25.09.2013 Views

uitgave 365 juni/julii - Palet

uitgave 365 juni/julii - Palet

uitgave 365 juni/julii - Palet

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

PAGINA<br />

10<br />

6<br />

16<br />

6 Erik Andriesse heeft een zonnebloem in<br />

zaadvormend stadium getekend. Deze<br />

grote ingekleurde tekening wordt bekeken<br />

en beschreven terwijl variaties in daglicht<br />

en schemer het werk veranderen.<br />

10 Aquarelleren is pure magie! Xavier Swolfs is<br />

medestichter van het Aquarelinstituut van<br />

België en van de ‘European Confederation<br />

of Watercolor Societies’. Een interview.<br />

16 De figuratief werkende kunstenaar Juane<br />

Xue komt uit China. Haar unieke stijl baseert<br />

zich zowel op Oosterse tonaliteit als<br />

Westerse kleuren.<br />

22 Romeins glas en Chinees brons vormen<br />

voor Jan Kootstra een rode draad in zijn<br />

22<br />

26 Sommige mensen kiezen niet de weg die<br />

men zou verwachten op grond van hun<br />

beperkingen. Zo ook Ralf Heynen. Hij heeft<br />

een aangeboren vorm van staar waardoor<br />

zijn gezichtsvermogen beperkt is.<br />

32 Jannes Koetsier is opgeleid aan de Minerva<br />

academie en houdt van schilderen. Hij<br />

speelt met verf en geeft de schilderijen<br />

daardoor een avontuurlijk uiterlijk.<br />

36 U heeft ze ongetwijfeld ook wel, mislukte<br />

aquarellen. Verwijs deze kneusjes niet automatisch<br />

naar de prullenbak, maar gun ze<br />

een nieuw leven. Kees van Aalst verteld<br />

waarom.<br />

42 Als het schilderwerk erop zit en het eindre-<br />

werk. Zo realistisch dat je het van het schilsultaat op de ezel prijkt, rest het een schilderij<br />

af wil pakken.<br />

der nog na te denken over het vernissen<br />

Inhoud<br />

4 palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

26 54<br />

46<br />

van het schilderij. Robert Rost heeft het een<br />

ander voor u op een rijtje gezet.<br />

46 Op de diverse academies in Nederland wordt<br />

nauwelijks meer ambachtelijke en schilderkunstige<br />

zaken onderwezen. De laatste tijd lijkt echter<br />

de belangstelling voor klassieke schilderkunst in<br />

Nederland te groeien.<br />

50 In het voorjaar kom je bijna tijd tekort om alles te<br />

bewonderen of te schilderen en ineens is het dan<br />

zomer. ‘Fijn is het om in de zomer buiten te schilderen,<br />

omdat het licht dan zo mooi is’ aldus Aly<br />

Schutte.<br />

58 We vinden dat kunst het beste gedijt tegen een<br />

witte achtergrond. Maar is dat wel zo? Komt een<br />

kunstwerk niet beter tot zijn recht tegen, pak<br />

weg, een rode muur?<br />

62 Heldere, intense kleuren, figuratieve vormen en<br />

doordachte thema’s kenmerken de werken van<br />

Busse Weidema Zijn schilderijen hebben iets magisch.<br />

Wat verbeeld wordt, klopt eigenlijk niet. En<br />

dit roept vragen op.<br />

70 Twaalf winnaars in de traditionele Schildercompetitie<br />

van <strong>Palet</strong> met als thema “Stilleven”. De jury<br />

was vol lof over de inzendingen. De prijswinnaars<br />

plaatsen wij in het – publicitaire – licht.<br />

87 Een bijlage over het Kunstrondje Dordt. Roodwitte<br />

vlaggen kleuren daar de straten. Het is nog<br />

steeds mogelijk om voor een uiterst billijk bedrag<br />

een bijzondere aankoop te doen. Het brede palet<br />

aan leden maakt het Kunstrondje tot een heel bijzondere<br />

kunstmanifestatie.<br />

70<br />

ke<br />

ag<br />

e<br />

!<br />

Kunstmanifestatie<br />

Place d’Ary<br />

Alle weekenden van<br />

13 juli t/m 18 augustus<br />

Welkom<br />

bij het<br />

Kunstrondje<br />

Dordt!<br />

2013 / 2014<br />

www.kunstrondje.nl<br />

6 Erik Andriesse,<br />

De lijnen draaien maar<br />

10 Xavier Swolfs,<br />

Aquarelleren is pure magie<br />

16 Juane Xue,<br />

Bevriend met de schaduw<br />

22 Jan Kootstra, Lente licht<br />

26 Ralf Heynen,<br />

Verstilde schoonheid<br />

32 Jannes Koetsier, Nat en snel<br />

36 Kees van Aalst,<br />

Falen met succes<br />

41 Aankondiging Ootmarsum<br />

42 Robert Rost,<br />

Aan de slag met vernis<br />

46 Christina van Lingen,<br />

Klassiek Realisme<br />

50 Aly Schutte, Zomer in de tuin<br />

54 Irma van de Zande,<br />

Ik teken zoals ik adem<br />

58 Sandra Jongenele<br />

62 Busse Weidema,<br />

Werkelijkheid met een twist<br />

66 Gerdi Wind,<br />

Liefde voor de natuur<br />

68 Boekenwinkel<br />

70 Uitslag studiecompetitie<br />

76 Deventer Kunstmarkt<br />

77 Aankondiging Studiecompetitie<br />

78 Kunstagenda<br />

84 Creatieve adressen<br />

86 In het volgend nummer<br />

89 Kunstrondje Dordrecht<br />

87<br />

7 JULI DORDTSE<br />

BOEKENMARKT<br />

<strong>uitgave</strong><br />

<strong>365</strong><br />

<strong>juni</strong>/<strong>julii</strong><br />

Jannes Koetsier<br />

Geke aan het zwembad<br />

30x26<br />

(gespiegelde afbeelding)<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 5


6<br />

1<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst & Beeld Eric Beets<br />

