hier - De Algemene Onderwijsbond
hier - De Algemene Onderwijsbond hier - De Algemene Onderwijsbond
ONDERWIJS ONDERSTEUNEND PERSONEEL, DE GOUDEN STEUNPILAREN IN DE SCHOOL Uitgave van de onderwijsbonden AOb, CNV Onderwijs, ABVAKABO FNV en het OOP Platform Juni 2007 OOP powerpocket.indd 1 02-07-2007 14:03:14
- Page 2 and 3: OOP Power Pocket Onderwijs Onderste
- Page 4 and 5: OOP powerpocket.indd 4 02-07-2007 1
- Page 6 and 7: OOP powerpocket.indd 6 02-07-2007 1
- Page 8 and 9: Trots “Trots? Dat vind ik maar ee
- Page 10 and 11: asisonderwijs de helpende hand aan
- Page 12 and 13: OOP powerpocket.indd 12 02-07-2007
- Page 14 and 15: Trots “Achttien jaar geleden heb
- Page 16 and 17: Profi jt van de gesubsidieerde arbe
- Page 18 and 19: OOP powerpocket.indd 18 02-07-2007
- Page 20 and 21: Trots “Ik ben trots op mijn vrouw
- Page 22 and 23: zij zich voor een fl ink deel richt
- Page 24 and 25: OOP powerpocket.indd 24 02-07-2007
- Page 26 and 27: Trots “Toen ik in 1997 op deze sc
- Page 28 and 29: Er zijn betere oplossingen: een ver
- Page 30 and 31: OOP powerpocket.indd 30 02-07-2007
- Page 32 and 33: Trots “Er kwam laatst weer een le
- Page 34 and 35: Maar wat te doen met maatschappelij
- Page 36 and 37: OOP powerpocket.indd 36 02-07-2007
- Page 38 and 39: Trots “Ik ben trots op wat ik ber
- Page 40 and 41: niveau in het onderwijs volgens div
- Page 42 and 43: OOP powerpocket.indd 42 02-07-2007
- Page 44 and 45: ond is geweest. Een sectorconsulent
- Page 46 and 47: ondersteuning niet altijd aan lesse
- Page 48 and 49: OOP powerpocket.indd 48 02-07-2007
- Page 50 and 51: Trots “Ik geniet van het leven do
ONDERWIJS ONDERSTEUNEND PERSONEEL,<br />
DE GOUDEN STEUNPILAREN IN DE SCHOOL<br />
Uitgave van de onderwijsbonden AOb, CNV Onderwijs,<br />
ABVAKABO FNV en het OOP Platform Juni 2007<br />
OOP powerpocket.indd 1 02-07-2007 14:03:14
OOP Power Pocket<br />
Onderwijs Ondersteunend Personeel, de gouden steunpilaren in de school<br />
Opdrachtgevers AOb, CNV Onderwijs, ABVAKABO FNV en OOP Platform<br />
Concept en teksten Miro Lucassen, www.milucmedia.nl<br />
Interviews Linda Nab, www.lindanab.nl<br />
Fotografi e Hans Niezen, www.hansniezen.nl<br />
Grafi sch ontwerp en illustraties Typetank, www.typetank.nl<br />
Druk ........<br />
Uitgave juni 2007<br />
OOP powerpocket.indd 2 02-07-2007 14:03:18<br />
2
3<br />
OOP Power<br />
Honderdduizend ondersteuners zorgen er voor dat het onderwijs in Nederland soepel<br />
draait. In deze OOP Powerpocket laten de gezamenlijke onderwijsvakorganisaties zien<br />
wat er door deze belangrijke groep achter de schermen allemaal gebeurt. Maar er zijn<br />
ook dingen die hoognodig moeten verbeteren. Een vijfpuntenplan geeft aan welke acties<br />
van werkgevers en overheid nodig zijn, om de OOP Power te versterken:<br />
★ iedere school een conciërge<br />
★ ondersteuning is echt werk, dus maak de overstap van gesubsidieerd werk naar<br />
een echt baan soepeler<br />
★ ruimte voor ambities: niet beknibbelen op scholing en inschaling van ondersteuners<br />
★ vakantie is echt vrij: de mogelijkheid voor individuele vakantie-afspraken mag geen<br />
dode letter in de cao worden<br />
★ betere ondersteuning van oop’ers die te maken krijgen met geweld<br />
Walter Dresscher, voorzitter <strong>Algemene</strong> <strong>Onderwijsbond</strong><br />
Edith Snoeij, voorzitter ABVAKABO FNV<br />
Marleen Barth, voorzitter CNV Onderwijs<br />
OOP powerpocket.indd 3 02-07-2007 14:03:18
OOP powerpocket.indd 4 02-07-2007 14:03:18
OOP powerpocket.indd 5 02-07-2007 14:03:19
OOP powerpocket.indd 6 02-07-2007 14:03:20<br />
6
7<br />
Jan Jaap de Vries<br />
Leerlingen<br />
Conciërge voortgezet onderwijs<br />
Comeniuslyceum – Amsterdam<br />
“Voor leerlingen moet je een rechte lijn trekken zodat ze weten wat ze aan je hebben.<br />
Ik wil niet zeggen dat ik ze echt in het gareel moet houden, maar ik zorg er wel voor<br />
dat ik de touwtjes strak in handen heb. Zo spreek ik ze consequent toe, zodat het<br />
geen gil- en schreeuwpartij wordt in de gangen. ‘Rustig aan, je bent niet thuis, je lijkt<br />
wel een viswijf’, dat soort werk. Met dergelijke opmerkingen moet ik trouwens wel een<br />
beetje oppassen, want ook <strong>hier</strong> zijn de lontjes af en toe heel kort. Toch kunnen de<br />
meeste leerlingen het wel van me hebben.”<br />
Leerkrachten<br />
“Ik word door docenten niet aangekeken op een manier van: ‘oh daar heb je een<br />
oop’er, daar hebben wij niks mee te maken.’ Een grote verbetering met twintig jaar<br />
geleden. Toen wilden ze nog wel eens commanderen: ‘jij moet dit, jij moet dat’. Dan<br />
dacht ik: ga weg, jíj moet lesgeven. Tegenwoordig gaat alles in overleg en willen<br />
docenten zélfs hun eigen kopietjes wel maken. Stiekem doe ik dat soms nog steeds<br />
liever zelf. Dan weet ik tenminste zeker dat de machine heel blijft.”<br />
OOP powerpocket.indd 7 02-07-2007 14:03:23
Trots<br />
“Trots? Dat vind ik maar een groot woord. Voor mij hoeft dat niet zo nodig. Trots dat ik<br />
het al 22 jaar lang volhoud in het onderwijs? Ach nee, dat is toch nergens voor nodig?<br />
Of ben ik zo’n boer dat ik niet zie dat het iets is om trots op te zijn? Ik doe dit omdat<br />
ik het leuk vind. Anders zou ik ermee stoppen en wat anders gaan doen. Nee hoor,<br />
dat woord gaat er bij mij echt niet in.”<br />
Balen<br />
“Door fusies met andere scholen heb ik sommige dingen niet meer in de hand die ik<br />
eerder wel zelf kon bepalen. Om een voorbeeld te noemen: als we vroeger lekkage<br />
hadden, repareerde ik dat zelf of ik belde een loodgieter. Nu moet ik eerst een meldpunt<br />
bellen, dat de lekkage terugkoppelt naar een loodgieter, die mij vervolgens weer<br />
belt over wat er nu precies aan de hand is. In die tussentijd heb ik het al zes keer zelf<br />
gedaan. Het werkt gewoon niet handig. Ik doe kleine klusjes en reparaties op school<br />
liever zelf.”<br />
Als<br />
“Op de lagere school riep ik altijd dat ik een vakantieganger wilde worden. Eigenlijk is<br />
me dat best aardig gelukt, want in het onderwijs heb je zoveel vakanties dat ik zeker<br />
niet mag klagen. Een lange zomervakantie én om de zes weken wel een paar dagen<br />
vrij. Maar als ik naar zo’n tv-programma als ‘Het Roer Om’ kijk, denk ik toch wel eens:<br />
dat zou ik ook wel willen. Gewoon de boel achterlaten en een bed and breakfast<br />
beginnen of zo. Dat hoeft niet eens ver weg te gebeuren. Het kan ook ergens in Friesland<br />
zijn zodat ik tenminste gewoon Nederlands kan blijven praten.”<br />
Vakantie<br />
“Ik probeer mijn vakantie altijd te plannen binnen de reguliere schoolvakanties. Dat<br />
zijn nogal wat weken, dus ik zou het vreemd vinden om buiten die vakanties weg<br />
te gaan, terwijl ik híer nodig ben. Er moeten namelijk elke dag twee conciërges op<br />
school aanwezig zijn. Maar als het moet, draait de boel ook wel zonder mij hoor. Als<br />
ik er toevallig een keer niet ben, dan komt er een oud-collega voor mij invallen. Zo zie<br />
je maar: niemand is onmisbaar. Het gebouw zal heus niet instorten als ik besluit er<br />
morgen mee te stoppen.”<br />
OOP powerpocket.indd 8 02-07-2007 14:03:23<br />
8
9<br />
Hulptroepen in opmars<br />
<strong>De</strong> conciërge is in. <strong>De</strong> conciërge is hard nodig. Ondanks bezuinigingen en magere<br />
jaren stijgt hun aantal. Het zijn per school en zelfs landelijk geen schokkende getallen,<br />
maar de trend is duidelijk: de vraag naar ondersteuning groeit.<br />
<strong>De</strong> oorzaak ligt voor de hand: de maatschappij vraagt meer en meer van scholen: samenwerken<br />
met welzijnswerk en kinderopvang, een rol spelen in de buurt, soms zelfs<br />
de basis zijn van het verenigingsleven.<br />
Verbinding leggen tussen de school en de maatschappij, dat is een echte praktijktaak<br />
voor ondersteunend personeel. <strong>De</strong>ze mensen kennen de weg tot in alle hoeken en<br />
gaten van het gebouw, zijn het gewend om te gaan met groepen van verschillende<br />
achtergrond en kijken niet op tegen ongebruikelijke werktijden. Maar als een school<br />
twaalf uur of meer per dag de poort moet openen voor de samenleving, dan kan dat<br />
niet meer alleen op de schouders van één conciërge rusten.<br />
<strong>De</strong> opmars van de hulptroepen is overal te zien. Onderwijsassistenten bieden in het<br />
OOP powerpocket.indd 9 02-07-2007 14:03:23
asisonderwijs de helpende hand aan leerkrachten en ook dat is hard nodig. Rugzakleerlingen,<br />
jeugd die tussen de klasgenoten een aparte aanpak vraagt, komen met<br />
extra budget voor de school. Grote gebouwen vragen meer van ondersteuners: een<br />
pasjessysteem voor de parkeerplaats bijvoorbeeld in plaats van mondelinge afspraken.<br />
Onderhoud van de liften, voorraadbeheer van een ruim gesorteerde kantine.<br />
Schaalvergroting is misschien effi ciënt voor de schoolorganisatie als geheel, maar<br />
voor veel ondersteuners is er meestal juist meer te doen in een grotere school.<br />
Toch ervaren veel leerkrachten in de praktijk deze nieuwe aandachtsgroep als een<br />
extra belasting. Extra handen in de klas zijn dan ook meer dan welkom en schoolbesturen<br />
proberen deze wens binnen hun mogelijkheden te vervullen.<br />
In het beroepsonderwijs, volwasseneneducatie en het voortgezet onderwijs stijgt de<br />
vraag naar ondersteuning eveneens. Traditiegetrouw kent vooral het beroepsonderwijs<br />
al veel technisch personeel dat de ondersteuning bij praktijklessen verzorgt. Hun<br />
aandeel in het personeelsbestand is de afgelopen jaren verder gestegen: volgens<br />
de jongste cijfers van het ministerie van onderwijs staat achter elke twee docenten<br />
in de sector bve nu een ondersteuner. Veel van hen zijn instructeur, zeg maar de<br />
‘tweede man’ in het leerproces. In het voortgezet onderwijs delen anno 2006 drie<br />
leerkrachten een niet-onderwijzende kracht. Vijf jaar geleden moest ieder lid van de<br />
hulptroepen gemiddeld vijf personen bedienen.<br />
Wat doen al die handen binnen en buiten de lessen? Ze lezen voor aan de kleuters en<br />
