B-magazine november/december 2012 - Babylon

Babylon Beleeft
grondig nageleefd, enkel de hamburgers ontbraken. Amerikaanse
klassiekers en de huidige popnummers (o.a. hoogstaande
literatuur van Miley Cyrus) werden uit volle borst
meegezongen. Deze droom werd voor de lustige drinkers
echter al snel een American nightmare, maar als we daar al
rekening moeten mee houden … Het is tenslotte een cantus.
Y’all know what’s comin’.
Overgevlogen naar Hawaï troffen we spijtig genoeg geen
strorokjes en zomerse cocktails aan, dus moesten we
ons maar troosten met een paar croques. Niet getreurd,
’s avonds konden we allemaal naar de multiculturele
filmavond gaan. Die kon echter niet te lang uitlopen, ze
verwachtten ons de volgende dag al op de grens van Italië
en Frankrijk.
Around The WorlTD op woensdag, fuifzaal Albatros! Iedereen
present! Iedereen komen! We verwachten jullie!
Aangezien wij echte lezers zijn, is ons vermogen om deze
orale boodschappen te interpreteren echter een beetje verloren
gegaan, zo blijkt uit de opkomst. Ofwel hadden sommigen
gewoon nog altijd last van de jetlag van maandag.
Tweede keer, goede keer? Tussen de sluiers, terroristen
en Mohammeds in de woestijnachtige praatkamer van de
Fak kon men donderdag een heuse frituurrook en Oosterse
sfeer terugvinden. Goedkope cocktails en (veel te) vettige
hapjes vormden de basis van een geslaagde afsluiter van de
feestweek. Tot volgend jaar!
Brent Bertels
Mijn “Around the World in 8 Days”
feestweek
Zaterdagochtend. Met kleine oogjes en een Red Bull in de
hand (een van de vele fake-varianten) kruipt uw verslaggeefster
in de zetel om terug te blikken op de voorbije
week. Niet om verslag uit te brengen over de lessen waar ik
al dan niet naar toe ben gegaan, maar over de activiteiten
die plaatsvonden in het kader van de Babylonische feestweek.
Ongetwijfeld heeft u hier en daar wel iets meegepikt
– hetzij uit het rijke aanbod aan boefverkopen, hetzij uit
het uitgebreide gamma aan feestjes – maar voor zij die het
gevoel hebben dat ze iets gemist hebben: hier toch nog een
kleine terugblik.
De week ging zondagavond van start met – hoe kan het ook
anders – een volledig gratis receptie (al moet ik toegeven
dat ik door mijn laattijdige aankomst helaas niet meer heb
kunnen genieten van de cider). Het duurde niet lang vooraleer
ik de bedstee opzocht, want de volgende dag moest
ik er alweer vroeg uit om de hongerige studenten te laven
met spijs en drank in het MSI. Aan de hand van persoonlijk
empirisch onderzoek heb ik kunnen vaststellen dat de donuts
en de American pancakes als zoete broodjes over de
toog gingen, evenals de chocomelk, de koffie en het fruitsap.
Aangezien men met een al te volle maag toch niet kan
studeren, besloot ik om me eerder centrum- dan bibwaarts
te begeven. Mijn outfit voor de AmeriCantus moest namelijk
toch nog geüpgraded worden.
Later op de avond bleek ik niet de enige te zijn die zich met
alle plezier verkleed had: er waren indianen, cheerleaders,
jocks, cowboys, een Vrijheidsbeeld (?) en zelfs een paar verdwaalde
Vikings (of voor de erudieten onder ons, een paar
Leif Erikssons). Kortom, ik waande me op een soort Thanksgivingbanket
voor weirdo’s, alleen stond er voor mijn neus
geen kalkoen, maar het “schuimend blond studentennat”.
Om niet in het vaarwater van de geweldige Around the
worlTD op woensdag te komen (zij die er niet waren hadden
ongelijk!), vond de wekelijkse filmavond van Cultuur op
dinsdagavond plaats. We toonden twee buitenlandse films
en eentje van eigen bodem. Ieder zijn ding, maar de eerste
film, La Teta Asustada, was zeker niet het mijne. Ik vond het
een bijzondere vaststelling dat aardappelscheuten, die uit
de lager gelegen intieme delen van de protagoniste kwamen,
bij mij een wat hoger gelegen reflex in gang konden
zetten. Het was dan ook een klein feest in mijn hoofd toen
we door een technisch mankement halverwege moesten
overgaan naar de volgende film. Hasta La Vista was grappig
en ontroerend en kon dus meer bekoren. Drie films op rij
waren wat veel voor mij, maar de opkomst voor de Iraanse
film, A Separation, leek voldoende groot. Als cultuurverantwoordelijke
kon ik dus tevreden gaan slapen.
Na de TD op woensdag en het themafeestje op donderdag,
eindigde Babylon de week ten slotte met een open perma
op vrijdag. Ook hier waren er hapjes en drankjes, maar ik
betwijfel of de ondertussen niet meer zo welriekende pannenkoeken
van maandag echt ontkaterend werkten. Het
was daarom wel een groot plezier om een van deze ongure
objecten door het raam te zien verdwijnen.
Kortom, de week was – zoals het hoort – een groot feest.
Hopelijk zijn jullie er volgend jaar ook weer bij.
Katrien Berger
nr:2 2012-2013 B-Magazine
25