De lijnen<br />

draaien maar<br />

ERIK ANDRIESSE (1957-1993) HEEFT OP 17 AUGUSTUS 1992 EEN<br />

ZONNEBLOEM IN ZAADVORMEND STADIUM GETEKEND.<br />

WIJ GAAN DEZE GROTE INGEKLEURDE TEKENING (74X104 CM)<br />

BEKIJKEN EN BESCHRIJVEN TERWIJL VARIATIES IN DAGLICHT EN<br />

SCHEMER HET WERK VERANDEREN.<br />

Wij hebben een tekening gekozen omdat Erik<br />

zich daar helemaal in thuis voelt, meer dan in<br />

een schilderij waar hij vaak tekenachtige oplossingen<br />

zoekt. Erik heeft de zonnebloem gete-<br />

kend met het van hem bekende puntige lijntje.<br />

De lijn die Erik zet tast niet af, maar zoekt zelfverzekerd<br />

krassend zijn weg. Op een andere<br />

manier dan zijn idool Picasso (Erik: “ik heb twee<br />

meter Picasso in mijn atelier”) dat deed.<br />

Picasso zette een lijn in één beweging, zonder<br />

onderbreking, manlijk recht op het doel af. Erik<br />

krast met vaak cirkelachtige bewegingen zijn<br />

contourlijnen(1). Hij lijkt als het ware de lijn tot<br />

leven te dwingen met rituele ronddraaiende<br />

bewegingen. Het is kenmerkend voor al zijn<br />

werk, de beginperiode - en vooral de Ateliers<br />

‘63 (prestigieuze opleiding na de academie)periode<br />

niet meegerekend. Ik heb Erik een<br />

aantal keren ontmoet, en wij beiden waren tot<br />

onze verrassing fan van de vrij onbekende<br />

Noord-Hollandse schilder Dirk Breed die met<br />

kleine meditatieve toetsen zijn wonderlijke<br />

schilderijen vulde. Zo iets schept een beetje<br />

een band.<br />

Bezwering<br />

Ik ben altijd benieuwd of werk en persoon elkaar<br />

verdragen of beter: elkaar spiegelen, en<br />

nog beter: één zijn. Dat is lang niet altijd het<br />

geval. Ik ontdekte in Erik een zekere branie, en<br />

ook iets duisters dat volgens mij overeenkwam<br />

met zijn werk. Het lijkt licht, speels, toegankelijk,<br />

vol levenslust, maar de lijnen draaien maar, en<br />

draaien maar, zo teken je geen contourlijn, ze<br />

vormen een wereld op zich, een lijn wordt een<br />

bezwering. Die bezwering is het duistere aan<br />

zijn werk, het toont aan dat de losgemaakte<br />

krachten (die wellicht ook met een oerangst te<br />

maken hebben) bij het tekenen ternauwernood<br />

in bedwang kunnen worden gehouden.<br />

Erik moet met een zeer losse pols getekend<br />

hebben om de lijnen zo te zetten.<br />

Probeer het maar,<br />

het is heel lastig. Het zijn felle lijntjes, zeer<br />

felle lijntjes, op het zenuwlijerige af. Erik lijkt<br />

onder hoogspanning te staan als hij tekent.<br />

De lijnen doen denken aan de lijnen die Cy<br />

Twombly (1928-2011) in zijn werk<br />

gebruikt. En over hem gaat het verhaal<br />

dat mensen die hem piano<br />

hebben zien en horen spelen<br />

getuigden dat het leek alsof hij<br />

onder stroom stond. Zo tekende en<br />

schilderde hij<br />

ook volgens mij. De composities van Erik zijn<br />

niet spectaculair of verrassend. Hij maakt af en<br />

toe gebruik van Japanse invloeden. Het geheim<br />

van de rake of vervreemdende compositie<br />

is Erik niet gegeven of hij heeft die bewust<br />

niet gezocht. Zijn thema’s: “gewoon leven en<br />

dood, dat soort dingen”. Niks bijzonders. Ook<br />

dat werd hem wel eens aangewreven. Geen<br />

maatschappelijk relevante zaken die ken- en<br />

zichtbaar onder de loep werden genomen.<br />

Geen dubbelzinnige beelden. Nee, gewoon<br />

een zonnebloem die sterft en zaad vormt. Erik<br />

kocht nooit afgesneden bossen bloemen,<br />

maar altijd bloemen met bol. Erik hield<br />

van de natuur op een hartstochtelijke<br />

manier. Milieuvervuiling greep<br />

hem zeer aan.<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 7


Xavier Swolfs<br />

10<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst Gustav de Ridder Beeld Xavier Swolfs<br />

