De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

de casus nationaliteitswetgeving
ook betrekkelijk normatief getint kunnen zijn, zoals loyaliteit dat bijvoorbeeld is.
Verder kunnen de motieven van tegenstanders vaak als politieke argumenten en
een schets van potentiële problemen die zich eventueel zouden kunnen voordoen
worden geduid, nu er weinig concrete voorbeelden te noemen zijn waarbij meer-
dere nationaliteiten overheden ook daadwerkelijk voor onoverkomelijke problemen
hebben gesteld (Groenendijk 1999; Jones- correa 1999; Aleinikoff and Klusmeyer
2001; Schuck 2002; De Hart 2005a). Het blijft doorgaans bij ideeën, speculaties
en een schets van het slechtste scenario. Empirisch onderzoek ontbreekt nagenoeg.
Dat meervoudige nationaliteiten hoofdzakelijk in theorie als een probleem worden
gezien, blijkt overigens ook uit het aantal meervoudige nationaliteiten dat men in
de praktijk aantreft. circa 76 procent van de genaturaliseerden behouden hun oorspronkelijke
nationaliteit (Böcker et al. 2005: 162). 2
in onderstaande worden de voornaamste bedenkingen en voordelen van meerdere
nationaliteiten belicht (hierbij is onder meer gebruik gemaakt van het overzicht
zoals gegeven door Boll 2007; De Hart 2005a; De Hart 2005b; Martin et al 2003;
maar zie ook Jones-correa 1999; Groenendijk 1999).
in de huidige discussie omtrent meervoudige nationaliteiten, anno 2007, staat met
name het al dan niet gepercipieerde gebrek aan loyaliteit in het middelpunt van
de belangstelling. onvoldoende loyaliteit is ook de voornaamste bedenking tegen
meerdere nationaliteiten die in de literatuur wordt genoemd (zie o.a. Martin et al.
2003). in de visie van de verschillende tegenstanders domineert de gedachte dat
een individu volledig loyaal dient te zijn aan de staat waarvan hij over de nationaliteit
beschikt. nationaliteit heeft tot consequentie dat een exclusieve en ondeelbare
relatie tot stand komt, hetgeen loyaliteit eveneens onherleidbaar en exclusief
maakt. Meervoudige nationaliteiten leiden dan bijna automatisch tot meerdere
loyaliteiten wat tot ontrouw aan de staat en de belangen van de natie kan leiden.
in het bijzonder in geval van internationale spanningen, zoals 9/11, de aanslagen
in Madrid en Londen, en oorlogen kunnen personen met loyaliteiten hier en elders
een gevaar voor de veiligheid betekenen. De kanttekening die door voorstanders
hierbij wordt geplaatst is dat personen over veel uiteenlopende loyaliteiten kunnen
beschikken die naar tijd en plaats een andere volgorde van belang kunnen innemen.
Loyaliteit is dan wel degelijk deelbaar en behoeft niet aan de staat gelieerd te zijn.
Hierbij kan gedacht worden aan loyaliteit ten opzichte van de stad of regio waarin
men woont, aan loyaliteit aan de plaats waar familie, vrienden en geliefden wonen
en aan loyaliteit aan de werkgever. internationaal schokkende gebeurtenissen zoals
die in bovenstaande zijn geschetst, brengen voor voorstanders geen wezenlijke
verandering in deze aan (Spiro 1998; Spiro 2003). Daarnaast is herhaaldelijk uit
wetenschappelijk onderzoek gebleken dat veel migranten transnationale relaties
113