rekenen mee met de onderbouw. Ze verzorgen de schoonmaak en de kantine als die<br />
niet zijn uitbesteed. Ze zetten alles klaar voor laboratoriumproeven, instrueren leerlingen<br />
hoe die moeten omgaan met apparatuur, beheren gereedschap en materialen,<br />
ordenen de administratie, plakken een pleister en soms zelfs een fi etsband, delen de<br />
roosters in en ontvangen bezoekers.<br />
Veel van die taken lagen in een soms grijs, soms recent verleden op het bordje van<br />
leerkrachten en directie. Daar moesten ze vanaf: onderwijzend personeel en leidinggevenden<br />
kregen minder tijd voor extra’s en concentreerden zich op de kern van hun<br />
taak. Het beheer van de school is door allerlei maatschappelijke ontwikkelingen ook<br />
een stuk ingewikkelder geworden. Meer administratie en meer verantwoording zijn in<br />
de mode. <strong>De</strong> wetgever en de grote besturen vragen uitleg, rapporten en verslagen.<br />
Nieuwe taken komen op door automatisering, internet en gedetailleerde wettelijke<br />
eisen. En doordat steeds meer mensen in deeltijd werken, is indelen van een rooster<br />
ook ingewikkelder dan voorheen.<br />
OOP powerpocket.indd 10 02-07-2007 14:03:24<br />
10
11<br />
Geen wonder dat onderwijzend personeel en schooldirecties in de jaren negentig<br />
dringend begonnen te vragen om meer hulptroepen. <strong>De</strong> scholen voelden in de praktijk<br />
de gevolgen van bezuinigingen op het onderwijs, waarbij conciërges sluipenderwijs<br />
waren verdwenen. In diezelfde tijd lag de werkloosheid hoog en zaten te veel mensen<br />
in de bijstand zonder uitzicht op werk. <strong>De</strong> samenleving wilde deze groep weer aan de<br />
slag helpen en dat lukte onder andere in het onderwijs. Via de Melkertbanen, werk<br />
met behoud van uitkering, stroomden werklozen de scholen binnen om ervaring op te<br />
doen en zo de weg naar een vast dienstverband te vinden.<br />
Wisselend politiek tij heeft de naam van deze werkgelegenheidsmaatregel eerst omgedoopt<br />
tot instroom- en doorstroombanen. Vervolgens ging het mes in de ID-regeling<br />
en moet het onderwijs geld voor ondersteuning uit de eigen begroting halen. Meer<br />
daarover in het volgende hoofdstuk.<br />
OOP powerpocket.indd 11 02-07-2007 14:03:25
OOP powerpocket.indd 12 02-07-2007 14:03:25<br />
12
13<br />
Pia Smit<br />
Leerlingen<br />
Klassenassistente basisonderwijs<br />
Mytyl/Tyltylschool – Amsterdam<br />
“Ik werk in een klasje van negen kinderen met een lichamelijke handicap of met een<br />
aan autisme verwante stoornis. Ik moet ze naast helpen lezen en schrijven ook<br />
helpen naar het toilet gaan, hun zwemkleding aantrekken of zorgen dat ze op tijd<br />
medicijnen krijgen. Omdat ik zo intensief met ze werk, heb ik met veel leerlingen een<br />
hechte band. Misschien wel meer dan op een ‘reguliere’ school het geval zou zijn,<br />
omdat ik veel meer één op één met leerlingen werk. Zij vertrouwen mij ook veel toe<br />
uit hun privéleven en daardoor ken ik ze door en door.”<br />
Leerkrachten<br />
“Hoe prettig je werk is, staat of valt met je collega’s. Ik heb altijd prima samengewerkt<br />
met de leerkrachten want gelukkig heb ik altijd leuke getroffen. <strong>De</strong> verhoudingen tussen<br />
de leerkrachten en de oop’ers zijn ten goede veranderd in de loop der jaren. We<br />
zijn nu veel meer betrokken bij de kinderen dan vroeger en we werken met docenten<br />
als één team. We praten samen over de leerlingen, zetten samen lijnen uit voor het<br />
programma en we zitten bij de leerling-besprekingen.”<br />
OOP powerpocket.indd 13 02-07-2007 14:03:27
Trots<br />
“Achttien jaar geleden heb ik met een fanatieke groep mensen de groep onderwijs<br />
ondersteunend personeel opgericht bij mijn vakbond. Ik ben acht jaar voorzitter<br />
geweest en ik vind dat wij destijds het oop binnen de vakbond op de kaart hebben<br />
gezet. Daarvóór was er nog geen groep die ons vertegenwoordigde. Vanaf toen is de<br />
vakbond zich ook echt voor ons gaan inzetten en kwamen we af en toe in het vakblad<br />
te staan. Als ik daarop terugkijk denk ik: ja, dat hebben we toch maar mooi gedaan.”<br />
Balen<br />
“Ik baal ervan dat er voor ondersteunend personeel geen carrièrepatroon beschikbaar<br />
is binnen het onderwijs. Dat is er voor leerkrachten wel: zij kunnen altijd nog in het<br />
management terecht komen of teamcoördinator worden. <strong>De</strong> extra taken die ik op<br />
school doe, zoals feesten en partijen organiseren, zijn leuk maar brengen me niet hogerop.<br />
Het is voor mij gewoon niet weggelegd en dat vind ik jammer. Doorgroeien lijkt<br />
me namelijk best eens leuk. Waarom zou een oop’er niet in het managementteam<br />
kunnen zitten?”<br />
Als…<br />
“Vroeger wilde ik altijd in de facilitaire dienst van een grote instelling als een zieken- of<br />
bejaardenhuis werken. Gewoon, ervoor zorgen dat alles in orde is, dat mensen kunnen<br />
werken, dat het er netjes uitziet, dat het gezellig is en dat iedereen z’n hapje en<br />
z’n drankje krijgt. Eigenlijk doe ik dat op school ook wel een beetje, maar dan in het<br />
klein. Waar ik nu nog wel eens van droom, is een kleine camping of een hotelletje beginnen.<br />
Lekker je eigen baas zijn en het mensen naar de zin maken. Ik denk dat het<br />
bij dromen blijft. Ik zie mezelf op mijn 52e niet meer zo’n grote overstap maken.”<br />
Vakantie<br />
“Klassenassistenten vallen bij ons onder dezelfde vakantieregeling als leerkrachten. Ik<br />
moet dus binnen de schoolvakanties op vakantie. Omdat ik zelf geen kinderen heb, is<br />
het soms jammer dat het niet buiten die weken om kan omdat ik nu altijd aangewezen<br />
ben op een vakantie in het dure seizoen. Aan de andere kant; ik heb twaalf weken<br />
vakantie per jaar. Dat is beslist niet iets om over te klagen, wel? Als ik er zo over<br />
nadenk zou ik daarbuiten ook niet eens weg willen. Dan mis je zoveel op school. En als<br />
ik weg ben, moet een ander dubbel zo hard werken want vervanging is er niet.”<br />
OOP powerpocket.indd 14 02-07-2007 14:03:27<br />
14
15 ID-banen zijn tijdelijk,<br />
de behoefte is blijvend<br />
Tienduizend conciërges, klassenassistenten en administratief medewerkers kreeg het<br />
onderwijs erbij vanaf 1995. Allemaal betaald met extra belastinggeld, eerst onder de<br />
naam Melkertbanen, later instroom- en doorstroombanen. Doel: meer handen in en<br />
om de klas, én een steuntje in de rug aan mensen die zich niet zelfstandig wisten te<br />
redden op de arbeidsmarkt.<br />
Voor veel scholen kwamen de hulptroepen als geroepen. Op middelbare scholen gaf<br />
de ID-regeling ruimte voor welkome aanvullingen. Vooral in het basisonderwijs was de<br />
ID-regeling dé kans om leerkrachten van rompslomp te verlossen zodat ze zich meer<br />
konden concentreren op lesgeven. Het ondersteunend personeel deed de techniek, de<br />
klusjes en het beheer. Leerkrachten hoefden niet meer zelf de kopieermachine te bedienen.<br />
Werken in kleine groepjes was geen uitzondering meer maar kon makkelijk doordat<br />
er assistenten bij kwamen in de klas. <strong>De</strong> binnengekomen post was niet langer meer<br />
een stapel die groeide en groeide omdat de directeur te druk was met andere zaken.<br />
OOP powerpocket.indd 15 02-07-2007 14:03:28
Profi jt van de gesubsidieerde arbeid was er ook voor de samenleving. Een grote groep<br />
werklozen moest weer aan de slag, maar kwam zonder steuntje in de rug zelf niet ver<br />
op de arbeidsmarkt. <strong>De</strong> theorie achter de instroom- en doorstroombanen: geef ze dat<br />
duwtje, dan krijgen ze ervaring. Houd ze gretig naar meer met een laag salaris, zodat<br />
je de wens naar beter betaald werk oproept. Na verloop van tijd komen de meesten<br />
dan wel goed terecht.<br />
<strong>De</strong> eerste stap ging soepel. Onderwijs, welzijnswerk en andere maatschappelijke instellingen<br />
zagen al snel in dat ze er mankracht bij kregen voor een prikkie. Ze hoefden<br />
niet meer te doen dan wat tijd te steken in begeleiding. Vooral conciërges, klassenassistenten<br />
en administratief personeel trokken met duizenden de scholen binnen.<br />
Maar tegenover het grote succes bij het instromen stonden weinig wapenfeiten bij<br />
het doorstromen. In de praktijk waren en zijn de ID-banen een vorm van werken met<br />
een uitkering. <strong>De</strong> tweede stap, richting de echte arbeidsmarkt, kwam niet verder dan<br />
voorzichtig met wat teentjes in de vijver voelen.<br />
<strong>De</strong> politieke wind van ‘werk, werk, werk’ en het geloof in de zegeningen van de<br />
vrije markt deden het klimaat veranderen. Lukt de doorstroming niet? Dan moet de<br />
regeling maar verdwijnen, oordeelde het kabinet Balkenende II. Prima als scholen en<br />
andere instellingen hun hulptroepen willen houden, maar betaal ze dan een marktconform<br />
salaris zonder te leunen op overheidssubsidie. Zo’n zevenduizend onderwijsbanen<br />
stonden met een klap op de tocht in 2002.<br />
<strong>De</strong> teloorgang van de ID-regeling verliep op z’n Nederlands: vergezeld van veel maatschappelijke<br />
en politieke discussie zonder nog van de ingezette richting af te wijken.<br />
Sommige scholen zagen tot hun verdriet de net ingewerkte conciërge weer vertrekken,<br />
wat heel wat protesterende ouders op de been bracht.<br />
Al snel bleek dat het kabinet de soep wel gloeiend heet had opgediend, maar dat <strong>De</strong>n<br />
Haag ook niet van zins was om duizenden hernieuwde werklozen te verwelkomen bij<br />
de sociale diensten en de centra voor werk en inkomen. Gemeenten kregen de kans<br />
bij te springen met overgangsregelingen, schoolbesturen ontvingen een scheutje extra<br />
budget. Sommige voelden zich verplicht om de belangrijkste ID’ers toch maar toe te<br />
voegen aan de vaste formatie. Dat bleek, vreemd genoeg, geen vanzelfsprekende<br />
keuze. Ondersteuning was in de visie van de meeste besturen nog steeds een extraatje<br />
dat zo min mogelijk mocht kosten.<br />