Aquarelleren<br />

is pure magie!<br />

XAVIER SWOLFS IS MEDESTICHTER VAN HET AQUARELINSTITUUT VAN<br />

BELGIË EN VAN DE ‘EUROPEAN CONFEDERATION OF WATERCOLOR<br />

SOCIETIES’ (EUROPESE CONFEDERATIE VAN AQUARELVERENIGINGEN).<br />

PALET STELDE HEM ENKELE VRAGEN.<br />

Waarom heeft u deze twee organisaties opgericht?<br />

Samen met drie andere aquarellisten stichtte ik<br />

in 1978 het Aquarelinstituut van België. Op initiatief<br />

van deze vereniging werd ECWS opgericht<br />

op 14 maart 1998. Het ECWS is een<br />

artistieke, culturele en vrije samenwerking van<br />

aquarelverenigingen zonder winstoogmerk. Wij<br />

hebben als doel de kunst van het aquarelleren<br />

internationaal te promoten. Ook willen wij graag<br />

de samenwerking tussen nationale en regionale<br />

aquarelverenigingen bevorderen.<br />

De partnerverenigingen gaan ons ook aan het<br />

hart. We promoten dan ook de artistieke activiteiten.<br />

In het kader van het ECWS organiseren we op<br />

regelmatige activiteiten, zoals internationale<br />

tentoonstellingen, workshops en ontmoetingen.<br />

Wij zijn er heel trots op om te zien dat<br />

deze koepelvereniging gestaag groeit en dat<br />

Bassin d’eau de Cucuron,<br />

aquarel 76 x 56<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 11


Poes, aquarel 76 x 56<br />

In mijn<br />

schilderijen<br />

vloeien het<br />

‘abstracte en<br />

het figuratieve<br />

als vanzelf<br />

ineen’<br />

12<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

artistieke verenigingen van negen Europese<br />

landen deelnemen aan de jaarlijkse tentoonstellingen.<br />

In 2011 namen we deel aan de internationale<br />

aquarellententoonstelling in Turku<br />

(Finland) en in 2012 participeren we in Genova<br />

(Italië).<br />

Wat denkt u over de plaats van de aquarel in<br />

de hedendaagse kunst?<br />

Aquarel behoort tot de moeilijkste technieken<br />

om te leren en te beheersen. Hoewel aquarelleren<br />

een onafhankelijk genre in de schilderkunst<br />

is, hebben olieverfschilderijen een<br />

hogere prestigewaarde. Je ziet zelden een<br />

tentoonstelling van aquarellen in de musea.<br />

Is er een verschil in benadering en esthetica<br />

van aquarel tussen Europa en de Verenigde<br />

Staten?<br />

De Europese aquarelkunst heeft haar eigen<br />

traditie en persoonlijkheid. In de verscheidene<br />

Europese landen zie je een verschillend gebruik<br />

en andere keuze van kleur en onderwerpen.<br />

In Oost-Europa is er een meer grafische<br />

manier van schilderen. In de Verenigde Staten<br />

had het aquarelleren uitstekende beoefenaars,<br />

zoals Andrew Wyeth. Ik beschouw hem als een<br />

van de grootste aquarellisten. Amerikaanse<br />

aquarellen zijn dikwijls technisch perfect, maar<br />

ze zijn te strak en hebben een gebrek aan<br />

spontaneïteit.<br />

Hoe kunt u uw werkproces omschrijven: als<br />

gepland of spontaan?<br />

Ik houd van spontaan schilderen. Bij een idee<br />

over hoe het moet zijn, voel ik me vrij om het<br />

schilderen los te laten en de spontane kwaliteiten<br />

van de waterverf het te laten overnemen.<br />

In mijn schilderijen vloeien het abstracte en het<br />

figuratieve als vanzelf ineen.<br />

Uw kunstwerken laten heel veel ruimte voor<br />

verbeelding. Hebt u een idee van het eindresultaat<br />

als u begint te schilderen?<br />

Het belangrijkste en meest cruciale aspect is<br />

het werk in je hoofd te zien voor je het penseel<br />

nat maakt.<br />

Dit betekent niet dat het schilderij teveel overdacht,<br />

te beredeneerd is, of de visualisering te<br />

strak. Je moet wel het concept kennen, de basisstroom<br />

en tekening. Je moet in termen van<br />

licht en donker de vlakken duidelijk in je geest<br />

zien. Weten waar de hoogtepunten vallen en<br />

welke invloed het licht op je onderwerp zal<br />

hebben is essentieel. Net als het bewaken van<br />

de transparantie en het beheersen van het wit.<br />

Kunt u uw schilderij corrigeren als er iets fout<br />

loopt?<br />

Ja dat kan ik. Je kunt sommige ‘fouten’ verbeteren<br />

door het papier nat te maken, het te<br />

laten drogen en er een nieuwe laag over te<br />

leggen.<br />

Hoe maakt u het blad klaar voor uw werk (fixeren,<br />

natmaken, enzovoort)?<br />

Het papier voorbereiden is tijdverlies. Als je een<br />

blad van 600 gram gebruikt, is een speciale<br />

behandeling niet nodig. De structuur van het<br />

papier hangt af van het werk dat je wil uitvoeren.<br />

Ik gebruik de nat-in-nattechniek en maak<br />

het papier gewoon nat met een verfborstel.<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

Strandwandeling in Cadzand,<br />

aquarel 58 x 120<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 13


16<br />

Atelier Juane Xue<br />

apalet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst & Beeld Juane Xue<br />

Bevriend met<br />

de schaduw<br />

DE FIGURATIEF WERKENDE KUNSTENAAR JUANE XUE KOMT UIT<br />

CHINA. HAAR UNIEKE STIJL BASEERT ZICH ZOWEL OP OOSTERSE<br />

TONALITEIT ALS WESTERSE KLEUREN. DE KUNST VAN DE FRANSE<br />

IMPRESSIONISTEN EN DE DUITSE EXPRESSIONISTEN EN HUN SCHERPE<br />

GEVOEL VOOR KLEUR RAKEN HAAR DIEP.<br />

Alles wat ze ziet benadert Juane als een samenspel<br />

van kleur. Stillevens, interieurs, menselijke<br />

interactie, stadsgezichten, cafés en<br />

alledaagse objecten inspireren haar. Bij elk<br />

schilderij draait het erom door middel van licht<br />

en schaduw haar kunstzinnige ervaring uit te<br />

drukken. Zij hanteert haar eigen kleurtechnieken<br />

om een bijzondere ruimte, diepte en een<br />

stralende kleurenwereld te creëren.<br />

Chinese Culturele Revolutie<br />

Haar jeugd bracht ze door in de schaduw van<br />

de Chinese Culturele Revolutie (1966-1976).<br />

Als zevenjarig meisje liep Juane vaak de tien<br />

kilometer naar het werkkamp, waar haar<br />

vader tijdens de Culturele Revolutie zat opgesloten.<br />

Als professor vertegenwoordigde hij de intellectuele<br />

bovenlaag die volgens de<br />

Maoïstische machthebbers een gevaar voor<br />

de samenleving vormde. Om hen weer in het<br />

gareel te krijgen stelde het regime dit soort<br />

‘rechtse kapitalisten’ te werk op het Chinese<br />

platteland. Ook Juane’s moeder moest zich<br />

laten heropvoeden en op de universiteit<br />

‘Revolutionaire Kritiek’ uiten op haar man.<br />

Verjaardag,<br />

olieverf op doek 70 x 70<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 17


