Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor

en dan is het voorbij, de datum gepasseerd, de trein ver-
trokken,
het is ochtend, de ochtend na zijn eerste sterfdag, de
sterfdag van mijn zoon,
een jaar is voorbijgegaan, het is nacht geworden, het
is ochtend geworden, het is gewoon weer ochtend geworden,
het leven gaat door,
in mijn verbleekte badjas en met losgewoeld grijzend
haar sta ik in de kamer en kijk rond om de schade op te
nemen die er niet is en in mijn hoofd weergalmt het
woord ‘veldslag’,
er heeft een veldslag plaatsgevonden, weergalmt het
in mijn hoofd,
maar alles staat gewoon op zijn plek, zoals mijn bureau
met de lesboeken en de berg nog te beantwoorden
condoleances,
en op de piano de foto’s zoals ik ze daar heb neergezet,
zelfs het kiekje in de leren lijst, daarnaast de kandelaar
bespat met tranen van kaarsvet,
en de vaas, en in de vaas een witte roos, gisteren gekocht,
een smetteloos witte roos;
teder groenig licht gloort door de bloembladen,
119