B-magazine november/december 2012 - Babylon

Babylon Bezoekt
Boekenbeurs
Als in de herfst de blaadjes beginnen neer te dwarrelen, weet ik dat die langverwachte tijd weer aangebroken is. Dan
opent immers het Prettigste Pretpark Aller Tijden: de Boekenbeurs van Antwerpen. Op een druilerige novemberdag
springt het hele gezin enthousiast in de auto: op naar Antwerpen! Volgens het gps een klein uurtje rijden; maar dat is
buiten de andere literatuurtoeristen gerekend. Op de afrit Antwerp Expo belandt onze auto in het begin van een monsterfile,
zodat het trouwe gps uiteindelijk een uurtje aan de reistijd mag toevoegen. En zelfs nadat de auto eindelijk
veilig geparkeerd is (tegen een aardig prijsje) staat ook aan de toegangsdeur een ellenlange rij te wachten. Zo hoort dat
nu eenmaal in pretparken!
Jeroen Meus, ondertussen
al een vaste waarde op de
Boekenbeurs.
Maar volharding loont, beminde Babyloniërs, want eenmaal
binnen ontvouwt zich voor elke boekenliefhebber het
Land van Melk en Honing! Disneylandgewijs staat er in de
inkomhal een enorm pluchen boek met voetjes, in wiens
binnenste tot ieders teleurstelling een mens verborgen zit.
Komaan, neem gauw een foto of ga hem knuffelen, voor die
troep ettertjes daar je te snel af is!
Het avontuur gaat verder in de eerste hal, waar naast een
sapjesbar, een restaurant, een levensgroot scrabblespel en
een kinderspeeltuin zowaar ook enkele boeken te vinden
zijn. “Waaaa joeng? Zowenen dikken boek! Wieje liejest da
nij?”, roept een (hoogstwaarschijnlijk Antwerps) meisje verbaasd
bij het zien van Het Verdriet van België. Tja… Wij, letter-
kundigen in hart en nieren?
“Waaaa joeng?
Zowenen
dikken boek!
Wieje liejest da nij?”
Herman Brusselmans te midden van alle
media-aandacht. Peter Vandekerckhove,
de auteur van de boeken achter de tv-serie
“Meneer Doktoor” keek werkloos toe.
Op naar de volgende zaal dus. Hier signeert Peter Terrin,
die een paar dagen geleden de AKO-literatuurprijs won
met Post Mortem. Toegegeven, zijn tafeltje is best druk
bevolkt in vergelijking met dat van Erwin Mortier, die in 2009
dezelfde prijs in de wacht sleepte. Het enige wat die te doen
heeft, is sip voor zich uitstaren en van zijn bekertje koffie
slurpen. Maar zelfs Terrins roadies vallen in het niets bij
Brusselmans’ trouwe schare: interviewers, camera- en ge-
luidsmannen, veel vrouwelijke fans en een paar
ramptoeristen.
Astrid Bryans grote broer,
Laurens Nuyens, aka
de Lau!
In deze fantastische Zoo van Antwerpen is het echter het
drukst voor de kooi van de amazing Astrid Bryan. Zwetende
jongens, puberende meiden, mollige grootmoeders,
jengelende kleutermeisjes; iedereen wil een glimp opvangen
van deze zeldzame diersoort. Alhoewel ik sluipwegen
probeer, op dranghekken klauter en me op mijn vaders
schouders laat zetten, toch krijg ik haar niet voor mijn lens.
Oprechte excuses, trouwe kringbladlezers en –lezeressen,
jullie hadden natuurlijk graag een gigantische gesigneerde
foto gehad, om de muren van onze Fak wat op te fleuren,
maar helaas! De enige die ik op de gevoelige plaat kan
vastleggen, is “de Lau”, en dan niet eens in vooraanzicht.
Dat krijg je met topattracties …
Voor de Sergio Herman-achtbaan even verderop staat
eveneens een lange wachtrij, vol huisvrouwen die duidelijk
niet zozeer het nieuwe kookboek, dan wel de kok zelf “een
lekker gerechtje” vinden. Maar niet getreurd, want in dit
pretpark wemelt het van de attracties: wat dacht je van een
relaxerende massage in een van de massagestoelen? Of heb
je zin om aan Jommekes Rad van Fortuin te draaien? Altijd
prijs! (Weliswaar alleen als je die lieve kleine Jommeke een
beetje geld toestopt.)
Langzaamaan wordt het tijd om naar huis te gaan. Met torenhoge
stapels boeken in hun armen wandelen bezoekers de
deur uit. “Ziezo, nu hebben we weer leesvoer voor een tijdje!
Jaja, dit jaar ga ik écht meer lezen!” De boekenindustrie kan
weer een jaartje zorgeloos op haar twee oren slapen. Wedden
dat die dappere strijders volgende herfst met moeite aan
het tweede hoofdstuk van de eerste dikke turf zijn gekomen?
Melanie Hacke
5
nr:2 2012-2013 B-Magazine