Douche 3,<br />

olieverf op doek 95 x 120<br />

18<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Schaduw<br />

Juane Xue (1962) hield er een bijzondere<br />

vriendschap met de schaduw en een groot<br />

schilderkunstig talent aan over. Xue, van wie<br />

de ouders de tijd ontbrak om voor hun eigen<br />

kinderen te zorgen, schrijft daarover in haar<br />

tekst Mijn vriendschap met schaduw. “Het is<br />

de schaduw die mij door de zwarte jaren van<br />

de Culturele Revolutie heeft geleid.” Niet alleen<br />

figuurlijk, maar ook heel letterlijk op haar<br />

tochten naar het werkkamp van haar vader.<br />

“Er was geen trein, er reed geen bus, ik had<br />

ook geen horloge. Ik moest naar mijn schaduw<br />

kijken om te weten hoe laat het was.<br />

Voordat mijn schaduw verdwenen was moest<br />

ik terug naar huis. Anders was ik bang om in<br />

het donker mijn weg niet te kunnen vinden.”<br />

Teruggetrokken bestaan<br />

Door de omstandigheden gedwongen, leidde<br />

het gezin Xue een teruggetrokken bestaan.<br />

Juane speelde als meisje vooral binnenshuis.<br />

Dat gaf de aanzet tot Juane’s “sterk ontwikkelde<br />

verbeeldingskracht’’, zoals Christine<br />

Elkhuizen schrijft in haar voorwoord van de<br />

bundel Chinese thee in een Westerse kom<br />

(Amersfoort, 2007). De kleine Juane blijkt over<br />

een fotografisch geheugen te beschikken.<br />

Vaak tekent ze uit het hoofd beelden na uit<br />

films op de binnenplaats, iets wat in de loop<br />

van de tijd veel publiek gaat trekken. Al op<br />

haar zesde volgt ze haar eerste lessen in de<br />

Chinese traditionele schilderkunst en in kalligrafie.<br />

Westerse schilderkunst<br />

Twee jaar na het einde van de Culturele Revolutie<br />

begint ze op haar zestiende haar studie<br />

aan de kunstacademie van Henan. Hier maakt<br />

ze kennis met het gebruik van licht en schaduw<br />

in de Westerse schilderkunst. In een traditioneel<br />

Chinees schilderij is geen schaduw te<br />

vinden, omdat zij in de Chinese traditie gelijk<br />

staat aan het Kwaad. Ook gaat het in de Chinese<br />

schilderkunst niet zozeer om het aangeven<br />

van een plaats of ruimte, maar meer over<br />

tijdloosheid, vrede, harmonie en onthechting.<br />

Juane combineert het beste van beide werelden<br />

in haar werk: licht en schaduw spelen de<br />

hoofdrol, maar tegelijkertijd ademen haar doeken<br />

een typisch Oosterse harmonieuze sfeer.<br />

Teken- en schilderlerares<br />

Na haar opleiding wordt Juane een bekende<br />

kunstenares en gewilde teken- en schilderlerares<br />

in China. In 1993 richt ze zelfs een privékunstacademie<br />

op in Zhengzhou. Maar ze wil<br />

graag in het Westen haar schildertechniek<br />

perfectioneren. In 2002 gaat ze aan de Koninklijke<br />

Akademie van Beeldende Kunsten in<br />

Den Haag studeren.<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

Vader met kind,<br />

olieverf op doek 180 x 180<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 19


Romeins flesje,<br />

olieverf op paneel 37 x 34<br />

22<br />

Jan Kootstra<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst & Beeld Jan Kootstra<br />

Expositie<br />

Lente licht<br />

ZO REALISTISCH DAT JE HET VAN HET SCHILDERIJ AF WIL PAKKEN,<br />

DAT IS EEN VEEL GEHOORDE OMSCHRIJVING VAN HET WERK VAN<br />

JAN KOOTSTRA. VAN 30 APRIL TOT EN MET 30 JUNI IS ZIJN<br />

EXPOSITIE “LENTE LICHT’’ TE ZIEN IN DE GALERIE VAN BEELDENTUIN<br />

HET VEEN, VEENWEG 12, 8181NL TE HEERDE.<br />

De weerspiegeling en de speling van het licht in<br />

glas fascineren Jan Kootstra. Romeins glas en<br />

Chinees brons vormen dan ook een rode<br />

draad in zijn werk. Zo schildert hij Romeins<br />

glaswerk, gevonden in de grond op diverse<br />

plaatsen in Nederland en Duitsland. Het glas<br />

kreeg in veel gevallen een prachtig patina. Dat<br />

is een laagje in verschillende kleuren, afhankelijk<br />

van de bodem waarin ze lagen.<br />

Zijn passie hebben stillevens. Materiaal met<br />

Chinees Brons,<br />

olieverf op paneel 80 x 52<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

23


Glasbokaal met pruim,<br />

olieverf op paneel 64 x 52<br />

Galerie en beeldentuin<br />

vormen samen een<br />

schitterende locatie, dat<br />

een bezoek alleszins loont.<br />

In de maand mei is de<br />

kunstenaar zelf aanwezig.<br />

Openingstijden van het<br />

beeldenpark en expositie:<br />

Woensdag tot en met<br />

zondag van<br />

11.00 tot 17.00 uur<br />

Voor de feestdagen gelden<br />

dezelfde openingstijden.<br />

24<br />

Romeins glas met appel,<br />

olieverf op paneel 65 x 65<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

een verleden of een verhaal maken vaak onderdeel<br />

uit van zijn werk. Zo kan in opdracht<br />

een persoonlijk voorwerp in een compositie<br />

worden verwerkt tot een uniek schilderij.<br />

Koning Willem Alexander<br />

Tijdens de expositie ’’Lente licht’’ zijn schilderijen<br />

te zien met Romeins glas en Chinees<br />

brons, maar ook schilderijen met bramen en<br />

appels. Een portret van Koning Willem Alexander<br />

valt te zien in de maand <strong>juni</strong>. In 2012<br />

toonde de galerie van beeldentuin Heerde zijn<br />

expositie ’’Beeldschoon“. Zijn figuratieve kunst<br />

werd zo enthousiast ontvangen, dat hij besloot<br />

om hieraan een vervolg te geven. Toen hij<br />

nogmaals werd gevraagd in Heerde te exposeren<br />

hoefde hij niet lang na te denken.<br />

Chinese pot met rood doosjes,<br />

olieverf op paneel 120 x 90<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 25


