juni - Emmaüsbodegraven
juni - Emmaüsbodegraven
juni - Emmaüsbodegraven
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Jacomijntje Quak – Velthuizen<br />
Op 10 mei overleed, Jacomijntje Quak – Velthuizen<br />
op de leeftijd van 85 jaar. Zij woonde op<br />
het Raadhuisplein 69.<br />
Mijntje werd geboren in Zuidland, waar ook haar<br />
man Gilles vandaan kwam. Zij kenden elkaar al op<br />
jonge leeftijd en hadden samen een gelukkig huwelijk.<br />
Zuidland werd getroffen door de watersnoodramp,<br />
maar Mijntje en Gilles ontsnapten<br />
met Jasper, hun oudste zoon. Later werden Sjanie,<br />
Egbert en Jacqueline geboren.<br />
In de zeventiger jaren kwamen zij in verband met<br />
het werk van Gilles, die altijd in de zuivel werkzaam<br />
was, naar Bodegraven en woonden aan de<br />
Zuidzijde. De kinderen kregen partners, en er werden<br />
kleinkinderen geboren, Suzan, Jasper en Josefien.<br />
Groot was het verdriet toen dochter Sjanie<br />
MS kreeg, waaraan zij op veel te jonge leeftijd<br />
overleed. Na het overlijden van Gilles, nu zeven<br />
jaar geleden, verhuisde Mijntje naar het Raadhuisplein,<br />
waar zij goede jaren heeft gehad, ondanks<br />
het gemis.<br />
Mijntje en Gilles waren betrokken kerkleden, maar<br />
wel kritisch. De laatste jaren kwam zij niet meer<br />
in de kerk. Wel bleef ze alles volgen en was goed<br />
op de hoogte van wat er gebeurde, ook buiten de<br />
kerk, in de maatschappij. Voor haar was God belangrijk,<br />
maar wat moet je over hem zeggen?<br />
Daarom spraken de woorden “God is onkenbaar,<br />
maar niet ondenkbaar” haar aan. Dat werd het uitgangspunt<br />
voor de dienst die ter nagedachtenis<br />
werd gehouden op 15 mei. Daarbij lazen we<br />
Psalm 91, waarin we lezen over de mens die zich<br />
geborgen weet in de schuilplaats van de Allerhoogste,<br />
die je beschermt met zijn vleugels, over engelen<br />
die je dragen.<br />
Zijn die engelen de mensen om je heen, die liefde<br />
geven? Dat je daarin God kunt zien, dat is niet ondenkbaar.<br />
Na de dienst zijn we met de familie mee teruggegaan<br />
naar Zuidland. Mijntje is begraven naast haar<br />
man, terug in haar geboorteplek, de cirkel is rond.<br />
Haar kinderen en kleinkinderen zullen een lieve<br />
moeder en oma missen, een oma die sokken breide<br />
op bestelling, en die zo van gezelligheid hield!<br />
Esther Dijkstra-Rensen<br />
Die mij droeg op adelaarsvleugels,<br />
die mij hebt geworpen in de ruimte,<br />
en als ik krijsend viel,<br />
mij ondervangen met uw wieken<br />
en weer opgegooid,<br />
totdat ik vliegen kon op eigen kracht.<br />
Oosterhuis<br />
In Memoriam<br />
Arend de Kogel<br />
Op 28 mei overleed Arend de Kogel. Twee dagen<br />
later zou hij zijn 91 e verjaardag gevierd hebben,<br />
samen met zijn familie.<br />
Voor Arend de Kogel draaide alles om Utrecht: hij<br />
werd in Vleuten geboren, werkte en woonde jaren<br />
in Utrecht en werd daar op 4 <strong>juni</strong> begraven, op dezelfde<br />
begraafplaats, waar in 1996 zijn vrouw,<br />
Geertruida van Dijk, haar laatste rustplaats vond.<br />
Zij leerden elkaar kennen op de MV en JV en hun<br />
leven lang speelde het geloof een grote rol. Zij<br />
kregen een dochter Hetty, die later trouwde met<br />
Frans Voorzaat. En zo werden zij ook opa en oma<br />
van Bram en Remco.<br />
Arend de Kogel bezocht de mulo, maar had graag<br />
geschiedenis of theologie willen studeren. Dat hij<br />
een brede interesse had, was duidelijk voor ieder<br />
die met hem sprak.<br />
Na het overlijden van zijn vrouw wilde hij dichter<br />
bij Hetty en haar gezin wonen en verhuisde naar<br />
de Erasmushof in Bodegraven. Hij genoot van zijn<br />
kleinzoons en kwam graag op de Zwaluw.<br />
Dat het moeilijk was om nieuwe contacten op te<br />
bouwen werd mede veroorzaakt door lichamelijke<br />
ongemakken. Daardoor bleven de gedachten vaak<br />
terugkeren naar Utrecht en naar alles wat daar het<br />
leven de moeite waard maakte. Praten over geloof<br />
deed hij graag en voor hem draaide het om “Mijn<br />
genade is u genoeg”. Daarom zongen we in de<br />
dienst over de genade en trouw van God en lazen<br />
we met elkaar uit Efeziers 2: Door zijn genade<br />
bent u nu immers gered.<br />
Tijdens zijn leven getuigde hij van zijn vertrouwen<br />
in God, Die voor veel mensen een plaats heeft in<br />
de hemel.<br />
Na een dienst van Woord en Gebed in de Ontmoetingskerk,<br />
begeleidden wij hem naar Begraafplaats<br />
Tolsteeg in Utrecht.<br />
Nu blijf ik bij U voor altijd, God die mij troost, die<br />
bij mij zijt.<br />
Die troost wensen we Hetty, Frans en hun kinderen<br />
toe, in de tijd die komt.<br />
Esther Dijkstra-Rensen<br />
KERKMAGazine BODEGRAVEN 10 <strong>juni</strong> 2013