Lees verder - ArtEco tuinen

De uiteindelijke opstelling. Achteraan een basaltzuiltje en de kalksteen.
Vooraan de torens van schuurpapier.
ten: elke pot kreeg dezelfde zaaiaarde, gekocht
bij cen tuincentrum in Heemstede.
Net als Callahan zou Norccn gebruik maken
van radijszaad. "Omdat dit in de
proef van Callahan ook gebruikt wordt en
omdat ze snel kiemen en snel volwassen
planten opleveren. "
Vervolgens rolde ze vier stukken schuurpapier
(alleen voor de juiste vorm) om
een houten staaf- doorsnede ongeveer
vijf centimeter. De uiteinden werden afgeknipt
en de randen aan elkaar gelijmd.
Daar bovenop zette ze een 'hoedje' van
een stukje rond schuurpapier. En de toren
(hoogte 25 cm) was klaar.
De houten torentjes werden ingesmeerd
met lijm en vervolgens door een bakje
met basalt- of slijppocder gerold. Dit vanwege
het veronderstelde paramagnetischc
effect van het slijpscl. Verder maakte ze
nog gebruik van cen torentje van witte
kalksteen en van drie brokken granietsteen:
geen torens maar stenen met met
een "enigszins spitse vorm".
Daarna werd elke toren en elke steen
2 2 | VRUCHTBARE AARDE | AUG | SEP1 | 1996
Na drieënhalve week geen verschillen te zien.
Hier de torens van schuurpapier.
midden in een pot geplaatst. Kleine torens
in kleinere potten; grotere torens in
bredere potten. En in twee of drie kringen
erom heen - afhankelijk van de
grootte van de pot - zaaide Noreen radijszaad
uit. Daarna gingen de potten de min
in: vijftien porten met toren of steen en
vijf controlcpotten zonder toren of steen.
Over de opstelling zegt ze: "De potten
heb ik midden in de min neergezet, min
of meer per soort bij elkaar. Waarbij ik
erop lette de potten en dan vooral de controlepotten
ver genoeg uit elkaar te plaatsen
opdat ze elkaar niet zouden
beïnvloeden en toch allemaal evenveel
zonlicht zouden krijgen. Over alle porten
heen spande ik een net zodat katten en vogels
er niet bij konden." In totaal kostte de
voorbereiding haar een halve dag. "Verder
kon ik niet meer doen dan afwachten totdat
de plantjes zouden gaan groeien."
ROME
"Ik kan moeilijk zeggen wat ik verwacht
van dit experiment," schrijft Noreen
voorafgaande aan de proef. "Ik denk dat
de granietstcnen weinig effect zullen hebben,
omdat ze geen echte torenvorm hebben."
Ook vermoedt ze dat de houten
torens ingesmeerd met lijm en gerold
door basaltpoeder weinig zullen uithalen.
"Omdat er niets bekend Ís over het feit
dat hout energie aantrekt. En omdat de
werking van het poeder waarschijnlijk
niet sterk genoeg is."
Een paar weken na de kieming van de
plantjes was er in ieder geval nog geen
enkel verschil te zien. "De plantjes gingen
allemaal gelijk op. Ik was al bang dat mijn
proef mislukt zou zijn." Jammer, zegt ze,
omdat ik met deze proef wilde bewijzen
dat er wel degelijk meer op aarde is dan
wat wij zien.
Maar toen vertrok Norecn met de andere
vijfdcklassers naar Rome. "De plantjes
waren nog niet helemaal uitgegroeid,
mede door het koude weer van die dagen,
dus besloten mijn moeder en ik de plantjes
gewoon te laten staan. Ze waren inmiddels
drieënhalve week oud."
Een weck larcr was ze terug. Het resultaat
vond ze op dat moment al verbluffend.
Vooral bij de torenrjes van basalt waren
de verschillen duidelijk: "Zo significant
dat ik het eerst nier geloofde." De groei
van de overige plantjes bleef duidelijk
achter bij die van de basaltplantjes. Eu het
verschil werd vervolgens steeds groter.
"De planrjes groeiden steeds uitbundiger,
zelfs de kleur van de blaadjes was anders -
veel groener en frisser."
De op cen na sterkste groeiers bleken de
radijsplantjes rond de kalk stee ntoren te
zijn. "Ook deze waren aanzienlijk groter
dan de controlcplanrjes in de buurt." Op
de derde plaats kwamen de plantjes rond
de torens van schuurpapier met linnen
ondergrond. Terwijl de torens gemaakt
van papieren schuurpapier geen speciaal
effect leken te hebben. Hetzelfde gold
voor de granietstenen. De plantjes in deze
potten weken niet af van die in de verschillende
controlcpotten.
Opvallend genoeg waren de plantjes in de
porten met de drie houten torens (gerold
door basaltmcel of schuurpoeder) zelfs
kleiner dan de controleplanten.
SCHUURPAPIER
Conclusie: Bepaalde paramagnetisch geachte
stenen oefenen wel degelijk een positieve
invloed uit op het gewas. "Er
waren voldoende controlepotten waarin
de planten onderling niet van elkaar verschilden.
Bovendien konden de groeivcrschillcn
in de meeste gevallen in
tweevoud worden aangetoond."
Wat de basalttorens betreft sterkten de
proeven haar in de mening dat de torens
energie aantrekken uit de omgeving en
deze doorgeven aan de omliggende grond.
Bij de basalttorens, denkt ze, waarschijnlijk
nog ondersteund door het feit dat het
basalt niet helemaal massief was: "Het was