26<br />

Ralf Heynen<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst Ralf Heynen en Iris Sportel Beeld Ralf Heynen<br />

Verstilde<br />

schoonheid<br />

SOMMIGE MENSEN KIEZEN NIET DE WEG DIE MEN ZOU VERWACHTEN<br />

OP GROND VAN HUN BEPERKINGEN. ZO OOK RALF HEYNEN (1978).<br />

HIJ HEEFT EEN AANGEBOREN VORM VAN STAAR WAARDOOR ZIJN<br />

GEZICHTSVERMOGEN BEPERKT IS.<br />

Door het in totaliteit vertroebeld<br />

raken van het beeld ziet Ralf Heynen<br />

geen scherpe lijnen. Slechts<br />

een vervaagd beeld van licht en<br />

kleur neemt hij waar. Dit valt terug<br />

te zien in zijn realistische olieverfschilderijen.<br />

Ondanks de eerste indruk<br />

van een verfijnd en<br />

gedetailleerd schilderij, zie je bij nadere<br />

beschouwing een duidelijke<br />

toets. Juist deze sterke lichtwerking<br />

en het subtiele gedoseerde<br />

kleurgebruik vormen de drijvende<br />

krachten achter zijn werk.<br />

Armenië<br />

Vanuit zijn voorliefde en interesse<br />

voor vreemde culturen, met name<br />

uit de Oriënt, koos hij voor een<br />

studie Culturele Antropologie in<br />

Nijmegen. Ondanks het feit dat hij<br />

ook hier met zijn visuele beperkingen<br />

werd geconfronteerd, besloot<br />

hij om te gaan schilderen.<br />

“Ik beleefde altijd al plezier aan<br />

schilderen. Volgens de tekenleraar<br />

van mijn middelbare school zou ik<br />

Baden in de Waal, 80 x 60, olieverf op doek<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 27


28<br />

Baden in de Waal, 100 x 80<br />

olieverf op doek<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

daar toch wel weer verder in gaan.” Als autodidact<br />

leerde Ralf het vak door het bestuderen<br />

van 17e-eeuwse meesters als Vermeer. Ook<br />

het werk van Russische realisten en Singer<br />

Sargent waren een inspiratiebron. Vele kopieën<br />

en experimenten volgden en stukje bij beetje<br />

ontwikkelde hij een eigen stijl. Tijdens reizen<br />

naar het Midden-Oosten en Azië raakte Ralf<br />

geïnspireerd door verschillende bouwstijlen en<br />

patronen. Vooral vervallen en verlaten kerkruïnes<br />

en afgelegen kloosters raakten hem.<br />

Armeense architectuur<br />

Vanaf 2006 legde hij zich toe op het schilderen<br />

van Armeense architectuur, waarbij hij veel<br />

kennis opdeed over lichtwerking en structuur.<br />

Met deze serie schilderijen exposeerde hij in<br />

binnen en buitenland. Naar aanleiding van een<br />

expositie in de Armeense hoofdstad Yerevan<br />

vertelt Ralf: “ik kreeg ontzettend veel media<br />

aandacht. Bij aankomst was er een persconferentie.<br />

Ik werd zelfs gevraagd voor twee ontbijtshows<br />

op de nationale televisie. Men kon<br />

daar niet begrijpen dat ik als buitenlander juist<br />

hun kloosters en kerken als onderwerp voor<br />

mijn schilderijen gebruikte.”<br />

Rust en contemplatie<br />

In 2011 keerde Ralf Heynen terug naar zijn<br />

oude liefde; portret en model. Hij laat zich<br />

vooral inspireren door de interactie van het<br />

model en de omgeving. Ralf werkt in zijn atelier<br />

in Nijmegen, maar ook op allerlei locaties in de<br />

omgeving.<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

‘Ik probeer<br />

echt iets van<br />

de persoon te<br />

laten zien’<br />

Baden in de Waal, 90 x 60<br />

olieverf op doek<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 29


32<br />

Werk van Jannes<br />

Koetsier is o.a. te<br />

zien bij:<br />

Smelik en Stokking<br />

Galeries, Amsterdam<br />

en Den Haag<br />

Galerie Van Strien,<br />

Nieuw-Amsterdam<br />

Galerie Den Andel,<br />

Den Andel<br />

Jannes Koetsier<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst Gustav de Ridder Beeld Jannes Koetsier<br />