OOP powerpocket.indd 16 02-07-2007 14:03:29<br />
16
17<br />
<strong>De</strong> overgangsmaatregelen waren van lange adem, maar in de loop van 2006 was het<br />
voorbij, voor alle dienstverbanden via deze regeling. Via de gemeenten en reïntegratiebedrijven<br />
is het de bedoeling om al het voormalige ID-personeel alsnog naar een<br />
vaste baan te bemiddelen.<br />
Toch zijn veel conciërges en assistenten nog steeds aan het werk op ‘hun’ scholen.<br />
Met dank aan creatieve inzet van ondernemers in de reïntegratie, gemeenten en<br />
onderwijsbesturen is er voor hen een soort uitzendkracht-formule bedacht. Twee jaar<br />
lang verdelen zij de kosten: 60 procent komt voor rekening van de gemeente, 20<br />
procent voor de onderwijsinstelling en 20 procent voor het landelijke werkloosheidsfonds<br />
voor de sector onderwijs. <strong>De</strong> ID-werknemer blijft aan de slag op school en in<br />
deze periode krijgt hij of zij alsnog de vaker beloofde begeleiding tijdens het zoeken<br />
naar ander werk. Dat kan ook via een leer-werktraject.<br />
Het vertrek uit de ID-regeling betekent voor deze ondersteuners vooralsnog geen<br />
salarisverhoging. Hun dagelijks werk blijft een tijdelijke baan. Van de ID-functies in het<br />
onderwijs zijn er nu nog zo’n vierduizend over. Grootverbruiker blijft het basisonderwijs.<br />
Het is nog steeds gewoon als een school de conciërge, de administratieve kracht en<br />
enkele klassenassistenten aan het werk heeft via subsidieregelingen.<br />
Het is volwaardig werk in een bij elkaar gescharreld dienstverband. Als het aan deze<br />
werknemers, de vakbonden en hun collega’s ligt, zetten onderwijs en politiek de gesubsidieerde<br />
arbeid zo snel mogelijk om in echte werkgelegenheid. Diverse verkiezingsprogramma’s<br />
beloven te investeren in onderwijs, het regeerakkoord kan niet achterblijven.<br />
Daar wordt weer een nieuwe vorm van gesubsidieerde arbeid in genoemd,<br />
maar de enige maatregel die veel gedoe de wereld uit zou helpen is veel simpeler:<br />
geef iedere school gewoon recht op een conciërge.<br />
OOP powerpocket.indd 17 02-07-2007 14:03:29
OOP powerpocket.indd 18 02-07-2007 14:03:29<br />
18
19<br />
Hans van Benthem<br />
Leerlingen<br />
Teamleider oop<br />
Agnietencollege – Zwolle<br />
“Sinds augustus ben ik teamleider van het oop, een nieuwe functie binnen deze school.<br />
Daardoor ben ik niet meer zo direct betrokken bij de leerlingen als voorheen, toen ik<br />
nog conciërge was. Dat vind ik wel jammer, want dat contact met de jeugd hield mij<br />
zelf ook jong. Vroeger kende ik iedere leerling bij naam. Nu weet ik er nog steeds wel<br />
een paar, maar lang niet allemaal. Ik probeer nog regelmatig in de aula aanwezig te<br />
zijn, zodat ik wel op de hoogte blijf van wat er onder de leerlingen leeft. En als er een<br />
conciërge te weinig is, val ik graag in.”<br />
Leerkrachten<br />
“Het was een hele emancipatiestrijd, maar de omgang tussen leerkrachten en ondersteuners<br />
is in de laatste jaren steeds meer een samenspel geworden. Wij zijn nu<br />
bijvoorbeeld ook welkom op vergaderingen en zo worden we meer betrokken bij het<br />
onderwijs. Vroeger was dat echt anders. Toen werden we nog vaak gezien als de koffi<br />
ejuf of de schoonmaker. Ik mocht in principe wel in de docentenkamer komen, maar<br />
ik voelde me er niet thuis. Nu is de docentenkamer omgedoopt tot personeelskamer.<br />
Leraren en het andere personeel komen tegenwoordig gewoon samen een bakkie koffi<br />
e drinken in de keuken.”<br />
OOP powerpocket.indd 19 02-07-2007 14:03:32
Trots<br />
“Ik ben trots op mijn vrouw en op mijn drie kinderen. We hebben een goede<br />
verhouding en veel plezier met elkaar en dat is voor mij ontzettend belangrijk. Ik vind<br />
namelijk dat je je werk niet mee naar huis moet nemen als je na werktijd in je auto<br />
stapt. Je moet het kunnen loslaten aan het einde van de dag en mijn gezin maakt dat<br />
voor mij mogelijk. Hoewel; de eerste maanden in mijn nieuwe functie is het nauwelijks<br />
gelukt, dat begrijp je.”<br />
Balen<br />
“Ik merk dat het gat tussen docenten en oop’ers qua salariëring steeds groter wordt.<br />
<strong>De</strong> waardering voor ons werk wordt inmiddels wel uitgesproken -en dat vind ik hartstikke<br />
mooi- maar men wil nu wel wat meer dan alleen een schouderklopje ontvangen.<br />
Het is eigenlijk niets nieuws, want dit riep ik vijftien jaar geleden ook al. Ik zou het<br />
ook goed vinden als de ondersteuners wat meer voor zichzelf op zouden komen. Nu<br />
zeggen ze: er wordt toch niet naar ons geluisterd. Maar zo komen we er natuurlijk<br />
nooit. Ik vind dat we van ons moeten laten horen!”<br />
Als…<br />
“Ik ben een boerenzoon, dus ik had wel graag een boerderij willen runnen. Het liefst<br />
een veeteeltbedrijf. Door omstandigheden is het er nooit van gekomen, maar die vrijheid<br />
en dat ondernemen lijken me wel wat. Ik vind mezelf wel een ondernemend type.<br />
Toch zou ik nu niets anders meer willen doen dan wat ik nu doe. Het is dan wel niet<br />
het pad dat ik vroeger voor ogen had, maar het geeft mij ontzettend veel voldoening,<br />
plezier en uitdaging. Het is op mijn weg gekomen en zo heeft het moeten zijn. Daar<br />
ben ik van overtuigd.”<br />
Vakantie<br />
“Ik kan gewoon op vakantie als al het andere personeel ook gaat. <strong>De</strong>ze school zit absoluut<br />
vier weken dicht in de zomer en alle oop’ers hebben minimaal vijf weken vrij. Ik<br />
hoef dus niet te zwoegen als de rest vakantie viert. Zomaar een week weg tussendoor<br />
zou bij hoge uitzondering ook nog wel kunnen. Je collega’s moeten het er dan wel mee<br />
eens zijn, want zij zijn degenen die jouw werkzaamheden moeten overnemen omdat<br />
er geen vervanging voorhanden is. Ik zou daar afgezien van calamiteiten geen gebruik<br />
van maken. Ik heb tegenwoordig al de luxe dat ik elke woensdag vrij ben.”<br />
OOP powerpocket.indd 20 02-07-2007 14:03:32<br />
20
21 Vele handen maken<br />
echt praktijkwerk<br />
In het beroepsonderwijs moeten leerlingen en leerkrachten de handen laten wapperen<br />
én het hoofd erbij houden. Eén leraar voor een klas van 25 studenten? Dat is anno<br />
2007 nog wel te doen in lessen Engels of Nederlands, maar een stuk moeilijker bij<br />
opleidingen motorvoertuigentechniek, programmeren of instellingskok.<br />
<strong>De</strong> hulptroepen hebben een eigen benaming gekregen. Hier heten ze niet ‘onderwijs<br />
ondersteunend personeel’ maar ‘ondersteunend en beheerspersoneel’. Daarnaast<br />
heeft deze sector een sterke opmars beleefd van semi-leerkrachten. Naast assistenten<br />
lopen op de beroepsopleidingen ook praktijkbegeleiders en instructeurs rond,<br />
vaak mensen met veel praktijkervaring maar zonder onderwijsbevoegdheid.<br />
<strong>De</strong> sector kan moeilijk anders, blijkt uit allerlei rapportages: docenten met een<br />
klassieke onderwijsbevoegdheid zijn schaars, de werving van mensen met praktijkervaring<br />
is al moeilijk genoeg. Bij de regionale opleiding centra kampen de directies<br />
bovendien met grote onzekerheden over de toekomst van hun organisatie. Aangezien<br />
OOP powerpocket.indd 21 02-07-2007 14:03:33
zij zich voor een fl ink deel richten op groepen die buiten de leerplicht vallen, kan de instroom<br />
aan studenten per jaar sterk verschillen. Sommige scholen huren daarom een<br />
deel van de formatie maar in bij uitzendbureaus. Mocht de belangstelling tegenvallen,<br />
dan zijn die contracten snel te beëindigen.<br />
Praktijkonderwijs vraagt praktijkgerichte mensen. En natuurlijk werkruimten met een<br />
bijzonder karakter, zoals werkplaatsen, ateliers en keukens bijvoorbeeld, een restaurant,<br />
geschikt om te oefenen met ‘echte’ klanten.<br />
Om zoiets goed te organiseren, is veel ondersteunend personeel nodig. Bij intensieve<br />
opleidingen staat bijna voor elke leraar een hulpkracht klaar. In de praktijklessen kan<br />
dat heel zichtbaar zijn: assistentie is daar gewoon hard nodig om apparatuur te bedienen,<br />
te onderhouden en aanvullende instructies te geven. Daarbij lopen de taken van<br />
de ondersteuning en de leerkracht al snel in elkaar over.<br />
Wat doet de technisch onderwijs assistent als de leerkracht natuurkunde ziek is? Dan<br />
kan de les best doorgaan, is al snel de conclusie. Zeker als de assistent en de klas<br />
goed met elkaar op kunnen schieten is daar weinig op tegen. Eén keer gaat het zo<br />
prima, twee keer, nog een weekje... en voor je het weet is het verschil tussen ondersteunen<br />
en les geven wel heel klein geworden.<br />
<strong>De</strong> technisch onderwijs assistent is, in de woorden van hedendaagse beroepskeuzeadviseurs,<br />
de sidekick van de leraar, oftewel het pientere en humoristische hulpje. Op<br />
de website van de mbo-opleidingen chemie staat het als volgt: “Je helpt de docent bij<br />
het voorbereiden en uitvoeren van practica en je doet demonstratieproeven. Daarnaast<br />
zorg je voor de aanschaf en onderhoud van de materialen en ben je medeverantwoordelijk<br />
voor de veiligheid. Soms ben je gespecialiseerd in één vak, maar veel<br />
toa’s assisteren bij alle natuurwetenschappelijke vakken.”<br />
Laboratoriumproeven op een mbo zijn heel wat ingrijpender dan hun tegenhangers in<br />
het havo en vwo. Bij het voortgezet onderwijs gaat het om snuffelen aan de natuurwetenschappen<br />
en hun brede waaier aan mogelijkheden. Het beroepsonderwijs wil de<br />
leerlingen ambachtelijke vaardigheden bijbrengen die ze op stage en in hun beroep<br />
dag in, dag uit gaan gebruiken. Is het op het vwo helemaal niet erg als tijdens de<br />
lessen natuurkunde en scheikunde proefjes mislukken, in de echte laboratoria waar<br />
voedselmonsters worden geanalyseerd of medicijnen worden bereid, moeten de werknemers<br />
gewoon nauwkeurig kunnen werken volgens het protocol.<br />
Voor vakken als techniek, landbouw en koken is het niet anders: wie geen bruikbaar<br />
eindresultaat kan produceren, is nog niet rijp voor de praktijk. Om de training zinvol en<br />
