Hellevoetse onderwatersport vereniging OKÈ Winter 2012

[Geef tekst op]
Wintewr 2012
Hellevoetse
onderwatersport
Winter 2012
vereniging
OKÈ

Hellevoetse Onderwatersport Vereniging Oké
Secretariaat:
Postbus 237
3220 AE Hellevoetsluis
tel: 0181- 328873
═════════════════════════════════════════════════════════════
Voorzitter: Peter Ouwens 0181 - 311486
Secretaris: Lucien van Dee 0181 - 328873
Penningmeester: Harold Homberg 0181 - 320769
penningmeester@duikvereniging-oke.nl
Bestuurslid: Cor Terlouw 0181 - 317984
Bestuurslid: Kees Groenendijk 0181 - 417434
Bestuurslid: Fred Meulstee 06 - 44494464
Bestuurslid Teun Roest 0181 - 327078
Alle bestuursleden: bestuur@duikvereniging-oke.nl
═════════════════════════════════════════════════════════════
Conditietrainers: Luc Coenen 0181 - 322811
trainers@duikvereniging-oke.nl
Opleidingen: Kees Groenendijk 0181 - 417434
opleiding@duikvereniging-oke.nl
═════════════════════════════════════════════════════════════
Redactie: Sjaan & Cor Terlouw 0181 - 317984
redactie@duikvereniging-oke.nl
═════════════════════════════════════════════════════════════
Kascontrole: Luc Coenen 0181 - 322811
═════════════════════════════════════════════════════════════
Lief & Leed: bestuur@duikvereniging-oke.nl
═════════════════════════════════════════════════════════════
Ledenadministratie: Luc Coenen 0181 - 322811
administratie@duikvereniging-oke.nl
═════════════════════════════════════════════════════════════
NUMMER KAMER VAN KOOPHANDEL ROTTERDAM: 40386029
INSCHRIJFNUMMER NOB: 122
KWARTAALCONTRIBUTIE VERENIGING € 43,00
REKENINGNUMMER RABOBANK: 34.48.18.500
GIRONUMMER POSTBANK: 7236298
WEBSITE: www.duikvereniging-oke.nl
WEBMASTER: webmaster@duikvereniging-oke.nl
ADVERTENTIES: hele pagina € 45,- en halve pagina € 25,- per jaar
Postbank
Giro: 7236298
Rabobank
Rek.nr.34.48.18.500
═════════════════════════════════════════════════════════════

Hoi beste buddy’s;
Van de Voorzitter ( No.4 )
7‐11‐2012
Het duikseizoen is op dit moment afgelopen. Dit betekend
overigens niet dat er in het geheel niet meer wordt gedoken.
Er zijn altijd een paar buddy’s die de uitdaging blijven
aangaan om ook in koud(er) water te blijven duiken. Veel
plezier hiermee de komende winter.
Wie weet, als er ijs komt weer een ijsduik evenement?
De opleidingen zijn zeer voortvarend ter hand genomen en
met een zeer goed resultaat voor alle cursisten is de cursus
Redden met een spetterende simulatie beëindigd.
Veel succes alvast voor de cursisten die in het voorjaar zullen
starten zoals nu al op de planning staat.
1* en 3* zullen worden gegeven waarbij de 3* hun lusten
kunnen botvieren bij het begeleiden van de 1*, Dit alles
natuurlijk onder de directe leiding van onze instructeurs die
zich toch maar weer belangeloos inzetten voor de vereniging.
Ook de hulp van de aanwezige 3* duikers is hierbij nodig.
Ook de mensen die elke keer toch maar weer veel werk
verzetten om een evenement neer te zetten en niet te
vergeten de bar die altijd maar weer wordt aangevuld en de

ediening daarvan gaat ook niet vanzelf, dat wordt ook vaak
niet onderkend. Enfin zo kan ik denk ik bijna elk lid van onze
vereniging wel noemen.
Bedankt, zonder jullie zou onze vereniging geen
bestaansrecht hebben, jullie verdienen het om ook eens een
keer in het zonnetje te worden gezet. Bij deze.
Een andere ontwikkeling is de aanwas van nieuwe leden, zo
langzamerhand komen er voorzichtig steeds weer een paar
bij. Dit is een erg goede zaak, zo blijft de vereniging op een
leden aantal waarbij bestaansrecht is verzekerd.
Achterliggende oorzaak is zeker de mate van berichtgeving in
de nieuwsbladen die met regelmaat verschijnen en de mond
tot mond reclame. Ik ben er zeker van dat we een nieuwe
weg zijn ingeslagen die erg vruchtbaar lijkt te zijn.
Buddy’s, chappeau, een goed resultaat dat er mag zijn .Keep
up the good work.
PS. Vergeet het zwembad niet, dat is het gehele jaar geopend
en trainen kan nooit kwaad.
Beste duikgroeten en tot ziens,
Uw voorzitter, Peter Ouwens.

Opgedane ervaringen “Specialisatie redden”
Enige tijd geleden zijn we als 2* leden benaderd door Cor of wij zin hadden om
door te gaan naar de 3* opleiding. Na enige weken bedenktijd heeft een ieder
toch het besluit genomen om door te gaan de 3*opleiding. Na het behalen van
het 3* opleiding behoort het tot de mogelijkheden om instructeur te worden.
Hiervoor is het wel noodzakelijk om de specialisatie redden succesvol te hebben
doorlopen. Als dus geschiedde en er werd gestart met de cursus.Na het
ontvangen van de het theorieboek met verschillende drukken. Altijd handig als
je dan naar bladzijden refereert, startte de cursus met een aantal
theorieavonden gegeven door Guido en Cor. Na bestudering van de
hoofdstukken en de vragen goed te hebben beantwoord werd op de
theorieavonden de cursus gegeven met behulp van powerpointpresentaties,
oefeningen en anekdotes. Wat hebben we zoal geleerd, het zoeken naar de
drenkeling, het geassisteerd opstijgen naar de oppervlakte, het vervoeren van
de drenkeling naar de kant, de eerste hulp verlenen bij het slachtoffer tot het
toedoenen van zuurstof en het onderscheidien van de diverse verschijnslen bij
duikongelukken. Na de succesvolle opname van de leerstof werd eerst nog het
geleerde in de praktijk geoefend in het zwembad en in het Oostvoornsemeer.
Tijdens de oefeningen in het Oostvoornsemeer blijkt het toch verdomd lastig
voor de diverse cursisten om vooral met de juiste snelheid vanaf 6, 10, 15 meter
diepte met behulp van een geassisteerde opstijging het slachtoffer naar de
oppervlakte te brengen. Echter na voldoende oefening bleek een ieder toch in
staat om de opstijging naar volle tevredenheid van de instructeurs te laten
verlopen.
Op 23 october werd de cursus afgesloten met een grote reddingsoefening in het
Oostvoornsemeer bij de bergeend. Het scenario wat werd bedacht was een
reddingsoefening van 3 duikers op 10 meter diepte die in de problemen waren
gekomen. Na een gedegen voorbereiding van de cursisten op zaterdag 22
october kon de volgende dag de oefening gehouden worden. De oefening werd
gestart onder zonnige winderige weersomstandigheden. De slachtoffers gingen
te water en na eerst elkaar uit het oog hebben te verloren, gingen de 3
slachtoffers te rusten op 10 meter diepte. De buddy sloeg alarm en

