moerdijk bestemmingsplan buitengebied - gemeente Moerdijk

Beleidslijnen 78
3.1.3. Beleidslijn paardenhouderijen
De provinciale beleidslijn
De provinciale beleidslijn bevat de volgende elementen:
- paardenhouderijen kennen een grote diversiteit aan bedrijfsvormen; in de beleidslijn wordt
geen indeling gemaakt, maar wordt aangegeven dat altijd sprake dient te zijn van grondgebondenheid
en dat de omvang van de bebouwing en de publieks- en verkeersaantrekkende
werking bepalend zijn voor de toelaatbaarheid;
- in landbouwontwikkelingsgebieden en in GHS-natuur is vestiging van paardenhouderijen in
VAB's uitgesloten;
- in GHS-landbouw zijn paardenhouderijen op VAB's toegestaan waarbij de rijhal een oppervlakte
mag hebben van maximaal 1.000 m² en er geen sprake mag zijn van een publieks-
en verkeersaantrekkende voorziening;
- bij vestiging in de AHS of in bebouwingsconcentraties kan de VAB wordt uitgebreid tot
maximaal 1,5 ha;
- paardenhouderijen met een publieks- en verkeersaantrekkende functie dienen primair gevestigd
te worden in bebouwingsconcentraties;
- paardenbakken dienen binnen het bouwblok te worden opgericht;
- er dient rekening te worden gehouden met aanwezige belangen van natuur, water, cultuurhistorie,
bodem en milieu;
- er wordt zorg gedragen voor een goede landschappelijke inpassing;
- overtollige bedrijfsbebouwing wordt gesloopt, tenzij deze cultuurhistorische waarden heeft.
De opgave
In ons land is het bedrijfsmatig en hobbymatig houden van paarden in het landelijk gebied sterk
in ontwikkeling. Gesproken wordt over de "verpaarding" van het platteland. Deze ontwikkeling
hangt direct samen met het gegeven dat veel agrarische bedrijven worden opgeheven en de
voormalige agrarische bedrijfscomplexen in gebruik worden genomen door burgers (burgerwoningen).
Deze burgers vestigen zich in het landelijk gebied vanwege de rust en de ruimte, maar
ook vanwege de mogelijkheden die een voormalige agrarische bouwperceel biedt voor bijvoorbeeld
het uitoefenen van een beroep-aan-huis, kleinschalige bedrijfsmatige activiteiten en hobbymatige
activiteiten.
Het hobbymatig houden van paarden is voor steeds meer bewoners van het buitengebied een
vorm van gebruik dat ruimtelijk en economisch tot de mogelijkheden behoort.
Op voormalige agrarische bouwpercelen verschijnen in samenhang hiermee binnenrijbanen,
paardenbakken en alle bijbehorende voorzieningen (tredmolens, lichtmasten en terreinafscheidingen).
Maar ook bewoners van reguliere burgerwoningen gaan over tot de aanleg van paardenbakken
met bijbehorende voorzieningen.
Bestaande agrarische bedrijven spelen op deze ontwikkeling in en schakelen over naar de
paardenhouderij, die zich in vele vormen manifesteert (maneges, pensionstalling, paardenfokkerijen,
stoeterijen, etc.).
De praktijk leert dat dit grote ruimtelijke effecten kan hebben op de omgeving. Met het oog
hierop is regulering en beleid gewenst, ook op gemeentelijk niveau.
Vormen van paardenhouderij
In het vastgestelde bestemmingsplan Buitengebied is reeds rekening gehouden met de ontwikkeling
van de paardenhouderij. In de toelichting wordt in paragraaf 5.5.2. (Dagrecreatie) een
onderscheid gemaakt tussen bedrijfsmatige paardenhouderij-activiteiten en hobbymatige paardenhouderij-activiteiten.
Bedrijfsmatige paardenhouderijen
Bij de bedrijfsmatige paardenhouderij-activiteiten worden de volgende bedrijfstypen onderscheiden:
Manege/rijschool
Een manege/rijschool is een bedrijf dat zich richt op het geven van instructie over het paardrijden
en het opleiden van ruiters. Bij een manege kunnen diverse voorzieningen aanwezig zijn,
zoals kantine/foyer en verenigingsaccommodatie. Soms is er gelegenheid voor particulieren om
paarden op het manegebedrijf te stallen.
In veel gevallen wordt een manege gecombineerd met een rijschool. Er vinden dan meestal ook
wedstrijden plaats. Het lesgeven in paardrijden aan derden kan ook als apart bedrijf voorkomen.
Adviesbureau RBOI
Rotterdam / Middelburg
264.10404.41