De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

25.09.2013 Views

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit 174

epiloog De voorgaande hoofdstukken tonen een beeld waarin een weinig neutraal concept van burgerschap en een duidelijke nadruk op cultuur domineren. Daarnaast lijkt een normatieve en affectieve identificatie met Nederland een doel op zich gewor- den en kenmerkt het huidige klimaat anno 20o7 zich door meer plichten en min- der rechten voor nieuwkomers, maar ook voor migranten die hier reeds decennia gevestigd zijn. Hierbij gaat men van een te simpele input/output redenering uit dat naarmate er meer plichten zijn automatisch een betere inburgering of integratie tot stand gebracht zal worden. De noodzakelijke randvoorwaarden die gecreëerd dienen te worden – zoals zowel in kwalitatief als in kwantitatief opzicht voldoende scholing, maar ook een meer welwillende rol van de ontvangende samenleving – worden in dit verband nogal eens uit het oog verloren. Dezelfde plichten leiden epiloog er in belangrijke mate toe dat de lat om toe te kunnen treden tot de gemeenschap nederland in de loop der tijd steeds hoger is gelegd, met als gevolg dat niet inclusie, maar exclusie steeds meer het uitgangspunt is gaan vormen. Uit beide casussen blijkt bovendien dat met name bepaalde combinaties van deelidentiteiten en loyaliteiten met argusogen worden bekeken; het is in het bijzonder het moslim-zijn dat onverenigbaar wordt geacht te zijn met Westerse verlichtingswaarden en het nederlanderschap. Voor degenen met een Westerse, niet-islamitische achtergrond, wordt de loyaliteit daarentegen nauwelijks ter discussie gesteld. Dit alles doet tamelijk selectief aan en wekt de indruk dat er met twee maten wordt gemeten. De analyse van de twee casussen wijst bovendien uit dat een òf-òf-benadering overheerst binnen het parlementaire vertoog, waarbij het accent op het maken van een keuze wordt gelegd: of men kiest vóór nederland of men kiest voor het land van herkomst en daarmee tegen nederland. Dit terwijl een ombuiging naar een èn-ènbenadering, waarin er ruimte is voor meerdere deelidentiteiten en een individu zich verbonden kan voelen met meerdere landen, culturen of wat nog meer van belang kan zijn voor een persoon een vruchtbaardere weg om te bewandelen zou zijn. Dit laatste perspectief is niet alleen meer in overeenstemming met de vele resultaten uit sociaal-wetenschappelijke studies, maar ook met de werkelijkheid van het individu en het gegeven dat mondialisering van grote invloed is op het alledaagse leven en de wet- en regelgeving van staten. Uit veelvuldig onderzoek is immers bekend dat als men migranten dwingt de eigen identiteit en achtergrond op te geven zij doorgaans minder loyaal zullen zijn. De migrantenachtergrond vormt in een veelheid van gevallen een fundamenteel onderdeel van de identiteit die mensen voor een groot deel van hun leven met zich mee zullen dragen en een onuitwisbare stempel op het geheel drukt. Personen zullen daarentegen meer loyaliteit aan de dag leggen indien 175

de <strong>casus</strong> inburgering <strong>en</strong> nationaliteitswetgeving: icon<strong>en</strong> van nationale id<strong>en</strong>titeit<br />

174

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!