waarschuwde de duikcoordinatior op de kant. De duikleider instrueerde de
redders en de redders stormde met gepaste spoed naar de drenkelingen. Met
behulp van de lijvende lijn werd op 3 ‐12 meter diepte de bodem afgezocht na
het uitzetten van de juiste kompaskoers. Na 6 minuten werden de drenkelingen
gedetecteerd op de bodem en werden de drenkelingen met een geassiteerde
opstijging naar de kant gebracht. Hierbij werd bijna een instructeur als
slachtoffer aangezien. Na 5 minuten waren de drenkelingen op de kant en werd
de 1 e hulp verleend. Na het verlenen van de 1 e hulp waren de drenkelingen
weer bij kennis. Wat hebben we zoal geleerd van de oefening:
Een goede coördinatie bij het zoeken en redden is onontbeerlijk
Slachtoffers hoor je niet in een plas te leggen
Let op je stijgsnelheid
Al met al denk ik dat het een zeer geslaagde reddingsoefening is geweest als
onderdeel van de specialisatie redden. Hierbij wil ik nog de instructeurs en de
leden die geassisteerd hebben bij de specialisatie “redden” bedanken.
Persoonlijk denk ik dat het verstandig is om één maal per jaar deze oefening in
clubverband te houden.

London Calling
Het weer is ook hier al weer een stuk kouder maar het bier blijft warm!
Met afgunst heb ik al jullie mails over mooie duiken gelezen maar dat
betekent niet dat ik stil gezeten heb.
Elke week train ik met de freedive club, mijn persoonlijke records in het
zwembad zijn 3 minuten en 2.5 baantje (met vinnen). Ook ben ik een paar
weekenden met ze weggeweest, Cornwall heb ik helaas gemist maar over
Wales en de competitie wil ik jullie hier graag bijpraten.
The Wales
Adventure
Vlak bij de berg
Snowdon (het was
maar 7 uur rijden)
hadden we een
bed&breakfast met
z'n twaalven. Het
plan was om in
nog on-ontdekte
meertjes te gaan
duiken.
Zaterdagochtend
reden we naar
Snowdon waar we
in een van de 'tarns' vlak onder de top wilden gaan duiken. Dat is zo'n
anderhalf uur lopen vanaf de parkeerkplaats over een breed pad, blij dat
het 'freediven' was en dat we geen perslucht uitrusting naar boven hoefden
te sjouwen!
Met drie anderen vond ik over een pad lopen wel erg gemakkelijk,
gelukkig konden we ook over de graat klimmen! Je krijgt wel wat rare
blikken als je daar loopt met een loodgordel om en vinnen die half uit je
rugzak steken. Het hielp ook niet dat een van ons op blote voeten liep!
Deed ie wel vaker zei hij.
Boven aangekomen ondekten we dat je heel veilig kan grot-freediven door
iemand bij zijn voeten vast te pakken en in een grot te duwen. Of twee
iemanden achter elkaar.
En dat was pas de ochtend! Marcus had op indernet gelezen dat er in de

uurt ook een stuwmeer was waar een dorpje onderwater zou moeten
liggen.
De juiste plek was makkelijk gevonden want er stond een monument langs
de kant. Wij ons in onze pakken gehesen, wat nog niet zo makkelijk is
want de hele binnenkant is van rubber (seal) materiaal maar met een hoop
zeepsop lukt het wel en zo'n pak is heel warm. Ik, ja die droogpakduiker,
lig makkelijk 2 uur in water van zo'n 12 graden in een enkel 5mm pak.
Zodra we ons hoofd onderwater staken zagen we dat het water behoorlijk
zwart van de turf was. Op 7 meter was het zicht slechter dan in een
winkelwagentje in het Kanaal door Voorne. Het dorpje hebben we dan ook
nooit gevonden. Het zonlicht door het roodbruine water was wel erg mooi.
Voor de zondag
hadden we een
steengroeve op
het oog. Die
dingen hebben
nog wel eens
steile wanden en
na het omkleden
klommen we
dan ook met een
touw omlaag.
Het zicht was
goed en de kleur
van het water
turqoise-blauw.
Na een paar lekkere diepe duiken gemaakt waagden we ons aan het
'rotsspringen'. Daarvoor pak je een grote steen en gebruikt die als gewicht
om af te dalen. Ik dacht hoe groter hoe beter maar als je te snel afdaalt kan
je lastig klaren en het wordt al snel een eind om terug te zwemmen.
Aan het einde van de duik hebben we nog een grot onderzocht maar die
liep al gauw dood.
De les van dit weekend? Blijf ontdekken! Je vind misschien wel niks maar
je hebt wel lol!
The Competition
Ieder jaar houdt Notanx een competitie in de steengroeve Vobster Quay
(www.vobster.com). Het eerste wat je als Hollander opvalt als je aankomt:

Je moet betalen! Daar krijg je dan wel warme douches voor en als je met
zeepsop in de weer moet om in je pak te komen is dat best lekker!
Voor zaterdag stond de klassieke diepte discipline op het programma. Je
geeft van tevoren een diepte op en daar wordt een kaartje gehangen dat je
op moet duiken. En als dat gelukt is dan ben je er nog niet, bij apneu
duiken is er altijd het risico van een black out als je letterlijk te ver gaat.
Om aan de jury te laten zien dat je een zuivere duik gemaakt hebt is er een
oppervlakte protocol, dit gaat als volgt:
Je komt boven en jouw adjudant (een soort coach of buddy) roept (géén
aanraking) tegen je:
ADEM!! (sommige mensen zijn zo gefocussed op ontspannen en niet
ademen dat ze dit vergeten);
MASKER op je voorhoofd;
OK TEKEN naar de jury
ZEG IK BEN OK tegen de jury
KIJK naar de jury
en dan als de jury na zo'n 20 of dertig seconden tevreden is dat je helemaal
helder boven gekomen bent krijg je een witte kaart. Toen ik ook nog mijn
kaartje vanaf 16m kon laten zien was mijn poging geslaagd!
Omdat Notanx een club voor alle niveaus is wordt de winnaar, diegene met
de beste, niet noodzakelijk de diepste, duik aangewezen door de stemmen
van alle duikers en de jury. Dit jaar won een meisje wat net een
autoongeluk gehad had en nog onder de blauwe plekken zat.
Na de lunch hebben we vrij gedoken in de groeve. Net als op een hoop
plekken in Nederland hebben ze daar een aantal objecten voor duikers
afgezonken zoals een vliegtuig en wat wrakjes.
Wat erg leuk is zonder perslucht is dat de vissen een stuk minder bang zijn
en je door scholen baars en voorntjes zwemt. Het allermooiste is natuurlijk
om naar een persluchtduiker op 15m te zwemmen en even je tong uit te
steken!
Zondag was de 'Guess your depth' discipline aan de beurt. Hierbij krijg je
een diepte meter op je rug (verder heb je niks) en moet je naar een
opgegeven diepte zwemmen. Wie het dichtstebij komt heeft gewonnen.
Ik moest naar 13m en draaide op 12.7m om! Dit was goed voor een 2e
plaats, de winnaar zat er maar 0.2m naast!