Nat<br />

en Snel<br />

JANNES KOETSIER ( GRONINGEN 1979) IS OPGELEID AAN DE<br />

MINERVA ACADEMIE EN HOUDT VAN SCHILDEREN. HIJ SPEELT MET<br />

VERF EN GEEFT DE SCHILDERIJEN DAARDOOR EEN AVONTUURLIJK<br />

UITERLIJK. WE KIJKEN ER MET PLEZIER NAAR. HOE KOMT HET WERK VAN<br />

JANNES TOT STAND WE VRAGEN HET HEM.<br />

Hij geeft als voorbeeld het schilderavontuur<br />

met model Geke Hankel. “ Zij zat aan een<br />

zwembad in Zuid-Frankrijk. Vanaf de kant van<br />

het zwembad schilderde ik haar op een ochtend<br />

na. Dat werd een redelijk schilderijtje. De<br />

zon brandde heftig, ze zat al een tijdje. Maar ik<br />

had tijd voor nog een schilderij. Vanwege de<br />

hitte zou ze niet lang meer kunnen blijven zitten,<br />

dus moest ik opschieten. Vanaf de overkant<br />

van het zwembad had ik een ander<br />

aanzicht en zag ik direct hoe ik het zou schilderen.<br />

Binnen een uurtje was het af.<br />

De voorbereiding voor het tweede schilderij zat<br />

in het schilderij dat ik die ochtend maakte.<br />

Mede daardoor kon het tweede zo snel tot<br />

stand komen.<br />

Die vaart zie ik graag in mijn schilderijen.”<br />

Het kleine schilderijtje van Geke aan het zwembad<br />

was voor Jannes de aanleiding voor een<br />

serie vrouwfiguren aan het water. “ Ik maakte<br />

een klein vijvertje in mijn atelier. Liever had ik<br />

een mooi blauw zwembad – op warme dagen<br />

zou dat ook een leuke afwisseling kunnen<br />

geven met het schilderen – maar het vijvertje<br />

van een halve centimeter diep reflecteerde net<br />

zo goed. Ik liet een aantal keer een model poseren<br />

bij het water om een scene<br />

te creëren voor een schilderij. Geïnspireerd<br />

door de reflectie van licht en kleur is hier een<br />

aantal geslaagde werken uit voort gekomen.”<br />

Nat en snel<br />

Een van de voornaamste dingen die schilderen<br />

interessant maken, zijn de verschillende stofuitdukkingen<br />

- het water, de huid en de kledingen<br />

hun relatie tot de verf. Op welk punt gaat de<br />

verf over in dat wat de schilder wil weergeven.<br />

Jannes toont zich een echte schilder. “Die<br />

spanning tussen verf en stofuitdrukking vind ik<br />

iets magisch, het is net een goocheltruc. Zie je<br />

de truc of de illusie? Een goochelaar ziet waarschijnlijk<br />

de truc waar jij en ik de illusie zien. Zo<br />

betrap ik mezelf, als schilder, er vaak op dat ik<br />

niet naar de voorstelling van een schilderij kijk<br />

maar alleen naar de verf.<br />

Verf kan zo lekker op het doek zitten dat het<br />

water me in de mond loopt. Een van de smakelijkste<br />

schilderijen die ik ken is Rosy-Fingered<br />

Dawn at Louse Point van Willem de Kooning.<br />

Zoals die verf daar zit lijkt het net romige vla.<br />

Het schilderij is geïnspireerd op een zonsopkomst.<br />

Er is echter nergens een poging gedaan<br />

door de schilder de illusie van een<br />

werkelijke zonsopkomst te wekken. Het schilderij<br />

is pure kleur en expressie. Die abstracte<br />

kwaliteit van verf vind ik heel belangrijk in mijn<br />

eigen werk, ongeacht de voorstelling moet de<br />

verfhuid er fris en lekker uitzien. Daarom maak<br />

ik schilderijen het liefst in een keer, nat in nat en<br />

snel.”<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

Geke aan het zwembad,<br />

olieverf op paneel 2011,<br />

30 x 26<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 33


Glanzende Vernis in poreseleinen kom<br />

42<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst & Beeld Robert Rost<br />

