De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

More documents

Recommendations

Info

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit in deze periode, en meer in het bijzonder het jaar 2001, verscheen ook het derde integratierapport van de WRR met de veelzeggende titel Nederland als immigratie- samenleving (WRR 2001). Richtinggevende gedachte binnen dit rapport is dat de regering slechts een beperkte verantwoordelijkheid heeft waar het integratie betreft en vooral faciliterend en stimulerend zou moeten zijn (WRR 2001: 239). nieuwkomers en allochtonen ontmoeten de nederlandse samenleving immers vooral op decentraal niveau (WRR 2001: 11, 13). in het verlengde hiervan pleit de Raad dan ook voor een meer procedurele en formele benadering op het gebied van integratie in plaats van een materieel perspectief waarin waarden en inhoud zouden overheersen. Een multiculturele samenleving is binnen deze visie geen normatief concept, maar een objectief, empirisch feit (WRR 2001: 22). De erkenning van dit fenomeen impliceert overigens niet dat multiculturaliteit onbegrensd zou zijn. integendeel, deze vindt zijn begrenzingen in de fundamentele beginselen van een democratische rechtsstaat (WRR 2001: 178). Dit rechtsstatelijke aspect is wat ook wel als een zeker ‘minimum aan gemeenschappelijkheid’ en daarmee als essentiële bindende factor tussen de diverse bevolkingsgroepen kan worden beschouwd. De Raad vestigt er voorts de aandacht op dat gezinsvorming geen majeure kwestie vormt binnen de dan geldende vreemdelingenwetgeving, met name waar het de tweede generatie betreft die besluit te trouwen met een partner uit het land van herkomst. Deze ontwikkeling is in de visie van de Raad niet geheel zonder gevaar nu deze tot taal- en onderwijsachterstanden zou kunnen leiden die van generatie tot generatie zou kunnen worden overgedragen (WRR 2001: 20, 148). Deze constatering inzake huwelijksmigranten van de WRR zou later in parlementaire discussies nog vaak gebruikt worden om de toestroom van huwelijkspartners uit met name Turkije en Marokko (althans niet-Westerse samenlevingen) te proberen een halt toe te roepen. niet in de laatste plaats adviseert de Raad om, geheel in de lijn met eerdere rapporten en eerder beleid, prioriteit te geven aan onderwijs, taal en arbeid (WRR 2001: 10-11, 150-155). De reactie van regeringszijde op bovengenoemd rapport kwam in 2002 in de vorm van de nota Integratie in het perspectief van immigratie (TK, vergaderjaar 2001-2002, 28 198, nr. 2). in deze nota geeft het kabinet aan dat zij het standpunt van de Raad deelt dat onderwijs, taal en arbeid van essentieel belang zijn, mede gezien de voortgaande binnenkomst van nieuwe immigranten. Hier wordt evenwel aan toegevoegd dat het integratiebeleid meerdere dimensies omvat die onderling samenhangen. naast positieverwerving en bestrijding van maatschappelijke achterstand, die in de eerste plaats samenhangen met vraagstukken van maatschappelijke toerusting, dient er ook aandacht te zijn voor processen van identiteit en interactie (TK, vergaderjaar 2001-2002, 28 198, nr. 2: 48). ‘integratie’ wordt in het verlengde hiervan formeel dan ook niet gedefinieerd als een ontwikkeling van 32
eenzijdige toerusting of acculturatie van de immigrant, maar als een ‘interactief proces tussen individu en samenleving met wederzijdse rechten en plichten’ (TK, vergaderjaar 2001-2002, 28 198, nr. 2: 56). Elders in deze nota wordt dit nog eens uitgewerkt en wordt opgemerkt dat het integratieproces geen eenrichtingsverkeer betreft, maar uit meerdere dimensies bestaat van telkens andere terreinen en acto- ren. Hierbij worden drie dimensies onderscheiden (TK, vergaderjaar 2001-2002, 28 198, nr. 2: 20): de individuele, de culturele en de institutionele. De individuele dimensie betreft het terrein van de toerusting van migranten om in de nederlandse samenleving zelfstandig en volwaardig te kunnen functioneren. Het gaat hierbij met name om positieverwerving in de zogenaamde harde sectoren als onderwijs, arbeidsmarkt, huisvesting en gezondheid. De culturele dimensie handelt over interactie in een multi-etnische maatschappij. Dit is het terrein van sociale cohesie, ontwikkeling van interetnische contacten, beleving van eigen identiteit conform waarden en normen enzovoorts. De institutionele dimensie heeft tot slot betrekking op maatschappelijke structuren, zoals volwaardige en gelijkwaardige participatie in instituties en de toegankelijkheid van maatschappelijke instellingen en voorzienin- gen (interculturalisatie). Het kabinet onderstreept tezamen met de Raad dat het zwaartepunt van het integratiebeleid gelegen is op het plaatselijke niveau. Het deelt de visie dat daar interactie plaatsvindt tussen een diversiteit van individuen en groepen. De gemeentelijke overheid heeft dan ook de bijzondere verantwoordelijkheid de multi-etnische samenleving concreet vorm te geven. Dit laat overigens onverlet dat ook de rijks- overheid verantwoordelijkheid draagt voor aspecten van het integratiebeleid. Dit geldt in het bijzonder voor het vreemdelingenbeleid, de samenhang van de verschil- lende beleidsdimensies en de effectieve samenwerking van alle betrokkenen bij het integratiebeleid. historie en sfeerimpressie Bij dit alles benadrukt de Raad volgens het kabinet terecht de individuele verantwoordelijkheid van elke burger. De overheden zullen waar noodzakelijk de hel- pende hand aanreiken, maar de reikwijdte ervan is beperkt: migranten moeten zelf de kansen pakken die ze krijgen. Door zich in nederland te vestigen, neemt volgens de regering elke nieuwkomer de taak op zich, zich hier staande te houden en zelf aan zijn toekomst invulling te geven (TK, vergaderjaar 2001-2002, 28 198, nr. 2: 49). Het kabinet acht het van groot belang dat elke migrant, overeenkomstig zijn of haar capaciteiten, zelfstandig een inkomen kan verwerven. Volwaardig burgerschap is hierbij, volgens goed gebruik, het leidende beginsel van het integratiebeleid (TK, vergaderjaar 2001-2002, 28 198, nr. 2: 53). Burgerschap betekent in dit verband het “als autonoom persoon deel te hebben en deel te nemen aan de nederlandse samenleving”. Migranten worden in de visie van de regering voldoende mogelijk- 33
Page 1: Fouzia Driouichi W E T E N S C H A
Page 4 and 5: De serie Webpublicaties omvat studi
Page 6 and 7: cover design / Vormgeving: Studio D
Page 8 and 9: de casus inburgering en nationalite
Page 84 and 85:
de casus inburgering en nationalite
Page 86 and 87:
Page 88 and 89:
Page 90 and 91:
Page 92 and 93:
Page 94 and 95:
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 114 and 115:
Page 116 and 117:
Page 118 and 119:
Page 120 and 121:
Page 122 and 123:
Page 124 and 125:
Page 126 and 127:
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 140 and 141:
Page 142 and 143:
Page 144 and 145:
Page 146 and 147:
Page 148 and 149:
Page 150 and 151:
Page 152 and 153:
Page 154 and 155:
Page 156 and 157:
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 196:
w r r w e b p u b l i c at i e s 3
show all

De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?