Commissie Cohen: deelrapport overheid - EenVandaag

Er zijn ook nog agenten die zich vanuit de linie in de menigte begeven.
Dus ik ben ook met vier man uit die linie gelopen ... ik zeg: jongens, kom mee. We gaan hier nu doorheen lopen.
Er was op een gegeven moment een melding, er stonden twee auto’s midden in die mensenmassa, waarvan een
oudere bestuurder, die kon niet weg, die kon geen kant op. Dus die hebben wij even geholpen. Dat kon ook
allemaal. Die man die kon achteruit rijden en netjes allemaal. Daarvoor stond een auto met geluidsboxen aan. Met
de keiharde housemuziek eruit. Dus we hebben gezegd housemuziek uit, weg en wegwezen. En dat kon ook
allemaal, ik bedoel hiermee dat er toen totaal nog geen druk van omstanders was naar aanleiding van ons optreden
in die menigte. Ik heb nog meerdere laserpennen ook afgepakt van gasten die stonden te schijnen en we konden er
gewoon doorheen lopen. Dus het was voor mij dan ook niet alleen om publiek te laten merken van: “wij zijn er nog”,
ik wilde met name ook naar die linie uitstralen van: jongens, zo spannend is het nog allemaal niet. We kunnen dit
nog allemaal doen. Ook met de wetenschap dat een groot gedeelte van de ME op piket stond en het dus tijd zou
kosten om op te schalen. (Locatiecommandant)
Toch wordt er ook al veelvuldig gevraagd om assistentie van de ME.
Nou ja dat hee naar mijn gevoel een uur- anderhalf uur geduurd en dat ik een aantal keren naar ME gevraagd
heb, want het begon met wat plastic esjes, op een gegeven moment met wat blikjes en toen wat volle blikjes en
toen kwamen er wat stenen en wat glaswerk al bij. Nou we stonden onbeschermd, ik zag dat collega’s geraakt
werden en toen kon je niet meer instaan voor de veiligheid van de collega’s daar. Een aantal keren dringend
gevraagd om ME of om andere ondersteuning van mensen, althans er moesten mensen bij. Nou ja, dat was voor mij
redelijk frustrerend, dat je wel wat mensen vraagt en dat ze gewoon niet komen, maar dat je ook geen respons krijgt
dat ze komen. Want ik heb echt een uur lang een aantal keren gevraagd van om ME of om mensen, ja, we komen er
aan, we komen er aan. Nou ja, als iets er aankomt dan kun je zeker hier in Groningen, dan kun je binnen 20
minuten ergens zijn. Maar er kwam dus niks, nou toen heb ik gezegd, ME hoe lang gaat dat duren, ‘nou, ze zijn
bezig’, ja, ik zeg maar geef eens een tijdsindicatie, ‘nou, ze zijn zich nu aan het omkleden aan de Schweitzerlaan, nou
dan speelt er bij mij ook wat van, als ze dan nog moeten omkleden bij de Schweitzerlaan, dan betekent dat dat er
een uur daarvoor helemaal niks geweest is en dat ze dus kennelijk van huis gekomen zijn of ergens anders vandaan
en dat er dus niks paraat was, ondanks het feit dat ze zeiden dat er wel mensen paraat waren. Nou ja goed die zijn
na anderhalf uur gekomen’. (Locatiecommandant)
Het exacte tijdstip waarop deze roep om hulp de ociële kanalen bereikt blij wat onduidelijk. De
tijdstippen variëren van zeven uur tot half acht. Het SGBO lijkt niet onmiddellijk geneigd om de ME in
te zeen en gee even na zeven uur de groep ex-ME die eerder op station Groningen hee gestaan
van het SGBO de opdracht om als extra plae peen naar Haren te gaan om de linie te ondersteunen
en de zich baldadig gedragende jongeren wat uit elkaar te halen en de-escalerend aan het werk te
gaan (deze groep wordt later teruggeroepen omdat ze zich moeten omkleden naar ME tenue).
Je hoort de mobilofoon en je krijgt de verzoeken. Wij worden geroepen van: hier is Foxtrot 1.10, er moet ME bij
komen, want wij hebben geen bescherming en er wordt al met bierglazen gegooid, er is een collega door een blikje
geraakt. Wat wij dan op dat moment doen is: we lopen het SGBO binnen, van: ‘let even op, er wordt nu gegooid! Ik
denk dat jullie nu wat moeten gaan opschalen’ Maar goed, wij zijn nog steeds geen knop in het SGBO. Dus je kan
alleen maar aangeven, dit zijn de signalen die wij krijgen. Wij denken dat je moet opschalen, doe er wat mee. Zij
hebben een andere keus gemaakt waar wij bijstonden:’Nee, want we gaan uit van de-escalatie’.. We hebben wel
gevraagd om extra ME, maar het is de bedoeling dat die er van de zijkanten in het publiek gaan, het gesprek aan
gaan en proberen die jongeren weg te krijgen richting het voetbalveld of vertellen dat er geen feestje is. Eerlijk
gezegd denk ik, dat punt heb je al gehad, maar goed dat is een verhaal dat zij hebben. (Commandant Verkeer)
132 | COMMISSIE ‘PROJECT X’ HAREN