Meyer, S. 20 jaar Humanistisch Verbond - Universiteit voor ...

karig was met applaus, toonde zijn
dankbaarheid met een ovatie." Als opvolger
van Van den Berkhof werd benoemd
J. van den Ban.
Een hoogtepunt in de geschiedenis van de
humanistische beweging anno 1957 was ook
het internationaal humanistisch congres van
de IHEU te Londen, waarheen twaalf
Verbondsvertegenwoordigers werden
afgevaardigd. Dit congres valt echter buiten
het bestek van deze kroniek.
Over de meningsvorming rondom het Verbond
in de Nederlandse samenleving vermeldde
het jaarverslag-1957 de volgende
bijzonderheden:
"Bij de talloze formele en informele
besprekingen van publicaties in eigen en
anderer pers die ook dit jaar weer plaats
vonden, stonden de vragen rondom het
Openbaar Onderwijs veelal in het middelpunt.
Daarbij had vooral de kwestie van het z.g.
bijbelonderwijs alle aandacht. Met kerkelijke
en politieke instanties werd hierover intensief
van gedachten gewisseld. Voorts werden
verschillende adviezen uitgebracht aan
officiële publieke instanties; zo over
Kunstmatige Inseminatie, de z.g.
Dienstweigeringswet, de Crematiebepalingen,
het beleid inzake de Geestelijke Verzorging
in Gevangenissen, de geestelijke grondslag
van Vormingsarbeid en Maatschappelijk Werk,
e.d. Het Hoofdbestuur vleit zich met de
gedachte dat op deze wijze een niet
onbelangrijke invloed op de meningsvorming
in Nederland wordt uitgeoefend.
Dit onderdeel van de werkzaamheden neemt
hand over hand in betekenis toe en vergt
- als steeds - veel energie. Intussen mag
vastgesteld worden, dat de humanistische
gedachte thans vrij algemeen erkend wordt
als een belangrijk element in het Nederlandse
geestesleven. Veel hebben 'daartoe o.a.
bijgedragen de nu meer dan tien jaar
voortgezette gedachtenwisselingen met
andersdenken in het Nederlands Gesprek
Oentrum. Sinds meer dan een jaar vinden
ook geregeld radio-forums voor de
AVRO-microfoon plaats. Ook de openbare
gesprekken, die door verschillende
gemeenschappen nu en dan worden
georganiseerd moeten hier genoemd worden.
De belangstelling voor (en erkenning van)
het humanisme in de kring van liberalen en
vakverenigingsfunctionarissen nam juist in
de afgelopen tijd aanzienlijk toe. Ook in
kerkelijke kring, met name onder Protestanten,
bestaat begrip voor het humanistische
streven. Dat neemt niet weg dat op politiek
terrein van een werkelijke gelijkstelling van
kerkelijke en humanistische arbeid nog geen
sprake is. Daarop 'zal ons streven in
toenemende mate gericht moeten zijn".
Als belangrijkste Verbondspublicaties in 1957
kunnen worden genoemd Kwee Swan liat,
Bib I i 0 qra p h y 0 f Hum a nis rn, een
systematische opgave van literatuur verband
houdende met het humanisme, mede
uitgegeven met het oog op het Londens
congres; A. J. Groenman-Deinum, 0 n z e
kinderen tussen humanisme en
c h ris ten dom; Dr. J. P. van Praag,
M 0 der n Hum a nis m e, een veel
geraadpleegde, fenomenologische inventarisatie
van de vormen van humanisme in de
moderne wereld; Hum a nis me en red e.
door Dr. J. P. van Praag e.a., een bundel
opstellen; 'en Dr. J. C. Brandt Corstius, De
i d e e van de 0 pen bar e sc h 001,
congresrede, ook verschenen als artikel in
Rek e n s c hap.
9