Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor

antwoord niet meteen, ik wacht even en dan, tot mijn
verrassing, voel ik een bijna uitgelaten vrolijkheid over
mijn gezicht spelen en mijn stem lacht: maar natúúrlijk
gaat het níét goed met me.
Marella tegenover me, op de bank. Ze vult de bank
met haar borsten en heupen en dijen en daarboven beeft
de rozig rode erotische glimlach van haar lippen. Haar
ronde neus kijkt ineens verdwaasd op tussen de weelde
van wangen.
Misschien had ze dit niet verwacht – mijn lach, mijn
antwoordlach.
Haar ogen worden vlijmscherp, haar lichaam komt in
actie, het richt zich op, beweegt zich, hoewel het blijft
waar het is, naar mij over – een vleselijke boom die
groeit en uitdijt, en dan hoor ik haar zeggen: o, en mág
het soms niet goed gaan met Hanna?
Als vuurwerk spatten de woorden uiteen in mijn kamer,
alles raakt overbelicht, gedurende enkele seconden
zie ik niets meer, haal ik geen adem meer. Wanneer
ik terugval in mijn stoel en weer kan zien en alles op
zijn plek lijkt teruggekeerd, begin ik me radeloos en als
een in het nauw gedreven kind te verdedigen. Het mag
wél goed gaan met me, stamel ik, het mag zeker wel
goed gaan, ik zou graag willen dat het… ik geniet van
Paula’s zingen, ik heb Nily, ze is er altijd voor mij, we
hebben vroeger in één bed geslapen en ik wandel door
de stad, dat vind ik fijn, meestal vind ik dat fijn en ik
begin ook weer te lezen en mijn kleinkinderen, ze geven
me vleugels en mijn schoondochter ook en… Ik bedwing
mijn woordenvloed, sluit mijn huid, sluit voor-
93