OOP powerpocket.indd 22 02-07-2007 14:03:33<br />
22
23<br />
adequaat te laten verlopen, is veel aandacht en instructie nodig; natuurtalenten zijn<br />
nu eenmaal dun gezaaid. Maar docenten zijn duur en schaars, het aanstellen van assistenten<br />
is bovendien handig omdat het de verhoudingen in de klas duidelijk maakt:<br />
één kapitein, de leerkracht, geeft de koers aan. <strong>De</strong> assistent mag af en toe het roer<br />
vasthouden of de scheepshoorn blazen.<br />
<strong>De</strong> clusters gebouwen van hedendaagse beroepsopleidingen vragen ook nogal wat<br />
van hun beheerders. Een fusiegolf heeft gezorgd voor roc’s die heel veel opleidingen<br />
aanbieden op veel locaties. Is dat werkelijk effi ciënt? Daarover kunnen deskundigen<br />
nog jarenlang discussiëren. Zeker is dat grote gebouwen andere voorzieningen<br />
moeten bieden dan kleine en dat een organisatie met meer locaties aandacht moet<br />
besteden aan de samenhang. Bijvoorbeeld: hoe groter de school, des te meer kundigheid<br />
is er nodig om te blijven beschikken over een soepel draaiend computernetwerk.<br />
<strong>De</strong> ict-beheerder moet ook nog eens voorbereid zijn op experimenten; legale proefnemingen<br />
in de les, of pogingen van avontuurlijke leerlingen die de gaten zoeken van de<br />
schoolautomatisering.<br />
OOP powerpocket.indd 23 02-07-2007 14:03:34
OOP powerpocket.indd 24 02-07-2007 14:03:34<br />
24
25<br />
Annemarie Bremer<br />
Leerlingen<br />
Directiesecretaresse<br />
Minkema College – Woerden<br />
“Ik heb heel weinig contact met leerlingen omdat ik voornamelijk werk met de directie<br />
en de docenten. Dat vind ik niet erg, anders had ik docent moeten worden en dat is<br />
niets voor mij. Sommige mensen vinden het een uitdaging om scholieren te motiveren<br />
en iets bij te brengen. Dat vind ik heel knap; ik zou het niet kunnen. Ik stoor me soms<br />
aan hun groepsgedrag en vind dat ze wel eens wat harder aangepakt mogen worden.<br />
In augustus ga ik wel met een groep leerlingen mee op studiereis naar China. Maar<br />
die zijn al wat ouder en ik ga ervan uit dat ze ook al wat gemotiveerder zijn.”<br />
Leerkrachten<br />
“Eens per jaar wordt er bij ons op school een personeelsdag georganiseerd. Dan gaan<br />
we bijvoorbeeld wandelen en fi etsen in België of varen op de Vinkeveense plassen.<br />
Docenten én ondersteunend personeel kunnen zich voor zo’n uitje inschrijven. Ik ben<br />
vier of vijf keer mee geweest, en heb zo naast een werkrelatie ook een persoonlijke<br />
band met collega’s opgebouwd. Oók met leerkrachten. Met sommigen is er zelfs een<br />
vriendschap uit voort gekomen. Ik heb leuk contact met een docent biologie – we hebben<br />
allebei een fascinatie voor kastelen-, en de docente Duits is een goede vriendin<br />
geworden. We komen regelmatig bij elkaar thuis over de vloer.”<br />
OOP powerpocket.indd 25 02-07-2007 14:03:36
Trots<br />
“Toen ik in 1997 op deze school begon, was er nog geen directiesecretaresse. <strong>De</strong> taken<br />
die bij die functie hoorden, werden door andere mensen gedaan of helemaal niet.<br />
Ik heb deze hele functie vorm gegeven. Zo heb ik bijvoorbeeld een goed postregistratiesysteem<br />
op de computer gemaakt. Met één druk op de knop kun je nu zien wat er<br />
wanneer en van wie aan post is binnengekomen. <strong>De</strong> directeur is me een keer komen<br />
vertellen dat hij het een goed werkend systeem vond. Die erkenning is belangrijk voor<br />
me en daar ben ik ook best trots op.”<br />
Balen<br />
“Ik baal wel eens van het beleid op het onderwijs vanuit de politiek. Het verandert constant<br />
en een nieuw ontstane situatie duurt nooit lang genoeg voort om eens een keer<br />
stabiel te worden. Neem nu het studiehuis: scholen mogen daarvoor zelf vakkenpakketten<br />
samenstellen. Dat is misschien wel aardig, maar het kost veel tijd om<br />
zoiets op poten te zetten. Over een jaar zul je zien dat het toch niet blijkt te werken<br />
en de hele boel weer moet worden teruggedraaid. Dat geeft onrust op school. En dat<br />
komt de sfeer niet ten goede.”<br />
Als…<br />
“Ik hoef niet zo nodig iets anders dan een secretariële baan zoals deze. Ik wil een<br />
veelzijdig leven leiden. Ik heb een zoon van tien, ik ben vrijwilliger bij staatsbosbeheer,<br />
ik sport, ik mag graag beeldhouwen, ik ga lekker uit en ik heb een grote vriendenkring.<br />
Dat gaat allemaal niet samen als ik een directeur zou zijn die om zes uur ‘s ochtends<br />
de deur uitgaat en om acht uur ‘s avonds pas weer thuiskomt. Met mijn baan kan dat<br />
wel en dat vind ik heel belangrijk.”<br />
Vakantie<br />
“Het mooie aan deze baan is dat ik alle schoolvakanties vrij ben als mijn zoon dat<br />
ook is. Het ondersteunend personeel werkt wel de eerste en de laatste week van de<br />
zomervakantie maar dat is altijd wel gezellig. Tussen de middag gaan we dan met<br />
het hele oop-team eten, en soms komen er docenten binnendruppelen die een bakje<br />
koffi e meedrinken. Er heerst dan een beetje een ongedwongen sfeer: iedereen ziet de<br />
vakantie eraan komen, of heeft het net achter de rug. Het heeft wel wat.”<br />
OOP powerpocket.indd 26 02-07-2007 14:03:36<br />
26
27 <strong>De</strong> grenzen van de<br />
ondersteuning<br />
Alarm! Brand? Inbraak? Of gewoon een muis die de meetpunten weet te activeren?<br />
Hoe dan ook, alarm vraagt om een reactie. En dat is typisch een taak voor de conciërge<br />
of een ander lid van het onderwijs ondersteunend personeel. Ook bij nacht en<br />
ontij moet de beheerder met sleutelbos en zaklamp uitrukken.<br />
Dit romantische beeld van de zorgzame ‘nachtwaker’ past niet meer goed bij de<br />
hedendaagse praktijk. Een geavanceerde alarminstallatie signaleert alle mogelijke<br />
verstoringen, en dus klinkt het noodsignaal vaker dan iedereen lief is.<br />
Buiten werktijd keer op keer het vaste personeel op laten draven vanwege een loeiende<br />
sirene, is vragen om onvrede. Wie nee zegt tegen zo’n taak, staat in zijn recht.<br />
Wil de werkgever toch ‘alarmdiensten’ instellen omdat de school te kampen heeft<br />
met een opleving van vandalisme, dan moeten er afspraken zijn over vergoeding in<br />
geld of vrije tijd.<br />
OOP powerpocket.indd 27 02-07-2007 14:03:37
Er zijn betere oplossingen: een verstandige school koppelt het alarmsysteem aan<br />
de meldkamer van een beveiligingsbedrijf. Daar zitten mensen wiens vak het is om<br />
een alarm te beoordelen en er adequaat op te reageren. En als zij ‘s nachts op de<br />
muis hebben gejaagd of de ingeslagen ruit hebben dichtgeplakt, zit de conciërge de<br />
volgende dag gewoon weer fris in zijn werkkamer.<br />
<strong>De</strong> grenzen van een functie afbakenen is niet alleen nodig in de bekende ondersteuningsbanen.<br />
Taken en bevoegdheden van al het personeel in het onderwijs<br />
staan beschreven in wetten, collectieve arbeidsovereenkomsten en functieprofi elen.<br />
Er is een traditionele scheiding tussen onderwijstaken met bevoegdheid en overige<br />
werkzaamheden. Aan de ene kant staat die onder druk, aan de andere kant streven<br />
personeelsleden en managers juist naar een striktere toepassing.<br />
Leerkrachten zijn er niet voor ondersteunende taken en mogen die ook nauwelijks<br />
meer verrichten. Het rooster maken is een vak geworden in plaats van een corvee.<br />
Het werk van sommige ondersteuners groeit haast ongemerkt uit tot iets dat wel heel<br />
veel lijkt op lesgeven. Op de ene school gebeurt dat bij gebrek aan leerkrachten, op<br />
de andere spelen fi nanciële overwegingen mee in deze ontwikkeling en kiest de werkgever<br />
bewust voor het inzetten van assistenten in plaats van leraren.<br />
<strong>De</strong> wetgever en de werkgever hebben allebei baat bij onderwijs ondersteunend personeel<br />
dat tegen het leraarschap aan schurkt. <strong>De</strong> functies klassenassistent, onderwijsassistent<br />
en lerarenondersteuner zeggen het al in de benaming: deze mensen zijn in<br />
de klas, werken onder toezicht en verantwoordelijkheid van de leerkracht, maar ze zijn<br />
direct betrokken bij het onderwijzen. Als de leraar/begeleider met een griepje in de<br />
bed ligt, mag de assistent of de ondersteuner de klas alleen door de dag heen helpen<br />
van de wetgever. Weliswaar schrijft het ministerie voor dat dit gebeurt ‘onder verantwoordelijkheid<br />
van een bevoegde leraar’ maar in de praktijk staat die een paar lokalen<br />
verderop ook gewoon les te geven.<br />
<strong>De</strong> vraag ‘wanneer zeg je nee en hoe geef je de grens aan’ leeft bij assistenten.<br />
Vakbondscursussen over dit onderwerp zijn steevast volgeboekt. Vervanging bij ziekte<br />
van de leerkracht is voor assistenten aan de ene kant een leuke uitdaging, maar<br />
het is ook een zware klus. Leerlingen weten heel goed wie de baas is in de klas en<br />
dat is meestal niet de assistent. Die kan het onverwachts knap lastig krijgen als de<br />
senior-collega uitvalt. Maar ‘nee’ zeggen is er in dit geval niet bij: vervanging is een<br />
voorgeschreven taak en het landelijke Vervangingsfonds heeft in het primair onderwijs<br />
zelfs een budget om de invallende ondersteuner op zijn beurt aan te vullen met een<br />
OOP powerpocket.indd 28 02-07-2007 14:03:37<br />
28
29<br />
tijdelijke assistent - als die tenminste op korte termijn te vinden is. Dat valt vaak<br />
tegen. Voor sommige functies geldt bovendien een bijzonder onhandige wachttijd van<br />
twee maanden.<br />
Onder het motto ‘nood breekt wet’ staan er dan ook dagelijks heel wat assistenten<br />
en ondersteuners alleen voor het bord. Want niemand vindt het alternatief aanlokkelijk:<br />
de leerlingen naar huis sturen. Ondersteuners moeten er wel voor waken dat<br />
noodoplossingen sluipenderwijs uitgroeien tot een gewoonte. Wekenlang inspringen<br />
voor een zieke leerkracht? Dat is geen noodverband meer maar een toonbeeld van<br />
gemakzucht bij de leiding.<br />