Scapa Flow
Dit was geen duikvakantie maar voor onze gewone vakantie hebben Cass
en ik een tocht door Schotland gemaakt waarbij we ook de Orkney's
aandeden.
De Orkneys zijn de eilanden waartussen Scapa Flow ligt, de natuurlijke
ankerplaats waar aan het einde van de Eerste Wereldoorlog de Duitse
Keizerlijke vloot gezonken is. Van de 70 schepen zijn de meeste al voor de
Tweede Wereldoorlog geborgen maar een aantal grote jongens liggen er
nog en zijn erg populaire duikbestemmingen. Daar moest ik natuurlijk
meer overweten!
Er zijn een aantal boten die live-aboard aanbieden en een aantal waarbij je
aan de wal slaapt. Met een overstap kan je vanaf Amsterdam vliegen of je
moet met de ferry naar Newcastle, naar noord Schotland en dan nog een
korte oversteek met de ferry.
Maar is het de moeite waard? Eindelijk zag ik iemand die op een duiker
leek en ja hoor het was er een! (had nog in Nederland gewoond ook). Hij
was erg enthousiast, verbleef op niet op een live-aboard want die bleven
toch iedere nacht in de haven. De duiken waren rond de 30m en erg
indrukwekkend. Mooie verhalen over zeekoeten die op 20m langs doken!
Wil je het voor jezelf zien? Typ “Scapa Flow wrecks” in op youtube.
Boven water zijn de Orkneys ook veel aantrekkelijker dan ik verwacht
had. Het weer was prachtig, zelfs een dag windstil en zonnig. Houd je van
geschiedenis dan zijn er veel tombes, gebouwen en staande stenen uit de
steen en bronstijd. Qua dierenleven hebben we zeehonden, otters en veel
vogels gezien. En er is zelfs een Nederlander die wijn en likeur maakt!
Lijkt duiken in Scapa Flow je wat? Laat het me dan weten op
vries.de.wietse@gmail.com en ik ga het verder onderzoeken.
Tot ziens!
Wietse

Wist u dat
Het ook leuk duiken is in het Haringvliet.
Cor T. de ramen zeemt in de duik tank.
Hij dat thuis ook maar moet doen.
Ruud met Nemo speelt in de duik tank.
Het een doorlopende voorstelling was in de duik tank.
De kinderen van Ilco heerlijke koekjes kunnen bakken in de vorm van
duikertjes.
Albert en Sjaan ook nog zijn komen kijken bij onze stand op de
Vestingdagen.
John Brökling is geïnterviewd door een knappe jongedame van de
krant.
Luciën slapeloze nachten heeft gehad.
Vele handen licht werk maakt.
Fred hele mooie foto’s maakt.
Luc een leuk adresje heeft op Bonaire.
Guido 2x zoveel betaald heeft dan Luc voor dezelfde maaltijd.
Cor T een verkeerde sleutel bij hem had.
Marcel zo goed was om even op en neer te rijden.
Zij in ieder geval een leuke duik gemaakt hebben.
Het erg druk is met de opleidingen.
We weer heel wat nieuwe leden hebben.
Helaas ook weer wat leden hebben opgezegd.
Sjaan en Cor opa en oma zijn geworden.
Zij er erg trots op zijn.
Leo en Magda weer een mooie reis hebben gemaakt naar Manado.
Wij erg benieuwd zijn naar de foto`s.
Cor T het ouwelulle baantje heeft verlaten.
Hij er flink aan moet trekken om Sjaan bij te houden.
We een nieuwe laptop hebben voor de vereniging.
De instructeurs nu met een gerust hart opleidingen kunnen geven.
Zij nu niet bang hoeven te zijn dat de computer in elkaar stort.

OKE’ CLUB INTERVIEW
Naam. Conny Langestraat
Geb.datum 25 maart 1972
Partner Andre Langestraat
Kinderen Christel
Huisdieren Kat en konijn
Wonen In een huis.
Tel. 0651347759.
Lid vanaf September 2012.
Ster Geen.
Werk Rij instructrice.
Waarom duiken Omdat het leuk is.
Sportief
Nog niet
hoogtepunt meegemaakt.
Sportief dieptepunt Nog niet meegemaakt.
Favoriete duikstek ??
Favoriete stad Barcelona.
Favoriete vakantie Als de zon maar schijnt.
Favoriete sportclub ??
Favoriete muziek Geen voorkeur.
Favoriete zanger Geen voorkeur.
Favoriete zangeres Geen voorkeur.
Favoriete groep Geen voorkeur.
Favoriete drank Water en koffie.
Favoriete eten Italiaans.
Ambitie’s Gezond blijven en werken aan een goede toekomst
Vrije tijd Heb ik te weinig
Hekel aan Onrecht.
Hobby’s Proberen te duiken.
Club idéé Ga zo door.
Wat zou je doen
met 1 miljoen.
Waar mogen ze je
Een groot feest geven.
voor wakker
maken.
De eigengemaakte erwtensoep van mijn moeder.
Tot slot. Wens ik iedereen veel plezier met het duiken.

De eerste keer.....
Dat ik mij in een droogpak hees was op een stormachtige
zondagmiddag in september. Ruud, Cor, Sjaan en mijn persoontje
reden naar het Baardmannetje oftewel de Stenen Steiger aan het
Oostvoornse Meer om een duikje te doen en mij in te wijden in het
fenomeen "droogpak duiken".
Daar aangekomen bleek al gauw dat Sjaan iets vergeten was en dus
het water niet in kon.
Terwijl we bezig waren met onze duikuitrustingen werd onze hulp
ingeroepen door een kit surfer.
Inmiddels stond er een stevige wind en er stonden schuimkoppen op
het water.
Hij was zijn plank kwijtgeraakt en wij moesten hem helpen zijn
windscherm in bedwang te houden.
Na tips van Cor hoe zo'n pak aan te krijgen en instructies over het
gebruik gingen wij het water in en Ruud ging z'n fototoestel
uitproberen. In het begin was het wel even wennen en het ontluchten
moest ik ook nog even oefenen, maar eigenlijk ging het best wel goed,
al zeg ik het zelf. Onder water moest ik op aanwijzingen van Cor een

paar oefeningen doen en daarna een beetje "spelen" met het
verplaatsen van de aanwezige lucht in het pak.
Na wat gespeeld te hebben met een paar krabbetjes en wat
onderwatertoestellen zijn we na ruim een half uur het water uitgegaan.
Er was trouwens een beetje stroming door de harde wind!
Op de kant stond Sjaan te koukleumen en had ook nog de verloren kit
plank gevonden.
Tja en toen kwam het hoogtepunt van die dag.....droog uit het
droogpak, wat een sensatie!!!!
Zal ik dan toch een keertje de
Nieuwjaarsduik gaan doen..?
Greetje

