B-magazine november/december 2012 - Babylon

Babylon Bekritiseert
Mannen die vrouwenboeken haten
Chick lit. De term alleen ontlokt een rabiate grijns aan meer dan een trotse drager van het Y-chromosoom. Als goede
literatuurwetenschappers weten we echter dat een mening gestaafd hoort te worden. Deze man neemt het daarom
op zich, a priori negatieve recensies te documenteren met tekstmateriaal. Zodat jullie het niet hoeven te doen.
Literatuur voor de mannelijke demografie
Na de vorige editie ben ik zo wel uitgekeken op chick lit.
Tijd voor literatuur waar de testosteron vanaf druipt –
rawr, mannelijkheid – en die bovendien wat realistischer
is. De keuze is snel gemaakt, want wat is er in godsnaam
mannelijker dan die stukken die al sinds oudsher door mannen
overal ter wereld gelezen worden? Deze week bekijk ik
mannenbladen – voor de artikels, uiteraard.
Vreemde blikken waren mijn deel toen ik met een stapeltje
tijdschriften aan de kassa verscheen; de (mannelijke)
kassier keek bijna beschaamd weg toen hij afrekende.
Wat is dat toch met die nieuwe generatie, dat de
aanblik van inkt en papier hen het schaamrood op de wan-
gen tovert? De door flitsende beelden en eindeloze reeksen
bewegende prenten opgevoede jongvolwassenen zouden
fundamenteel onvertrouwd zijn met de zaligmakende
traagheid van dergelijke literatuur, het suggestieve van
de beelden die uit de tekst naar voren komen. Je moet stil
staan bij het werk dat je in je handen hebt, jonge lezer. Genieten
van de artikels die hele generaties viriele voorgan-
gers doorheen moeilijke periodes hebben getrokken.
En waarom zou je ook niet? Die boekjes hebben immers
heel wat om het lijf: er zijn reviews, interviews en actua.
Altijd al eens willen weten wat “Charlotte van Myspace” in
haar vrije tijd doet, of welke tropische verrassingen er op
je wachten in een bepaald hotel in de Dominicaanse Republiek?
Dan kom je hier perfect aan je trekken! En dat is
niet alles – er zijn cartoons, humor (dijenkletsers als “hoe
noemen ze Viagra voor vrouwen?”-“Juwelen”), en zelfs
kortverhalen met ronkende namen als “Experiment” of
“Drie stoute zusjes”. Het mag duidelijk zijn dat het hier telkens
gaat om werken die zich, al met hun titel, inschrijven
in het postmoderne paradigma dat spel met en hergebruik
van archetypes en genrekenmerken (in casu, de Drievuldigheid
en het Bijbelse belang van het getal drie, sprookjes,
pedagogische literatuur, …) voorop stelt. Ja, waarde collegae,
ook de literatuurwetenschapper heeft zijn handen vol
tijdens het lezen van dergelijke parels.
Bovendien heeft het modale blootblad daarnaast een
belangrijke opvoedkundige functie. De keuze van de behandelde
onderwerpen maakt al snel duidelijk waar een
echte man zich mee bezig hoort te houden. Sport. Gadgets.
Auto’s, laat ons vooral de auto’s niet vergeten. En passant
wordt ook vermeld hoe je bijvoorbeeld je eigen dromen
kan sturen, want – we moeten eerlijk zijn – Silvio’s bunga
bunga’s zouden effectief ons aller streefdoel moeten zijn.
Laat dit een pleidooi zijn, in onze door metroseksualiteit
geplaagde samenleving: vergeet achterhaalde auteurs als
De Bel of Dickens, geef jongens zo vroeg mogelijk echte
mannenliteratuur. Op die manier zullen niet alleen marginale
uitwassen als One Direction verdwijnen, maar ook de
economische crisis, global warming en racisme.
“Feministen en hippies perpetueren
leugens!”
En daar stopt het niet! De artikels geven eveneens een geprivilegieerde
inkijk in de diepste plaatsen van de vrouwe-
lijke psyche. De resultaten zijn zonder meer opzienbarend.
Laat jullie niets wijsmaken door feministen en hippies –
vrouwen willen, diep vanbinnen, alleen maar beroemd
worden (liefst nog in de fotografie-branche), voelen zich
stuk voor stuk aangetrokken tot andere vrouwen, en zijn
“ondeugend” [sic]. Wanneer bepaalde media zeuren over
gelijke rechten of, erger nog, de individualiteit van elke
vrouw, kan je nu dankzij onze oermannelijke bron van kennis
het omgekeerde punt hard maken!
We kunnen besluiten dat het met een dergelijke waslijst
aan voordelen niet hoeft te verbazen dat mannenbladen
in alle behoeften van de man voorzien. En tja, er staan ook
prentjes in. Maar daar doen we het als taal- en letterkundigen
niet voor. Toch?
Alexander Swerts
nr:2 2012-2013 B-Magazine
21