Want wat er ook gebeurt in de praktijk, in de wettelijke voorschriften staat onveranderd<br />
dat elke les gegeven moet worden door een bevoegde leerkracht: iemand met<br />
een diploma en de nodige vakbekwaamheid. Het ondersteunend personeel kan bij dat<br />
werk assisteren, maar overnemen is een stap te ver. Als de maatschappij of de werkgever<br />
dat toch blijft vragen, is het verstandig de assistent verder op te leiden zodat<br />
die ook de bevoegdheid van een leraar verwerft – inclusief het bijpassende salaris.<br />
OOP powerpocket.indd 29 02-07-2007 14:03:38
OOP powerpocket.indd 30 02-07-2007 14:03:38<br />
30
31<br />
Ans van Zutphen<br />
Leerlingen<br />
Kantinemedewerkster<br />
Goudse scholengemeenschap – Gouda<br />
“Ik heb veel met de vmbo-leerlingen van deze scholengemeenschap. Ze hebben het<br />
ene moment een draai om hun oren nodig en het andere moment een aai over de<br />
bol. Ze kunnen heel boos zijn, maar ook heel vertederend. Het zijn heus niet altijd de<br />
makkelijkste kinderen, maar ik vind het wel de leukste. Ze zijn zo lekker open en rechtstreeks.<br />
Sinds een jaar werk ik op een andere locatie met havo- en vwo-leerlingen. Die<br />
zijn ook hartstikke leuk en lief, maar ik moet nog wel een beetje wennen. Het is toch<br />
een ander slag kinderen waar ik m’n draai nog tussen moet vinden.”<br />
Leerkrachten<br />
“Op mijn vorige werkplek stond mijn kantine midden in de school. Iedere docent die<br />
naar de docentenkamer ging, kwam eerst langs mij. Nu heb ik mijn kantine helemaal<br />
in een uithoek van het gebouw en kun je er alleen komen vanaf het schoolplein. Zo<br />
heb ik veel minder aanspraak van docenten dan voorheen, behalve van diegenen die<br />
regelmatig een broodje bij me komen kopen. Ik mis die aanspraak, maar voor de rest<br />
vind ik dat ik heel goed contact met docenten heb.”<br />
OOP powerpocket.indd 31 02-07-2007 14:03:41
Trots<br />
“Er kwam laatst weer een leerling huilend bij me binnenlopen. Ze helpt vaak in de kantine,<br />
maar nu had ze geen dienst en liep maar een beetje te dralen. Aan haar gezicht<br />
zag ik: oh jee, dit gaat fout. Ik heb haar apart genomen en net zolang gesust tot ze<br />
begon te vertellen. En toen gíng er toch een beerput open. Dan ben ik heel blij dat ik<br />
de juiste wegen kan bewandelen zodat zij geholpen wordt. Ik heb een zesde zintuig<br />
voor kinderen met problemen. Het is een soort gave. En ik denk dat zij aanvoelen dat<br />
ze bij mij kunnen binnenlopen en dat vind ik ontzettend fi jn.”<br />
Balen<br />
“Ik vind het balen dat ik op de nieuwe locatie naast minder aanspraak van docenten,<br />
ook minder contact heb met de leerlingen. Dat komt deels omdat het een ander slag<br />
kinderen is dan ik gewend was, maar grotendeels omdat mijn kantine niet meer op de<br />
looproute ligt. Maar goed, de plannen zijn dat we over vijf jaar gaan verhuizen naar een<br />
nieuw gebouw en ik ga ervan uit dat de kantine dan een centrale plek krijgt. Dan kan ik<br />
me als moeder-overste weer lekker overal mee bemoeien. Dat lijkt me nou leuk.”<br />
Als…<br />
“Ruim vijftien jaar geleden werkte ik als bibliotheekmoeder op de school van mijn<br />
kinderen en op een dag vroeg de rector mij of ik een kantine wilde opstarten. Dat heb<br />
ik gedaan en ik heb er geen dag spijt van gehad. Toch ben ik geen carrièremens. Als<br />
mensen mij vroegen wat ik wilde worden vroeger dan zei ik steevast: moeder. Als dit<br />
niet op mijn pad was gekomen, zou ik waarschijnlijk nooit zijn gaan werken. Ik heb<br />
helemaal geen ambitie, en die heb ik ook nooit gehad. Daar ben ik heel eerlijk in. Als<br />
ik nu nog iets anders zou moeten doen? Dan geloof ik dat ik gewoon thuis bleef met<br />
mijn kleinkind van negen maanden.”<br />
Vakantie<br />
“Ik heb heel veel vakanties. Nog meer zelfs dan de gemiddelde oop’er, want ik heb<br />
maar liefst negen weken zomervakantie. Een conciërge heeft er bijvoorbeeld maar vijf.<br />
<strong>De</strong> kantine is alleen open als er kinderen zijn. En die komen in de laatste schoolweken<br />
alleen nog maar even hun boeken inleveren, of hun diploma ophalen. Buiten de<br />
vakanties mag ik ook wel weg, mits ik mijn werk dan kan overdragen aan een ander.<br />
En omdat ik in deeltijd werk, kan ik met mijn collega altijd wel wat regelen.”<br />
OOP powerpocket.indd 32 02-07-2007 14:03:41<br />
32
33 Waakzaam aan<br />
de voordeur<br />
Komt de geschorste leerling zich teleurgesteld afmelden bij de conciërge, of smijt hij<br />
met een daverende dreun nog eenmaal de voordeur achter zich dicht?<br />
Honderd keer per lesweek gaat het in het voortgezet onderwijs zo ernstig mis tussen<br />
leerling en school dat een schorsing of verwijdering volgt. <strong>De</strong> beslissing is een zaak<br />
van de directie, het ondersteunend personeel krijgt de praktische uitwerking voor de<br />
kiezen. Regels handhaven en straffen laten uitvoeren is eerder het werk van de conciërge<br />
dan van de leerkracht. <strong>De</strong> brieven en dossierstukken die bij een verwijdering<br />
horen, passeren altijd de administratie. En de onrust onder de rest van de schoolbevolking<br />
gonst intussen op het plein, in het kopieerhok en in de kantine.<br />
Overtredingen van schoolregels zijn nog de gemakkelijkste veiligheidskwestie<br />
waarmee ondersteunend personeel te maken heeft. <strong>De</strong> verhoudingen liggen vast,<br />
overtreders weten donders goed dat ze fout zitten en discussie gaat hoogstens over<br />
de zwaarte van de straf.<br />
OOP powerpocket.indd 33 02-07-2007 14:03:42
Maar wat te doen met maatschappelijke onrust die de school binnendringt? Vechtpartijen<br />
buiten de poort, zijn die ook een zorg voor de conciërge? Internet-pesterij vanuit<br />
de mediatheek, kan de ict-beheerder daar iets tegen beginnen? Hoe pak je ouders<br />
aan die doordringen tot de administratie om daar met veel nadruk hogere cijfers of<br />
een diploma te eisen voor hun kind?<br />
Actie ondernemen gebeurt dikwijls ‘op gevoel’ en kan riskant zijn. Wie tussen een<br />
kluwen duwende en trekkende leerlingen springt, weet nog niet wat er precies aan<br />
de hand is. Sommige scholen kwamen de afgelopen jaren tot de ontdekking dat hun<br />
leerlingen een mes of een ander wapen op zak hebben. In enkele gevallen die de<br />
media haalden, gebruikten de leerlingen die wapens. In <strong>De</strong>n Haag vond conrector<br />
Hans van Wieren de dood in een volle kantine - waar op dat moment helemaal niets<br />
aan de hand leek. <strong>De</strong> dader was een geschorste leerling die onder invloed van<br />
verdovende middelen rancuneuze wraakgevoelens omzette in een pistoolschot.<br />
Het kán dus, een leerling met een pistool die onder het oog van de beveiligingscamera’s<br />
de trekker overhaalt. En al is het een uitzonderlijk incident gebleven, de wetenschap<br />
dat wapens in de school kunnen opduiken, geeft een ongemakkelijk en onzeker<br />
gevoel. Ingehuurde bewakers, detectiepoortjes en videocamera’s dan maar? Vraag<br />
het de ondersteuners of de leerkrachten en het merendeel wijst de suggestie van de<br />
hand. Een school moet een plek van geborgenheid zijn, strenge veiligheidsmaatregelen<br />
passen daar niet bij. Duidelijke afspraken en collegiale dekking wel: als ‘iedereen’<br />
pauze heeft, moet de toezichthouder zonder gedoe in staat zijn assistentie in te<br />
roepen wanneer toch de vlam in de pan slaat.<br />
Weerbaarheid tegen geweld begint met duidelijkheid aan de voordeur, daar waar het<br />
onderwijs ondersteunend personeel toezicht houdt en aanspreekpunt is voor bezoekers.<br />
Net als bij alle activiteiten op school geldt dat regels en gezagsverhoudingen<br />
tijdens confl icten niet ter discussie mogen staan; niets is zo funest voor het onderlinge<br />
vertrouwen als een schoolleider die openlijk zijn personeel afvalt.<br />
Aan vertrouwen kan een school werken met inzet van al het personeel, technische<br />
maatregelen helpen daar niet merkbaar bij. In de Nederlandse praktijk gaan Amerikaanse<br />
maatregelen zoals detectiepoortjes vrijwel alle scholen te ver. <strong>De</strong> piepende<br />
apparatuur zie je vooral staan bij roc-vestigingen die opleiden voor diploma’s in de<br />
beveiliging. Daar zijn de poortjes onderdeel van het lesprogramma en dus niet<br />
bedoeld als signaal van wantrouwen naar de schoolbevolking.<br />
Omgaan met agressie is te leren. <strong>De</strong> moord in <strong>De</strong>n Haag heeft de aandacht voor dat<br />
OOP powerpocket.indd 34 02-07-2007 14:03:42<br />
34
35<br />
onderdeel van het vak vergroot. Er is inmiddels een brede waaier aan cursussen en<br />
trainingen voor iedereen die de veiligheid op school onder zijn hoede heeft. <strong>De</strong> algemene<br />
boodschap: herken de rottigheid voor er ellende van komt, grijp in voordat de zaken<br />
uit de hand lopen en roep de politie erbij wanneer de tegenstand sterker is dan je<br />
zelf aan kunt. Eén ‘loverboy’ laat zich meestal nog wel verjagen met de simpele vraag<br />
wat de bedoeling is van dat gehang bij de uitgang van het fi etsenhok, gaat het om een<br />
groepje professionele criminelen dan is de beurt aan de wijkagent en zijn collega’s.<br />
Voor zevenhonderd werknemers in het onderwijs was er in 2006 gelegenheid om de<br />
cursus ‘interventiecoach agressie en geweld’ te volgen. <strong>De</strong>ze coaches moeten hun<br />
kennis op de eigen school doorgeven: ‘omhoog’ naar het management dat belast is<br />
met veiligheidsbeleid, en collegiaal naar de andere ondersteuners die in de praktijk<br />
vaak in een fl its moeten beslissen hoe ze ingrijpen.<br />
OOP powerpocket.indd 35 02-07-2007 14:03:43
OOP powerpocket.indd 36 02-07-2007 14:03:43<br />
36
37<br />
Suzanne Wild<br />
Leerlingen<br />
Technisch onderwijs assistent<br />
Goese Lyceum – Goes<br />
“Sommige mensen vinden leerlingen tegenwoordig steeds vervelender worden, maar ik<br />
vind dat wel meevallen. Ik heb nauwelijks problemen met ze. Hoe dat kan? Misschien<br />
