Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor

De dagen op de kalender en die in mijn agenda bewe-
gen voort zoals is vastgelegd in de wereld van de weten-
schap. Cijfers volgen elkaar op; de 2 volgt op de 1, de 3
op de 2, de 4 op de 3 enzovoort. Maandag volgt op zon-
dag, dinsdag op maandag – probeer daar maar eens iets
tussen te krijgen –, maar de trein waarin ik zit rijdt terug,
rijdt precies de tegengestelde richting in en voert
me langs gepasseerde en nooit meer te heroveren stations
van verloren geluk uit een vorig leven, voert me
langs alle stations, van ziekte zowel als van dood. Om
het spannend te houden, of misschien wel als verrassing,
blijft het afwachten welk perron de trein verkiest
om stil te houden en uit te blazen. Vol nukken en grillen
zit de trein, hij trekt zich niets aan van afspraken
over tijd en ruimte. Soms mengt hij gebeurtenissen
dooreen want ik weet bijvoorbeeld zeker dat ik het
vliegtuig instapte en naar hem toe vloog nádat hij mij
had gebeld en zich er, zorgzaam als hij was, eerst van
had vergewist dat ik zat, op een stoel, of op de pianokruk,
of op de bank, dat deed er niet toe, maar wel dat
ik zat en niet staande de uitslag van de laatste onderzoeken
zou hoeven aanhoren. Ik reisde naar hem toe ná
67