157). Zij concluderen dat de meerderheid van de nieuwkomers er namelijk niet in slaagt om binnen een jaar één van de genoemde vormen van zelfredzaamheid te bereiken. Slechts een minderheid van de nieuwkomers haalt volgens hen een niveau dat aansluit bij sociale zelfredzaamheid: het minimale niveau dat nodig is om zelfstandig te kunnen functioneren. Het niveau dat vereist is om aan een vervolgopleiding deel te nemen of om direct bemiddelbaar op de arbeidsmarkt te worden geacht, de aanloop tot professionele zelfredzaamheid, wordt in dit onderzoek door niet meer dan ongeveer tien procent van de nieuwkomers bereikt. Deze resultaten impliceren dat het grootste deel van de nieuwkomers onvoldoende taalkennis heeft om bij het huidige arbeidsaanbod bemiddeld te worden naar werk of een vervolgopleiding (odé en Brink 2002: 156-157). 76
Dit leidt ertoe dat het rendement van de Win 1998 als een eerste stap op weg rich- ting een volwaardige positie binnen de nederlandse samenleving beperkt is geble- ven (odé en Brink 2002: 158). de inburgeringswetgeving in vogelvlucht Voor dit ontoereikende taalniveau worden door odé en Brink een aantal oorzaken genoemd. Een van de voornaamste oorzaken is volgens hen dat het gemiddelde van 600 uur voor de meeste nieuwkomers niet voldoende is om voldoende taalniveau te behalen. De Roc’s blijken zonder uitzondering aan te geven dat 600 uur althans voor een groot gedeelte van de doelgroep ontoereikend is voor het leren van een vreemde taal. Bovendien worden de toetsen afgelegd op het moment dat het aangeboden aantal uren veelal nog niet helemaal is gevolgd. Bij de afronding van het inburgeringsprogramma wordt, in ieder geval anno 2002, namelijk nauwelijks rekening gehouden met ziekte of andere oorzaken van tijdelijk verzuim. niet in de laatste plaats dient ook de achtergrond van veel nieuwkomers in de overwegingen te worden betrokken. Dertig procent heeft in de studie van odé en Brink in het land van herkomst namelijk in het geheel geen of slechts weinig basisonderwijs genoten. Deze categorie heeft problemen met de taalverwerving, hetgeen blijkt uit de geringe vooruitgang die deze personen boeken. odé en Brink vragen zich in het verlengde hiervan dan ook af of het huidige cursusaanbod voor deze groep geschikt is om (meer dan) het minimale nT2-niveau van zelfredzaamheid te realiseren (odé en Brink 2002: 157). Ten slotte constateren zij ten aanzien van het taalonderwijs ook dat de taalprogramma’s nog te veel op een standaardwijze worden ingevuld zonder rekening te houden met onder meer de achtergrond en het ambitieniveau van de deelnemers (odé en Brink 2002: 158). Het meer recente Jaarrapport integratie 2005 van het ScP, WoDc en cBS komt tot soortgelijke bevindingen. Op basis van een rapportage van Significant uit 2004 wordt geconcludeerd dat na afronding van de cursus de taalvaardigheid gemiddeld één niveau is gestegen. iets meer dan 40 procent van de afronders bereikt nT2niveau 2 of hoger, ongeveer een derde bereikt nT2-niveau i en een kwart komt bij afronding niet verder dan nT2-niveau 0. Dit impliceert dat bijna 60 procent van degenen die de inburgeringscursus hebben afgerond niet in aanmerking komt voor de meeste vervolgtrajecten, aangezien daarvoor minimaal nT2-niveau 2 is vereist. De bereikte taalvaardigheid van een aanmerkelijk deel van de inburgeraars is daarmee onvoldoende om aansluiting bij een vervolgopleiding te vinden of op de arbeidsmarkt te participeren (ScP/WoDc/cBS 2005: 39). Voor dit lage taalniveau wordt als mogelijke oorzaak het geringe aantal uren van het inburgeringstraject genoemd. Een taal leren kost vermoedelijk toch meer tijd. Dit geldt des te meer voor personen die uit landen afkomstig zijn waarin een taal uit een niet-Europese 77
Page 1:
Fouzia Driouichi W E T E N S C H A
Page 4 and 5:
De serie Webpublicaties omvat studi
Page 6 and 7:
cover design / Vormgeving: Studio D
Page 8 and 9:
de casus inburgering en nationalite
Page 10 and 11:
Page 12 and 13:
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29: de casus inburgering en nationalite
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 140 and 141:
Page 142 and 143:
Page 144 and 145:
Page 146 and 147:
Page 148 and 149:
Page 150 and 151:
Page 152 and 153:
Page 154 and 155:
Page 156 and 157:
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 196:
w r r w e b p u b l i c at i e s 3
show all

De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?