12-10-12
Einde Oostvoornse Meer?
Het Oostvoornse Meer wordt verondiept omdat dit ten goede
zou komen voor de flora en fauna in het meer. Maar liefst
1,85 miljoen kuub havenslib en zand zal gestort worden. Rob
Bangma van Dive Center Oostvoorne pleit dat de zandstort
het zicht ernstig zal verslechteren, en bovendien krijgt de
duikschool hiermee een ‘doodsteek’.
Waarom gaan ze verondiepen?
Volgens de "experts" komen er zo meer waterplantjes,
watervlooien, vissen en watervogels. Deze plannen bestaan al
jaren alleen was er nooit het geld voor de natuurfreaks om dit te
bekostigen. Nu de Amazonehaven wordt verbreed en dieper
gemaakt, is er eindelijk zand om deze plannen te kunnen
uitvoeren. Naar mijn idee moeten ze gewoon 1,85 miljoen kuub
havenslib kwijt en het Oostvoornse meer is het dichtbij zijnde
stortplek.
Wat is het gevolg voor het onderwaterleven?
Volgens de experts komen er in dit ondiepere water meer
vissoorten. Aan de noord- en zuidzijde is het al ondiep en er zal
niks veranderen. Met warmer weer ontstaat er boven de
thermocline bij temperaturen boven de 14 graden veel alggroei.
Inmiddels is de verzouting van het meer al vrij hoog maar toch
hebben we ook dit jaar ernstig last gehad van de alggroei. Met
verondieping van het meer aan de oostzijde wordt niets anders
gecreëerd dan een ondiep stuk dat bij ‘s zomers weer voor
hogere temperaturen gaat zorgen en veel alggroei. Dit betekent
voor de vele duikers en duikscholen dat het zicht het duik- en
leerplezier zal vergallen.
Wanneer gaat de stort beginnen?
De aanbestedingsstukken voor het project zijn op 27 augustus jl.

openbaar gemaakt en de werkelijke stort begint volgend jaar
september. Met het havenbedrijf was afgesproken dat ze eind
augustus met experts langs zouden komen en wij zouden dan
ons leslokaal beschikbaar stellen om door hun experts uitleg van
de plannen te laten geven aan duikscholen en duikorganisaties.
Tot nu toe heb ik alleen een kleine aanpassing van het
stortgebied doorgekregen en de mededeling dat omtrent het zicht
verder onderzoek wordt gepleegd. Hun plan is inmiddels gewoon
in werking gesteld.
Kunnen duikers nog iets betekenen?
Ik zou het niet weten.. We hebben het hier over economisch
belang van de Rotterdamse haven en de natuurkliek die het liefst
alles rondom Oostvoornse meer afschermt als zijnde beschermd
natuurgebied. Er is volgens Harry Brandt van de NOB ook een
stortplek in de Noordzee voor dit havenslib maar de kosten om
het zand daar te storten kost meer dan in het Oostvoornse Meer.
Misschien is het een idee dat iedereen zijn beklag rechtstreeks bij
het havenbedrijf doet.
Wat betekent dit voor Dive Center Oostvoorne?
Voor ons als Dive Center en vulstation aan het Oostvoornse
meer zal de uitvoering van dit plan waarschijnlijk de doodsteek
voor ons bedrijf zijn. Duikscholen en duikers zullen gaan uitwijken

naar water met beter zicht. Dus geen vulstation met capaciteit
meer en geen winkel. Ik lig hier nu al geregeld wakker van, ik heb
mijn geld ergens in geïnvesteerd wat ik straks waarschijnlijk kwijt
zal zijn.
Laat ze met hun handen van het meer afblijven. Een paar jaar
geleden hebben ze miljoenen geïnvesteerd in zoutwater inlaat en
onderwaterprojecten en nu gaan ze verondiepen?
Lees hier het interview met Projectleider
Omgevingsmanagement Jeanette Quak namens het
Havenbedrijf Rotterdam

Geen gehannes meer met je OSB
Als duiker moet je bij sommige openwater-duiken een OSB
(Oppervlakte Signalisatie Boei) meenemen. Die boei moet/kan je
gebruiken om je stops te maken, en/of te signaliseren waar je bent
als de boot je na de duik moet oppikken.
Randvoorwaarden voor een goed OSB-systeem:
1. Compact: de OSB + oplaatsysteem moet zo kunnen opgeborgen en
meegenomen worden dat die op geen enkele manier tijdens de
duik in de weg zit en toch vlot inzetbaar is zodat ik die dus
zonder meer bij elke duik kon en zou meehebben. Anders
vergeet je toch maar die mee te nemen, of kijk je er al eens tegen op
om die mee te nemen.
2. Size doesn't matter, does it ? ... hoe groter des te beter zichtbaar
van ver, maar des te lomper en onhandelbaar aan de oppervlakte en
van des te dieper ben je dan verplicht je OSB te schieten om tijdens
het -voldoende- opblazen je trim niet om zeep te helpen. En tijdens
de opstijging wil ik zo lang mogelijk (t.t.z. tot net voor de diepste
verplichte decostops en/of safety stop) 100% van mijn aandacht
naar mijn buddy laten gaan en dus pas zo laat (ondiep) mogelijk
mijn OSB kunnen schieten. In de praktijk doe ik zelden duiken
waarbij (klassieke) verplichte stops dieper dan -6m nodig zijn, dus ik
wil mijn boeitje vlot kunnen schieten tussen de 10 en 6m... Dus
kiezen is de boodschap: groot genoeg maar toch klein genoeg om
handig te zijn, en zeker een kleine gesloten boei kan reuzehandig
zijn om mee te zwaaien als je aan de oppervlakte drijft en zo veel
meer/sneller de aandacht te trekken dan met een veel grotere boei.
3. All-in-one: geen aparte zakjes of onderdelen, geen los spooltje of
reeltje dat je onderwater nog aan je OSB moet zitten knutselen, enz.
... gewoon 1 compact geheel met OSB en alles er op en er aan! ...
EN... als het opbergzakje per ongeluk open gaat onderwater mag je
de OSB niet zomaar verliezen!