wel omdat ik nog jong van geest ben met mijn veertig jaar. Ik spreek hun taal en ik<br />
voel me niet boven ze verheven, daar ben ik het type niet voor. Niet dat ik hun beste<br />
maatje ben, maar ik ga wel leuk met ze om als ik ze moet helpen met practicums bij<br />
schei- en natuurkunde en biologie. Dat resulteert erin dat ze me wel eens vertellen<br />
wat ze nu weer hebben uitgespookt in het weekend.”<br />
Leerkrachten<br />
“We hebben een leuke club medewerkers in de bètagang. Ik heb het meeste met de<br />
vier andere assistenten, maar ik kan ook goed overweg met de leerkrachten. Dat<br />
moet ook wel, want ik heb constant met ze te maken omdat ik ze ondersteun in hun<br />
klassen. We drinken rustig samen een bakje koffi e, maar echte vriendschappen zijn<br />
het niet. Die heb ik trouwens ook niet met de andere assistenten. Het zit in de aard<br />
van het beestje: van mij hoeft dat niet zo nodig. Af en toe een praatje is genoeg.”<br />
OOP powerpocket.indd 37 02-07-2007 14:03:45
Trots<br />
“Ik ben trots op wat ik bereikt heb in dit vak. Ik heb namelijk helemaal geen onderwijs<br />
achtergrond. Ik heb na de mts altijd schoonmaakwerk gedaan, maar op een gegeven<br />
moment wilde ik toch echt wat anders. Op een dag stond er een advertentie in de krant<br />
voor een cursus tot technisch onderwijsassistent. Ondanks dat ik niet de juiste achtergrond<br />
had, werd ik daar tóch tot toegelaten. Ik heb dan wel geen ervaring of één of andere<br />
scheikundeopleiding zoals de andere assistenten, maar ik zit <strong>hier</strong> toch maar mooi.”<br />
Balen<br />
“Vroeger wilde ik altijd de marine in als navigatieoffi cier. Ik vind het nog steeds jammer<br />
dat het me niet is gelukt. Toen ik een jaar of dertien was vertelde de dokter me namelijk<br />
dat ik er nooit groot genoeg voor zou worden. Voor die functie moet je 1.64 meter zijn<br />
en ik zou niet langer worden dan 1.58 meter. Langer ben ik ook nooit geworden, dus<br />
ging ik uiteindelijk maar naar de mts. Mijn vader zei: jij knutselt altijd van alles in elkaar,<br />
dus ga de elektronica maar in. Achteraf had ik wel naar de zeevaarderschool gekund,<br />
maar helaas heeft niemand me destijds verteld dat die school ook een optie was.”<br />
Als…<br />
“Ik moet nog heel veel leren, wil ik net zoveel bereiken als mijn collega-assistenten.<br />
Die zijn microbioloog, of hebben jaren in een laboratorium gewerkt. Daarom zou ik nog<br />
graag de bètavakken op havo-niveau willen halen. Dat kan door een paar cursussen te<br />
doen en er certifi caten voor te halen. Voor mijn werk heb ik het niet nodig, maar wel<br />
voor mijn ego. Als er een leerling naar me toe komt met een ingewikkelde vraag dan<br />
wil ik die kunnen beantwoorden. In principe kan ik hem gewoon doorsturen naar de<br />
docent, daar is hij immers voor, maar ik wil het zelf kunnen. In de toekomst ga ik <strong>hier</strong><br />
zeker aan werken.”<br />
Vakantie<br />
“<strong>De</strong> vakanties van de school waarop ik werk, lopen niet altijd synchroon met die van de<br />
basisschool waar mijn kinderen op zitten. Gelukkig valt er altijd wel wat te regelen. Ik<br />
neem mijn adv-dagen op in hun vakantie, en compenseer dan ook mijn overuren. <strong>De</strong><br />
rest van de dagen probeer ik te ruilen met andere collega’s die net als ik parttime<br />
werken. Ik werk dan een week wat meer dagen, zodat zij later voor mij kunnen invallen.<br />
Zo ben ik toch altijd thuis als mijn kinderen dat ook zijn.”<br />
OOP powerpocket.indd 38 02-07-2007 14:03:45<br />
38
39 Geld en geluk spelen<br />
haasje-over<br />
Een schoonmaker ontvangt minder loon dan een conciërge. En een technisch onderwijs-assistent<br />
zit weer wat hoger in het salarisgebouw. Maar lerarensalarissen, die zijn<br />
voor veel ondersteunend personeel onbereikbaar. Of toch niet?<br />
<strong>De</strong> trend bij werkgevers om beloningen af te stemmen op functie-eisen en prestaties<br />
heeft ook het onderwijs bereikt. Met instemming van de vakbonden zijn systemen<br />
voor functiewaardering bedacht. Uitgangspunt: hoe meer eisen de baan stelt, des te<br />
hoger de beloning. Is de functie correct omschreven, dan hoort daar een salaris bij en<br />
een perspectief. Onderhandelen over het loon hoeft niet meer.<br />
Werken in het onderwijs doe je niet om er stinkend rijk van te worden, maar het is wel<br />
de bedoeling om lekker te leven van het salaris. Het loon kan op het eerste gezicht<br />
wel eens tegenvallen, zeker voor wie bij vrienden verhalen te horen krijgt over hun aandelenopties,<br />
dertiende maand en auto van de zaak. Toch wijkt het algemene salaris-<br />
OOP powerpocket.indd 39 02-07-2007 14:03:46
niveau in het onderwijs volgens diverse studies niet wezenlijk af van de beloning voor<br />
vergelijkbare functies in het bedrijfsleven. Ook daar hangt de hoogte van het loon af<br />
van opleiding, functie-eisen en ervaring.<br />
<strong>De</strong> invoering van functiewaardering (fuwa) in het onderwijs is vrijwel klaar en dus<br />
beginnen de discussies over de gevolgen. Leraren zien oude carrièrepatronen in<br />
duigen vallen en krijgen schaalverlaging voor de kiezen. Managers weten in overleg<br />
met schoolbesturen zichzelf nog een extra stukje van de koek toe te kennen. En<br />
ondersteunend personeel ziet een deel van de gestegen verantwoordelijkheid omgezet<br />
in geld en formele functiewaardering. Onderzoeken constateren een inhaalslag:<br />
ondersteuners zijn er zichtbaar meer op vooruitgegaan dan de gemiddelde leerkracht.<br />
Tegelijkertijd heerst onder het ondersteunend personeel meer ontevredenheid over de<br />
fuwa-operatie. In deze groep spelen de meeste beroepsprocedures.<br />
Veel ondersteuners vinden dat hun werk nog steeds meer waard is dan de baas er<br />
voor over heeft. Zij constateren dat de werkgevers meer verlangen van de hulptroepen<br />
zonder de bijpassende beloning toe te kennen. Hoe vaak komt het niet voor dat de assistent<br />
alleen voor de klas staat terwijl de docent zich moet melden op een bijscholingscursus,<br />
een vergadering of een bovenschoolse activiteit?<br />
Voor ondersteuners met hart voor onderwijs zijn die momenten in de klas ook de<br />
aantrekkelijke kant van het vak. Kennis etaleren en overdragen, leerlingen helpen hun<br />
weg te vinden in de samenleving, zorgen dat de zaken op rolletjes lopen, dat is waar<br />
ondersteunend personeel plezier aan beleeft. En dus zegt vrijwel niemand ‘nee’ tegen<br />
een eervolle en bevredigende klus.<br />
Werkgevers spelen maar wat graag in op die ambities. Onderwijsbesturen kiezen<br />
graag voor fi nanciële zekerheid: elk tekort is een schrikbeeld, elk overschot gaat apart<br />
voor slechte tijden die ooit aan zouden kunnen breken. Al in 2003 verscheen in het<br />
blad voor leidinggevenden VVO Magazine een berekening van de winst die te behalen<br />
valt door lestaken te verschuiven van leerkrachten naar ondersteuners. Een uitbesteed<br />
uur kan een derde tot de helft goedkoper zijn dan les van een bevoegde docent.<br />
Een werkgever die op deze wijze de grens opzoekt van de mogelijkheden, moet volgens<br />
de systemen voor functiewaardering al snel in zijn eigen zwaard vallen. Het zijn<br />
niet meer uitsluitend de diploma’s die de beloning bepalen in het onderwijs. Vraagt<br />
de baas een onderwijsassistent om daadwerkelijk les te geven, als dat mogelijk is<br />
binnen de voorschriften over bevoegdheid, dan moet tegenover die verantwoordelijke<br />
taak een passend salaris staan.<br />
OOP powerpocket.indd 40 02-07-2007 14:03:47<br />
40
41<br />
<strong>De</strong> eerste voorzichtige bewegingen op dit front zijn zichtbaar: de Purmerendse<br />
Scholengemeenschap stelde in het najaar van 2006 vast dat vier conciërges wel<br />
degelijk meer doen dan het gebouw beheren: hun functie-omschrijving van ‘pedagogische<br />
conciërge’ heeft ze salarisschaal 6 opgeleverd. Vanzelf ging dat allemaal niet:<br />
de vakbonden kwamen eraan te pas tijdens een zitting van de interne bezwarencommissie.<br />
Maar het kan dus wel.<br />
OOP powerpocket.indd 41 02-07-2007 14:03:47
OOP powerpocket.indd 42 02-07-2007 14:03:47<br />
42
43<br />
Ton Tummers<br />
Leerlingen<br />
Roostermaker<br />
ROC ASA – Amersfoort<br />
“Leerlingen zijn tegenwoordig steeds meer ad rem. Laatst kwam er een meisje bij ons<br />
vragen of we al roostergegevens hadden van toetsweek vier. Ik vroeg me af waarom<br />
ze dat al wilde weten want die is pas ergens in juni. Bleek dat ze graag wat eerder<br />
op vakantie wilde. Dus ik zei: ‘Nou, dat kost je dan een taart hè.’ Zegt ze: ‘Okay<br />
meneer, daar hou ik u aan! Ik bak voor u een taart.’ Dat zijn leuke dingen. Ik probeer<br />
vaak situaties met een grapje te benaderen en dat wordt wel gewaardeerd.”<br />
Leerkrachten<br />
“Sommige docenten proberen bij mij een eigen leslokaal te claimen of ze vinden dat<br />
ze een gunstiger rooster moeten krijgen van negen tot drie. Dat claimen, alsof ze daar<br />
recht op hebben, vind ik nog wel eens vervelend. Maar als je ze vervolgens laat zien<br />
dat je tijd voor ze maakt, dan zijn ze ook wel weer snel tevreden hoor. Dan ga ik met<br />
ze zitten en probeer ik ze te helpen een les te verschuiven of een lokaal te ruilen. Als<br />
ze maar het gevoel hebben dat ze geholpen worden, zijn het net kinderen, zeg ik altijd.”<br />
Trots<br />
“Ik ben er trots op dat ik de enige oop’er ben die ooit sectorconsulent binnen de vak-<br />
OOP powerpocket.indd 43 02-07-2007 14:03:49
ond is geweest. Een sectorconsulent is de schakel tussen de leden en de bond; hij<br />
legt het beleid van de bond uit aan de leden. Ik deed dat in rayon zuid voor de sector<br />
beroeps- en volwasseneneducatie van 2000 tot maart jongstleden. Toen ben ik verhuisd<br />
van Sittard naar Nieuwegein en moest ik stoppen. Ik ben nog wel actief binnen de<br />
vakbond, dus wie weet pak ik het <strong>hier</strong> ooit nog eens op als er weer een vacature is.”<br />
Balen<br />
“Een jaar of zes geleden kon ik me nog wel eens opwinden over het bordje waarop<br />
