Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor

More documents

Recommendations

Info

en dan is het voorbij, de datum gepasseerd, de trein ver- trokken, het is ochtend, de ochtend na zijn eerste sterfdag, de sterfdag van mijn zoon, een jaar is voorbijgegaan, het is nacht geworden, het is ochtend geworden, het is gewoon weer ochtend geworden, het leven gaat door, in mijn verbleekte badjas en met losgewoeld grijzend haar sta ik in de kamer en kijk rond om de schade op te nemen die er niet is en in mijn hoofd weergalmt het woord ‘veldslag’, er heeft een veldslag plaatsgevonden, weergalmt het in mijn hoofd, maar alles staat gewoon op zijn plek, zoals mijn bureau met de lesboeken en de berg nog te beantwoorden condoleances, en op de piano de foto’s zoals ik ze daar heb neergezet, zelfs het kiekje in de leren lijst, daarnaast de kandelaar bespat met tranen van kaarsvet, en de vaas, en in de vaas een witte roos, gisteren gekocht, een smetteloos witte roos; teder groenig licht gloort door de bloembladen, 119
120 langs de lange stengel rode doornen in gelid, ook de ramen in de balkondeuren zijn onbeschadigd, geen barstje zit erin, het laminaat glimt, stoelen staan om de tafel zoals het hoort en daar is de bank waarop ik lag tot diep in de nacht – de bank vertoont evenmin tekenen van geweld, een veldslag, ik loop naar de balkondeuren, laat mijn voorhoofd rusten tegen het glas, buiten bloeit de hazelaar al met zachtgele trosjes die bewegen in de schrale wind, het dichtslaan van de deur beneden, Paula’s vliegensvlugge voetstappen over de trappen naar boven, ze is al vroeg de deur uit geweest, hoewel, misschien komt ze nu pas thuis, is ze bij haar vriendje blijven slapen, met mijn vingers om mijn mond geklemd, luister ik naar het dichterbij komen van haar voetstappen achter me, hoor haar voetstappen over de gang gaan naar de keuken, het piepen van de keukendeur, haar stem, maar gedempt, omfloerst, zacht: ik ga koffie zetten Hanna, voor ons tweetjes, ik heb iets lekkers gehaald bij de bakker, wat dat is, is nog een verrassing ze wil me verrassen, ze zei nooit eerder ‘Hanna’, gestommel in de keuken, het openen en sluiten van kastdeuren, dan het stromen van water, ik sluit mijn ogen, Paula wil me verrassen, ze komt niet binnen, ze zal wachten tot ik bij haar… tot ik zover ben dat ik ze komt heus niet binnen en wat dan nog als ze me zo ziet, wat dan nog,
Page 2 and 3:
Wachten op de schemering
Page 4 and 5:
Chaja Polak Wachten op de schemerin
Page 6 and 7:
Opgedragen aan Rens, Anne-Sara, Jik
Page 8 and 9:
i herfst
Page 10 and 11:
Wat me bevreemdde was dat het niet
Page 12 and 13:
loosheid? Waarom reiken we onze ken
Page 14 and 15:
sloten om te voorkomen dat mijn zoo
Page 16 and 17:
Je ziet een in goudbruine duisterni
Page 18 and 19:
is achterovergekamd en in haar nek
Page 20 and 21:
tribunaal, vrijheid of doodstraf. A
Page 22 and 23:
Tijdens het telefoongesprek met Nil
Page 24 and 25:
en te zwaar bevonden - dat weet ik
Page 26 and 27:
medicatie zich uit hem losgetrokken
Page 28 and 29:
Ik wil ergens heen met mijzelf. In
Page 30 and 31:
Ik schaam me om de afstand, we wone
Page 32 and 33:
Tegenwoordig zeggen mensen vaak dat
Page 34 and 35:
dat ze steeds dezelfde oefeningen z
Page 36 and 37:
en gehangen, de stoel waar ik altij
Page 38 and 39:
Alleen het bewegen van Nily’s lip
Page 40 and 41:
gen waar ik antwoord op zal moeten
Page 42 and 43:
Een luide stem roept me wanneer ik
Page 44 and 45:
Tussen Nily en mij in ligt een dood
Page 46 and 47:
haar werktafel tegen de muur staat
Page 48 and 49:
Ooit sliepen zij en ik in één bed
Page 50 and 51:
lijk. Een proefrit maakten ze, die
Page 52 and 53:
hoog optilde in de lucht en zij plo
Page 54 and 55:
hen, of liever nog, woonden ze maar
Page 56 and 57:
Door de ramen achter de bank waar N
Page 58 and 59:
ogen zoeken mijn gezicht, dat ondan
Page 60 and 61:
ii winter
Page 62 and 63:
Het is winter geworden, de winter n
Page 64 and 65:
gordijn dat alles zag… en voor me
Page 66 and 67:
Wachten kost me zo veel inspanning
Page 68 and 69:
De dagen op de kalender en die in m
Page 70 and 71: De trein dendert maar achteruit voo
Page 72 and 73: lukt het me de avonduren door te ko
Page 74 and 75: daarbij. Omdat hij er toen nog was.
Page 76 and 77: voeten te masseren. Au, kreunt ze,
Page 78 and 79: waarschijnlijk omdat ik iets ongewo
Page 80 and 81: Paula is de kamer nog niet uit of d
Page 82 and 83: Nog negen dagen. Negen dagen nog ma
Page 84 and 85: Zo keek hij naar me in het ziekenhu
Page 86 and 87: Nog zeven dagen. Ik zou de studente
Page 88 and 89: paar elk een rugzak vol verleden ui
Page 90 and 91: zelfs bezoek van haar man en van ha
Page 92 and 93: Bezoek in de middag. Van bovenaf tr
Page 94 and 95: antwoord niet meteen, ik wacht even
Page 96 and 97: gedragen in dit beschadigde bestaan
Page 98 and 99: We horen de kraaien de trap oplopen
Page 100 and 101: Geduldig laten de kraaien de jonge
Page 102 and 103: ok past helemaal niet bij mij, bela
Page 104 and 105: vragend fronsen - is dat, is dat? e
Page 106 and 107: is het. En die gedachte, de onomkee
Page 108 and 109: Nog drie dagen. Onrust jaagt me de
Page 110 and 111: Op de stoeprand kom ik tot bezinnin
Page 112 and 113: len kaarsenkroon met gekleurde kaar
Page 114 and 115: Nog zesendertig uur. IJsberen door
Page 116 and 117: Nog 24 uur. De avond valt. Ik zit a
Page 118 and 119: kijkt toch ook tevreden, hij vindt
Page 122 and 123: de tijd verspringt, de tijd tilt me
Page 124 and 125: toen, de uitvaart, het voeteneinde
Page 126 and 127: epiloog februari. drie uur in de mi
Page 128 and 129: Deze bladzijde is met opzet leeg ge
show all

Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?