4. Onmiddellijk gebruiksklaar: de OSB moet zo kunnen opgeborgen
worden dat die altijd onmiddellijk en gemakkelijk te vinden is met de
ogen toe en zelfs met slechts één hand kan worden uitgehaald en
klaar zijn om ingezet te worden.
5. Bedrijfszeker: d'er mag op geen enkel moment, zeker niet bij het
gebruiksklaar maken en ontplooien en opblazen, maar ook niet bij
het terug in de boot klimmen of nadien op de boot, enig gehannes
of gewar zijn met de lijn.
Eenvoudig diepte-instelbaar: dit wil zeggen dat na het schieten van de
OSB het "systeem" voor de OSB-lijn mee moet kunnen volgen tot op de
trapdiepte en verder naar de volgende trapdiepte tot uiteindelijk aan de
oppervlakte, terwijl de OSB nog steeds aan de oppervlakte "staat" en je
dan onmiddellijk de trap van de boot kan opstappen zonder dat er nog
ergens een lijntje los hangt en/of verward kan geraken.
Oplossing 1: simpel/compact, ook ideaal voor op reis... 1-2-3-4-5(-6)
Wat de laatste jaren mijn absolute favoriet is, zowel voor inzet in
"onze wateren" maar ook als compact en handig osb'tje om altijd
bij alle duiken mee te hebben en ook om mee te nemen op reis is
de kleinere rode 110cm lange en 9cm diameter gesloten Signal
Marker van Aqua-tec.
Volledig strak opgeblazen zit daar ongeveer een 6 liter
luchtvolume in en dat betekent dat je die vlot vanop 7m diepte
met één forse ademstoot van bijna 4 liter uit je longen kan
opblazen via het mondventieltje en zonder je trim te verstoren
omdat je gewoonweg lucht uit je longen verplaatst naar de OSB die
je op dat moment vasthebt... en met die nog geen 4 liter op 6m staat
die OSB dan toch mooi strak aan de oppervlakte ! En die OSB is
klein en handig genoeg om die in de hand te nemen en mee te
zwaaien om indien nodig extra de aandacht te trekken !
Opgerold heb je een compact rolletje van amper 13cm lang en
een 7cm diameter, en je kan daar netjes een 7m-lang osb-touwtje
omheen wikkelen, met een dikke rondel of moer als gewichtje om
het touw netjes strak te houden zodat je onderwater geen touwspaghetti
zit te maken tijdens het ontplooien van je OSB. Dit
compact geheel past probleemloos in de zijzak van iedere trimvest
zodat er geen enkele reden is om je OSB niet iedere duik gewoon

mee te hebben, dan kan je die nooit vergeten als je die eens nodig
hebt. Bovendien weegt het geheel weegt met in dit geval een
40gram zware rondel in totaal amper 180gram... en zeker op reis is
iedere gram een gram.
Een tip voor tijdens het opbergen in de zak van je trimvest (niet op
de foto getoond): een klein stoffen elastieken lusje (dunne bungee)
door het gaatje van de rondel geknoopt, en dat lusje sla je rond de
opgerolde OSB en alles blijft strak zitten.
Tips voor het opblazen: hou gewoon het pipetje vast met duim
en wijsvinger van linkerhand, zo vermijd je dat je per ongeluk de
uitlaat van het pipetje dichtknijpt en geen lucht in de OSB krijgt! En
voor het opblazen dien je met je mond het kegelvormige uiteinde
van het pipetje in te duwen en dan kan je blazen... om te vermijden
dat je je lippen knelt (en zeker erg vervelend in de koude
wintermaanden) zet je gewoon eerst je tanden op richel van dat
uiteinde en je duwt dat dan zo open en pas op dat moment zet je je
lippen rond dat uiteinde om dat goed af te sluiten bij het blazen!
Het praktische gebruik van deze kleine OSB:
Je hebt in de zak van je trimvest een langer touwtje met lus
voorzien waar je deze compact opgerolde osb aan hebt
vastklikt. Als je bijna op "oplaatdiepte" bent kan je zo die
OSB rustig uit je zak halen en niet gelijk uit je pollen laten
vallen...
Terwijl die osb nog steeds aan dat touwtje hangt schuif je het
gewichtje los en je laat het 7m-lange touwtje van de osb
helemaal afrollen.
Je bent nu op "oplaatdiepte" en je checkt je dieptemeter en
je klipt de osb los van het niet-verlies-touwtje en je maakt het
Velcro-lintje los om de OSB af te rollen.
Je checkt even opnieuw je dieptemeter en je neemt even je
automaat uit de mond en blaast een klein pufje in de osb
om die netjes omhoog te laten hangen onderwater, en je
ademt dan gelijk normaal verder.
Je checkt even opnieuw je dieptemeter en je neemt een
diepe teug lucht uit te automaat, automaat even uit de mond,
en je blaast nu de osb helemaal op met de lucht uit je
longen. Op die manier blijft je trim/diepte ongewijzigd!
Je steekt de automaat terug in de mond en op het moment dat
je opnieuw begint te ademen laat je gewoon de osb gaan

terwijl je met duim+wijsvinger van je linkerhand een "O"
maakt rond het touwtje.
De osb staat nu strak gespannen aan de oppervlakte, je gaat
op de gewenste trapdiepte(s) hangen en je trekt/houdt het
touwtje lichtjes gespannen naar onder om ervoor te zorgen dat
de osb rechtop staat aan de oppervlakte... klaar is kees.
Als je dan naar de oppervlakte gaat om daar op de boot te
wachten kan je aan de oppervlakte rustig het touwtje rond je
(bij voorkeur rechter zodat je links alle vrijheid hebt om je
trimvest te bedienen) hand/vingers wikkelen om dat op te rollen
terwijl je de osb nog steeds opgeblazen laat. Voorzie wel
ongeveer 80cm vrij touw tussen de osb en je hand zodat als je
dan nadien de ladder van de boot op klimt je de nog steeds
opblazen osb gewoon over je schouder op je rug/fles(sen) laat
hangen terwijl het opgerold touw nog steeds om je hand zit.
Eens op de boot op je plaats kan je dan rustig je setje afdoen
en nadien de osb aflaten en terug oprollen enz.
Het "touwsysteem" is een simpel H-vormig en met lood verzwaard
haspeltje dat prima in het originele OSB-zakje past en zo zorgt voor
een direct gebruiksklaar en all-in-one systeem!
Om de OSB te ontplooien:
'op diepte' (zijnde -6m à -7m), met de rechterhand de
flap openen (zie foto_2), haspeltje met de lijn uit het
zakje halen, eventueel touwtje van haspeltje lostrekken
indien dit gezekerd is (zie verder), en alles gewoon laten
vallen. Door het gewicht van het haspeltje rolt dit vanzelf
probleemloos af, het haspeltje blijft onderaan de lijn als
gewicht hangen. De OSB zelf s gezekerd met een plastic
musketon plus touwtje aan het zakje van de OSB (zie
foto_3) en schiet dus niet mee naar beneden. Deze
musketon zekert ook je OSB als de flap van je OSB-zakje
eens per vergissing open gaat...
check opnieuw je trim, om vervolgens de opgerolde OSB
open te plooien, en de lijn uit de musketon te haken en
de open zijde van de OSB netjes open te zetten om klaar
te zijn om de OSB op te blazen,
(tip: een "mondvol" lucht in de OSB blazen helpt die netjes