Aan de slag<br />

met Vernis<br />

ALS HET SCHILDERWERK EROP ZIT EN HET EINDRESULTAAT OP DE EZEL<br />

PRIJKT, REST HET EEN SCHILDER NOG NA TE DENKEN OVER HET<br />

VERNISSEN VAN HET SCHILDERIJ. WAAROM ZOU MEN EEN WERK<br />

VERNISSEN EN IS HET EIGENLIJK WEL NOODZAKELIJK? WELKE VERNIS<br />

HEEFT MEN NODIG EN HOE DIENT MEN VERNIS AAN TE BRENGEN?<br />

WELKE REGELS DIENT MEN IN ACHT TE HOUDEN BIJ HET VERNISSEN?<br />

IK HEB HET EEN ANDER VOOR U OP EEN RIJTJE GEZET.<br />

Vernissen kunnen globaal worden opgedeeld<br />

in 2 soorten: tussenvernissen en slotvernissen.<br />

Tussenvernissen horen eigenlijk nog bij het<br />

schilderproces; zo wordt een tussenvernis gebruikt<br />

om opgedroogde onderschilderingen<br />

weer van een laag te voorzien waarin kan worden<br />

gewerkt en is een retoucheervernis geschikt<br />

om gedroogde delen te corrigeren.<br />

Slotvernissen worden toegepast na het schilderproces,<br />

als de verflaag goed is uitgedroogd.<br />

Werk systematisch het gehele<br />

schilderij af door alle streken in<br />

Meestal wordt een slotvernis aangebracht ter<br />

bescherming van de verflaag tegen verkleuring<br />

door UV in het zonlicht of tegen vocht, schimmel,<br />

rookaanslag etc. Een UV vernis absorbeert<br />

de UV uit het zonlicht en kan de verflaag<br />

zo niet bereiken en aantasten. Na tientallen<br />

jaren zal een vernis verzadigd zijn en kan dan<br />

geen UV meer absorberen; het is dan zaak de<br />

vernislaag te verwijderen met een oplosmiddel<br />

en een nieuwe aan te brengen.<br />

Door een werk te vernissen kan vuil nooit op<br />

de verflaag zelf terechtkomen. Is de vernislaag<br />

echt heel erg verontreinigd, dan kan men deze<br />

dus verwijderen en vervangen.<br />

Een vernis kan ook dienen om matte en glanzende<br />

delen te verbinden; plekken die zijn ingeschoten<br />

kunnen worden opgehaald met<br />

een vernis. Na een vernislaag ogen donkere<br />

delen altijd mooi diep en uiterst donker, uiterst<br />

lichte delen worden vaak iets afgezwakt en nuances<br />

worden mooi zichtbaar. Verf krijgt haar<br />

oorspronkelijk briljantie terug door een vernislaag<br />

aan te brengen.<br />

Glans of Mat?<br />

Of men een glansvernis of een matvernis kiest<br />

is een kwestie van smaak, maar ook het karakter<br />

van het werk zelf kan meewegen in deze<br />

keuze. Het is zelfs mogelijk om glansvernissen<br />

en matvernissen met elkaar te vermengen om<br />

een gewenste glansgraad te bereiken.<br />

Men kan een vernis verdunnen met terpentijn<br />

om deze vet of magerder te maken, al naar<br />

gelang de onderlaag.<br />

Vernis is ook op te brengen in meerdere lagen.<br />

Echter over een matte vernislaag kan geen volgende<br />

vernislaag worden aangebracht; over<br />

een glanzende vernis kan dit wel.<br />

Het is aan te raden, als u een schilderij mat wil<br />

vernissen, eerst een dunne laag glanzende<br />

vernis aan te brengen als basis voor de matte<br />

slotlaag.<br />

Condities<br />

Zorg bij het vernissen altijd voor een stofvrije<br />

ruimte, zodat er geen vuil, pluis of stof kan<br />

neerdalen op de vernislaag en zich hierin kan<br />

hechten. Ook dient de ruimte te worden geventileerd;<br />

vernis bevat vluchtige oplosmiddelen<br />

die niet de hele tijd mogen woden<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

Strijk de overtollige vernis van de kwast<br />

Begin met het instrijken<br />

van de randen<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 43


46<br />

Klassiek<br />

realisme van<br />

The Florence<br />

Academy of Art<br />

Christina van Lingen<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst Gustav de Ridder Beeld Karin Bleeker<br />

Klassiek<br />

Realisme<br />

OP DE DIVERSE ACADEMIES IN NEDERLAND WORDT NAUWELIJKS<br />

MEER AMBACHTELIJKE EN SCHILDERKUNSTIGE ZAKEN ONDERWEZEN.<br />

WE ZIEN DAN OOK STUDENTEN DIE HIER VEEL BELANGSTELLING<br />

VOOR HEBBEN HUN HEIL IN HET BUITENLAND ZOEKEN. DE LAATSTE<br />

TIJD LIJKT BIJVOORBEELD DE BELANGSTELLING VOOR KLASSIEKE<br />

SCHILDERKUNST IN NEDERLAND TE GROEIEN.<br />

In Amerika is dat al langer het geval. Daniël<br />

Graves kwam naar Italië om de technieken van<br />

Rembrandt, Velazquez en Titiaan te bestuderen.<br />

In 1984 opende hij met Charles Cecil een<br />

studio en in 1991 stichtte hij The Florence Academy<br />

of Art. De school heeft de opvatting dat<br />

schilderen een ambacht is en spreekt dan ook<br />

liever van schilders dan van kunstenaars. Studenten<br />

krijgen les volgens de methodes van<br />

de 19e-eeuwse Franse academies. Men hanteert’<br />

sight-size’ en basis van de opleiding<br />

vormt het ontwikkelen van gedegen tekenvaardigheden.<br />

Sinds 2006 is er ook een FAA in<br />

Zweden.<br />

Introductie<br />

Christina van Lingen die zeer geïnteresseerd is<br />

in de klassieke schilderkunst vertrok naar Florence.<br />

Christina : “Zowel Florence als Mölndal<br />

organiseert een zomerschool. Toen ik voor het<br />

eerst naar Italië ging, was ik onder de indruk<br />

van de professionaliteit die ik er aantrof en het<br />

hoge niveau van instructie. De docenten<br />

komen uit eigen kweek en zijn gedreven alles<br />

wat ze geleerd hebben met je te delen. Een<br />

kunsthistorica leidde ons wekelijks rond door<br />

de culturele schatten van Florence. Je hoeft<br />

niet in de rij te staan voor een kaartje; alles is<br />

geregeld. We zagen in de Brancacci Kapel de<br />

fresco’s van Masaccio en Fillipino Lippi, in het<br />

mausoleum van de Medici’s Michelangelo’s<br />

Dageraad en Schemer en in het museum van<br />

de Duomo zijn zelfportret in de in zijn nadagen<br />

gemaakte piëta. Van Andrea del Sarto houtskooltekeningen<br />

in het Cenakel van San Salvi.<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

Zwangere vrouw,<br />

olieverf 65 x 60<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 47


54<br />

Irma van de Zande<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst Gustav de Ridder Beeld Irma van de Zande<br />

Ik teken<br />

zoals ik adem<br />

IK GEEF LES IN DE KAMER. MIJN HELE HUIS IS HET ATELIER. IK WERK IN<br />

DE KEUKEN, JE HEBT DAAR MOOI NOORDERLICHT. IN DE KAMER EN<br />

ATELIER HANGEN DRIE HAKEN IN HET PLAFOND OM DE LAMPEN OP TE<br />

HANGEN VOOR ALS MIJN CURSISTEN KOMEN. IK WOON AL 14 JAAR<br />

IN DEZE WONING IN HEERHUGOWAARD. EN HET BEVALT HEEL GOED.<br />

We spreken met Irma van de Zande. “Ik luister<br />

veel naar muziek; jazz vooral”, zegt ze, terwijl<br />

Paul Desmond Feeling Blue speelt. Mooi en<br />

sfeervol, passend bij het interieur, maar wat<br />

minder bij de goedlachse en redelijk flamboyante<br />

aard van Irma van der Zee. Je zou bij haar<br />

meer ritmisch beladen Jazz verwachten. Haar<br />

atelier heeft ook een naam: ‘Pantha Rhei’ (alles<br />

stroomt, een uitspraak van de Griekse wijsgeer<br />

Heraclitus) en ook dat is wellicht veelzeggend.<br />

Als we haar tekeningen bekijken is in ieder<br />

geval duidelijk dat zij een vlotte, stromende lijn<br />

heeft, die zo wel uit vakmanschap als intuitie<br />

lijkt te zijn geboren.<br />

Vlot<br />

Een lijn die je mee wil nemen naar een bepaalde<br />

sfeer waarin ritme een belangrijke rol<br />

speelt, en niet zo strak en onderzoekerig is.<br />

Het is daarom niet verwonderlijk dat Irma van<br />

Duet 2012,<br />

soft pastel 50 x 30<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 55


56<br />

Charming 2012,<br />

soft pastel 65 x 50<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Jazz houdt, en vaak musici, en het bijzonder<br />

