De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit
Fermin wijst er in dit verband op dat de discussie naar aanleiding van beledigende
uitspraken van de Rotterdamse imam El Moumni met betrekking tot homoseksu-
elen in het voorjaar van 2001 duidelijk maakt dat er in de samenleving en politiek
zorgen bestaan over de negatieve invloed van behoudende imams op de integratie
van moslims (Fermin 2001: 41). Mogelijk heeft dit aspect mede een cruciale rol
gespeeld bij de totstandkoming van regelgeving op dit terrein.
in dezelfde Memorie van Antwoord onderstreept de regering bovendien de noodzaak
van ‘inburgering’ van bepaalde autochtonen en verklaart zij aangaande deze
materie het volgende:
58
“Een onderscheid in ‘autochtone’ en ‘niet-autochtone’ geloofsgemeenschappen
vermag het kabinet niet te maken. in meer principiële zin is op te merken dat
het integratiebeleid betreffende etnische minderheden zich richt op de samenleving
als geheel, en derhalve ook op dat bevolkingsdeel dat reeds van generatie
op generatie deel uitmaakt van de nederlandse samenleving. Met andere
woorden: ook degenen met wortels in de nederlandse samenleving hebben
door de grondige veranderingen die de samenleving gedurende de laatste
veertig jaren heeft doorgemaakt, de noodzaak, hun plaats te herformuleren als
burgers van een multi-etnisch en intercultureel land.” (TK, vergaderjaar 2000-
2001, 27 000, nr. 252a: 5)
Bovenstaand belang van een ‘maatschappijbrede inburgering’ lijkt in de huidige
discussie echter grotendeels te zijn ondergesneeuwd ten faveure van een nadruk op
inburgering van specifieke groepen migranten, in de officiële documenten komen
we het althans nagenoeg niet meer tegen.
2.3.2 oudkomers
Art. 1 lid 1 sub d Regeling inburgering oudkomers (Stcrt. 2002, 175) definieert een
oudkomer als een lid van een etnische minderheidsgroep van achttien jaar of ouder,
die buiten nederland is geboren, al voor langere tijd legaal in nederland verblijft,
anders dan voor een tijdelijk doel en niet verplicht is om op grond van de Win 1998
een inburgeringsprogramma te volgen. Dit zijn personen die voor de inwerkingtreding
van deze wet naar nederland zijn gekomen, maar, gegeven de eerdergenoemde
criteria onvoldoende waren ingeburgerd.
om de wachtlijsten op het gebied van taal weg te werken voor deze oudkomers zijn
er, onder druk van de Tweede Kamer, oudkomersregelingen gecreëerd. ook binnen
deze oudkomersregelingen kent men prioritaire groepen. Dit betreffen primair
opvoeders, uitkeringsgerechtigden en als gevolg van de motie-Lazrak van 3 juli