ontplooien en netjes vertikaal uit de weg hangen zonder
dat ie reeds omhoog schiet)
dan de OSB opblazen (een 2.5liter voor dit model osb als
je dat op -20m zou doen, een 4.5liter vanop -7m) d.m.v.
ALV of gewone ontspanner.
Een tip: als je tegelijkertijd met het opblazen uitademt blijft
je "totale volume" (jezelf + je OSB) gelijk en blijft je
uittrimming onderwater behouden en zo kan je meer lucht
in je OSB blazen zonder dat je omhoog wordt getrokken!!!
Dit is vooral nuttig/nodig als je je OSB vanop 6-7m oplaat.
De opgeblazen OSB laat je vervolgens gewoon begeleid
naar boven "glippen", de lijn glijdt onder lichte spanning
door de platgeknepen "O" van duim en wijsvinger, en
uiteraard adem je ondertussen terug goed in en trim
indien nodig wat bij en dan
ga je nadien rustig op de gewenste (trap)diepte
hangen.
Het is of kan nodig/nuttig zijn dat het OSB-touw wat
ingekort wordt en mee "volgt" naar de trapdiepte(s) en
uiteindelijk naar de oppervlakte, en dat kan je gemakkelijk
doen door het touw terug gedeeltelijk om het haspeltje te
wikkelen en het haspeltje dan te zekeren door het touw
met een los lusje rond een van de vrije benen van de H te
haken. Door het gewicht van het haspeltje blijft het touw
op die manier netjes ingekort strak hangen maar kan je
wel nog steeds nadien vlot loshaken om verder op te
rollen. Je kan dit v.b. doen als je na je trappentijd aan de
oppervlakte op de boot ligt te wachten terwijl je toch nog
omwille van de zichtbaarheid je OSB hebt naast je drijven.
Op het einde van de duik, net voor je aan de boot of ponton of
trap komt, rol je aan de oppervlakte het touw bijna helemaal op
en het haspeltje hou je in je hand (met de OSB slapjes over de
schouder) terwijl je de trap opklimt.
Op de kant/boot rol je gelijk ook de OSB terug op, checkt of de
lijn in de musketon gezekerd zit, en je stopt alles terug in het
zakje van de OSB (eerst de OSB, dan het touwtje met de
musketon, en als laatste het haspeltje, zie foto_4) klaar voor
een volgende keer...
Een tip: recent, na een bijna-verlies van het haspeltje op de (te)
smalle trap van een wiebelende boot heb ik nog een extraatje
aan de OSB-lijn vastgemaakt, namelijk een reepje

fietsbinnenband (zie foto's 8 en 9). Dit reepje binnenband dient
als brede elastiek om op het einde rond het haspeltje te
spannen en zo te beletten dat het haspeltje terug vanzelf afrolt
als ik het zou lossen!
Een heel nuttige toepassing van de stukje elastiek is ook als je
om een of andere reden mijn OSB vanop dieper dan -7m wil
schieten. In dat geval is het touw op het haspeltje te kort maar
kan je gewoon een reeltje of vingerspool gebruiken en je
maakt het uiteindelijk dan vast aan de treklus van de OSB en
het haspeltje+touw laat je gewoon opgerold aan de OSB
hangen als extra gewichtje om te helpen de OSB recht(er) te
houden aan de oppervlakte.
Wat heb ik hiervoor extra moeten maken of aanpassen ?
Om het OSB-zakje gebruiksklaar aan mijn jacket te
bevestigen heb ik 1 extra plastic musketon vastgenaaid aan
het zakje van de OSB zodat er nu aan beide zijkanten een
musketon zit (zie foto_5). Aan de jacket heb ik 2 extra D-ringen
vastgenaaid: eentje net onder de oksel en een tweede opzij
onder aan de jacket om daar de musketons van het OSB-zakje
aan vast te kunnen klikken.
Om de OSB niet ongemerkt te verliezen: aan het zakje van
de OSB heb ik ook een touwtje vastgenaaid (maar je kan dat
ook evengoed gewoon vastknopen aan de D-ring van het zakje
van de OSB) met aan het uiteinde een plastic musketon waar
de lijn van de OSB doorheen kan glijden. Deze musketon moet
ervoor zorgen dat bij het (doelbewust of per ongeluk omdat ik
ergens zou zijn blijven haken, maar dat laatste is nog nooit
gebeurd) openen van het OSB-zakje de OSB niet samen met
het haspeltje mee in de diepte verdwijnt. Zie foto_3.
Het haspeltje en tegelijkertijd ook gewicht (foto_6, voor de
lijn van de OSB is gemaakt uit enkele stukjes inox-buis die ik
als een H met dubbel streepje aan mekaar gelast heb en
nadien heb ik de 2 langste inox-buisjes volgegoten met lood om
het gewicht wat te verhogen (tot iets meer dan 400g). Je moet
er natuurlijk voor zorgen dat de vrije "beentjes" van de H maar
net zo hoog zijn dat de lijn in opgerolde toestand niet van het
haspeltje glijdt, als je ze onnodig te lang maakt is d'er namelijk
een kans dat het haspeltje bij het afrollen stropt.
Op foto_7 zie je de meest recente wat gemakkelijker te maken

