Lees verder - ArtEco tuinen

hoc sterk deze door een magneet van
2000 Gauss wordt aangetrokken. Op die
manier verkreeg ik een eerste aanwijzing
dat de Ierse ronde torens opgebouwd zijn
uit uiterst paramagnetisch materiaal.
Hoewel paramagnetisme en diamagnetisme
in de fysica overbekende begrippen
zijn als het gaat om theoretische atoomkrachten,
heb ik nergens in de wetenschappelijke
literatuur de vraag gesteld
gezien wat deze twee tegengestelde
krachten zouden kunnen betekenen voor
het leven op aarde. In de meer dan vijftig
bodemkunde boeken die ik erop
heb nageslagen stonden de woorden
'diamagnetisme' en 'paramagnetisme'
zelfs niet één keer
vermeld. Zoals Mark Twain ooit
zei: 'Iedereen praat over het weer,
maar niemand doet er wat aan.'
Voor iedereen die bereid is een
aantal guldens te investeren in een
kleine maar krachtige magneet
(2000 Gauss), valt gemakkelijk te
zien hoc deze zwakke antennekrachten
verschillen van gewoon
magnetisme. In tegenstelling tot
ferromagnétisme is de mate van
aantrekkingskracht van een paramagnetische
substantie afhankelijk
van de vorm van het aan te trekken
voorwerp of deeltje.
Bij schroeven, paperclips, punaises
en dergelijke maakt de vorm geen
verschil: een magneet trekt alles
aan wat van metaal is. Nemen wc
echter een hamer om daarmee een
rood kleien bloempot of een stuk
basalt in kleine stukjes te slaan, dan
blijft er altijd een deel van het gruis
liggen. Een deel dat niet noodzakelijkerwijs
uit grotere korrels bestaat:
het zijn niet de grootte of het
gewicht van de korrels die de doorslag
geven, maar hun vorm. De
vorm is essentieel.
Als we de overgebleven (niet magnetisch
reagerende) stukjes steen
opnieuw met de hamer bewerken,
levert dat weer twee stapels op -
één hoop van korrelrjes die de
magneet naar zich toetrekt en een
hoop van korreltjes waar de magneet
geen vat op heeft. Op deze oe
manier kunnen we oneindig doorgaan.
Bekijken we de korreltjes in
beide stapeltjes wat nauwkeuriger
onder een sterk vergrootglas, dan valt de
enorme variatie op in de vorm van de
verschillende stukjes klei of basalt.
Ten tweede dat de vormen van de stukjes
steen in beide stapels duidelijk verschillen.
Over het algemeen is het zo dat de
deeltjes die door de magneet worden aangetrokken
konisch of plat konisch (zie tekening:
links A) van vorm zijn. Of een
vorm hebben die je zou kunnen aanduiden
(links B) als platte grafsteen
(Stonchcngc), of onregelmatig piramidaal
(links C) of regelmatig piramidaal (D).
Daarentegen laren de steenkorrels die
niet naar de magneet worden getrokken
de volgende vormen zien: verlengd driehoekig
(rechts A), plat onregelmatig
(rechts B), Iers cottagcdak (rechts C) of
gewelfd (rechts D).
IERSE COTTAGES
De eerste reeks vormen wordt makkelijk
naar een sterke magneet getrokken, de
tweede reeks dus niet. Hoewel het materiaal
in beide gevallen hetzelfde is. Een
aantrekkingskracht van paramagnetisch gesteente tot een magneet
wordt mede bepaald door de vorm van de steenkorreltjes.
Links: vormen die goed worden aangetrokken.
Rechts: vormen waar een magneet weinig vat op heeft.
klein stukje steen met een cottage-achtige
vorm is evenwel niet minder paramagnetisch
dan een konisch gevormd stukje
steen. De kracht wordt zeer waarschijnlijk
naar binnen gericht en niet naar buiten,
zoals bij de Stonehenge- en piramidc-achtige
vormen.
Wat betekent dat in een traditionele,
Ierse cottage van paramagnetische steen
veel van de energetische, paramagnetische
kracht gericht is op de menselijke bewoners
van die huisjes. Her geniale van onze
Ierse voorouders bestond hieruit dat ze
een goedkoop en toch uiterst efficiënt onderkomen
wisten te creëren. Dat tegelijkertijd
zo was ontworpen dat ze optimaal
profiteerden van de magische kracht die
bepaalde vormen van gesteente van nature
afgeven. Deze optimaal geïsoleerde en
tegen de wind beschermde huisjes wekken
de indruk dat de bouwers instinctief
meer begrepen van de wetten der natuur
dan wij, met al onze soms onzinnig vormgegeven
en energieverspillende huizen.
Helaas is een aanzienlijk deel van de oude
huisjes inmiddels verdwenen
of gerenoveerd. Het stro
wordt van de daken getrokken
en de ongelijke stenen
muren geëffend: 'Aw shure
the thatch is no good atal'. Het
strooien dak is niet goed
meer. Tegelijk weten de
Ieren in hun hart dat ze een
srukje van hun ziel kwijtraken.
De vreemde blik in de
ogen van de cottage-bewoner
wanneer iemand het
over een dergelijk woning
heeft, vertelt me dat er sprake
is van een cottage-magie
die langzaam uit Ierland aan
het verdwijnen is - zoals dat
eerder in Engeland is gebeurd.
Tussen sommige mensen en
dingen of dieren bestaat een
vorm van empathie die voor
mij altijd veel weg heeft gehad
van magie. Waarom zou
er niet sprake kunnen zijn
van een vergelijkbaar soort
relatie russen het typische
witgckalkte Ierse cottage en
de mensen die het bewoonden.
Een corrage, op de juisre plek
neergezet, omhult zijn bewoners
met een aura van sereniteit
en welzijn. Ik heb
nog nooit iemand ontmoet -
bewoner of niet-bcwoner -
die zo'n rypisch Iers huisje
niet bijzonder elegant heeft
gevonden. Dichters dromen
en schrijven erover, en toeristen
vergapen zich aan hun
aanblik. Kan een huis een aura
hebben? Ik zou zeggen:
natuurlijk kan dat. En bij het Ierse cottage
is dat een van de vredigste en rustgevendste
aura's die ik ooit bij een door
mensenhand vervaardigde woning ben tegengekomen.
KLOOSTERTUINEN
Waar de hele cncrgctiscrcndc paramagnetische
kracht van de cottages naar binnen
was gericht, was die bij de ronde
torens naar buiten gericht. De oude Ierse
monniken, verantwoordelijk voor de tui-
VRUCHTRARE AARDE | AUG | SEPT | 1996 | 9