De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

More documents

Recommendations

Info

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit immigratie en integratie worden ook belangrijke onderwerpen in de chaotische Tweede Kamer verkiezingen van mei 2002. Uiteindelijk neemt de coalitie cDA, VVD, LPF, verenigd in het kabinet Balkenende i, verschillende aanbevelingen en suggesties over uit bovenstaande nota Integratie in het perspectief van immigratie (TK, vergaderjaar 2001-2002, 28 375, nr. 5: 14-17) . integratiebeleid maakt hier- bij niet langer deel uit van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, maar wordt hoofdverantwoordelijkheid van het Ministerie van Justitie, onderdeel Vreemdelin- genzaken en integratie. Hildebrand nawijn, niet lang daarna opgevolgd door Rita Verdonk, zou de eerste zijn die hier de scepter zou zwaaien. in een brief aan het parlement, gedateerd 25 november 2002, presenteert deze (demissionair) minister de basis van het integratiebeleid van het eerste kabinet Balkenende (TK, vergaderjaar 2002-2003, 27 083 en 28 612, nr. 29, nr. 2). nawijn schrijft in deze brief dat het toelatingsbeleid (tot nederland) de kern vormt van het integratiebeleid. Volgens hem is ‘integratie’ een veel simpeler concept dan in veel debatten wordt aangenomen. integratie houdt in zijn visie namelijk in dat men de nederlandse taal spreekt en begrijpt, dat men de nederlandse waarden en normen onderschrijft en naleeft. Daarnaast moet men deelnemen aan allerlei sociale activiteiten, over een positie beschikken op de nederlandse arbeidsmarkt en eventuele nakomelingen volgens nederlandse standaarden opvoeden. inburgering maakt deel uit van deze integratie en kan als een eerste stap worden beschouwd (TK, vergaderjaar 2002-2003, 27 083 en 28 612, nr. 29, nr. 2: 2-3). Wat onder deze ‘inburgering’ kan worden verstaan blijft echter in het ongewisse. na de val van het kabinet Balkenende i in oktober 2002 presenteert het tweede kabinet Balkenende – bestaande uit VVD, cDA en D66 – een nieuw regeerakkoord (TK, vergaderjaar 2002-2003 28 637, nr. 19). in dit regeerakkoord wordt onder meer de wens geuit om nieuwkomers te verplichten reeds de nederlandse taal te leren in het land van herkomst. Volgens deze plannen, die later bekend zouden worden onder de in hoofdstuk 2 te bespreken Wet inburgering Buitenland, kunnen (huwelijks)migranten enkel worden toegelaten indien zij over een basisniveau nederlands beschikken. in nederland dient de inburgering te worden voortgezet. De kosten van de maatregelen komen voor rekening van de betrokkenen zelf, hetgeen past binnen een beleid waarin een sterke nadruk op ‘eigen verantwoordelijkheid’ wordt gelegd en daarmee neoliberale standpunten lijken te zegevieren (cf. Entzinger 2004: 22; Fermin 2006: 29). Deze neoliberale beleidsfilosofie zullen we in de loop van dit betoog nog tegenkomen bij de bespreking van de meer recente kabinetsplannen en meer in het bijzonder bij de Contourennota Herziening van het inburgeringsstelsel (TK, vergaderjaar 2003-2004, 29 543, nrs. 1-2). Daar wordt in dit verband immers het volgende opgemerkt: 38
historie en sfeerimpressie “Weg van de veelal vrijblijvende en aanbodgerichte aanpak, die het initiatief van de betrokkenen heeft verminderd, door in te zetten op een verplichting tot inburgering die de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige ondubbelzinnig aanspreekt.” (TK, vergaderjaar 2003-2004, 29 543, nr. 2: 1) Gedurende de parlementaire debatten in november en december 2002 wordt eens te meer duidelijk dat gezinshereniging en gezinsvorming als cruciale kwesties worden beschouwd binnen het te voeren integratiebeleid. Een brede politieke meerderheid steunt de motie-Sterk cum suis waarin de regering werd gevraagd de mogelijkheid te verkennen van inburgering in het buitenland (TK, vergaderjaar 2002-2003, 27 083, nr. 25). Bijna algemeen lijkt te worden aangenomen dat door gebrek aan vaardighe- den en kennis bij nieuwkomers, die in het kader van gezinshereniging of -vorming naar nederland zijn gekomen, de integratie is mislukt waar het de nederlandse taal en cultuur betreft. om een en ander te kunnen onderzoeken wordt een zogenaamde quickscan uitgevoerd door Boutachekourt en anderen (Boutachekourt et. al 2003; TK, vergaderjaar 2002-2003, 27 083, nr. 36). Zij concluderen onder andere dat inburgering in het land van herkomst nagenoeg onuitvoerbaar is. De nieuw in het leven geroepen adviescommissie ‘normering inburgeringseisen’, die de geschiedenis zou ingaan als de commissie-Franssen, bevestigt deze bevinding een jaar later. Deze commissie vestigt er de aandacht op dat het nauwelijks uitvoerbaar is om inburgering in het land van herkomst verplicht te stellen, aangezien men al spoedig tegen het bezwaar stuit dat het leren van een taal (in casu het nederlands) vrijwel onmogelijk is indien men niet in de gelegenheid verkeert deze in de praktijk te brengen. Juist de combinatie van het leren in de klas en het buitenschools in contact komen met de nederlandse taal kunnen de taalverwerving volgens deze commissie een impuls geven (commissie-Franssen 2004: 20, 30, 35). opmerkelijk genoeg wordt in de gehele discussie nauwelijks tot niet gerefereerd aan eventuele strijd met het EG-recht en meer in het bijzonder met de Richtlijn inzake het recht op gezinshereniging. in de literatuur wordt onder meer door Groenendijk opgemerkt dat nederland op grond van deze Richtlijn niet de voorwaarde mag stellen dat gezinsleden slagen voor een examen en zeker niet de toelating afhankelijk mag stellen van “een telefoongesprek met een computer in nederland” (Groenendijk 2006a: 1311). Groenendijk wijst er in dit verband bovendien nog eens op dat de reeds ruimschoots van tevoren aangekondigde invoering van deze inburgering in het buitenland er vermoedelijk mede toe heeft geleid dat de gezinsmigratie in de jaren 2002-2003 verhoudingsgewijs hoog is gebleven, terwijl de asiel- en arbeidsmigratie 39
Page 1: Fouzia Driouichi W E T E N S C H A
Page 4 and 5: De serie Webpublicaties omvat studi
Page 6 and 7: cover design / Vormgeving: Studio D
Page 8 and 9: de casus inburgering en nationalite
Page 90 and 91:
de casus inburgering en nationalite
Page 92 and 93:
Page 94 and 95:
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 114 and 115:
Page 116 and 117:
Page 118 and 119:
Page 120 and 121:
Page 122 and 123:
Page 124 and 125:
Page 126 and 127:
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 140 and 141:
Page 142 and 143:
Page 144 and 145:
Page 146 and 147:
Page 148 and 149:
Page 150 and 151:
Page 152 and 153:
Page 154 and 155:
Page 156 and 157:
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 196:
w r r w e b p u b l i c at i e s 3
show all

De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?