De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit
154
wat volwaardig nederlanderschap is.” (Handelingen TK, 16 februari 2000:
50-3636)
Staatssecretaris cohen (PvdA) deelt nagenoeg dezelfde visie en toont zich eveneens
geen voorstander van schriftelijke kennis van de nederlandse taal als conditie voor
naturalisatie:
“ik vind het introduceren van de voorwaarde van schrijfvaardigheid een zeer
aanmerkelijke verzwaring. Een dergelijke hoge eis zou tot gevolg hebben dat
analfabeten of mensen die problemen hebben met het leren van een ander
schrift, geen nederlander kunnen worden, terwijl zij voor het overige prima
participeren in de nederlandse maatschappij. De heer Verhagen heeft tijdens
de vergadering het begrip schriftelijke taalbeheersing afgezwakt door te stellen
dat het met name gaat om de leesvaardigheid. Hij vond die van belang, omdat
men voldoende informatie tot zich moet kunnen nemen om bijvoorbeeld het
kiesrecht goed te kunnen uitoefenen. ik meen evenwel dat wie een goede luistervaardigheid
in het nederlands heeft, ook via radio en televisie de nodige
informatie kan krijgen. Uiteraard is het praktisch om de taal van het land van
vestiging te kunnen lezen. De vraag is alleen of dit zo essentieel is, dat het een
voorwaarde voor naturalisatie moet zijn. Wat mij betreft is dat niet zo (…).”
(Handelingen TK, 17 februari 2000: 51-3671)
De verscheidene debatten hebben er uiteindelijk mede toe geleid dat aan ouderen
het eerdergenoemde optierecht is toegekend. Vrouwen komen, zoals uit de voorgaande
paragraaf is gebleken, onder bepaalde stringente voorwaarden eveneens
voor optie in aanmerking, terwijl de genoemde analfabeten en vreemdelingen met
geestelijke en lichamelijke gebreken kunnen worden ontheven van deelname aan de
naturalisatietoets (art. 4 Besluit naturalisatietoets).
Personen met bepaalde diploma’s hoeven eveneens geen naturalisatietoets te
maken en kunnen – analoog aan de casus inburgering – van toetsdeelname worden
vrijgesteld op grond van art. 3 Besluit naturalisatietoets. Hetzelfde geldt voor
degene die het inburgeringsexamen in de zin van de Wi 2007 heeft behaald. Daarmee
zijn de gestelde eisen aan inburgering hetzelfde als bij naturalisatie. in het parlementaire
debat is dit voor het cDA, bij monde van kamerlid Sterk, en de cU, bij
monde van Huizinga-Heringa, aanleiding om het niveau van de naturalisatietoets
ter discussie te stellen en de Minister om verhoging te vragen (TK, vergaderjaar
2004-2005, 29 800 Vi, nr. 101). Sterk geeft in dit verband aan het merkwaardig te
vinden dat de eisen die aan het inburgeringsexamen worden gesteld dezelfde zijn
als de eisen bij naturalisatie (TK, vergaderjaar 2004-2005, 29 800 Vi, nr. 101: 34).