‘docentenkamer’ stond. Ik heb er een keer een briefje onder gestoken waarop ik had<br />
geschreven: ‘en waar moeten wij dan eten? Groetjes van het ondersteunend personeel’.<br />
Later heb ik het bordje zelf gewoon losgeschroefd. Ik probeerde het op een<br />
ludieke manier onder de aandacht te brengen, maar de ondertoon was natuurlijk wel<br />
duidelijk. Het heeft geholpen want een week later hing er een nieuwe aan de deur en<br />
daar stond ‘personeelskamer’ op.”<br />
Als…<br />
“Als ik niet in het onderwijs had gezeten was ik minister-president geworden. Toen ik<br />
op het atheneum zat, wilde ik de wereld verbeteren. Nadien ben ik ook politicologie<br />
gaan studeren, maar dat viel toch tegen. Ik ben in Sittard wel actief geweest in de<br />
politiek. Ik heb zelfs op de kieslijst van GroenLinks gestaan voor de gemeenteraadsverkiezingen.<br />
Maar mijn hart ligt nu in het onderwijs. Toen ik besloot te verkassen<br />
naar Nieuwegein, heb ik ook alleen maar op onderwijsfuncties gesolliciteerd. Wat ik<br />
zou doen als ik het onverhoopt toch nog eens tot Nederlands premier schop? Ehh…ik<br />
zou in ieder geval veel meer geld in het onderwijs steken.”<br />
Vakantie<br />
“Op mijn vorige school was ik de enige roostermaker en had ik eigenlijk bijna geen<br />
zomervakantie. Dan zat ik gewoon nog drie weken aan het rooster te werken. Want<br />
als docenten en leerlingen terug komen aan het eind van de vakantie, willen ze een<br />
rooster zien. Op mijn huidige school werken we met z’n vieren en valt een vakantie<br />
veel makkelijker te regelen. Als ik nu weg ben, neemt een andere collega mijn werk<br />
over. Hoewel ik het niet eens erg vind om in de vakanties te werken. Dan is het lekker<br />
rustig op school, en kun je tenminste een beetje opschieten zonder constant gestoord<br />
te worden. Die vakantie pak ik later wel weer een keer terug.”<br />
OOP powerpocket.indd 44 02-07-2007 14:03:49<br />
44
45 Hoera vakantie,<br />
de conciërge werkt door<br />
Het is vakantie, toch brandt er licht in menig schoolgebouw. Zijn het leerkrachten die<br />
achterstallig nakijkwerk inhalen? Externe gebruikers die minder vrije dagen hebben?<br />
Wat er ook gebeurt, als er leven in de brouwerij is, staat het ondersteunend personeel<br />
paraat - ook wanneer leerkrachten en leerlingen uitrusten en leuke dingen doen.<br />
Lange vakanties horen bij het onderwijs, weet iedereen nog uit de eigen schooltijd.<br />
Maar wie even doordenkt, beseft al snel dat er in het gebouw nog heel wat gebeurde<br />
als de boeken dicht waren en de leerlingen hun tas in de hoek hadden gesmeten.<br />
Rapportvergaderingen, de voorbereiding van het voorjaarsfeest, drukken van de<br />
schoolkrant, onderhoud aan machines. <strong>De</strong> conciërge en de administratie? Die zijn er<br />
gewoon altijd...<br />
<strong>De</strong> tijden zijn voorbij dat de bovenmeester naast de lagere school woonde en een<br />
stofjas in de bijkeuken had hangen bij de gereedschapskist. Ondersteunend personeel<br />
heeft een baan met taken en plichten, inclusief het recht op vrije tijd. Aangezien<br />
OOP powerpocket.indd 45 02-07-2007 14:03:50
ondersteuning niet altijd aan lessen is gebonden, geven de cao’s in het onderwijs<br />
aan deze groep personeel ruimte om ook vakantie op te nemen binnen onderwijsuren.<br />
Verder is het volgens de regels mogelijk meer vakantieverlof te creëren dan de gemiddelde<br />
5 weken. Daar hoort dan wel bij dat de werknemer buiten de verloftijd langere<br />
werkweken draait dan de norm van 36 uur.<br />
Waarom zou je dat willen als kantinebeheerder of roostermaker? Iemand die zelf geen<br />
schoolgaande kinderen heeft, kan rustiger én goedkoper op vakantie in de periodes<br />
dat het onderwijs volop draait. Zo heb je voor hetzelfde geld een langere reis, een<br />
luxer hotel of een ruimere vliegtuigstoel.<br />
Draaien de hulptroepen mee in de lessen, zoals onderwijs- en klassenassistenten,<br />
logopedisten en fysiotherapeuten, dan zitten ze wel vast aan de schoolvakanties. Een<br />
aparte aanpak is mogelijk in het beroepsonderwijs en de volwasseneneducatie, waar<br />
door stages en gespecialiseerde modules ook periodes kunnen ontstaan die delen<br />
van het personeel de kans geven vrij te nemen. Dat geldt in deze sector zowel voor<br />
onderwijzend personeel als de ondersteuners.<br />
Tot zover de theorie. In de praktijk van alledag krijgen de meeste personeelsleden in<br />
het onderwijs maar mondjesmaat de kans om zelf te bepalen wanneer ze vrij zijn. Veel<br />
schoolleiders kiezen de eenvoudige oplossing: als de grote vakantie zes weken duurt,<br />
is het hooguit handig wanneer de hulptroepen de eerste en de laatste week van die<br />
periode nog taken in het schoolgebouw uitvoeren. In de herfstvakantie, kerstvakantie<br />
en voorjaarsvakantie is het ondersteunend personeel misschien een dagje nodig - en<br />
dan kan deze groep dus niet de hele week uitwaaien op de hei. Dat de conciërges en<br />
assistenten er in de lesperiodes langer zijn dan 36 uur per week, klinkt de meeste<br />
schoolleiders ook als muziek in de oren.<br />
In theorie kan ieder personeelslid onderhandelen over het opnemen van vakantie,<br />
maar dat komt er zelden van. Een collectieve regeling, met instemming van de medezeggenschapsraad,<br />
komt er vaak op neer dat het grootste deel van het personeel<br />
tegelijk met de leerlingen vakantie viert. <strong>De</strong> redenering achter dit soort afspraken: als<br />
er helemaal geen leerlingen en leerkrachten in het gebouw zijn, wat valt er dan nog te<br />
ondersteunen?<br />
Steeds meer, is het antwoord vanuit de praktijk. Zomercursussen, bijspijkerklassen en<br />
externe gebruikers zorgen dat het drukker en drukker is in de schoolgebouwen. In het<br />
voortgezet onderwijs hebben veel scholen een belangrijke rol bij de inname en lever-<br />
OOP powerpocket.indd 46 02-07-2007 14:03:50<br />
46
47<br />
ing van de lesboeken. Leveranciers houden lang niet altijd rekening met de schoolvakanties,<br />
voor groot onderhoud en échte schoonmaak is een vrijwel leeg gebouw<br />
ideaal. En natuurlijk kun je de administratie laten oplopen door iedereen zes weken<br />
weg te sturen, maar het heeft ook zijn voordelen als het schooljaar niet begint met<br />
het wegwerken van achterstallig onderhoud.<br />
Vrijheid van vakantie, of in elk geval meer ruimte voor individuele wensen en overleg,<br />
daarmee kunnen onderwijswerkgevers het werkplezier van het ondersteunend personeel<br />
verhogen. Flexibel omgaan met werkdruk, werktijden en taken is heel gewoon in<br />
het onderwijs. Daar kunnen schoolbesturen en directies ook iets tegenover stellen.<br />
Modern personeelsbeleid heeft ook oog voor de persoonlijke wensen en verlangens<br />
van de medewerkers.<br />
Ingewikkeld hoeft het niet te zijn om de vakantievrijheid van de hulptroepen te vergroten.<br />
<strong>De</strong> cao’s geven de ruimte, de werkzaamheden zijn in overleg aan te passen. Nu<br />
nog wat goede wil en een dosis creativiteit.<br />
OOP powerpocket.indd 47 02-07-2007 14:03:51
OOP powerpocket.indd 48 02-07-2007 14:03:51<br />
48
49<br />
Jara Gommers<br />
Leerlingen<br />
“Leerlingen komen vaak naar mijn kamer om even te babbelen of wat te drinken. Ik zit<br />
ook regelmatig beneden in de aula tijdens de pauzes. Ik voel me een stuk prettiger bij<br />
die jongens dan bij sommige collega’s. Want hé, je bent zo oud als je je gedraagt. Ik<br />
ben niet van de oude garde. Dat is denk ik een voordeel in mijn contact met leerlingen.<br />
Ik ben niet overheersend en vind dat ik net zo goed respect moet verdienen van<br />
hen, als zij van mij. Zo komen de leerlingen sneller naar mij toe en vertrouwen ze me<br />
makkelijk, en dat vind ik mooi.”<br />
Leerkrachten<br />
ICT medewerker en ondersteunend gymdocent<br />
ROC ASA – Utrecht<br />
“Er zitten een paar docenten tussen waar ik echt goed mee om ga en waar ik ook privé<br />
goed mee op kan schieten. Laatst ben ik met een sportdocent en een studiecoördinator,<br />
ook fanatieke sporters, veertig kilometer wezen skaten. Ik kan natuurlijk niet<br />
met iedereen zo goed overweg. Ik heb toch een beetje dat rebelse en dat klikt niet<br />
met alle collega’s even goed. Als ik het over collega’s heb, bedoel ik trouwens alle<br />
medewerkers. Hier hebben we geen rangen en standen. oop? Ik weet niet eens wat<br />
het betekent.’’<br />
OOP powerpocket.indd 49 02-07-2007 14:03:54
Trots<br />
“Ik geniet van het leven door gewoon te doen wat ik zelf wil. Reizen, sporten, veel met<br />
vrienden omgaan. Je moet het leven leuk maken. Laatst was ik in Brazilië, waar ik<br />
vrienden in Sao Paulo en in Rio heb opgezocht. Ik ga zo vaak mogelijk met de backpak<br />
op reis. <strong>De</strong> Lonely Planet zie ik dan als mijn bijbel. Geen stress en met relaxte<br />
gasten. Ik zeg altijd maar: je werkt om te leven, je leeft niet om te werken.”<br />
Balen<br />
“Ik baal van al dat bureaucratische gedoe. Daar loop ik wel eens tegen aan op school<br />
want het ASA is heel erg groot. Als iets me niet zinde in mijn vorige baan, dan ging ik<br />
naar de directeur. Nu moet ik, als ik bijvoorbeeld ergens budget voor moet aanvragen,<br />
eerst naar de opleidingsmanager, die moet weer naar een directie en daar moeten ze<br />
weer naar een ander orgaan. Voordat je antwoord hebt, ben je echt een paar weken<br />
verder. Ik hou daar niet van. Als ik iets wil, wil ik het meteen, want van uitstel komt<br />
afstel. Iedereen kan wel babbelen, maar doe nou gewoon iets!”<br />
Als…<br />
“Als ik zou kunnen, zou ik per direct gaan reizen. Dat is mijn grootste passie. Ergens<br />
naartoe gaan, daar werken voor je geld en daarna weer door. Puur omdat ik een zoon<br />
heb van zeven doe ik het niet. Anders was ik allang vertrokken en zat ik nu in het<br />
Caribisch gebied of zo. Nederland is zo’n gestrest land, daar wil ik niet aan meedoen.<br />
Als mijn zoontje oud genoeg is, ga ik zeker weg. Dan laat ik hem gewoon overkomen<br />
