10-11 Superrijken moffelen hun centen goed weg - LBC-NVK - ACV

de lijst van
maatregelen ter
bestrijding van sociale
fraude is drie keer
langer dan die van de
maatregelen tegen de
fiscale fraude.
© foto: IMAGEGLoBE
gezegd dat ‘dit echt wel de laatste keer zal
zijn’. Fiscale amnestie verlenen wil zeggen
dat belastingen, belastingschulden en boetes
deels worden kwijtgescholden en dat er
geen gerechtelijke vervolging komt wanneer
inkomsten eerst niet zijn aangegeven
en uiteindelijk toch worden gemeld. Didier
Reynders (MR) is dan misschien niet meer
de minister van Financiën, hij slaagde er
toch grandioos in om de maatregel te laten
uitvoeren door zijn collega-ministers.
De overheid geeft nog maar eens amnestie
aan belastingfraudeurs. Ongetwijfeld tot groot
genoegen van de liberaal Didier Reynders (MR),
ook al is die dan geen minister van Financiën
meer.
De staatssecretaris voor Fraudebestrijding,
John Crombez (sp.a), verklaarde op zeker
ogenblik dat hij ontslag zou nemen als de
regering met Zwitserland een deal zou sluiten
over de regularisatie van zwart geld. Het
dreigement maakte weinig indruk en bleek
bovendien erg loos. België besliste gewoon
om nog maar eens fiscale amnestie te geven.
Wie zijn belastingen niet correct betaalde,
wordt dus niet bestraft maar extra beloond.
Dat is geen fraudebestrijding maar fraudebeloning.
Grote vermogens
België haalt 53,9 procent van de belastinginkomsten
uit arbeidsinkomens en maar 7,3
procent uit grote vermogens. Het vermogen
van alle Belgische gezinnen is heel ongelijk
verdeeld. De 1,6 procent allerrijkste Belgen
bezitten al een vijfde, de rijkste tien procent
heeft twee derde van de Belgische gezinsrijkdom.
Bij gebrek aan een vermogenskadaster
zijn dat trouwens onderschattingen.
Uit onderzoek van PriceWaterhouseCoopers
– zeker geen linkse club – blijkt dat de
inkomsten uit vermogen veel minder
worden belast dan in onze buurlanden.
Daardoor liggen de belastingen op arbeid
veel te hoog. Je zou dus echt wel verwachten
dat deze cijfers van de Nationale Bank van
België toch op een regeringstafel belanden.
Niet echt, zo blijkt.
Op het vlak van belastinghervormingen
leiden de regeringsmaatregelen tot geen
enkele trendbreuk. Haast integendeel.
Voor meerwaarden van holdings, die voordien
helemaal waren vrijgesteld, wordt nu
een belasting ingevoerd van – hou je vast
– 0,4 procent. In feite blijven die meerwaarden
dus zo goed als vrijgesteld. De uiterst
minieme heffing moet 95 miljoen euro opleveren
in 2013. Er blijven gigantische meerwaarden
over die niet worden belast.
Opnieuw zal de fiscale en sociale fraude
krachtig worden aangepakt. De fiscale
fraude aanpakken moet 127 miljoen euro
aan inkomsten opleveren. Ook de fiscale
amnestie wordt gezien als bestrijding van
fraude. Daar staat de teller voor 2013 op
513 miljoen euro. Nog eens 93 miljoen moet
worden gerealiseerd door de sociale fraude
te bestrijden.
Werklozen
De lijst van maatregelen ter bestrijding van
sociale fraude is drie keer langer dan die
van de maatregelen tegen de fiscale fraude.
Niet de kapitaalbezitters worden door de
regering in het vizier genomen. Wel de
BEGROtING
werklozen, de zieken, de leefloontrekkers,
de OCMW-uitkeringen, de werknemers, de
lage looninkomsten. Stuk voor stuk staan
ze in het lijstje. En ja, de vakbonden krijgen
hier een specifieke rol toebedeeld; deze
regering is dan ook dol op de vakbonden.
Zoals bekend keren de vakbonden ook uitkeringen
uit aan hun werkloze leden, naast
de hulpkassen voor werkloosheidsuitkeringen
voor wie dat niet via de vakbond wil
geregeld zien. Voor zieken is er een gelijkaardig
systeem via de ziekenfondsen.
De uitbetalingsinstellingen werken daarbij
met volledig afzonderlijke en – terecht
– door de overheid gecontroleerde structuren
en boekhoudingen. Vakbonden krijgen,
net zoals de ziekenfondsen, voor hun werk
een vergoeding. Moesten die uitbetalingsinstellingen
er niet zijn, dan zouden de uitkeringen
moeten worden betaald via een veel
groter uit te bouwen hulpkas.
Binnen de regering werd besloten om nog
maar eens, en flink, te snoeien in de administratiekosten
van de uitbetalingsinstellingen.
Tegelijkertijd kunnen de vakbonden
en de OCMW’s ‘bonussen’ verdienen als ze
meewerken aan de bestrijding van sociale
fraude. De vakbonden krijgen dus het verzoek
om minder de belangen van werklozen
te verdedigen en een apparaat van controle
en sociale fraudebestrijding te worden.
Als uitkeringsinstelling krijg je minder geld
om werkloosheidsuitkeringen uit te betalen
maar dat kan je dus compenseren door
werklozen te controleren, uit te sluiten en
aan te geven. Perfider hebben we het eigenlijk
nog nooit gelezen of meegemaakt.
Arme bejaarden
Van tergend gesproken. Bij diegenen die
moeten leven op basis van de inkomensgarantie
voor ouderen (IGO) wordt 24 miljoen
euro bespaard in 2014. De inkomensgarantie
voor ouderen is een uitkering die toegekend
wordt aan bejaarde personen die te
weinig financiële middelen hebben. Of een
bejaarde er recht op heeft, hangt af van
andere bestaansmiddelen en inkomsten die
er zijn. Het gaat dus niet om een uitkering
die automatisch wordt toegekend.
Het basisbedrag van die inkomensgarantie
voor ouderen bedraagt 661,24 euro per
maand en is maximaal 991,86 euro per
maand. In 2012 werd in het kader van de IGO
455 miljoen uitbetaald aan 104.000 gerechtigden.
En in 2014 wordt daarop 24 miljoen
bespaard, in het kader van de bestrijding
van sociale fraude. Dat is een inlevering
van 5,3 procent voor een groep die van het
minimum moet leven. Zo ben je zeker dat
de armoede zal groeien.
Bij arme bejaarden 5,3 procent bezuinigen
en holdings bedenken met een prulbelasting
van 0,4 procent. Kan je de wanverhouding
waar de regeringsmaatregelen van
getuigen nog beter illustreren?
Ons recht | 117de jaargang | januari 2013 | 7