Wachten op de schemering - Chaja Polak.pdf - Overspoor

vragend fronsen – is dat, is dat? en zoekend naar woor-
den die ik heb opgevangen, steeds weer repeterende,
betoverende woorden en betoverende klanken als om
de luisteraar in trance te brengen: like a river? probeer
ik voorzichtig, flowing into me like a river… dat wat je, wat
je zo vaak zong, de laatste weken? En verraad zo ons onuitgesproken
maar gedeelde geheim.
Als antwoord sluit ze haar ogen, trekt haar schouders
naar achteren, haar voeten zoeken opnieuw houvast op
de keukenvloer, ik zie hoe ze in zichzelf keert en met
de armen lang langs haar lichaam zingzegt ze:
flowing and flowing, mm mm ah ah ah
I love your body, love your fingers, love your fingers round and
round and round,
love your body, flowing into me like a river
like a flowing river, love your fingers, love your fingers, round
and round and round
love your body, love your body
Abrupt stopt ze met zingen, kijkt me ontsteld aan,
schudt haar hoofd en staart naar de grond. Atonaal,
mompelt ze, heel modern. Met een ruk kijkt ze weer op
– dat ligt me nu eenmaal goed, ik ben een lomperd, een
lomperik, ik denk ook nóóit ergens aan.
Nee, bezweer ik haar, nee nee, een lomperik, jij! Geloof
me, ik vind het juist zo mooi.
Ze lijkt nog een kind, lang en mager in dat vaalgewassen
T-shirt en met die lange rechte benen, een kind ondanks
de puntige borstjes met tepels die door de stof
willen prikken. Maar wanneer ze zingt, klinkt haar
103