2007-35 - Voet van Oudheusden

heer van beiden, was ik in de gelegenheid te constateeren welke graad
hun wederzijdsche negatieve waardeering bereikt had. Merkens was
een bijzonder prikkelbaar persoon, die zich telkens liet verlokken
scheldende naar buiten te komen als de tergende straatjeugd zijn
scheldnaam ‘tjekpot’ uitgalmde. Van de baldadigheid en plaagzucht
der jeugd had ook veel te lijden hun schuinen overbuur, de heer Ziegenhirt
von Rosenthal, bewoner van het huis met de mooisten ouden
gevel in de stad, thans verknoeid tot den winkel van Gaasbeek en de
particuliere woning van onzen oud-gemeentesecretaris Van Beekum.
Zijn stoepafscheiding, bestaande uit zerken verbonden door een ijzeren
hekwerk, noodigde de knapen uit hierop steeds te gaan zitten, wat
hem zoodanig prikkelde dat hij zijn gewone statigheid vergat en er
met zijn wandelstok woedend op los trok of de bengels door zijn
dienstbode, Bet Ferdinandus, uit het bovenraam een koude douche liet
toedienen. Hij was een bijzonder deftig heer met een kaarsrechte houding,
steeds met een ‘hooge zije’ getooid, die zoo één was met zijn eigenaar
dat zeker op zijn wandelweg alle gordijntjes weggeschoven geworden
zouden zijn en alle oogen hem nagekeken zouden hebben als
hij zich met een flambard op straat had vertoond. Hij was de verpersoonlijking
van de vóór-eeuwsche deftigheid en van hem liep dan ook
het verhaal dat hij op zijn dagelijksche wandeling langs de ‘Vier Dre-
culemborgsche herinneringen
De Markt met op de
achtergrond de Binnenpoort.
In een van de
huizen links van de Binnenpoort
woonde ‘Pietje’
Hondius.