Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor

en te zwaar bevonden – dat weet ik ook wel, maar ík wil
niet ruilen, ik wil in niemand z’n schoenen staan, alleen
in de mijne. Echter, toen ons het laatste restje hoop
werd afgenomen, het vlammetje uitgeblazen door de
medische staf, en spijt betuigd – we staan machteloos,
ons mandje medicatie is leeg, leeg tot op de bodem, onze
specialistenogen hebben elke naad afgezocht en afgesnuffeld,
maar we hebben niets meer kunnen vinden,
nogmaals, het gaat ons aan het hart – na die boodschap
had ik in die schoenen van mij de wereld uit willen
wandelen, naar een heel andere wereld, een wereld
waarin mijn zoon niet doodgaat maar lang en gelukkig
leeft.
]
23