zo nu en dan. Achter de geraniums zitten, kan altijd nog.”<br />
Vakantie<br />
“Het nadeel is dat ik <strong>hier</strong> aan de schoolvakanties en dus altijd aan het hoogseizoen<br />
vast zit. Ik kan niet zomaar weg omdat ik ook de roosters maak en dat doe ik in<br />
mijn eentje. Om de negen weken moeten er nieuwe roosters liggen. In overleg kan<br />
het soms wel. Ik zou in december naar Suriname gaan voor een jungletocht van drie<br />
weken. Ik had er vrij voor gekregen, maar de reis is helaas gecanceld. Die maat van<br />
mij kon op het laatste moment niet mee. Maar in februari ga ik alweer richting de<br />
Canarische Eilanden. Ik ben niet echt een spaarder: de vakanties die ik heb, benut ik<br />
allemaal.”<br />
OOP powerpocket.indd 50 02-07-2007 14:03:54<br />
50
51 Groener gras gloort<br />
achter de heuvels<br />
Ooit een kind gesproken dat de brandende ambitie had conciërge te worden of technisch<br />
onderwijs assistent? Vast niet, net zomin als kinderen dromen van een carrière<br />
als accountant, psychiater of tandartsassistente. Brandweerman, piloot, juffrouw of<br />
dokter willen ze zijn.<br />
Die ambities houdt niet iedereen. Op school merken kinderen dat ze een hoop diploma’s<br />
moeten hebben voor ze als dokter of piloot aan de slag kunnen. Leerkracht kun<br />
je ook niet zomaar worden. Maar ook al val je af tijdens de eerste diploma-wedloop,<br />
dromen en bijscholen mag altijd.<br />
Voor sommige ondersteuners in het onderwijs is hun huidige baan dan ook het<br />
voorportaal naar wat ze eigenlijk willen zijn: leerkracht. Voor de klas staan, kennis<br />
overbrengen en kinderen op weg helpen in de maatschappij, het blijft ondanks alles<br />
een mooi beroep met een sterke aantrekkingskracht.<br />
OOP powerpocket.indd 51 02-07-2007 14:03:54
Vraag het maar na bij de mbo-opleidingen voor onderwijsassistent, een functie die het<br />
reguliere basisonderwijs nog pas tien jaar kent. <strong>De</strong> assistenten willen met kinderen<br />
werken, maar kunnen niet naar de pabo of een lerarenopleiding omdat ze zelf geen<br />
havo-diploma bezitten.<br />
Wilde haren kwijt en alsnog serieus aan de slag? Geen probleem, de studie onderwijsassistent<br />
staat open voor iedereen die minimaal een vmbo- of mavodiploma heeft<br />
gehaald. Drie jaar havo zonder papieren mag ook; en wie dat ook niet heeft maar wel<br />
gemotiveerd is, kan via een toelatingstoets bewijzen dat er alsnog kans is op succesvolle<br />
studie.<br />
Helaas is een mbo-diploma onderwijsassistent geen garantie op een baan. Scholen<br />
zien de hulptroepen graag komen, maar het salaris is het zwakke punt: het ministerie<br />
kwam indertijd met een potje voor klassenverkleining dat scholen naar eigen inzicht<br />
mochten inzetten. Er komen meer gediplomeerde assistenten op de arbeidsmarkt<br />
dan er banen zijn, zeker nu het budget voor ID-banen en andere vormen van gesubsidieerde<br />
arbeid afneemt. Alle overgangsmaatregelen en extra potjes voor meer handen<br />
in de klas ten spijt, veel gediplomeerde onderwijsassistenten kunnen geen werk<br />
vinden.<br />
<strong>De</strong> uitweg: doorstuderen. Het mbo-diploma onderwijsassistent wrikt de deur naar de<br />
pabo alsnog open. Als leraar basisonderwijs zijn de vooruitzichten op werk alweer een<br />
stuk beter. Wie zich weet te bewijzen bij invallen en vervangen van ziekte, komt in de<br />
praktijk wel een keertje ‘binnen’.<br />
Doen dus, die extra studie? Hoe veel praktijkervaring een assistent ook heeft<br />
opgedaan, de kandidaat moet niet denken dat het eenvoudig is om de volgende sport<br />
van de ladder te beklimmen. In de brochure Doorlopende leerwegen mbo-hbo in onderwijs<br />
en zorg van het expertisecentrum voor leerplanontwikkeling SLO zegt opleidingsmanager<br />
Marja van der Meer van ROC ASA het zo: ‘Mbo’ers denken vaak dat de stap<br />
naar het leraarschap een kleine stap is omdat ze al veel praktijkervaring via stages<br />
hebben opgedaan. Maar ze hebben gewerkt op het niveau van een assistent, niet op<br />
het niveau van de leraar. Als onderwijsassistent ben je volgend en word je aangestuurd<br />
door de leraar. Als leraar moet je zelf initiatief nemen en vanuit een bepaalde<br />
visie onderwijs ontwerpen, organiseren en uitvoeren. <strong>De</strong> onderwijsassistent denkt<br />
in activiteiten, de leraar in doelen, processen en ontwikkelingsgebieden. Daarvan<br />
moeten mbo’ers zich goed bewust zijn als ze leraar willen worden.’<br />
Doorstromen naar het leraarschap is ook een optie voor ambitieuze technisch onderwijs<br />
OOP powerpocket.indd 52 02-07-2007 14:03:55<br />
52
53<br />
assistenten, lerarenondersteuners en ieder ander die in het voortgezet onderwijs of de<br />
volwasseneneducatie de handen toesteekt. Hun leerweg leidt eveneens via het hbo.<br />
Maar hoe zit het met de carrièremogelijkheden op de administratie en in de kantine?<br />
Hoe groter de school, des te meer functies en kansen. Maar ook: des te meer concurrentie.<br />
Er kan er meestal maar eentje hoofd van de administratie worden, en de stap<br />
van medewerker naar roostermaker is ook slechts voor een enkeling weggelegd.<br />
Bij het personeelsbeleid moet de directie ook met andere belangen rekening houden.<br />
<strong>De</strong> Wet Poortwachter verplicht iedere werkgever om vervangend werk aan te bieden<br />
wanneer iemand zijn oorspronkelijke baan niet meer aan kan. Een leerkracht verdwijnt<br />
niet meer in de wao, maar krijgt nieuwe taken buiten de klas, bijvoorbeeld als roostermaker.<br />
Een goede werkgever zorgt daarbij voor begeleiding en ondersteuning, want<br />
voor zo’n baan met andere inhoud is een leerkracht niet ‘vanzelf’ gekwalifi ceerd. Voor<br />
de klas staan is iets anders dan tussen volwassenen de zaken effi ciënt organiseren,<br />
bemiddelen en in een collegiale gezagsverhouding om te gaan met ondergeschikten.<br />
<strong>De</strong> ambities van hulptroepen in het onderwijs kunnen in vervulling gaan binnen de<br />
school, maar soms ook niet. Ook al zijn de lange schoolvakanties en het contact met<br />
leerlingen een krachtig bindmiddel om personeel vast te houden, wie geen ruimte<br />
krijgt voor het vervullen van zijn ambities, kan op een dag zomaar vertrokken zijn.<br />
OOP powerpocket.indd 53 02-07-2007 14:03:55
Goed onderwijs vraagt de beste ondersteuning<br />
Actieprogramma<br />
Zielig? Nee.<br />
Onderbetaald? Sommigen.<br />
Onderbelicht? Nu niet meer!<br />
Het onderwijs ondersteunend personeel heeft een mooie baan<br />
met een plezierige taak. Toch valt er nog wel het een en ander<br />
te verbeteren.<br />
Actiepunt 1:<br />
Voor iedere school een conciërge:<br />
Overheid: Voeg de daad bij het woord en investeer in goed onderwijs met bijbehorende<br />
ondersteuning. Nu school en maatschappij steeds meer met elkaar te maken<br />
krijgen, heeft iedere school een conciërge nodig die zorgt dat de samenwerking op<br />
rolletjes kan verlopen.<br />
Directies: Wacht niet alleen tot de overheid met meer geld komt, maar maak ook zelf<br />
ruimte in het budget op vestigingen waar nog geen conciërge is.<br />
Actiepunt 2:<br />
Ondersteuning is echt werk:<br />
Overheid: Gesubsidieerde arbeid is een prima methode om werklozen in actie te brengen,<br />
maar dat heeft alleen zin wanneer de overstap naar een echte baan mogelijk is.<br />
In het onderwijs kan dit niet afhankelijk zijn van marktmechanismen en de vraag van<br />
het bedrijfsleven. Ondersteuners die nog worden betaald uit subsidiepotjes, moeten<br />
zo snel mogelijk uitzicht krijgen op een stabiele toekomst: óf een andere baan, óf het<br />
omzetten van hun gesubsidieerde functie in echte werkgelegenheid.<br />
OOP powerpocket.indd 54 02-07-2007 14:03:56
Directies: Een zieke conciërge, administratieve kracht of assistent vervangen moet<br />
net zo vanzelfsprekend zijn als de zoektocht naar een invaller voor een zieke leraar.<br />
Wie de ondersteuning laat afzwakken door ziekte, levert binnen een mum van tijd<br />
onderwijskwaliteit in.<br />
Actiepunt 3:<br />
Ruimte voor ambities:<br />
Directies: Bij beslissingen over loopbanen in een onderwijsorganisatie moet het belang<br />
van ondersteuners net zo zwaar wegen als dat van leerkrachten. Bij het toekennen<br />
van inschaling en functiewaardering niet beknibbelen op de hulptroepen; zij<br />
krijgen toch al minder betaald dan leerkrachten. En: hoe meer taken er op het bordje<br />
van de ondersteuners liggen, des te hoger scoren zij bij de functiewaardering.<br />
Actiepunt 4:<br />
Vakantie is echt vrij:<br />
Directies: <strong>De</strong> vrijheid om individuele vakantie-afspraken te maken mag geen dode letter<br />
in de cao worden. Tegenover de vele ondersteuners die graag meedraaien in de schoolvakanties,<br />
staan collega’s voor wie een ander ritme geldt. Werkgevers moeten creatief<br />
meedenken om individuele vakantiewensen binnen redelijke marges te vervullen.<br />
Actiepunt 5:<br />
Geen vrijbrief voor geweld:<br />
Overheid: ondersteun samenwerking tussen scholen en politie; geef de scholen<br />
voldoende instrumenten om zich te weer te stellen tegen agressie van buiten. Maak<br />
het mogelijk om als werkgever aangifte te doen, zodat het slachtoffer zijn adresgegevens<br />
niet hoeft prijs te geven aan de dader.<br />
Directies: erken de positie in de frontlinie die conciërges, telefonistes, receptionistes,<br />
baliemedewerkers en administratie hebben. Geef ze dekking, ook bij twijfel wanneer<br />
een ‘wederpartij’ komt klagen. Is het nodig te evalueren of te corrigeren, doe dat dan<br />
alleen in het gezelschap van het betrokken personeelslid.<br />
OOP powerpocket.indd 55 02-07-2007 14:03:56
<strong>De</strong> volgende organisaties staan pal voor de belangen van<br />
onderwijs ondersteunend personeel:<br />
<strong>Algemene</strong> <strong>Onderwijsbond</strong><br />
www.aob.nl<br />
ABVAKABO FNV<br />
www.abvakabofnv.nl.<br />
CNV Onderwijs<br />
www.cnvo.nl.<br />
OOP Platform<br />
www.oopplatform.nl<br />
OOP powerpocket.indd 56 02-07-2007 14:03:56