Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor
Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor
Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
96<br />
Nog vier dagen.<br />
De trein weigert te vertrekken, alsof hij alle tijd van<br />
<strong>de</strong> wereld heeft, blijft hij staan <strong>op</strong> het station, ergens in<br />
een verre uithoek. Zodra ik na<strong>de</strong>r, sluit hij ostentatief<br />
zijn <strong>de</strong>uren, ook wanneer ik doe alsof ik helemaal niet<br />
van plan ben in te stappen; instappen is het laatste<br />
waaraan ik <strong>de</strong>nk. Fluitend kijk ik een an<strong>de</strong>re kant <strong>op</strong><br />
alsof ik iets bijzon<strong>de</strong>rs zie en veins iemand, iemand<br />
naar wie ik <strong>op</strong> zoek ben, te herkennen in <strong>de</strong> menigte <strong>op</strong><br />
het perron. Een menigte die in elke trein mag stappen<br />
en niet wordt tegengehou<strong>de</strong>n zoals ik. Wat ik ook verzin<br />
om <strong>de</strong> trein te slim af te zijn en van hier te kunnen<br />
wegvluchten, hij sluit zijn <strong>de</strong>uren en er zit voor mij<br />
niets an<strong>de</strong>rs <strong>op</strong> dan terug te keren naar die avond.<br />
Het regen<strong>de</strong>, het regen<strong>de</strong> zo hard dat mijn jas binnen<br />
enkele minuten doorweekt was en zwaar van het hemelwater,<br />
in slierten dr<strong>op</strong>en mijn haren langs mijn gezicht<br />
en mijn han<strong>de</strong>n waren verstijfd en wit, mijn nagels<br />
blauw. Ik zag het. Ik voel<strong>de</strong> niets.<br />
Ik ren<strong>de</strong>, ik moest terug, ik moest wel terug.