Vrouwen kleurrijk vooruit! - Historische vereniging Oud Leiden

More documents

Recommendations

Info

JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 156 vrouwen ook het volgende jaar weer druk met de verfkwast in de weer, in de Haarlemmerstraat dit keer, waar leuzen gekalkt werden als: "Vrouwen tegen seksueel geweld" en "Vrouwen de straat is ook van jullie". Verder waren de nodige vuisten in vrouwentekens getekend, als teken van vrouwen macht. In buurthuis 't Spoortje dronk de wethouder van emancipatie Henriërte van der Linden 's morgens Marokkaanse thee en Turkse koffie met buitenlandse vrouwen en ook de keuze van de films was op deze vrouwen afgestemd. Buurthuis 't Spoortje staat in Leiden-Noord, een wijk waar veel allochtone gezinnen woonden. Daar speelde het buurthuis op in. 's Avonds stond in het Vrouwenhuis het gemeentelijke emancipatiebeleid centraal, waarbij Van der Linden eveneens van de partij was. Ook landelijk stond de emancipatie ter discussie . Op een congres in Utrecht gingen stemmen op van wel twintig grote vrouwenorganisaties om een minister van emancipatie aan te stellen. Ondanks het bestaan van de landelijke Emancipatieraad, een adviesorgaan van de regering, constateerden zij een stagnerend emancipatiebeleid." Het werd duidelijk waar de 'ernancipatiebal' nu lag. In ieder geval niet langer bij de vrouwenbeweging. Die had het karakter van een actiegroep verloren en was uiteengevallen. Vrouwen waren nu hooguit nog actief op de eigen werkplek, zoals aan de Leidse universiteit ofop landelijk en gemeentelijk niveau. De emancipatiestrijd die overbleef werd gevoerd door de al eerder ingestelde emancipatiecommissies, die emancipatienota's schreven, als basis voor het emancipatiebeleid. Zoals in Leiden, onder verantwoordelijkheid van opeenvolgende wethouders met emancipatie in hun portefeuille. Een gevolg van deze verschuiving van de emancipatiestrijd naar institutioneel niveau was de verhuizing van het Vrouwenhuis. Het pand aan de Hooigracht werd slecht bezocht en was te duur en te groot voor de resterende activiteiten. Het was niet langer het kloppende hart van de vrouwenbeweging, een constatering die al in 1983 was gedaan in een van de laatste nummers van de Vrouioenkrant:" Drie jaar later, in september 1986, verhuisde het Vrouwenhuis naar Doezastraat 34, waar het Vrouwencentrum ging heten. Het was nog slechts een verzamelplaats van verschillende vrouwenorganisaties, maar dit waren geen actiegroepen, al was er nog wel een Vrouwencafé en een Meidencafé. dat 'Goeie Mie' werd genoemd. De organisaties die onderdak werd geboden waren de Vrouwen in de Overgang, de Rooie Vrouwen, de
VROUWEN KLEURRIJK VOORUIT! werkgroep FORT, de incesrverwerkingsgroep, Vrouwen tegen Seksueel Geweld, het Vrouwengezondheidscentrum en het Stedelijk Vrouwenoverleg. Verder maakten een dansgroep, een zelfverdedigingsgroep en een schrijfstersworkshop gebruik van de ruimte." Internationale Vrouwendag en de buitenlandse vrouwen Ondanks dat de Tweede Feministische Golf was weggeëbd en 'de emancipatiestrijd vooral gevoerd werd in de vorm van papieren nota's, bleef Internationale Vrouwendag gevierd worden. Het was een ontmoetingspunt voor vrouwen die zich nog steeds om de emancipatie bekommerden. Een van de problemen die nog niet was opgelost, was de economische crisis. Een ander probleem dat de laatste jaren meer naar voren was gekomen, was het huiselijk en seksueel geweld tegen allochtone vrouwen. In de vrouwenopvanghuizen zaten nu ook veel allochtone vrouwen die het slachtoffer waren geworden van geweld, al dan niet gerechtvaardigd door het geloof, de islam. Nieuw waren ook de slachtoffers van dreigende eerwraak, een extreem gewelddadige uiting van sociale druk en controle. Het was daarom niet vreemd dat het geweldthema nog steeds een rol speelde op Internationale Vrouwendag, zoals in 1986 - voor de laatste keer in het Vrouwenhuis aan de Hooigracht. Speciaal op die 8 maart werd ook een nieuw bestuur - uitsluitend bestaand uit vrouwen - geïnstalleerd voor het Vrouwenopvangcentrum/Begeleid Wonen, de woonplek voor mishandelde en bedreigde vrouwen. De allochtone vrouwen kwamen echter niet alleen naar voren als nieuwe bewoners van de blijf-van-rn'n-Iijfhuizen, maar er deden zich onder hen ook specifieke gezondheidsklachten voor, die al in 1979 door een Turkse vrouw naar voren waren gebracht. In het nieuwe Vrouwencentrum aan de Doezastraat was al een Vrouwengezondheidscentrum gekomen en in 1988 verscheen er een gemeentelijke nota Vrouwen Gezondheidszorg, waarover op 8 maart dat jaar uitgebreid gediscussieerd werd. Gepleit werd voor een onafhankelijk gezondheidscentrum voor vrouwen. In 't Spoortje kwam die dag specifiek de gezondheid van Marokkaanse vrouwen aan bod," maar ook de lesbische vrouwen lieten van zich horen. Op een inspraakavond over het vrouwengezondheidscentrum in februari 1989 wees een van hen erop dat de lesbische vrouwen niet aan bod kwamen in de gezondheidsnota. En dat terwijl hulp- 157
Page 1 and 2: Vrouwen kleurrijk vooruit! Internat
Page 4 and 5: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 138 Gezi
Page 6 and 7: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 140 zoal
Page 8 and 9: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 142 geer
Page 10 and 11: JAA RBOEK DIRK VAN EeK 2006 144 de
Page 12 and 13: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 146 werd
Page 14 and 15: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 148 •
Page 16 and 17: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 150 Vrou
Page 18 and 19: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 152 kond
Page 21: VROUWEN KLEURRIJK VOORUIT! waarheen
Page 25: Vrouwenstrijd aan de universiteit V
Page 28 and 29: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 162 Deze
Page 30 and 31: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 164 Zij
Page 32 and 33: JAARBOEK DIRK VAN EeK 2006 166 Layl
Page 35 and 36: VROUWEN KLEURRIJK VOORUIT! geboorte
Page 37 and 38: Het forum in 2007 onder leiding van
Page 39 and 40: VROUWEN KLEURRIJK VOORUIT! centrum
Page 41 and 42: Noten VROUWEN KLEURRIJK VOORUIT! De
Page 43 and 44: VROUWEN KLEURRIJK VOORUIT! 18 Deze
Page 45 and 46: VROUWEN KLEURRIJK VOORUIT! 45 Leids

Vrouwen kleurrijk vooruit! - Historische vereniging Oud Leiden

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?