Jazzmusici uitbeeldt.<br />

Ook dansers en danseressen inspireren haar.<br />

Irma maakt met hetzelfde vlotte handschrift<br />

echter ook fraaie naakttekeningen ‘tien minuten<br />

standen’ die speels en losjes van aard zijn.<br />

We laten u enkele voorbeelden zien, zowel<br />

pastels als tekeningen. Het is plezierig naar<br />

haar werk te kijken en we denken dat we de<br />

<strong>Palet</strong>lezers er een plezier mee doen.<br />

Geen lor<br />

Kunst hoeft niet altijd aanleiding te zijn ons bestaan<br />

in allerlei opzichten te analyseren , het<br />

kan ook gewoon vreugde en ongedwongenheid<br />

uitstralen. Irma: “Ik teken zoals ik adem.<br />

Als ik bij muzikanten teken dan gaat het ritme<br />

door mijn lijf en dan op een zeker moment interesseert<br />

het mij geen lor meer of de mensen<br />

kijken naar wat ik doe of zo iets. Het is een<br />

ware vreugde om zo te tekenen, ik heb altijd<br />

muziek aan als ik werk. Schilderen<br />

kun je uit alle boekjes<br />

leren maar het plezier en gevoel<br />

moet je in je werk zien te<br />

krijgen. Want daar draait het<br />

om!! Je emoties moeten je<br />

op een gegeven moment<br />

gaan leiden, dat vertel ik ook<br />

aan mijn cursisten. Ik werk<br />

dus allerminst klassikaal.<br />

Geen plaatjes maar emoties<br />

wil ik zien. Ik kom uit Den Helder<br />

en volgde eerst een opleiding<br />

tot secretaresse<br />

alhoewel ik aldoor de drang<br />

tot het maken van kunst in<br />

me voelde. Maar ja… wat<br />

moet je. Terwijl ik zat te notuleren<br />

tekende ik portretten. Ik<br />

ben uiteindelijk veel lessen<br />

gaan volgen om een echte<br />

Daan 2013, acryl 40 x 40<br />

opleiding te compenseren. Ik<br />

ben nu zo’n 40 jaar bezig en<br />

ik ben nog steeds op zoek.” Wie geïnteresseerd is geraakt en meer werk van haar wil zien: www.irmavandezande.nl<br />

Sarong 2012, soft pastel 50 x 65 cm<br />

Rug 2011, Siberisch krijt 65 x 50<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 57


Hollandse Meesters<br />

58<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013<br />

Tekst Sandra Jongenelen Beeld Teylers museum Haarlem<br />

Kleur die mensen<br />

niet doorhebben<br />

DIT JAAR IS HET VIJFENZEVENTIG JAAR GELEDEN DAT WILLEM SAND-<br />

BERG HET TRAPPENHUIS EN EEN DEEL VAN HET INTERIEUR VAN HET<br />

STEDELIJK MUSEUM LIET WIT SCHILDEREN. ZIJN DIRECTEUR WAS OP<br />

DAT MOMENT MET VAKANTIE EN REAGEERDE BIJ TERUGKOMST OP<br />

DEZELFDE MANIER ALS DE BURGEMEESTER: NOT AMUSED.<br />

Maar de kunstwereld omarmde de radicale<br />

breuk met de donkere negentiende-eeuwse<br />

muren. Sindsdien vinden we dat kunst het<br />

beste gedijt tegen een witte achtergrond. Maar<br />

is dat wel zo? Komt een kunstwerk niet beter<br />

tot zijn recht tegen, pak weg, een rode muur?<br />

Wordt wit het nieuwe taboe? Deel III van een<br />

serie over kleur. Met deze keer Terry van Druten,<br />

conservator bij het Teylers Museum in<br />

Haarlem.<br />

Grote kans dat Teylers komende zomer wordt<br />

uitgeroepen tot internationaal beschermd cultureel<br />

erfgoed van de Unesco. Het is het enige<br />

achttiende-eeuwse museum ter wereld dat<br />

nog in tact is. Vergelijkbare instellingen verdwenen<br />

door geldgebrek, revolutie, oorlog en<br />

brand. Stap over de drempel en glijd als in een<br />

tijdmachine terug naar de verlichting.<br />

Of toch niet helemaal?<br />

Mondjesmaat sloop in de loop der decennia inderdaad<br />

een vernieuwing binnen. In de jaren<br />

zeventig van de vorige eeuw kregen de muren<br />

van de twee negentiende-eeuwse zalen met<br />

de Romantiek en de Haagse School een soort<br />

wit bobbeltjes behang, conform het gedachte-<br />

goed van Sandberg. ‘Zo dicht kwam Teylers<br />

Museum bij de white cube’, zegt conservator<br />

Terry van Druten.<br />

Uit recent archiefonderzoek en voorzichtig<br />

krabben aan de muren bleek dat de zaal met<br />

schilderijen uit de Romantiek mosgroen was.<br />

De Haagse School hing tegen terracottarood,<br />

richting oranje. Die authentieke inrichting keert<br />

dit jaar terug. Een verfkwast komt daar niet aan<br />

te pas, want de wanden hadden een stoffen<br />

bekleding. Wie daar straks overheen wrijft, laat<br />

een soort spoor achter.<br />

Statement<br />

Aanvankelijk waren er bedenkingen bij de terugkeer<br />

van de oude kleuren en textuur, vertelt<br />

Van Druten. ‘Gaat vooral het terracotta werken?<br />

Is het een goede contrastkleur? Komen<br />

de verschillende kleuren in de werken wel<br />

over?’ Uiteindelijk viel de keuze op ‘wel doen’,<br />

mede vanwege het authentieke aspect. Bovendien:<br />

zou de combinatie met een bepaald<br />

schilderij niet optimaal zijn, dan is er altijd nog<br />

de lijst die een natuurlijke buffer vormt.<br />

Het hele artikel staat in <strong>Palet</strong> Magazine.<br />

palet <strong>365</strong> I <strong>juni</strong>/juli 2013 59

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!