Aruba, Bonaire, Curacao, Saba, Sint Eustatius en Sint ... - Overspoor

More documents

Recommendations

Info

q In deze ‘hondenhokken’ sliepen de slaven, die in de zoutpannen werkten. De piepkleine huisjes liggen vlakbij het zoutmeer, waar nog altijd zout wordt gewonnen. Tussen 1795 en 1816 heeft Bonaire het zwaar te verduren gehad. Het eiland werd vele malen door de Engelsen veroverd. Door de slechte economische omstandigheden gingen veel Bonairianen in die tijd naar Venezuela om in de kopermijnen te werken. Na de Conferentie van Londen in 1816, kwam Bonaire definitief in handen van Nederland. In de Tweede Wereldoorlog heeft Bonaire ook een rol gespeeld. Toen op 10 mei 1940 Nederland in oorlog kwam met Duitsland, nam de Antilliaanse overheid direct maatregelen. Onmiddellijk werden zeven Duitse schepen in beslag genomen. En diezelfde avond nog werden de 220 Duitse bemanningsleden, 200 andere Duitsers en 41 Neder - landse NSB’ers aangehouden. (NSB’ers, aanhangers van de Natio - naal-Socialistische Beweging, werkten met de vijand samen en wer - den als landverraders beschouwd.) In snel tempo werd op Bonaire een kamp inge richt, waarin deze men sen ge vangen gehouden werden. Een eiland zonder drinkwater – In het jaar 1500 ontdekte de Italiaan Amerigo Vespucci het eiland Bonaire. In een brief schreef hij: ‘Wij kregen een eiland in zicht en besloten te onderzoeken of het bewoond was. Wij naderden het snel en vonden er een soort dierlijke en domme mensen. Zodra die lieden ons zagen, kwamen zij zo vertrouwelijk op ons af, alsof wij hun vrienden waren. Wij gingen langs het strand en vroegen hen om vers water. Hierop gaven zij ons met gebaren te verstaan, dat zij geen drinkwater hadden. Maar zij boden ons welwillend de bladeren aan, die zij in de mond hadden. Wij begrepen toen dat zij daarvan gebruik maakten om hun dorst te lessen, bij gebrek aan drinkwater in dat land.’ 17 | Koninkrijk der Nederlanden Werken in de zoutpannen was een honden baan. Voor hondenbanen was in die tijd de oplossing: slaven. De slaven noemden de zoutpannen waarin ze moesten werken ‘de witte hel’. Stel je ook maar voor, lange dagen zwoegen in de brandende zon, terwijl je met je blote voeten in zout water staat. Met daar bij ook nog zoutkristallen die wit in je ogen blikkeren. De Hollanders verdienden goed aan die ‘witte hel’: in 1672 lag in het compag niepakhuis in Amsterdam voor ruim 45.000 euro aan zout uit Bonaire! w Op de voorgrond een aloë, een plant waarvan onder andere zonnebrandcrème gemaakt wordt.
Het eiland Op de brommer De hoteleigenaar raadt je aan een brommer te huren. “Op de brommer zie je Bonaire het beste.” En hij voegt er fijntjes aan toe: “Hier ben je niet verplicht een helm te dragen.” Je huurt een brommer. Nadat je in Kralendijk hebt getankt, rij je richting zee. Bij het strand ga je links af de Eeg. Boulevard op. Niemand te zien. Ook geen auto’s. De weg strekt zich kilometers, leeg, voor je uit. Na zo’n zes kilometer stap je het strand op. Er zit alleen een ouder echtpaar. De man kijkt voor zich uit over de zee, de vrouw leest een boek. Het zijn Europese Nederlanders. (De eilandbewoners hier zijn Caribische Nederlanders.) Ze wonen op Bonaire. De man zegt: “Ik wil hier nooit meer weg. Voor mij hoeft Nederland niet meer. Voor mijn vrouw wel. Mijn vrouw moet zo af en toe naar de kleinkinderen… hè, Annelies?” Oma Annelies kijkt op van haar boek en knikt. Na nog eens zo’n 14 kilometer brommen kom je op het zuidelijkste punt van het eiland. Daar is helemaal geen mens meer te bekennen. Maar ze zijn er wel geweest: van aangespoeld hout zijn merkwaardige bouwwerken gemaakt. Het is een soort r Washington-Slagbaai is vooral geschikt voor de échte natuurliefhebber. Ten noorden van Kralen dijk kom je niemand tegen. De weg is onge - plaveid, de kleur van de grond is steenrood. Voort durend moet je op je brommer diepe kuilen zien te vermijden, of je rijdt er juist doorheen. Heel voorzichtig, want de brommer moet straks, zonder deuken, terug naar het verhuur - bedrijf. Heel soms staat er een huis of schuur. Maar niemand laat zich zien. Overal is het kurkdroog en overal staan cactus sen, kleine en grote. Dat Bonaire een savanne - klimaat heeft is wel duidelijk. graffiti, maar dan anders. w Hier moet je niet gaan zwemmen! Bonaire | 18
Page 5 and 6: Een bezoek aan... Aruba, Bonaire, C
Page 7 and 8: Inhoud Wat 7 Benedenwinden en Boven
Page 9 and 10: Waarom de Nederlanders vanaf het ei
Page 11 and 12: Indianen waren dus de eerste bewone
Page 13 and 14: Met aan je linkerhand de Caribische
Page 15 and 16: Planten en dieren Geen meeuwen maar
Page 17: Bonaire Bonaire is iets groter dan
Page 21 and 22: e Kralendijk. De naam is afgeleid v
Page 23 and 24: e Cactussen hebben soms dezelfde fu
Page 25 and 26: e Vanaf de kade van Punda kijk je o
Page 27 and 28: e De Pontjesbrug, of Koningin Emmab
Page 29 and 30: De taal - Op de Benedenwinden wordt
Page 31 and 32: Saba Op Saba is bijna geen vlak stu
Page 33 and 34: Het eiland Steil omhoog of steil om
Page 35 and 36: De mensen Geïsoleerd leven Op Saba
Page 37 and 38: Als je op zo’n 500 meter hoogte b
Page 39 and 40: De slaventransporten begonnen in de
Page 41 and 42: Zeelandia Bay is een baai in het no
Page 43 and 44: e Met de restau ratie van dit histo
Page 45 and 46: Sint Maarten De enige plek ter were
Page 47 and 48: q Mullet Bay. Dit ooit zo luxueuze
Page 49 and 50: Het onderwijs Wij zijn óók Nederl
Page 51 and 52: e Links op het bord het wapen, en r

Aruba, Bonaire, Curacao, Saba, Sint Eustatius en Sint ... - Overspoor

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?