De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

Burgerschap houdt in dat iemand zelfstandig en in vrijheid een bestaan kan
opbouwen en dat hij zich houdt aan basale nederlandse normen.” (TK, vergaderjaar
2005-2006, 30 308, nr. 3: 11)
Een notie als ‘zelfredzaamheid’, die zoals eerder is gebleken medio en eind jaren
’90 nog van essentieel belang werd geacht, lijkt daarmee binnen de Wi 2007 een
minder centralere plaats in te nemen dan binnen de Win 1998 en terrein te verliezen
aan een concept als aanpassing (in soortgelijke zin Van Huis en De Regt bij het
wetsvoorstel met betrekking tot de Wi 2007, Van Huis en De Regt 2005: 404). Uit
het oog is ‘zelfredzaamheid’ echter niet helemaal. Tekenend is voorts ook de relatief
stellige toon en woordgebruik in deze in vergelijking tot de eerdere regeringsdocumenten
waarin over inburgering werd gesproken; van enige vrijblijvendheid is
geen enkele sprake meer. niet in de laatste plaats zijn kennis van taal en normen en
waarden niet enkel meer een middel om te integreren, maar ook bijna een doel op
zich geworden.
2.3 doelgroepen: nieuW- en oudkomers
Wanneer over doelgroepen wordt gesproken in de inburgeringswetgeving wordt
de facto ingegaan op de vraag voor welk type migrant (aanvullende) inburgeringsverplichtingen
noodzakelijk worden geacht om tot op bepaalde hoogte te kunnen
participeren in de nederlandse samenleving. Bij de doelstelling is aan de orde
geweest dat dit in beginsel burgers betreft voor wie het gevaar voor marginalisering
verondersteld wordt het grootst te zijn en waarvoor dientengevolge een aanmerkelijk
risico bestaat dat zij zonder verplichte inburgering vanaf de zijlijn van de maatschappelijke
arena moeten toekijken. op de vraag wie deze burgers nu eigenlijk
zijn, wordt in onderstaande ingegaan. Hierbij zal een onderscheid worden gemaakt
tussen oud- en nieuwkomers. De prioritaire groepen, die zoals het woord reeds
aangeeft, voorrang genieten bij het aanbieden van inburgeringscursussen, nemen in
deze een bijzondere positie in.
2.3.1 nieuWkomers
de inburgeringswetgeving in vogelvlucht
De basis voor de inburgeringsverplichting voor nieuwkomers is vóór 1 januari
2007 neergelegd in art. 2 Win 1998. in het eerste lid van dit artikel staat onder
meer dat iedere nieuwkomer zich dient te melden voor een inburgeringsonderzoek.
Hoofdregel is dat dit onderzoek leidt tot verplichte deelname aan een inburgeringsprogramma.
Wat onder de genoemde ‘nieuwkomer’ dient te worden verstaan, is
beschreven in art. 1 van deze wet. Dit betreft in beginsel iedere persoon van achttien
jaar en ouder die zich met een niet-tijdelijk doel in nederland vestigt en voor de
53