versie van mijn haspeltje. Wat praktische info voor de DIY'er:
de buisjes voor de zijkanten zijn 13cm lang en gemaakt uit
eindjes van 1/2" inox-buis, het centrale inox-plaatje meet 4cm
breed bij 9cm hoog en is op de 4 hoeken vastgelast aan de
buisjes, de buisjes zelf zijn volgegoten met lood. De afmetingen
van het haspeltjes zijn uiteraard zo gekozen dat het haspeltje
netjes samen met de OSB in het zakje past.
Alles bij mekaar uiteindelijk een leuk uurtje knutselwerk, maar
het resultaat is zeker de moeite!!!
Het haspeltje, met 8m touw op, meet 13cm bij 6.5cm en in
totaal een 2.5cm dik, en dat past netjes bij in het zakje van een
gewone OSB... een all-in-one oplossing dus...
Alternatief: als je zelf knutselen en rvs lassen enz. niet zit
zitten kan ipv zo'n rvs haspeltje ook gewoon een stevige RVS
bout nemen en 2 rvs rondellen en 2 rvs moeren en dan krijg je
onderstaand ontwerp. Qua inzet/gebruik, ontplooien en
schieten van je osb enz. loopt alles hetzelfde als bij gebruik van
het haspeltje. Ook de truc met de "gedraaide lus" om het touw
wat in te korten kan je gebruiken en in dit geval stop je die lus
dan tussen de kop van de bout en de rondel er net naast...
Nog wat bijkomende losse tips en bedenkingen ivm de OSB
Praktische gegevens/afmetingen, diepte om de OSB op te laten
versus volume van de OSB, enz.:
De diepte om de OSB op te laten zal altijd wel een
discussiepunt blijven tussen duikers... de ene wil per se de
OSB schieten op het moment dat hij aan de opstijging begint,
de andere doet dat pas vanop een 6-10m diepte. Het voordeel
van reeds op diepte je OSB te schieten is dat het dan het
allergemakkelijkste is om voldoende lucht in je osb te blazen
zonder je trim te verstoren, daar is helemaal geen kunst aan. Er
zijn echter verschillende nadelen: je zit onnodig op diepte te
treuzelen en daar desgevallend extra trappentijd te
verzamelen, je hebt daar minder natuurlijk omgevingslicht en ifv
het duikwater zit je daar met je lamp te klooien, daar op diepte
en tijdens de opstijging zelf krijgt je buddy niet de 100%
aandacht die hij verdient en aardig wat duikongevallen
gebeuren net tijdens de opstijging en eindigen met "en opeens

was hij weg", eventueel kan een opstijgende OSB duikers
hinderen die een eind boven je hangen. De enige ECHT goeie
reden om op diepte je OSB te schieten is volgens mij bij echt
zware technische duiken waarbij je ook dieper dan 6m met erg
lange verplichte decostops zit en waarbij het dan nuttig is al vrij
snel aan de oppervlakte te melden dat je aan de opstijging
bezig bent.
Zelf verkies ik steeds pas vanaf 7m mijn OSB te schieten, en
dan kan ik voordien tijdens de opstijging 100% van mijn
aandacht aan mijn buddy/buddies besteden... mijn duiken
hebben zich tot op heden beperkt (afgezien van de gewone
deep stops natuurlijk) tot duiken waarbij ik geen
noemenswaardige verplichte decostops heb dieper dan 6m...
en het laat me toe een uiterst compacte oplossing te hebben
van OSB+oplaatsysteem dat perfect in de zak van mijn trimvest
past en ik dus altijd, bij alle duiken en overal, meeheb...
Een simpele open OSB (Scubapro, Aqualung, enz.) is
ongeveer 110cm lang en in "platte" toestand een 14.5cm
breed. In opgeblazen toestand bevat die ongeveer 7.5liter
lucht. Als je die vanop 10m schiet moet je daar dan min.
3.75liter lucht in krijgen, vanop 7m is dat min. 4.4liter, d.w.z.
dat je een dergelijke OSB eigenlijk probleemloos vanop een 7-
10m kan schieten zonder met je trim in de problemen te
geraken!
Netjes opgerold is zo'n OSB een rolletje van 15cm lang en 5cm
diameter. Zo'n type OSB in een opbergtasje, met het haspeltje
bij in het tasje, meet dan ongeveer 20cm met 7.5cm diameter.
De kleine osb van Aqua-Tec (zie oplossing 1
hierboven) is opgerold all-in met touwtje en gewichtje
enz. slechts 13cm lang en 7cm diameter en past
perfect in de zak van je trimvest.
De luchtcel van een stevige gesloten OSB (genre
AP Valves Buddy met eendenbek en overdrukventiel)
is ongeveer 125cm lang en in "platte" toestand een
18.5cm breed. In opgeblazen toestand heeft die osb
een diameter van bijna 12cm en bevat een dikke
13liter lucht. Als je die vanop 10m schiet moet je
daar dan ruim 6liter lucht in krijgen, vanop 7m is dat
min. 7liter, vanop 20m is dat min. 4liter lucht en
vergelijkbaar met de hoeveelheid lucht in een gewone
open OSB vanop 10m, d.w.z. dat je dit soort OSB

eigenlijk vanop diepte (20m of omtrent) moet schieten om
niet teveel met je uittrimming in de problemen te komen en/of
dat je die ondieper dan in 2 keer (met tussentijdse bijtrimming)
moet opblazen! Een dergelijke OSB laat je dus beter met een
reeltje of een klein spooltje op!
Netjes opgerold is zo'n OSB een rolletje van 23cm lang en ruim
9cm diameter, en daar komt dan nog een spooltje of een reel
apart bij...
De handige gesloten osb van Seemann Sub (125cm lang
waarvan een 115cm nuttige lengte voor het luchtvolume, 15cm
breed in opgerolde toestand, 10cm diameter opgeblazen, en
een dikke 8liter volume) heeft een overdrukventiel en een
eendenbek zodat je die kan opblazen met je automaat, maar
ook de mogelijkheid om op te blazen met zowel de inflatorslang
als de mond... en is even compact als een gewone simpele
open osb... dwz. even compact/handig op te bergen maar ook
even gemakkelijk op te laten vanop een beperkte diepte van
een 7-10m... Op die diepte kan je dan zonder je trim te
verstoren met je mond je OSB opblazen (dus gewoon lucht van
je longen naar je OSB sturen, en je totale trim blijft
ongewijzigd!) en met die 4-5 liter uit je (volle) longen staat je
OSB dan nadien netjes strak aan de oppervlakte. The best of
all worlds...
Alleen maar voordelen bij het gebruik van het H-vormig
haspeltje ? Jammer genoeg niet, dat zou veel te mooi zijn... Het
haspeltje is in de praktijk alleen maar geschikt om je OSB in de
diepterange van 7-10m te schieten om de simpele reden dat je
op het moment dat je je OSB wil schieten je ONDER je nog een
vrije diepte moet hebben (minstens) gelijk aan de lengte van
het touw op je haspeltje. V.b. met 7m touw op het haspeltje
moet je je OSB schieten op een plek waar het ruwweg 15m
diep is omdat anders het haspeltje niet volledig kan afrollen
en/of ergens kan vast te komen zitten achter 't een of 't ander
op de bodem. Wil je v.b. graag vanaf 20m je OSB schieten, dan
kan dit uiteraard met 20m touw op het haspeltje maar dan moet
je op die plek wel minstens 40m diepte hebben... Behoorlijk
onpraktisch dus, en bovendien is d'er in de praktijk veel kans
dat je niet zomaar 20m diep onder je kan kijken om v.b. te zien
of het haspeltje reeds volledig en goed is afgerold voor je je
OSB gaat opblazen.
Wil je toch meer vrijheid/keuze hebben wat de diepte betreft

waarop je je OSB wil schieten, dan moet je naar een reeltje of
spool gaan. En wil je nog steeds een erg compact systeem
hebben, dan zal het allicht een kleine spool worden, ofwel een
voor deze toepassing uitermate geschikte en erg compacte en
heel handige mini-reel zoals de AP Valves Pocket Reel. Past
netjes in de palm van je hand, loopt heel vlot, bevat 40m heel
stevig en dun touw zodat je reeds vanaf 40m, en zonder dat er
vrije ruimte onder je noodzakelijk is, je OSB kan schieten.
En wat als het donker wordt ?
Een tip van Steven Galicia als je een open osb hebt: gewoon
aan de oppervlakte met je lamp langs onder in de osb schijnen
en je hebt een "vlammende salami".
Maar als je meer zekerheid wil om in het donker, en zeker op
open water (Zeeland, Noordzee, enz.) sneller/beter gespot te
worden... gewoon zo'n handig onderwater/bovenwater-flitsertje
op de schouder van je trimvest bevestigen. Dat zit niet/nooit in
de weg, en je hebt het altijd bij en het is gebruiksklaar ingeval
het ooit nodig moest zijn...

