Profiel van de verzoekers van de ombudsdiensten - Vlaamse ...

3.3 Geografische spreiding van de klachten
Onderzoek en jaarverslagen
Een opvallende vaststelling die in twee Amerikaanse onderzoeken werd bevestigd,
is het feit dat verzoekers opvallend gesetteld zijn. Zowel Wells als Abrahamson
merken dat een groot deel van de verzoekers die een klacht indienen
bij een lokale ombudsman meer dan 20 jaar in de stad wonen. Wells noteert
voor de ombudsman van Chesapeake 44% verzoekers die meer dan 20 jaar in
de stad woonden (Wells, 1983: 285). Bij de verzoekers van de ombudsman van
New York blijkt dat 83% (t.o.v. 72% bij de niet-verzoekers) reeds meer dan 20
jaar in de stad New York woonde en maar liefst 42% (t.o.v. 28% van de nietverzoekers)
van hen woonde heel die tijd in dezelfde buurt (Abrahamson, 1983:
293). Dit aspect werd in onze enquête niet bevraagd.
De studenten die een onderzoek deden bij de Antwerpse ombudsdienst merkten
reeds op dat de verzoekers vooral in de kernstad wonen. ”Bijna de helft van
het totaal aantal klachten bleek ingediend te zijn door inwoners van Antwerpen
Stad.” De studenten noteren ook dat er vooral veel informatievragen waren, zo
ook veel klachten waarvoor de ombudsman onbevoegd was (Van Hove, 1996:
30). Als wij de cijfers bekijken, valt ons het aantal klachten van buiten Antwerpen
op. Maar liefst 13.3% van de vragen en verzoeken kwam van een inwoner(s)
buiten Antwerpen.
In de verschillende jaarverslagen wordt opgemerkt dat vooral de bewoners
uit het centrum meer klagen dan de bewoners die in de rand van de steden
wonen. In Gent komen de klachten vooral uit het centrum van de stad (66%).
27% van de klagers woont in de deelgemeenten, 7% zijn niet-Gentenaars. Een
aanzienlijk aantal inwoners uit de deelgemeenten zouden eerder naar het dienstencentrum
gaan, ”deze ambtenaren kennen hun ”klanten”.” Dit heeft wellicht
een positief effect (vertrouwen), maar volgens Passemiers heeft dit voor de klachtenbehandeling
ook een negatief effect. De drempel om een klacht in te dienen
bij de ombudsvrouw is daardoor nog groter geworden (Passemiers, 2002: 29).
Ook in Leuven concludeert Leuckx dat de meeste verzoekers in het centrum
van Leuven wonen. ”De inwoners van Wijgmaal zijn steevast het minst vertegenwoordigd
in het bewonersbestand.” Leuckx geeft geen cijfers (Leuckx, 2002: 2.5).
Bij de ombudsman van Brugge stelt men vast dat het aandeel klagers uit de
binnenstad gedaald is tot 30%. In verhouding met andere steden is dit zeer
weinig. Er zijn maar 6% niet-Bruggelingen die een klacht indienen bij de Brug-
23