Orkamannetje blijft moederskind
AMSTERDAM ‐ Orkavrouwtjes blijven tot lang na hun vruchtbare
periode in leven, om voor hun volwassen zonen te blijven zorgen. Die
krijgen daardoor meer nakomelingen.
Die zonen zijn zulke mama‐kindjes dat ze moeite hebben om
zelfstandig te overleven. Biologen van de Universiteit van Exeter in
Groot Brittannië beschrijven deze koppels vrijdag in Science.
De meeste diersoorten blijven in leven zolang ze vruchtbaar zijn.
Komen de vrouwtjes in de overgang, dan leggen ze al snel het loodje.
Een klein aantal soorten, waaronder de mens, heeft een lange
menopause – de levensfase waarin de vrouw zich niet meer kan
voortplanten.

Menopause
De mensenvrouw kan zich in deze periode nuttig maken door voor
hun kleinkinderen te zorgen om daarmee de kans dat deze
nakomelingen overleven te vergroten. Maar orka’s zorgen niet zo
direct voor hun kleinkinderen. Desondanks hebben ze de langste
menopauze van alle niet‐menselijke diersoorten. Rond hun veertigste
worden ze onvruchtbaar, maar ze kunnen wel negentig jaar oud
worden.
De biologen bestudeerden orka’s in het wild. Deze tandwalvissen
leven in groepen bestaande uit moeders en kinderen. Zonen verlaten
alleen de groep om vrouwtjes uit andere groepen te bevruchten en
komen daarna weer terug. Hun nakomelingen worden dus opgevoed
door een andere groep.
Ruzie
Eerder was al gebleken dat orkamoeders meer naar hun zoons dan
naar hun dochters toe trekken. De Britse biologen bestudeerden het
effect van het sterven van zo'n vrouwtje. Ze kwamen erachter dat de
kans om te overlijden in het jaar nadat hun moeder stierf voor de
oudere zonen gemiddeld veertien keer hoger werd. Bij de dochters
was die kans zes keer hoger.
Volgens de onderzoekers helpen de moeders hun zonen bij het jagen
en wanneer ze ruzie krijgen. Omdat de voortplantingskansen van een
mannetje toenemen naarmate hij ouder wordt, zijn de inspanningen
van zijn oude moeder niet voor niks. Zij krijgt meer kleinkindertjes.
Meer over de orka
De orka

Een orka is zwart wit van kleur, het is een zoogdier. Een orka is
warmbloedig net als wij . Zijn huid voelt een beetje aan als rubber.
Op zijn rug heeft de orka een driehoekige vin. Bij deze rugvin zit een
grijze vlek, deze noemen we 'het zadel'. Een mannetje kan bijna 10
meter lang worden en weegt 10.000 kilo
Vrouwtjes worden niet langer dan 8 meter en wegen ongeveer 3.000
kilo. De orka leeft vaak in koud water rond de noord‐ of zuidpool.
Hoe ademt de orka.
Een orka heeft longen, hij moet dus steeds boven water komen om
adem te halen, dat doet hij met zijn neus, die bovenop zijn kop zit.
Onder water gaat het blaasgat met sterke spieren dicht, zodat er
geen water in zijn longen komt. Zo kan hij onder water eten zonder
dat hij water in zijn longen krijgt.
Kunnen orka’s praten.
Het geluid is onder water heel ver te horen. Dieren
die onder water op 3 kilometer afstand van elkaar
zijn kunnen op deze manier zelfs nog met elkaar
praten! De taal van orka's heeft veel verschillende
geluiden en klanken. De taal van de orka's wordt al
lang onderzocht door wetenschappers.
Kunnen orka’s horen en zien.
Orka's kunnen goed zien, of ze nou boven of onder water zijn, het
maakt niks uit. De oren van orka's werken ook goed. Ze liggen
verstopt in de huid. Ze werken zelfs zo goed dat wanneer de orka in
een prooi bijt, een soortgenoot dit op grote afstand kan horen! Wat
een orka minder goed kan is proeven en ruiken.
Hoe jaagt de orka en wat eten ze.
Orka' s jagen vaak in groepen ze werken samen als ze een prooi
vangen.
Zo' n groep bestaat uit:
~ mannetjes (ook wel bullen genoemd)
~ vrouwtjes (ook wel koeien genoemd)
~ jongen (ook wel kalfjes genoemd)
Het oudste vrouwtje heeft de leiding
over de groep.

Ze eten dieren zoals; walvissen, robben, zeehonden en walrussen.
Hoe oud kan de orka worden
Een vrouwtje 70 jaar en mannetje 40 jaar.
Knappen beesten zeg die orka’s.
Orka's zijn goede duikers, ze duiken met gemak 350 meter diep. Als
ze duiken kunnen ze ook nog eens lang onder water blijven, namelijk
wel 20 minuten, zonder dat ze naar boven moeten om adem te
halen!
Orka’s en mensen.
Ongeveer 30 jaar geleden waren mensen bang voor orka's. Dat kwam
omdat we de orka nog niet goed kenden. Zeevaarders hadden
namelijk gezien hoe een orka tekeer ging bij het vangen en doden
van een prooi. Bovendien hebben ze zijn angstaanjagende tanden
gezien, daarom dachten ze dat de orka een gevaarlijk roofdier was.
Mensen zijn alleen nog nooit gedood. Een keer is een surfer door een
orka aangevallen maar hij werd meteen weer losgelaten. In 1988
beukte een orka van speelsheid een Engels schip in stukken, de boot
zonk en de engelse surfer sprong in een rubberboot en werd verder
met rust gelaten. Na een paar uur werd hij door een vrachtschip
gevonden.
BRÖKLING BOUW
Kickersbloem 4
3225 LM Hellevoetsluis
Tel. :0181‐325465
Mobil :06‐54292029
Fax :0181‐325273

DRUKWERK
Hellevoetse
Onderweatersport vereniging OKE
Secretariaat:
Postbus 237
3220 AE Hellevoetsluis
tel: 0181- 328873